مشرق - کارلوس کیروش حالا جواب بدهد؛ نه فقط بابت نتیجه و نمایش مایوسکننده مقابل ترکمنستان که به عنوان یک مربی حرفهای و کاربلد، جواب بدهد که صبح روز مسابقه چه وقت مصاحبه کردن است؟! آن هم مصاحبهای طولانی و ملالآور با یک مشت حرف تکراری علیه دشمن فرضی که ساخته و پرداخته تخیل و ذهن خیالپرداز او است.
کیروش بیآنکه نامی بیاورد، پیکان انتقاد خود را به سمت سرپرست سابق تیم ملی یعنی هوشنگ مقدس گرفته و با عصبانیت و لحنی تند علیه کسی حرف میزند که کوچکترین نقشی نه در تیم ملی دارد و نه حرفهایش آسیبی به کیروش و تیم ملی میتواند وارد کند. ماجرا از این قرار بوده که هوشنگ مقدس پس از برکناری از تیم ملی – که این برکناری به دلایل خاصی با درخواست مسوولان ردهبالای ورزش توسط فدراسیون صورت گرفته بود – علیه کیروش مصاحبه میکند به خیال اینکه علت برکناری، نارضایتی سرمربی تیم ملی بوده اما در اصل کیروش هیچ نقشی در این برکناری نداشته است.
در این مورد حق با کارلوس کیروش است اما پرسش اینجاست که سرمربی تیم ملی که ژست آدمهای حرفهای را دارد و پیش از این هم هرگاه مربیان باشگاهی در آستانه بازیهای ملی علیهاش مصاحبه میکردند، به شدت عصبانی میشد و ادعا میکرد که این مصاحبهها در راستای تخریب تیم ملی است، خودش با چه انگیزهای صبح روز بازی اینگونه تند و عصبانی حرف میزند؟!
کیروش به خیال خودش تصور میکرد که به سادگی ترکمنستان را شکست میدهد و احتمالا با «بهبه» و «چهچه»های هوادارانش دوباره به کانون توجهات بازمیگردد، غافل از اینکه حالا پس از این نتیجه تاریخی و تاسفبار مقابل یکی از ضعیفترین تیمهای آسیا نه تنها باید پاسخگوی نمایش سطح پایین تیمش باشد که باید جواب بدهد این مصاحبه چه توجیهی داشته است.
مگر در قرارداد کیروش بندی وجود ندارد که او تمام مصاحبهها و کنفرانسهایش را بایستی با فدراسیون فوتبال هماهنگ کند؟ آیا این مصاحبه که نشان از به همریختگی تمرکز و اعصاب سرمربی صبح مسابقه داشت هم با هماهنگی صورت پذیرفته بود؟ کارلوس کیروش به جای این حرفها و به جای مقابله با دشمنهای فرضی، بهتر است به وضعیت تیمش رسیدگی کند و الا نمایشی که دیروز از بازیکنان تیم ملی مقابل ترکمنستان مشاهده شد، به شدت ملالآور و مایوسکننده است و ما را نگران میکند. با این کیفیت و این سطح بازی، قطعا صعود به جام جهانی در رقابت با تیمهای بزرگ آسیا نظیر کره، ژاپن، استرالیا و عربستان رویایی بیش نیست.
فدراسیون فوتبال هم باید مدیریت بهتری در تیم ملی اعمال کند که اتفاقات اینچنینی رخ ندهد؛ رفتار غیرحرفهای کیروش و مصاحبههای گاه و بیگاه ریشه در مدیریت ضعیف سرمربی تیم ملی دارد. با این وضعیت از همین نخستین بازی زنگ خطر برای تیم ملی به صدا درآمده است.
رفتن به جام جهانی به فاکتورهای زیادی وابسته است که یکی از مهمترین آنها تمرکز و آمادگی ذهنی سرمربی تیم ملی محسوب میشود و آنچه از کیروش صبح روز بازی میبینیم، به وضوح نشان میدهد که سرمربی تیم ملی به شدت به هم ریخته است.
ختم کلام اینکه این تیم با این سطح فوتبال و با این مربی عصبی راه سختی در مقدماتی جام جهانی پیش رو دارد و بعید است که سرانجام به روسیه برسد.
نویسنده: سعید زاهدیان (روزنامه ایران ورزشی)
کیروش بیآنکه نامی بیاورد، پیکان انتقاد خود را به سمت سرپرست سابق تیم ملی یعنی هوشنگ مقدس گرفته و با عصبانیت و لحنی تند علیه کسی حرف میزند که کوچکترین نقشی نه در تیم ملی دارد و نه حرفهایش آسیبی به کیروش و تیم ملی میتواند وارد کند. ماجرا از این قرار بوده که هوشنگ مقدس پس از برکناری از تیم ملی – که این برکناری به دلایل خاصی با درخواست مسوولان ردهبالای ورزش توسط فدراسیون صورت گرفته بود – علیه کیروش مصاحبه میکند به خیال اینکه علت برکناری، نارضایتی سرمربی تیم ملی بوده اما در اصل کیروش هیچ نقشی در این برکناری نداشته است.
در این مورد حق با کارلوس کیروش است اما پرسش اینجاست که سرمربی تیم ملی که ژست آدمهای حرفهای را دارد و پیش از این هم هرگاه مربیان باشگاهی در آستانه بازیهای ملی علیهاش مصاحبه میکردند، به شدت عصبانی میشد و ادعا میکرد که این مصاحبهها در راستای تخریب تیم ملی است، خودش با چه انگیزهای صبح روز بازی اینگونه تند و عصبانی حرف میزند؟!
کیروش به خیال خودش تصور میکرد که به سادگی ترکمنستان را شکست میدهد و احتمالا با «بهبه» و «چهچه»های هوادارانش دوباره به کانون توجهات بازمیگردد، غافل از اینکه حالا پس از این نتیجه تاریخی و تاسفبار مقابل یکی از ضعیفترین تیمهای آسیا نه تنها باید پاسخگوی نمایش سطح پایین تیمش باشد که باید جواب بدهد این مصاحبه چه توجیهی داشته است.
مگر در قرارداد کیروش بندی وجود ندارد که او تمام مصاحبهها و کنفرانسهایش را بایستی با فدراسیون فوتبال هماهنگ کند؟ آیا این مصاحبه که نشان از به همریختگی تمرکز و اعصاب سرمربی صبح مسابقه داشت هم با هماهنگی صورت پذیرفته بود؟ کارلوس کیروش به جای این حرفها و به جای مقابله با دشمنهای فرضی، بهتر است به وضعیت تیمش رسیدگی کند و الا نمایشی که دیروز از بازیکنان تیم ملی مقابل ترکمنستان مشاهده شد، به شدت ملالآور و مایوسکننده است و ما را نگران میکند. با این کیفیت و این سطح بازی، قطعا صعود به جام جهانی در رقابت با تیمهای بزرگ آسیا نظیر کره، ژاپن، استرالیا و عربستان رویایی بیش نیست.
فدراسیون فوتبال هم باید مدیریت بهتری در تیم ملی اعمال کند که اتفاقات اینچنینی رخ ندهد؛ رفتار غیرحرفهای کیروش و مصاحبههای گاه و بیگاه ریشه در مدیریت ضعیف سرمربی تیم ملی دارد. با این وضعیت از همین نخستین بازی زنگ خطر برای تیم ملی به صدا درآمده است.
رفتن به جام جهانی به فاکتورهای زیادی وابسته است که یکی از مهمترین آنها تمرکز و آمادگی ذهنی سرمربی تیم ملی محسوب میشود و آنچه از کیروش صبح روز بازی میبینیم، به وضوح نشان میدهد که سرمربی تیم ملی به شدت به هم ریخته است.
ختم کلام اینکه این تیم با این سطح فوتبال و با این مربی عصبی راه سختی در مقدماتی جام جهانی پیش رو دارد و بعید است که سرانجام به روسیه برسد.
نویسنده: سعید زاهدیان (روزنامه ایران ورزشی)