به گزارش مشرق، «استفان والت» استاد امور بین‌الملل دانشگاه «هاروارد» و روزنامه‌نگار نشریه «فارین پالسی» در مقاله‌ای در روزنامه «نیویورک‌تایمز» نوشت که جنگ عراق در واقع شکست سیاسی و نه اطلاعاتی بود.
وی ادامه داد: «دولت بوش تصمیم گرفت که صدام حسین را سرنگون کند و به همین دلیل یک پرونده جعلی ایجاد کرد تا جنگ عراق را توجیه کند. مقصر دانستن اطلاعات ضعیف در واقع سرپوش گذاشتن بر طراحان این جنگ است که هم‌اکنون استخدام شده‌اند تا از اینکه مقصر شکست (جنگ عراق) هستند، فرار کنند.»
استفان والت تأکید کرد: «افراد مبتدی معتقدند که بوش و نومحافظه‌کاران اشتباهاً به این مسئله اعتقاد داشتند که جنگ پیشگیرانه در عراق به این دلیل قابل توجیه بوده است که صدام حسین هشدار ناپذیر بود اما صدام حسین یک انسان افسرده نبود که قصد خودکشی داشته باشد و اگر اصلاً به سلاح‌های کشتار جمعی دست پیدا می‌کرد، نمی‌توانست از آنها استفاده کند و یا اینکه بدون پذیرش خطر انتقام، این سلاح‌ها را به دیگران بدهد. جنگ عراق همیشه یک جنگ غیرضروری بود.»
وی ادامه داد که حملات نظامی هیچ‌گاه موجب باثبات شدن کشورها نمی‌شود و پیامدهای ناخواسته و نفرت‌هایی همچون داعش به همراه دارد.
والت تأکید کرد: «سرنگون کردن صدام حسین همچنین غیرعاقلانه بود، همانطور که در سپتامبر 2002، 33 کارشناس امنیتی در تبلیغ روزنامه نیویورک‌تایمز اعلام کردند که جنگ با عراق در جهت منافع ملی آمریکا نیست. آنها هشدار دادند که حمله به عراق ممکن است موجب بروز بی‌ثباتی در منطقه شود...اما بوش و نومحافظه‌کاران اهمیتی به این حرفها ندادند.»
این تحلیلگر آمریکایی می‌افزاید که در اوایل سال 2003، «اریک شینسکی» رئیس ستاد ارتش وقت آمریکا به یک کمیته سنا اعلام کرد که اشغال عراق به چند صد هزار نظامی نیاز دارد ولی «پائول ولفوویتز» معاون وزیر دفاع آمریکا حرفهای او را رد کرد و قول داد که خود اشغال عراق هزینه‌ها را تأمین می‌کند. در نهایت هزینه جنگ عراق بیش از 3 تریلیون دلار شد و هزاران نفر دیگر نیز کشته و زخمی شدند. بنابراین مسئله ضعف اطلاعاتی مطرح نبود بلکه مسئله غرور و تکبر ولفوویتز مطرح است.
طبق این گزارش، درس‌هایی از جنگ عراق حاصل آمده است، اول اینکه گرچه قدرت نظامی برای محافظت از منافع حیاتی ضروری است اما این قدرت در واقع یک ابزار خام است که پیامدهای ناخواسته‌ای همچون داعش به همراه دارد، دوم اینکه، ارتش آمریکا می‌تواند از سواحل خود دفاع کند، ارتش دشمن را تخریب کند و دولت‌های شکننده را سرنگون کند اما این اقدامات برای دولت سازی در سرزمین‌های خارجی غیرمفید است. وقتی آمریکا به کشورهای دیگر حمله می‌کند و بعد از آن در مهندسی اجتماعی مشارکت می‌کند، نتیجه این می‌شود که با تنفر مردمی روبرو می‌شود که تلاش می‌کند به آنها کمک کند.
وی سپس ادامه داد: «این حقایق توضیحی بر این امر است که دیپلماسی شیوه بهتری برای مواجهه با برنامه هسته‌ای ایران، درگیری‌های اوکراین و دیگر چالش‌های بین‌المللی است.»
استفان والت در پایان نتیجه‌گیری کرد، بعد از جنگ عراق، هرکس که هنوز فکر می‌کند جنگ پیشگیرانه می‌تواند معضلات جدی سیاست خارجی را رفع کند، مشخص است که هیچ توجه و دقتی ندارد و آندسته از نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری 2016 آمریکا که هنوز درباره اینگونه موضوعات سردرگم هستند، کفایت این را ندارند که رئیس‌جمهور آمریکا شوند.
وی ادامه داد: «دولت بوش تصمیم گرفت که صدام حسین را سرنگون کند و به همین دلیل یک پرونده جعلی ایجاد کرد تا جنگ عراق را توجیه کند. مقصر دانستن اطلاعات ضعیف در واقع سرپوش گذاشتن بر طراحان این جنگ است که هم‌اکنون استخدام شده‌اند تا از اینکه مقصر شکست (جنگ عراق) هستند، فرار کنند.»
استفان والت تأکید کرد: «افراد مبتدی معتقدند که بوش و نومحافظه‌کاران اشتباهاً به این مسئله اعتقاد داشتند که جنگ پیشگیرانه در عراق به این دلیل قابل توجیه بوده است که صدام حسین هشدار ناپذیر بود اما صدام حسین یک انسان افسرده نبود که قصد خودکشی داشته باشد و اگر اصلاً به سلاح‌های کشتار جمعی دست پیدا می‌کرد، نمی‌توانست از آنها استفاده کند و یا اینکه بدون پذیرش خطر انتقام، این سلاح‌ها را به دیگران بدهد. جنگ عراق همیشه یک جنگ غیرضروری بود.»
وی ادامه داد که حملات نظامی هیچ‌گاه موجب باثبات شدن کشورها نمی‌شود و پیامدهای ناخواسته و نفرت‌هایی همچون داعش به همراه دارد.
والت تأکید کرد: «سرنگون کردن صدام حسین همچنین غیرعاقلانه بود، همانطور که در سپتامبر 2002، 33 کارشناس امنیتی در تبلیغ روزنامه نیویورک‌تایمز اعلام کردند که جنگ با عراق در جهت منافع ملی آمریکا نیست. آنها هشدار دادند که حمله به عراق ممکن است موجب بروز بی‌ثباتی در منطقه شود...اما بوش و نومحافظه‌کاران اهمیتی به این حرفها ندادند.»
این تحلیلگر آمریکایی می‌افزاید که در اوایل سال 2003، «اریک شینسکی» رئیس ستاد ارتش وقت آمریکا به یک کمیته سنا اعلام کرد که اشغال عراق به چند صد هزار نظامی نیاز دارد ولی «پائول ولفوویتز» معاون وزیر دفاع آمریکا حرفهای او را رد کرد و قول داد که خود اشغال عراق هزینه‌ها را تأمین می‌کند. در نهایت هزینه جنگ عراق بیش از 3 تریلیون دلار شد و هزاران نفر دیگر نیز کشته و زخمی شدند. بنابراین مسئله ضعف اطلاعاتی مطرح نبود بلکه مسئله غرور و تکبر ولفوویتز مطرح است.
طبق این گزارش، درس‌هایی از جنگ عراق حاصل آمده است، اول اینکه گرچه قدرت نظامی برای محافظت از منافع حیاتی ضروری است اما این قدرت در واقع یک ابزار خام است که پیامدهای ناخواسته‌ای همچون داعش به همراه دارد، دوم اینکه، ارتش آمریکا می‌تواند از سواحل خود دفاع کند، ارتش دشمن را تخریب کند و دولت‌های شکننده را سرنگون کند اما این اقدامات برای دولت سازی در سرزمین‌های خارجی غیرمفید است. وقتی آمریکا به کشورهای دیگر حمله می‌کند و بعد از آن در مهندسی اجتماعی مشارکت می‌کند، نتیجه این می‌شود که با تنفر مردمی روبرو می‌شود که تلاش می‌کند به آنها کمک کند.
وی سپس ادامه داد: «این حقایق توضیحی بر این امر است که دیپلماسی شیوه بهتری برای مواجهه با برنامه هسته‌ای ایران، درگیری‌های اوکراین و دیگر چالش‌های بین‌المللی است.»
استفان والت در پایان نتیجه‌گیری کرد، بعد از جنگ عراق، هرکس که هنوز فکر می‌کند جنگ پیشگیرانه می‌تواند معضلات جدی سیاست خارجی را رفع کند، مشخص است که هیچ توجه و دقتی ندارد و آندسته از نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری 2016 آمریکا که هنوز درباره اینگونه موضوعات سردرگم هستند، کفایت این را ندارند که رئیس‌جمهور آمریکا شوند.
