به گزارش مشرق، رهبر انقلاب بار ها و بارها از اقتصاد مقاومتی به عنوان تنها راه ایستادگی در برابر تهاجم اقتصادی غرب به کشور یاد کرده اند و محور اصلی این مقاومت اقتصادی را تکیه بر تولیدات داخلی دانسته اند. در این راستا بزرگترین مانع واردات بی رویه سالهای اخیر بوده که البته در یکی دو سال گذشته با کاهش در آمد دلاری ایران از محل فروش نفت بخواطر تحریم نفتی و تحریم دلاری تا حدودی کمرنگ تر شده است.
این در حالی است که مذاکرات در حال انجام بین ایران و پنج به علاوه یم دیر یازود تحریمهای اصلی را لغو کرده و سیل دلار های بلوکه شده در کشورهایی چون کره و چین و هند را به ایران روانه می کند.
بسیاری از اقتصاددانان از هم اکنون نگران شرایط پس از تحریم هستند. وقتی که دلارهای بلوکه شده نفتی به ایران بازگردد و مشکلات مبادلات تجاری و تحریمهای ارزی و گمرکی و بانکی برداشته شود؛ اقتصاد ایران بیشترین پتانسیل را برای واردات در سی ساله گذشته خواهد داشت و همین مساله خطر بلعیده شدن بازار ایران توسط برندهای خارجی را فوق العاده زیاد می کند. تا جایی که برخی تحلیلگران بر این باورند اوج فشارهای تحریمهای غرب هوشمندانه و با هدف فشرده شدن فنر واردات در ایران اعمال شده تا با برداشته شدن ناگهانی فشار تحریمها فنر واردات از جا جهش کرده و اقتصاد ایران را به سراشیبی سقوط در دام واردات بی رویه سوق دهد.
این گروه از تحلیلگران بر این باورند که در این راستا برخی از برندهای اقتصادی از سوی غرب ماموریت تصرف بازارهای ایران و نابودی صنایع تولیدی داخل را بر عهده دارند و از هم اکنون نیز تلاش خود را برای تصرف بازار ایران و جا باز کردن در سبد مصرف خانواده ایرانی و قرار دادن محصولات خود در ذائقه ایرانیان را آغاز کرده اند.
برند هایی که برای انجام چنین وظیفه ای انتخاب می شوند. البته بهتر است غربی نباشند تا مسیر ورود و تصرف بازارهای ایرانی را با شک برانگیزی کمتری طی کنند و احتمال زدن برچسب صهیونیستی و امپریالیستی و ... نیز برای جلوگیری از ورود بی رویه کالاهای آنان وجود نداشته باشد!
ضروریست به مسئولین کشور تذکر داده شود که امروزه در اقتصاد جهان شرکتهای چند ملیتی جای کشورهای استعمار گر را گرفته اند و ابزار نوین استعمار شرکتهای چند ملیتی هستند که با حضور در بازارهای یک کشور درصد قابل توجهی از اقتصاد را به خود اختصاص داده و با نابودی صنایع آن کشور کم کم وابستگی اقتصادی را به وابستگی و باج دهی سیاسی نیزتبدیل می کنند. در چنین شرایطی باید از برند هایی که در عرصه های مختلف حضور فوق العاده پر رنگی دارند واهمه بیشتری داشت.
در این میان می توان با مطالعه مختصری از پیرامون و شرایط بازار به گمانه زنی از برند هایی که پتانسیل انجام چنین خطر آفرینی بزرگی را برای بازار دارند پرداخت.
در میان نام های برند های موجود در بازار های ایران شاید آشنا ترین نام سامسونگ باشد. برندی که در بسیاری از حوزه ها حضور فعال دارد. سامسونگ نه تنها برند پر حضوری در تولید گوشی همراه است بلکه یک برند جدی و پر رنگ در حوزه وسایل صوتی تصویری است. همچنین این برند در حوزه وسایل آشپزخانه همچون یخچال و ماشین لباس شویی نیز گردش مالی بزرگی از بازار ایران را به خود اختصاص داده است.
در حقیقت می توان گفت سامسونگ و ال جی تنها برندهایی هستند که همزمان در عرصه گوشی با اپل و اچی تی سی و ... در حوزه صوتی تصویری با سونی و در عرصه لوازم آشپز خانه با بوش رقابت می کند و در این میان برند های ایرانی نیز جایی برای عرض اندام نمی بینند.
گفتنی است سامسونگ یکی از همین برند های خطرناکی است که می تواند پس از برداشته شدن تحریمها بازار اقتصادایران را بلعیده و درصد خطرناکی از حجم واردات کشور را به خود اختصاص دهد.
یک چنین برندی با تبلیغات در هر حوزه همه حوزه ها را تحت پوشش قرار می دهد و به راحتی عرصه را نه تنها برای تولیدات داخل حتی برای رقبای قدر خارجی نیز تنگ می کند و به دلیل گستردگی بازرهایش در کشور از صرفه های مقیاس در تبلیغات بهره فراوان می برد و اینها همه و همه برای نابودی اقتصاد و تولیدات کشور توسط یک برند به تنهایی پس از برداشه شدن تحریمها و زمین زدن پایه های اقتصاد مقاومتی در ایران کافیست.
این در حالی است که مذاکرات در حال انجام بین ایران و پنج به علاوه یم دیر یازود تحریمهای اصلی را لغو کرده و سیل دلار های بلوکه شده در کشورهایی چون کره و چین و هند را به ایران روانه می کند.
بسیاری از اقتصاددانان از هم اکنون نگران شرایط پس از تحریم هستند. وقتی که دلارهای بلوکه شده نفتی به ایران بازگردد و مشکلات مبادلات تجاری و تحریمهای ارزی و گمرکی و بانکی برداشته شود؛ اقتصاد ایران بیشترین پتانسیل را برای واردات در سی ساله گذشته خواهد داشت و همین مساله خطر بلعیده شدن بازار ایران توسط برندهای خارجی را فوق العاده زیاد می کند. تا جایی که برخی تحلیلگران بر این باورند اوج فشارهای تحریمهای غرب هوشمندانه و با هدف فشرده شدن فنر واردات در ایران اعمال شده تا با برداشته شدن ناگهانی فشار تحریمها فنر واردات از جا جهش کرده و اقتصاد ایران را به سراشیبی سقوط در دام واردات بی رویه سوق دهد.
این گروه از تحلیلگران بر این باورند که در این راستا برخی از برندهای اقتصادی از سوی غرب ماموریت تصرف بازارهای ایران و نابودی صنایع تولیدی داخل را بر عهده دارند و از هم اکنون نیز تلاش خود را برای تصرف بازار ایران و جا باز کردن در سبد مصرف خانواده ایرانی و قرار دادن محصولات خود در ذائقه ایرانیان را آغاز کرده اند.
برند هایی که برای انجام چنین وظیفه ای انتخاب می شوند. البته بهتر است غربی نباشند تا مسیر ورود و تصرف بازارهای ایرانی را با شک برانگیزی کمتری طی کنند و احتمال زدن برچسب صهیونیستی و امپریالیستی و ... نیز برای جلوگیری از ورود بی رویه کالاهای آنان وجود نداشته باشد!
ضروریست به مسئولین کشور تذکر داده شود که امروزه در اقتصاد جهان شرکتهای چند ملیتی جای کشورهای استعمار گر را گرفته اند و ابزار نوین استعمار شرکتهای چند ملیتی هستند که با حضور در بازارهای یک کشور درصد قابل توجهی از اقتصاد را به خود اختصاص داده و با نابودی صنایع آن کشور کم کم وابستگی اقتصادی را به وابستگی و باج دهی سیاسی نیزتبدیل می کنند. در چنین شرایطی باید از برند هایی که در عرصه های مختلف حضور فوق العاده پر رنگی دارند واهمه بیشتری داشت.
در این میان می توان با مطالعه مختصری از پیرامون و شرایط بازار به گمانه زنی از برند هایی که پتانسیل انجام چنین خطر آفرینی بزرگی را برای بازار دارند پرداخت.
در میان نام های برند های موجود در بازار های ایران شاید آشنا ترین نام سامسونگ باشد. برندی که در بسیاری از حوزه ها حضور فعال دارد. سامسونگ نه تنها برند پر حضوری در تولید گوشی همراه است بلکه یک برند جدی و پر رنگ در حوزه وسایل صوتی تصویری است. همچنین این برند در حوزه وسایل آشپزخانه همچون یخچال و ماشین لباس شویی نیز گردش مالی بزرگی از بازار ایران را به خود اختصاص داده است.
در حقیقت می توان گفت سامسونگ و ال جی تنها برندهایی هستند که همزمان در عرصه گوشی با اپل و اچی تی سی و ... در حوزه صوتی تصویری با سونی و در عرصه لوازم آشپز خانه با بوش رقابت می کند و در این میان برند های ایرانی نیز جایی برای عرض اندام نمی بینند.
گفتنی است سامسونگ یکی از همین برند های خطرناکی است که می تواند پس از برداشته شدن تحریمها بازار اقتصادایران را بلعیده و درصد خطرناکی از حجم واردات کشور را به خود اختصاص دهد.
یک چنین برندی با تبلیغات در هر حوزه همه حوزه ها را تحت پوشش قرار می دهد و به راحتی عرصه را نه تنها برای تولیدات داخل حتی برای رقبای قدر خارجی نیز تنگ می کند و به دلیل گستردگی بازرهایش در کشور از صرفه های مقیاس در تبلیغات بهره فراوان می برد و اینها همه و همه برای نابودی اقتصاد و تولیدات کشور توسط یک برند به تنهایی پس از برداشه شدن تحریمها و زمین زدن پایه های اقتصاد مقاومتی در ایران کافیست.
