کد خبر 441273
تاریخ انتشار: ۲۳ تیر ۱۳۹۴ - ۱۷:۱۱

یکی از بزرگترین دروازه‌بان‌های تاریخ قاره‌کهن از فوتبال ایران رفت چون هیچ باشگاهی، هیچکس در فدراسیون و وزارت ورزش ساختاری برای استفاده از او نداشت. در نتیجه احمدرضا عابدزاده به آمریکا رفت.

احمدرضا عابدزاده در سکوت کامل رفت
به گزارش مشرق،  چند جمله کوتاه گفت و رفت، درست آنطرف دنیا «این فوتبال جای من نیست». احمدرضا این را گفت و با آرامش رفت به ینگه دنیا. حالا ما ماندیم و هزار جور خاطره عجیب که شاید نسل جدید آن را درک نکند. احمدرضا بعد از اینکه ما را از پکن تا استرالیا و فرانسه برد و خاطرات بسیاری را برای ما رقم زد از ایران رفت و حالا در آمریکاست.

 رفتن او یک اتفاق معمولی نبود. او با دندانهای سفیدش، ما را به یاد هری کیول، دایی،خداداد،پروین، کله معلق زدن پیتر هور استرالیایی ، ونه بلز،سوزوکی، میورا، سامی جابر،الدعایه و خیلی چیزهای دیگر می اندازد که گفتنی نیست. با این وجود اما احمدرضا حالا از ایران رفته و در کمال تعجب می‌بینیم که نه متنی برای او نوشته شده است و نه کسی می‌گوید کجا می‌روی احمدرضا؟

مدتی در پرسپولیس مربی بود، مدتی بعد در تیم ملی بود اما پس از بیمارستان کسری و آن نیمه شب سرد اسفندی احمدرضا از اوج آرزوهایش پایین آمد. نه از اوج آرزوهای خودش که از اوج آرزوهای ما هم پایین آمد.

لغت اسطوره را شاید بعد از ناصر حجازی فقط بتوان بر سینه یکی دو نفر دیگر در همه تاریخ این فوتبال چسباند و البته که یکی از آن دو نفر همین احمدرضا بود. آسمانخراشی به بلندای غرور یک کشور. حضورش گاهی حتی مهمتر از خود تیم ملی می‌شد. گاهی، برخی می‌خواستند او به الدعایه پنالتی گرفتن را نبازد، تیم ملی هم اگر باخت، عیبی ندارد.

او می‌تواند و می‌توانست، بزرگترین سرمربی تیم ملی ایران شود. همان زمان که بازیکن بود همه در تیم ملی از او حساب می‌بردند، چه برسد به امروز در دنیای مربیگری.

عابدزاده فرزند این مردم بود اما رفت. بدتر از آن اینکه هیچکس در این فوتبال سراغی از او نگرفت و چیزی نگفت و حرفی نزد.

 در واقع همه این متن برای آن نوشته شد که چرا کسی در آن فدراسیون یا در این باشگاه‌ها نگفت نرو؟ نگفت بمان و بچه‌های این مملکت را تمرین بده، نگفت نرو و بمان و فلان تیم ملی را در بخش دروازه‌بانی در دست بگیر، نگفت نرو، نگفت بمان.

آیا به راستی خیلی مربی دروازه‌بان‌ در ایران داریم که از احمدرضا بهتر هستند؟ آیا باید این مرد در اوج تنهایی و بی تفاوتی فوتبال ایران می‌رفت؟

چرا هیچ باشگاه و هیچ فدراسیونی و هیچکس در آن وزارت ورزش خودش را در قبال این قهرمان بزرگ ملی مسئول نمی‌داند؟ چرا ساختار باشگاه‌های ما آنقدر باند بازی شده که حتی طرح این موضوع که احمدرضا باید اینجا مثلا در باشگاه پرسپولیس باشد به نظر خیلی‌ها عجیب می‌آید؟

چرا کسی از احمدرضا سراغی نمی‌گیرد؟ آیا واقعا او رفت و دیگر بر نمی‌گردد؟

منبع: مهر

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • انتشار یافته: 11
  • در انتظار بررسی: 0
  • غیر قابل انتشار: 2
  • ۱۷:۱۷ - ۱۳۹۴/۰۴/۲۳
    0 0
    رفت که رفت. چه اهمیتی داره
  • غ ر رستمی الاشتی ۲۰:۲۹ - ۱۳۹۴/۰۴/۲۳
    0 0
    نمیدو نم چند سالته که میگی رفت که رفت ولی اینو بدون بعد از احمدرضا هیچ کسی نتونست تو دروازه ایران وپرسپولیس جای اونو بگیره اون همیشه در قلب دهها ملیون ایرانی جا داره خب اینم از تشکیلات فوتبال ماست که با چنین سرمایه هایی داره چه جوری برخورد میکنه .هر جا هستی سالم باشی احمد رضای عزیز ....
  • ۲۲:۱۳ - ۱۳۹۴/۰۴/۲۳
    0 0
    جاش تو دل ماست تا هميشه
  • پرويز چاله چوله ۰۰:۴۹ - ۱۳۹۴/۰۴/۲۴
    0 0
    آري درجواب اونكه نوشتي: رفت كه رفت، چه اهميتي داره!!! خر چه از تفاوت نقل ونبات داند؟ بدتر از اين اينكه .... بخاطر... او را شديداً آزردند
  • ميثم ۰۳:۰۱ - ۱۳۹۴/۰۴/۲۴
    0 0
    من يک زماني پرسپوليس بودم فقط به عشق احمدرضا عابدزاده، اما الان که نيست انگار فوتبال بي روح شده. هر جا هستي موفق باشي
  • سیروس ۰۳:۱۰ - ۱۳۹۴/۰۴/۲۴
    0 0
    شادی مردم تو 8 آذر 76 مرهون تجربه و دلاوری عابدزاده بود. من یه استقلالیم اما عابدزاده رو بخاطر رشادتش تو اون بازی تا آخر عمرم دوست دارم. به حاشیه هاش هم کار ندارم!
  • ۰۴:۱۴ - ۱۳۹۴/۰۴/۲۴
    0 0
    قصه آشنای مدیریت کشور
  • hasan ۰۴:۴۴ - ۱۳۹۴/۰۴/۲۴
    0 0
    اونوقت میان میگویند که از تولید ملی همایت کنید، ما و شما از انسانهای ملی مون همایت نمیکنیم تازه اونهم نه یک انسان معمولی کسی مثل عابدزاده که واقعا یک دروازه بان ملی و حرفه ای و باعث غرور و سربلندی کشورش بود یک نفر باید به اینها بگوید شما که دم از فرار مغزها و همایت از تولید ملی میزنید درست ولی احمدرضا عابدزاده هم یک انسان ملی و هم یک غیور مرد ملی بود یک انسان ملی از نوع جنس خوبش که شاید دیگر نتوان نظیرش را در ایران پیدا کرد
  • متانت ۰۴:۵۹ - ۱۳۹۴/۰۴/۲۴
    0 0
    خدابه همراش
  • احمد ۰۵:۳۵ - ۱۳۹۴/۰۴/۲۵
    0 0
    یعنی چی اسطوره درست می کنید حتما به درد نمی خورد که کسی سراعش را نمی گرفت
  • یونس ۱۰:۳۰ - ۱۳۹۴/۰۵/۰۶
    0 0
    عابدزاده گاهی در خدمت خودش بود تا تیم ملی یا استقلال یا پرسپولیس. عابدزاده گاهی پنالتی می گرفت. بعضی وقت ها هم می خواست پنالتی ها رو بگیره ولی نمی تونست. بعضی وقت ها هم با دقت پنالتی ها رو می خورد. در مجموع بازیکن دوست داشتنی بود. شاید به خاطر روحیه بالا توی زمین. یا نبود دروازه بان خوب توی اون زمان. در مجموع بازیکنی نبود که خیالت ازش راحت باشه. باانصاف باشید. نام عابدزاده وقتی کنار نام برخی بازیکنان قرار می گیره کم رنگ می شه. سیروس قایقران. حالا هم که بد جایی نرفته. هرجا هست سلامت و موفق باشه.

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس