علیرضا حقیقی که در جام جهانی نمایشی قابل قبول داشت پس از حضور قرضی در پنافیل و سقوط با این تیم به لیگ دسته اول پرتغال باید دوباره در کازان دنبال ساختن آینده خود باشد.

گروه ورزشی مشرق - به نظر می‌رسد علیرضا حقیقی دروازه‌بان اول تیم‌ملی ایران مثل سال‌های 2011 تا 2013 در روبین کازان روسیه بازی کند.

اما شرایط روبین کازان و دروازه بان‌هایش چگونه است؟ آیا علیرضا این شانس را دارد که مثل پنافیل به گلر شماره یک کازان تبدیل شود؟

آزمونی سخت برای نور چشمی کی‌روش
حقیقی خوب می‌داند اگر مثل فصول 2011 تا 2013 دوباره به نیمکت ذخیره‌ها یا سکوی تماشاگران کازان فرستاده شود، رقبایش در تیم‌ملی جایگاه او را به خطر خواهند انداخت.

فرق گلرهای پنافیل و حقیقی
گلر اول تیم‌ملی ایران در لیگ برتر پرتغال برای پنافیل 22 بازی انجام داد تا طی 1889 دقیقه پوشیدن پیراهن این تیم در فصل 15-2014 موفق به ثبت 5 کلین شیت شود.

علیرضا برابر ویتوریوستوبال (2بار) مورینزه (تیم جدید نیلسون کوریا) آروکا و آکمادمیکا دروازه پنافیل را بسته نگه داشت ضمن اینکه طی 22 بازی یاد شده 41 مرتبه مغلوب ضربات رقبا شد. این در شرایطی بود که پنافیل در 12 بازی دیگر فصل بدون حقیقی 28 گل دریافت کرد.

به عبارت ساده‌تر پنافیل با گلر ملی‌پوش خود به طور متوسط در هر بازی 1.86 گل دریافت کرد اما بدون او 2.33 گل در هر 90 دقیقه خورد  و این نشان می‌دهد عملکرد فنی گلر اول تیم ایران بالاتر از سطح سایر گلر‌های این تیم پرتغالی بود.

آزمونی سخت برای نور چشمی کی‌روش

خاطره تلخ کازان، 12 بازی روی نیمکت
روی کاغذ عملکرد حقیقی در جمع مردان تیم نه چندان قدرتمند پنافیل قابل دفاع است. علیرضا نمی‌توانست در تیمی که 22 بازی از 34 بازی فصل را با شکست پشت سر گذاشت، عامل رخ دادن معجزه‌ای باشد. با این‌حال آیا شرایط در کازان هم به کام حقیقی خواهد بود؟

گلر ملی پوش ایران از روبین کازان خاطره خوشی ندارد. علیرضا از ابتدای فصل 2012- 2011 به کازان پیوست اما فقط در 3 بازی شانس نشستن روی نیمکت بازیکنان ذخیره را پیدا کرد. حقیقی در فصل 13-2012 هم مورد توجه کادر فنی قرار نگرفت تا فقط در 6 دیدار گلر دوم تیمش باشد. علیرضا طی این دو فصل در 3 بازی لیگ اروپا هم گلر ذخیره کازانی‌ها بود تا اولین تجربه‌اش از لیگ فوتبال قاره سبز خوشایند نباشد. به این ترتیب گلر 193 سانتی‌متری ایرانی تصمیم گرفت راهی اسپورتینگ کویلما در لیگ یک پرتغال (14-2013) شود تا بلکه تغییری در شرایطش ایجاد شود که همین‌طور هم شد.

آزمونی سخت برای نور چشمی کی‌روش
تمام رقبای حقیقی
به گزارش مشرق، روبین کازان در لیست فصل 16-2015 خود، فعلاً 5 دروازه‌بان دارد که احتمالا باید یکی، دو نفر از میان این نفرات راهی تیم‌های دیگر شوند.

تیمور آکمورزین: این گلر 17 ساله در فصلی که گذشت 13 مرتبه نشستن روی نیمکت ذخیره‌ها را تجربه کرد. تیمور 189 سانتی‌متری در میانه راه به لیگ دسته دوم هم منتقل شد تا برای روبین کازان 2، 32 دقیقه بازی کند. تیمور 7 دقیقه در شکست 5-صفر برابر شیرران شریک بود و 25 دقیقه مقابل زینت ایژوک  که منجر به شکست 2-صفر کازان شد.

البته آکمورزین در 32 دقیقه یاد شده گلی دریافت نکرد. گلری که قطعا وجودش در لیست کازان برای علیرضا حقیقی خطری ایجاد نمی‌کند، در سال 2014 یک بازی هم برابر تیم زیر 17 ساله‌های سوییس انجام داد که منجر به تساوی یک-یک روسیه و حریفش شد.

سرگئی رژیکوف:
این دروازه‌بان ملی پوش طی 6-7 سال اخیر به گلر اول روبین کازان تبدیل شده و احتمالا قصد ندارد جایگاهش را به کسی بدهد.
سرگئی یک ماه قبل با نظر فابیو کاپلو در دیدار روسیه مقابل اتریش 90 دقیقه روی نیمکت ذخیره‌های تیم‌ملی کشورش نشست. این دروازه‌بان 34 ساله راست‌پا، در فصلی که گذشت 27 مرتبه درون دروازه کازان ایستاد تا طی 2430 دقیقه 7 کلین شیت داشته باشد و 29 مرتبه مغلوب ضربات بازیکنان حریف شود.

رژیکوف از سال 2009 تاکنون در 6 فصل اخیر لیگ برتر روسیه برای کازان 183 بازی انجام داده. آن‌هم در شرایطی که تقریبا اکثر بازی‌های تیمش را 90 دقیقه کامل تجربه کرده است.
شاید آنچه سرمربی کازان رنیات بیلیالت دنیوف را در مورد این گلر 34 ساله دچار تردید کرده عملکردش در دو بازی آخرش باشد. سرگئی در دو ایستگاه 28 و 29 لیگ برتر روسیه برابر تیم‌های لکوموتیو و زسکا مسکو 3 تایی شد در حالی که چندان آماده نشان نمی‌داد.

آزمونی سخت برای نور چشمی کی‌روش
شاید سرمربی 57 ساله کازان احساس کرده دوران موفق سرگئی در «روبین» به سر آمده است.
رژیکوف برخلاف علیرضا حقیقی که به گلر اول تیم‌ملی ایران تبدیل شده و تجربه بازی در جام جهانی را دارد، هرگز بازی ملی انجام نداده بلکه 17 مرتبه روی نیمکت تیم‌ملی روسیه نشسته است.

الکساندر فیلتسوف:
25 ساله است با 197 سانتی‌متر بلندی قامت. در لیگی که گذشت یک مرتبه هم درون دروازه کازان نایستاد بلکه 17 مرتبه نشستن روی نیمکت تیمش را تجربه کرد. الکساندر هم مثل تیمور آکمورزین در مقاطعی از فصل راهی لیگ دو شدتا 180 دقیقه پیراهن روبین کازان 2 را مقابل تیم‌های ولگا و نوستا برتن کند. تیم دوم کازان هم با الکساندر 2-یک به ولگا باخت و 2-صفر نوستا را شکست داد.

یوری نسترنکو: به نظر نمی‌رسد رقیب حقیقی باشد. یوری 3 بازی جای رژیکوف درون دروازه کازان ایستاد که حاصل پیروزی 3 بر صفر مقابل آمکا پرم، شکست یک-2 برابر کراسنودار و تساوی یک-یک با یوفا بود.

یوری 24 ساله 25 مرتبه بازی را از روی نیمکت ذخیره‌ها تعقیب کرد و البته 8 بازی در لیگ دسته 2 برای تیم کازان 2 به میدان رفت.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • انتشار یافته: 3
  • در انتظار بررسی: 0
  • غیر قابل انتشار: 1
  • ۱۵:۲۲ - ۱۳۹۴/۰۴/۲۸
    0 0
    اخه این مانکن دروازه بانه
  • ۱۶:۴۴ - ۱۳۹۴/۰۴/۲۸
    0 0
    کارنامه قابل قبول!!...سه بار گل خوردن از زاویه بسته در جام جهانی در بازی با بوسنی و بازی با عراق و خالی کردن دروازه و سه متر متر جلو آمدن در گل مسی از سی متری اسمش کارنامه موفق هست!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! اگر مهدی رحمتی در جام جهانی بود ما الآن مرحله بعد بودیم..نه تنها شوت مسی گل نیمشد بلکه جلوی بوسنی هم اون سه گل خنده آور رو نمی خوردیم از زاویه بسته...
  • ۱۸:۵۲ - ۱۳۹۴/۰۴/۲۸
    0 0
    در جام جهانی عملکرد خوبی داشت؟ کدوم توپو گرفت؟ تو سه بازی چهار تا گل خورد. بازی با بوسنی توپی نبود نره تو گل. تو بازیهای قبل هم باقی بازیکنان با انگیزه بودن و توپ نیومد رو دروازش. با سیستم دفاع اتوبوسی چهار تا گل خوردن خیلیه.

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس