خانواده معمولی در یك كلمه، صمیمی و دوست داشتنی هستند. شور زندگی در آنها جریان دارد و در اوج مشكلات و بدبیاری‌ها هم سعی می‌كنند دلیلی برای خوشحالی پیدا كنند. برای مثال وقتی اداره بهداشت به اشتباه، نقی، ارسطو و بابا پنجعلی را در رستوران زندانی می‌كند، آنها بعد از گذشت زمان اندكی، خودشان را ریكاوری كرده و برای خوش گذراندن زمان حبس اجباری‌شان، بهانه‌ای درحد شركت در مسابقه تلویزیونی پیدا می‌كنند! وقتی كامیون‌شان در رودخانه گیر كرده هم، موقعیت پیش آمده را می‌پذیرند و فورا جریان عادی زندگی را در حاشیه همان رودخانه پی می‌گیرند.

به‌طور خلاصه، برای معمولی‌ها، هر بحرانی خیلی زود تبدیل به فرصتی برای خوب زندگی كردن می‌شود. آنها خلاق و پرامیدند، زندگی را دوست دارند و برایش تلاش می‌كنند، در عین حال تمام خصوصیت‌های خوب مازندرانی‌ها را هم دارند. خانواده معمولی به آیین و رسوم ایرانی پایبندند؛ آنقدر كه كامیون را گوشه‌ای نگه دارند تا با لباس‌های نو كنار هفت‌سینی بنشینند كه یكی از سین‌های ناقص مانده‌اش سالادالویه است.

یك خانواده كاملاً معمولی

خانواده نقی معمولی یك خانواده كامل است؛ زن، شوهر، دو فرزند و پدربزرگ خانواده با هم زندگی می‌كنند و در عین حال تعامل این جمع با فامیل دور و نزدیك خودش، به صورت مداوم برقرار است. دراین سریال با وجودی كه دیگر زندگی كردن مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌ها با جوان‌ترها چندان مرسوم نیست، پدر بیمار نقی به‌عنوان یكی از اعضای خانواده معمولی نه‌تنها برای زندگی كردن با آنها پذیرفته شده بلكه بسیار عزیز است.

بابا پنجعلی به‌رغم بیماری و حتی آزارهایش، در كنار پسر، عروس و نوه‌ها دارای احترام است و همه اعضای خانواده با او مهربانند تا جایی كه وقتی دنبال همسر مفقودش، لیلا می‌گردد با توهماتش هم همراه می‌شوند. از آن طرف، ارسطو پسرخاله نقی، فهمیه خواهر نقی و بهبود داماد خانواده هم حضور دارند و با تمام تضادها و اختلاف‌هایی كه بین این افراد وجود دارد، احساس رفاقت، نزدیكی و صمیمیت‌شان، باز هم محسوس است. جمع این خانواده، جمع است و از آن انزوای شهری كه در سریال‌های آپارتمانی دامن قصه و بیننده را می‌گیرد، خبری نیست.

خانواده جو نگیر

ساده‌دلی و زیبا زیستی جزء ویژگی‌های خاص و دوست داشتنی خانواده نقی معمولی است؛ خانواده‌ای كه در همه شرایط دارای نگرش مثبت به زندگی است و هیچ‌وقت به آه و ناله نمی‌افتد.

 تمام اعضای خانواده معمولی در برابر آسیب‌های بیرونی، منسجم و حمایتگر هستند. چه آن وقت كه سقف خانه می‌ریزد و چه آن وقت كه نقی مسابقه را می‌بازد، خانواده در كنارش شانه‌به‌شانه برای كمك ایستاده‌اند؛ حتی اگر این كمك در حد درست كردن چای و حضور خانوادگی برای تشویق مرد خستگی‌ناپذیرشان باشد.

نكته جالب دیگر اینكه افراد خانواده نقی معمولی در مواجهه با زرق وبرق شهر تهران یعنی همان پایتخت، رفتار جوگیر و خودباخته نداشته و در هیچ موقعیتی دست و پای‌شان را به دلیل پایتخت‌نشین نبودن، گم نمی‌كنند. ازطرفی همسر نقی با چنان عزت‌نفسی در كنار شوهرش قرار می‌گیرد كه گویی هیچ كمبودی در زندگی ندارد. او همان زن كمیابی است كه هیچ وقت سخت نمی‌گیرد و به‌طور كلی هم، نگرش مثبت نقی و هما، هر موقعیت بدی را كه به وجود می‌آید، قابل تحمل می‌كند.

مرد خستگی‌ناپذیر (نقی معمولی)

نقی معمولی، مرد خانواده‌دوست و خستگی‌ناپذیری است كه هم خوب و هم بد است. او گاهی خودخواه و گاهی مغرور است؛ بعضی‌وقت‌ها هم با زرنگ‌بازی می‌خواهد صاحب موقعیت بهتر باشد. نقی یك خط درمیان با پسرخاله‌اش، ارسطو درگیر است و نسبت به هما حس رقابت دارد اما آنقدر عاشق همسرش است كه این رقابت‌جویی، خطر جدی برای زندگی‌شان نیست. نقی معمولی، گاهی حتی حرف‌ها و نیازهای بابا پنجعلی را هم نادیده می‌گیرد؛ احساس رهبری و برتری دارد و می‌خواهد خودش را متفاوت و متمایز از اعضای خانواده‌اش نشان دهد، همه اینها هست اما مهم‌ترین ویژگی نقی، همان خستگی‌ناپذیری و خانواده‌دوستی‌اش است.
 او به خاطرخانواده‌اش در راه هر هدفی، تلاش می‌كند، تا جای ممكن می‌جنگد و كم نمی‌آورد، همان طور كه در مقابل متلك، دعوا و تحقیر مربی كشتی هم، خودش را نمی‌بازد تا اینكه پیروز می‌شود.  وقتی كسی با زحمت و سختی به جایی می‌رسد معمولا در حفظ و نگهداری آن موقعیت تلاش بیشتری می‌كند. نقی آسیب‌پذیر نیست، چون شخصیتی قوی دارد و دركنارش خانواده‌ای ایستاده كه به او علاقه‌مند است و همسری كه دائم اعتمادبه‌نفس‌اش را تقویت می‌كند.