گروه ورزشی مشرق، غلامرضا محمدی نامی آشنا در کشتی ایران است. ملی پوش اسبق که حتی روی سکوی دومی جهان هم رفت، مدت ها سرمربی تیم ملی آزاد نیز بود.
او در گپ نوروزی مشرق حضور یافت و از مشغولیت های ایام کنونی گفت.

سال تحویل کجا بودی؟
امسال در کنار خانواده هستم. بر عکس خیلی از سال های قبل که از خانواده دور بودم و حتی در ایران نبودم، امسال دومین سالی است که کنار هم هستیم.

دوست داری اولین تبریک عید را به چه کسی بگی؟
چون کنار خانواده هستم، دوست دارم اولین تبریک را به مادرم و بعد بزرگ ترها و دوستان خوبم بگویم.

اولین عیدی که در دوران بچگی گرفتی و به خاطر داری، چی بود؟ از کی بود؟
مثل بقیه بچه های ایرانی سر سفره سال تحویل اسکناس های تا نخورده که از لای قرآن در می آمد برای ما ارزش بسیار زیادی داشت. امیدوارم باز هم آن دوستی و صفا و صمیمیت برگردد.

دوست داری از چه شخص خاصی عیدی بگیری؟
واقعا مثل همه ایرانی ها دوست دارم در لحظه سال تحویل که با خدا راز و نیاز می کنیم، دوست دارم خداوند صلح و آرامش و سلامتی را به عنوان عیدی به من و همه ایرنی ها بدهد.

عید امسال جای چه کسی خالیه؟
خدا را شکر همه عزیزانم هستند. البته چون در سنین کودکی پدرم را از دست دادم، همیشه جای خالی اش را کنار خودم در سفره هفت سین احساس می کنم.


کدام سین از سفره هفت سین را بیشتر دوست داری؟
قبل از هر چیز قرآن. امیدوارم همواره اعتقاداتمان به قرآن راسخ باشد. بعد از آن، سبزه و بعد از سبزه هم ماهی.

بهترین عیدی عمرت را از کی گرفتی؟
به جای پاسخ به این سئوال یک خاطره نورزی تعریف می کنم. برای اعزام به جام جهانی امریکا در سال 98 تیم کشتی ایران در حال پرواز بود. در واقع روی آسمان بودیم که سال تحویل شد. هنگام سال تحویل ناگهان همه اعضای تیم کشتی از جای خود بلند شدند و شلوغ کردند و به هم تبریک گفتند و روبوسی کردند. مسافران هواپیما که همه هم خارجی بودند، تعجب کردند که چه اتفاقی افتاده. ما هم بعد از شلوغ بازی هایی که در هواپیما داشتیم تازه به مسافران خارجی توضیح دادیم که الان سال ما تحویل شد و سال نو آغاز شده.

بهترین شهر ایران برای مسافرت در عید؟
همه جای ایران سرای من است؛ اما خرم آباد چیز دیگری است. همه جای ایران قشنگ است؛ اما واقعا لرستان یک سرزمین بسیار جالب در ایران است.

یک تبریک ویژه نوروزی.
فرار رسیدن عید باستانی نوروز را به همه هموطنان عزیزم تبریک می گویم. امیدوارم دلشان سبز باشد و خنده هایشان از ته دل و گریه از سر شوق.