به گزارش مشرق، دروازهبان شماره یک تیم ملی فوتبال کشورمان این روزها از نظر آمادگی جسمانی شرایط خوبی را پشت سر میگذارد. علیرضا حقیقی پس از پشت سر گذاشتن اردوی پیشفصل با تیم روبینکازان روسیه حالا میگوید که از نظر شرایط بدنی بهترین شرایط را دارد. این دروازهبان که در اولین بازی فصل روبینکازان روی نیمکت نشسته بود اکنون به دنبال این است تا برای فصل آینده راهی تیم دیگری شود. باشگاه روسیهای نیز با توجه به اینکه یک سال از قرارداد حقیقی باقی مانده است، قصد دارد دروازهبان ایرانیاش را با قیمتی مناسب به فروش برساند.
علیرضا حقیقی در خصوص آخرین وضعیتش در روبینکازان روسیه، پیشنهادهایی که برای فصل آینده دریافت کرده است، شرایطی که برای جدایی از روبینکازان دارد، تیم ملی، اردوهای این تیم، دیدار با لوئیز فیگو و ... صحبت کرده است.
رقابتهای لیگ برتر روسیه آغاز شده است و تو هم با تیم روبینکازان در این مسابقات حضور داری. در مورد شروع فصل و اینکه چرا دوباره به روبینکازان برگشتی صحبت کن.
طبق قراردادی که با باشگاه روبینکازان داشتم، موظف بودم وضعیتم را با این تیم مشخص کنم. بعد از پایان دیدارهای لیگ برتر پرتغال که قرارداد قرضی من هم با باشگاه پنافیل به اتمام رسید، به روسیه برگشتم و دو روز هم در کازان بودم. با مسئولان باشگاه که صحبت کردم آنها اعلام کردند طبق روال تیم و مانند سایر بازیکنان باید از روز اول در تمرینات حاضر شوم و من هم بلافاصله بعد از دو بازی تیم ملی و بدون استراحت به تمرینات تیمم اضافه شدم. از روز شنبه هم بازیها برای ما آغاز شده است که در خانه زسکا مسکو یک بر صفر شکست خوردیم.
تمرینات پیشفصل را چطور پشت سر گذاشتید که به این زودی هم لیگ آغاز شد؟
فشار زیادی در تمرینات بود. خود من که در چند روز اول به دلیل مصدومیت کوچکی که از ناحیه زانو داشتم، تمرین نکردم اما بعد از پشت سر گذاشتن مصدومیت روزانه چهار جلسه تمرین میکردم. ما در تمرینات کارهای بدنی، هوازی و تکنیکی انجام میدادیم.
وضعیت خودت برای این فصل در روبینکازان چگونه است، قصد ماندن در این تیم را داری یا به دنبال تیم دیگری هستی؟
دروازهبان اول روبینکازان «سرگئی رژیکوف» است. او دروازهبان دوم تیم ملی فوتبال روسیه و کاپیتان تیم ماست. این بازیکن با 34 سال سن و اوج پختگی رهبر روبینکازان هم هست. با این شرایط خودم خوب میدانم، شرایط برای بازی کردن من مهیا نیست. البته باشگاه هم به دنبال آن است که با فروش من درآمدزایی کند، چون امسال، سال آخر قرارداد من با باشگاه روبینکازان محسوب میشود، به راحتی حاضر به جداییام نیستند. متأسفانه یا خوشبختانه روبینکازان برای جدایی من سختگیری زیادی میکند و تا الان هم به چند پیشنهادی که داشتم، به دلیل عدم توافق مالی جواب منفی دادهاند. مسئولان باشگاه روبینکازان به دنبال پیشنهاد مالی خوب هستند و من به دنبال پیشنهاد فنی خوب که انشاءالله به زودی همه چیز مشخص خواهد شد.
این بار که قصد نداری به تیمهایی مانند پنافیل بروی تا دوباره سختیهای فصل گذشته را تحمل کنی؟
مطمئناً این فصل هدفم حضور در تیمهایی مانند پنافیل نیست که اگر اینگونه بود تا الان تیم فصل آیندهام را انتخاب کرده بودم. به دنبال تیمی هستم که بتوانم بازی کنم و شرایط خوبی داشته باشم و حتی شاید به تیمی رفتم که شرایط بسیار بهتری نسبت به روبینکازان داشته باشد.
حضور در فوتبال اروپا را با نیمکتنشینی در روبینکازان، بعد بازی در تیم دسته اولی کوویلیای پرتغال و سپس بازی در تیم لیگ برتری پنافیل تجربه کردهای. با صحبتهایی که میکنی گویا این فصل به حضور در تیم بزرگتری فکر میکنی؟
از همان زمانی که به روبینکازان پیوستم، اهداف بزرگی داشتم. خدا نیز همیشه به من لطف داشته و کمک کرده تا به اهدافم برسم. اولین ترانسفر من حضور در روبینکازان روسیه بود که از این اتفاق بسیار خوشحالم، چون به جایی آمدم که تیم بزرگی است. بعد از آن هم از خیلی چیزها، پول زیاد و... گذشتم و برای بازی کردن در جام جهانی راهی کوویلیا شدم. سال گذشته هم باز از پول گذشتم و به پنافیل رفتم تا بتوانم شرایط با ثباتی پیدا کنم.
من هم مثل خیلی از بازیکنان دیگر باید به فکر آیندهام باشم و اکنون به دنبال پول بروم و به درآمد فکر کنم، اما امسال هم اهداف دیگری در سر دارم. باشگاه روبینکازان میخواهد با مبلغ خوبی مرا بفروشد، چون هدف مسئولان این باشگاه از اول هم درآمدزایی بود و حتی اگر قرضی هم بخواهم به تیمی بروم، آنها پول زیادی میخواهند. با این حال هدف خود من هم اهمیت دارد و مطمئناً به تیم بزرگتری خواهم رفت.
دلیل اینکه سال گذشته پیشنهاد ساسولو را رد کردی و به سری A ایتالیا نرفتی ترس از نیمکتنشینی و از دست رفتن جایگاهت در تیم ملی بود، چون با رد پیشنهاد این تیم فرصت خوبی را از دست دادی و شاید دیگر پیشنهادی از سری A ایتالیا به تو نرسد.
ترسی از نیمکتنشینی در تیم ملی نداشتم، چون عملکردم در جام جهانی 2014 برزیل طوری بود که کادر فنی به راحتی از من نگذرد و خودم هم برای حضور در تیم ملی همیشه انگیزهای صدچندان دارم. دلیل اینکه پیشنهاد ساسولو را رد کردم، این بود که مسئولان این باشگاه تضمین ندادند من 100 در صد بازی میکنم و این مسئله برای یک دروازهبان سخت است. برای خودم خیلی مهم بود که فصل قبل در یک لیگ اروپایی به صورت کامل بازی کنم تا تجربهام بیشتر شود.
حالا این تجربه به کمک تو آمده است؟
100 در صد. اکنون میدانم در یک فصل لیگهای اروپایی باید چگونه عمل کنم و از کدام تجربیاتم استفاده کنم. خیلی خوشحالم که حضور در پنافیل باعث شد در فوتبال پرتغال شناخته شوم و اکنون هم چند پیشنهاد از تیمهای پرتغالی دارم. تا اندازهای برای خود اسمی دست و پا کردهام و اگر بخواهند درباره دروازهبانهای لیگ پرتغال صحبت کنند، از من هم نامی هست. لیگ برتر پرتغال اکنون پنجمین لیگ برتر اروپایی است که خوشبختانه من با حضور در این لیگ تجربه خوبی به دست آوردم.
پس با این حساب فصل آینده را هم میخواهی در پرتغال سپری کنی؟
تنها چیزی که میدانم، باشگاهها با روبینکازان مکاتبههایی را انجام دادهاند و صحبتها فقط بین باشگاهها صورت گرفته است. این مسائل هم به من ارتباطی پیدا نمیکند و فقط زمانی که یکی از این باشگاهها با روبینکازان به توافق برسد من باید بگویم میخواهم به آن تیم بروم یا نه. تمام اینها به این خاطر است که تعیین تیم آیندهام منوط به رضایت باشگاه روبینکازان است. اکنون هم تا زمانی که چیزی مستند نشود، دلیلی نمیبینم اسمی از تیمی ببرم، چون از نظر من اسم بردن از تیمها تا چیزی قطعی نشده بازارگرمی است. پیشنهادهای من هم 100 درصد نشده است و هر وقت تیم فصل بعدم مشخص شد، همه چیز را اعلام خواهم کرد.
اکنون با 27 سال سن میتوان گفت در اوج سن یک دروازهبان هستی، اگر اینگونه باشد به نفع خودت است که در روبینکازان نمانی.
اوج پختگی یک دروازهبان که سن 30 سالگی است و شاید بتوان گفت من تازه اول راه هستم. همانطور که خودم هم گفتم شرایط امسال طوری است که یا به من بازی نمیرسد یا اگر بتوانم بازی کنم شانسم کم است. یک مربی هیچوقت دروازهبان خود را به راحتی تغییر نمیدهد، به خصوص در روبینکازان که رژیکوف کاپیتان هم هست. در این سه چهار سالی که من با روبینکازان قرارداد بستم، او همیشه دروازهبان اول تیم بوده است. ضمن اینکه من در این مدت به سه تیم دیگر رفتهام و سخت است حالا که برگشتهام و در تیم هم نبودم بخواهم بازی کنم. به خوبی میدانم که به نفع خودم است تیمم را تغییر دهم و کارم از قبل خیلی سختتر شده است. هدف اول و آخرم این است که به تیمی بروم که دروازهبان اول باشم و اگر قرار به نیمکتنشینی بود، در روبینکازان میمانم. البته فرصت زیادی تا پایان نقلوانتقالات اروپا باقی مانده و حدود 40 روز زمان دارم تا تیم بعدیام را انتخاب کنم. در این مدت هم از رسانهها میخواهم درباره آینده من گمانهزنی نکنند و اگر اتفاقی رخ بدهد آنقدر به رسانهها ارادت دارم که خودم خبر رسمی را اعلام کنم، چون این شایعات کمی آزاردهنده است و حتی در روند انتخاب تیم بعدیام نیز تأثیر میگذارد.
به نظر میرسد پس از حضور در فوتبال اروپا از نظر اخلاقی هم حرفهایتر شدهای. شاید اگر اکنون در ایران حضور داشتی و بحث نیمکتنشینی به میان میآمد حاشیه هم ایجاد میکردی، اما اکنون نیمکت نشینی در روبینکازان را هم قبول داری.
من هم بازیکنی هستم که از نیمکتنشینی ناراحت میشوم. تمام فوتبالیستها از نیمکتنشینی ناراحت میشوند. من هم زمانی که در جوانی برای پرسپولیس بازی میکردم، نیمکتنشینی ناراحت و دلگیر میکردم. پرسپولیس تیم بزرگی است و همیشه هم این تیم را خانه خودم میدانم و هیچ وقت هم دوست نداشتم برای تیمم حاشیه درست کنم. حتی سال آخر هم که به صورت قرضی به پرسپولیس برگشتم وقتی دیدم شرایط برای بازی کردنم فراهم نیست به پرتغال رفتم. شرایط فوتبال حرفهای ایجاب میکند شما به تصمیم مربی احترام بگذارید و شرایط در فوتبال اروپا هم که کاملاً متفاوت است. ضمن اینکه من تنها بازیکنی نیستم که روی نیمکت مینشینم. حتی از بین بازیکنان خودمان هم بودند بازیکنانی که در بایرن مونیخ، هامبورگ، لیگ برتر انگلیس و... نیمکتنشین بودند و برای بازی کردن جنگیندند. آنها هم همیشه بازیکن ثابت تیمشان نبودند. این موضوع باید در فوتبال ما جا بیفتد که قرار نیست یک بازیکن همیشه ثابت بازی کند.
روبینکازان هم تیم کوچکی نیست و حتی نشستن روی نیمکت این تیم هم سخت است. روبینکازان تیمی بوده که بارسلونا را در نیوکمپ شکست داده، چلسی و اینترمیلان را شکست داده و جزو باشگاههای مطرح اروپاست که هرجا اسمی از این تیم بیاورید به آن احترام میگذارند. در روسیه هم جزو تیمهای بزرگ لیگ محسوب میشود و حالا من نمیتوانم بگویم باید حتماً دروازهبان اول باشم. حالا اینجا مسائل دیگری هم وجود دارد که بازی کردن را برای من سختتر میکند.
چه مسائلی؟
با توجه به اینکه روسیه میزبان جام جهانی 2018 است، فدراسیون فوتبال این کشور قانونی را وضع کرده که فقط سه بازیکن خارجی میتوانند در ترکیب اصلی هر تیم باشند. مطمئناً مربیان هم برای تقویت تیم خود بیشتر روی بازیکنان خارجی که تهاجمیتر هستند سرمایهگذاری میکنند و این موضوع کار را برای من 100 برابر سختتر میکند. من هم یاد گرفتهام که به تصمیم مربیام احترام بگذارم و این فصل هم اگر در روبینکازان بمانم، احتیاج باشد بازی میکنم، بگویند روی نیمکت بنشین، مینشینم، بگویند به VIP برو، میروم و حتی اگر بگویند در خانه بمان، میمانم.
برای انتخاب تیم فصل آیندهات با کیروش هم مشورت میکنی، چون اکنون خیلی از بازیکنان تیم ملی که در اروپا هستند برای تغییر تیم خود با کیروش هم مشورت کردهاند؟
ما جرأت نداریم رودررو با کیروش سلامعلیک کنیم چه برسد به اینکه مشورت بگیرم! ما کاری نکردیم گفتند حقیقی را کیروش به پنافیل برده است و سرمربی تیم ملی برای او تیم انتخاب میکند، وای به حال روزی که بخواهم از کیروش مشورت هم بگیرم. با این حال خودم میدانم سرمربی تیم ملی چه صلاحی برای من میخواهد و اینطور راحتترم که تیم فصل بعدم را خودم انتخاب کنم.
اما گویا با شاگرد سابق کیروش صحبت کرده بودی. درباره آیندهات هم با او صحبت کردی؟
شاگرد کیروش؟!
لوئیز فیگو.
اصلاً این مسئله درست نیست. من فیگو را در فرودگاه استانبول دیدم. البته از قبل هم با او آشنایی داشتم. بعد از اردوی اتریش میخواستم به همراه روبینکازان به روسیه برگردم و فیگو هم به پرتغال میرفت که در ترکیه ترانزیت بودیم. البته ما صحبت خاصی انجام ندادیم و فقط یک گپ و گفت ساده داشتیم.
بیشتر درباره چه مسائلی صحبت کردید؟
یک ربع بیشتر با هم نبودیم که در فرودگاه یک قهوه با هم خوردیم. فیگو در شهر پورتو زندگی میکند و در پرتغال زیاد یکدیگر را دیده بودیم. او چند بازی من را هم در پنافیل دیده بود و با هم آشنا بودیم. ما صحبتهای کلی انجام دادیم. من از وضعیتم گفتم، فیگو هم درباره فوتبال ایران صحبت کرد. کمی هم درباره کیروش صحبت کردیم. فیگو از او تعریف کرد و گفت خوششانس هستیم که این مربی را در اختیار داریم. بیشتر از این صحبتی نکردیم.
حرف از تیم ملی افتاد. درباره بازی ترکمنستان صحبت کنیم که در اولین بازی مقدماتی جام جهانی نتیجه خوبی کسب نکردیم و کمی به کیروش انتقاد وارد شد...
ما مقدماتی جام جهانی 2018 روسیه و جام ملتهای 2019 امارات را شروع کرده و تازه اولین بازی را انجام دادهایم. مقابل ترکمنستان هم شرایط ما خیلی نسبت به قبل فرق کرده بود، بازیکنان جوان به تیم ملی اضافه شده بودند که هنوز با تیم هماهنگ نبودند. اگر به پای بهانهگیری نگذارند، زمین هم اصلاً وضعیت خوبی نداشت و بازیکنان ما نتوانستند بازی خودشان را انجام دهند. با این حال ما ایران هستیم، تیم اول آسیا و در همه بازیها محکوم به بردیم و این را خوب میدانیم اما فوتبال همیشه پیروزی نیست. مطمئن باشید از بازیهای بعدی که تیم ملی را ببینید بازی با ترکمنستان هم فراموش میشود. اگر از تیم ملی حمایت شود، سعی میکنیم با اقتدار به جام جهانی روسیه برویم.
درباره این انتقادها صحبتی نداری؟
چه حرفی، اکنون که وقت انتقاد نیست. یعنی منظورم این است که وقت انتقاد مغرضانه نیست. زمانی که تیم ملی جوان نشده بود همه انتقاد میکردند و حرفی نبود، اما اکنون که کیروش در تیم ملی جوانگرایی کرده است نباید مغرضانه انتقاد کرد. باید به سرمربی تیم ملی احترام بگذاریم، او را کمک کنیم و اگر هم انتقادی است در فضایی سالم این کار را انجام دهیم، نه اینکه فقط قصد تخریب داشته باشیم. خیلی از این بازیکنان جوان را که کیروش به تیم ملی دعوت کرد، خواهید دید که امسال و در سالهای آینده چه کمکی به تیم ملی خواهند کرد. باید با بالا و پایین کردن همه این مسائل به فکر ساختن تیم ملی مقتدر باشیم و انتقادها نیز در همین راه باشد.
بخشی از این بازیکنان جوان هم در پست دروازهبانی به تیم ملی دعوت شدهاند و اکنون تو با تجربهترین دروازهبان بین دروازهبانهای تیم ملی هستی. رابطهات با دیگر دروازهبانهای تیم ملی چگونه است، چون قبلاً همیشه در خصوص دروازهبانهای تیم ملی و ارتباطشان حرف و حدیث بوده است...
حرف و حدیث که همیشه هست و گوش من از این حرفها پر شده است. اهمیتی به این حرف و حدیثها نمیدانم چون اکنون رابطه دروازهبانهای تیم ملی بسیار خوب است. نه فقط دروازهبانها، بلکه همدلی، رفاقت و دوستی بین همه بازیکنان تیم ملی وجود دارد. بین دروازهبانها نیز احترام زیادی وجود دارد و با رفاقت کنار هم تمرین میکنیم. هر وقت هم خدا بخواهد و کیروش تشخیص بدهد یکی از ما از دروازه تیم ملی حفاظت میکنیم که خدا را شکر میکنم یک سال و اندی است این مسئولیت را من به عهده گرفتهام. همیشه هم تلاشم این بوده بهترین عملکرد را داشته باشم و مشکلی هم بین هیچکدام از دروازهبانهای تیم ملی به وجود نیامده است.
یکی از رقیبان تو هم که دوباره قصد بازگشت به تیم ملی را دارد، دنیل داوری است که این فصل به آرمینا بیلهفلد رفته و گفته که میخواهد با درخشش در این تیم دوباره به تیم ملی دعوت شود.
دنیل از دوستان خوب من بوده و هست. خیلی برای او خوشحالم که این فصل توانست انتخاب مناسبی انجام دهد و امیدوارم در بیلهفلد موفق شود. باید بگویم بهترین رابطه را با داوری و رحمان احمدی در جام جهانی داشتم و واقعاً سه دوست و رقیب واقعی بودیم. با هم تمرین میکردیم، خوشحال میشدیم و گریه میکردیم. ما بعد از باخت تیم ملی با هم گریه میکردیم و بعد از موفقیت هم با هم خوشحال میشدیم. من آن روزها را فراموش نمیکنم و بازی کردن در جام جهانی را مدیون رحمان و دنیل هستم که کمکم کردند. اکنون هم خوشحال میشوم دنیل با درخشش در بیلهفلد بار دیگر به تیم ملی دعوت شود و امیدوارم او و رحمان هرجایی که هستند، موفق باشند.
صحبت خاصی نداری؟
فقط یک بار دیگر باید تأکید کنم که دوستان رسانهای تا قطعی نشدن پیشنهادی، درباره فصل آینده من گمانهزنی نکنند و به اخبار کذبی که به گوششان میرسد، اهمیت ندهند. خودم به زودی درباره آیندهام همه چیز را اعلام خواهم کرد.
علیرضا حقیقی در خصوص آخرین وضعیتش در روبینکازان روسیه، پیشنهادهایی که برای فصل آینده دریافت کرده است، شرایطی که برای جدایی از روبینکازان دارد، تیم ملی، اردوهای این تیم، دیدار با لوئیز فیگو و ... صحبت کرده است.
رقابتهای لیگ برتر روسیه آغاز شده است و تو هم با تیم روبینکازان در این مسابقات حضور داری. در مورد شروع فصل و اینکه چرا دوباره به روبینکازان برگشتی صحبت کن.
طبق قراردادی که با باشگاه روبینکازان داشتم، موظف بودم وضعیتم را با این تیم مشخص کنم. بعد از پایان دیدارهای لیگ برتر پرتغال که قرارداد قرضی من هم با باشگاه پنافیل به اتمام رسید، به روسیه برگشتم و دو روز هم در کازان بودم. با مسئولان باشگاه که صحبت کردم آنها اعلام کردند طبق روال تیم و مانند سایر بازیکنان باید از روز اول در تمرینات حاضر شوم و من هم بلافاصله بعد از دو بازی تیم ملی و بدون استراحت به تمرینات تیمم اضافه شدم. از روز شنبه هم بازیها برای ما آغاز شده است که در خانه زسکا مسکو یک بر صفر شکست خوردیم.
تمرینات پیشفصل را چطور پشت سر گذاشتید که به این زودی هم لیگ آغاز شد؟
فشار زیادی در تمرینات بود. خود من که در چند روز اول به دلیل مصدومیت کوچکی که از ناحیه زانو داشتم، تمرین نکردم اما بعد از پشت سر گذاشتن مصدومیت روزانه چهار جلسه تمرین میکردم. ما در تمرینات کارهای بدنی، هوازی و تکنیکی انجام میدادیم.
وضعیت خودت برای این فصل در روبینکازان چگونه است، قصد ماندن در این تیم را داری یا به دنبال تیم دیگری هستی؟
دروازهبان اول روبینکازان «سرگئی رژیکوف» است. او دروازهبان دوم تیم ملی فوتبال روسیه و کاپیتان تیم ماست. این بازیکن با 34 سال سن و اوج پختگی رهبر روبینکازان هم هست. با این شرایط خودم خوب میدانم، شرایط برای بازی کردن من مهیا نیست. البته باشگاه هم به دنبال آن است که با فروش من درآمدزایی کند، چون امسال، سال آخر قرارداد من با باشگاه روبینکازان محسوب میشود، به راحتی حاضر به جداییام نیستند. متأسفانه یا خوشبختانه روبینکازان برای جدایی من سختگیری زیادی میکند و تا الان هم به چند پیشنهادی که داشتم، به دلیل عدم توافق مالی جواب منفی دادهاند. مسئولان باشگاه روبینکازان به دنبال پیشنهاد مالی خوب هستند و من به دنبال پیشنهاد فنی خوب که انشاءالله به زودی همه چیز مشخص خواهد شد.
این بار که قصد نداری به تیمهایی مانند پنافیل بروی تا دوباره سختیهای فصل گذشته را تحمل کنی؟
مطمئناً این فصل هدفم حضور در تیمهایی مانند پنافیل نیست که اگر اینگونه بود تا الان تیم فصل آیندهام را انتخاب کرده بودم. به دنبال تیمی هستم که بتوانم بازی کنم و شرایط خوبی داشته باشم و حتی شاید به تیمی رفتم که شرایط بسیار بهتری نسبت به روبینکازان داشته باشد.
حضور در فوتبال اروپا را با نیمکتنشینی در روبینکازان، بعد بازی در تیم دسته اولی کوویلیای پرتغال و سپس بازی در تیم لیگ برتری پنافیل تجربه کردهای. با صحبتهایی که میکنی گویا این فصل به حضور در تیم بزرگتری فکر میکنی؟
از همان زمانی که به روبینکازان پیوستم، اهداف بزرگی داشتم. خدا نیز همیشه به من لطف داشته و کمک کرده تا به اهدافم برسم. اولین ترانسفر من حضور در روبینکازان روسیه بود که از این اتفاق بسیار خوشحالم، چون به جایی آمدم که تیم بزرگی است. بعد از آن هم از خیلی چیزها، پول زیاد و... گذشتم و برای بازی کردن در جام جهانی راهی کوویلیا شدم. سال گذشته هم باز از پول گذشتم و به پنافیل رفتم تا بتوانم شرایط با ثباتی پیدا کنم.
من هم مثل خیلی از بازیکنان دیگر باید به فکر آیندهام باشم و اکنون به دنبال پول بروم و به درآمد فکر کنم، اما امسال هم اهداف دیگری در سر دارم. باشگاه روبینکازان میخواهد با مبلغ خوبی مرا بفروشد، چون هدف مسئولان این باشگاه از اول هم درآمدزایی بود و حتی اگر قرضی هم بخواهم به تیمی بروم، آنها پول زیادی میخواهند. با این حال هدف خود من هم اهمیت دارد و مطمئناً به تیم بزرگتری خواهم رفت.
دلیل اینکه سال گذشته پیشنهاد ساسولو را رد کردی و به سری A ایتالیا نرفتی ترس از نیمکتنشینی و از دست رفتن جایگاهت در تیم ملی بود، چون با رد پیشنهاد این تیم فرصت خوبی را از دست دادی و شاید دیگر پیشنهادی از سری A ایتالیا به تو نرسد.
ترسی از نیمکتنشینی در تیم ملی نداشتم، چون عملکردم در جام جهانی 2014 برزیل طوری بود که کادر فنی به راحتی از من نگذرد و خودم هم برای حضور در تیم ملی همیشه انگیزهای صدچندان دارم. دلیل اینکه پیشنهاد ساسولو را رد کردم، این بود که مسئولان این باشگاه تضمین ندادند من 100 در صد بازی میکنم و این مسئله برای یک دروازهبان سخت است. برای خودم خیلی مهم بود که فصل قبل در یک لیگ اروپایی به صورت کامل بازی کنم تا تجربهام بیشتر شود.
حالا این تجربه به کمک تو آمده است؟
100 در صد. اکنون میدانم در یک فصل لیگهای اروپایی باید چگونه عمل کنم و از کدام تجربیاتم استفاده کنم. خیلی خوشحالم که حضور در پنافیل باعث شد در فوتبال پرتغال شناخته شوم و اکنون هم چند پیشنهاد از تیمهای پرتغالی دارم. تا اندازهای برای خود اسمی دست و پا کردهام و اگر بخواهند درباره دروازهبانهای لیگ پرتغال صحبت کنند، از من هم نامی هست. لیگ برتر پرتغال اکنون پنجمین لیگ برتر اروپایی است که خوشبختانه من با حضور در این لیگ تجربه خوبی به دست آوردم.
پس با این حساب فصل آینده را هم میخواهی در پرتغال سپری کنی؟
تنها چیزی که میدانم، باشگاهها با روبینکازان مکاتبههایی را انجام دادهاند و صحبتها فقط بین باشگاهها صورت گرفته است. این مسائل هم به من ارتباطی پیدا نمیکند و فقط زمانی که یکی از این باشگاهها با روبینکازان به توافق برسد من باید بگویم میخواهم به آن تیم بروم یا نه. تمام اینها به این خاطر است که تعیین تیم آیندهام منوط به رضایت باشگاه روبینکازان است. اکنون هم تا زمانی که چیزی مستند نشود، دلیلی نمیبینم اسمی از تیمی ببرم، چون از نظر من اسم بردن از تیمها تا چیزی قطعی نشده بازارگرمی است. پیشنهادهای من هم 100 درصد نشده است و هر وقت تیم فصل بعدم مشخص شد، همه چیز را اعلام خواهم کرد.
اکنون با 27 سال سن میتوان گفت در اوج سن یک دروازهبان هستی، اگر اینگونه باشد به نفع خودت است که در روبینکازان نمانی.
اوج پختگی یک دروازهبان که سن 30 سالگی است و شاید بتوان گفت من تازه اول راه هستم. همانطور که خودم هم گفتم شرایط امسال طوری است که یا به من بازی نمیرسد یا اگر بتوانم بازی کنم شانسم کم است. یک مربی هیچوقت دروازهبان خود را به راحتی تغییر نمیدهد، به خصوص در روبینکازان که رژیکوف کاپیتان هم هست. در این سه چهار سالی که من با روبینکازان قرارداد بستم، او همیشه دروازهبان اول تیم بوده است. ضمن اینکه من در این مدت به سه تیم دیگر رفتهام و سخت است حالا که برگشتهام و در تیم هم نبودم بخواهم بازی کنم. به خوبی میدانم که به نفع خودم است تیمم را تغییر دهم و کارم از قبل خیلی سختتر شده است. هدف اول و آخرم این است که به تیمی بروم که دروازهبان اول باشم و اگر قرار به نیمکتنشینی بود، در روبینکازان میمانم. البته فرصت زیادی تا پایان نقلوانتقالات اروپا باقی مانده و حدود 40 روز زمان دارم تا تیم بعدیام را انتخاب کنم. در این مدت هم از رسانهها میخواهم درباره آینده من گمانهزنی نکنند و اگر اتفاقی رخ بدهد آنقدر به رسانهها ارادت دارم که خودم خبر رسمی را اعلام کنم، چون این شایعات کمی آزاردهنده است و حتی در روند انتخاب تیم بعدیام نیز تأثیر میگذارد.
به نظر میرسد پس از حضور در فوتبال اروپا از نظر اخلاقی هم حرفهایتر شدهای. شاید اگر اکنون در ایران حضور داشتی و بحث نیمکتنشینی به میان میآمد حاشیه هم ایجاد میکردی، اما اکنون نیمکت نشینی در روبینکازان را هم قبول داری.
من هم بازیکنی هستم که از نیمکتنشینی ناراحت میشوم. تمام فوتبالیستها از نیمکتنشینی ناراحت میشوند. من هم زمانی که در جوانی برای پرسپولیس بازی میکردم، نیمکتنشینی ناراحت و دلگیر میکردم. پرسپولیس تیم بزرگی است و همیشه هم این تیم را خانه خودم میدانم و هیچ وقت هم دوست نداشتم برای تیمم حاشیه درست کنم. حتی سال آخر هم که به صورت قرضی به پرسپولیس برگشتم وقتی دیدم شرایط برای بازی کردنم فراهم نیست به پرتغال رفتم. شرایط فوتبال حرفهای ایجاب میکند شما به تصمیم مربی احترام بگذارید و شرایط در فوتبال اروپا هم که کاملاً متفاوت است. ضمن اینکه من تنها بازیکنی نیستم که روی نیمکت مینشینم. حتی از بین بازیکنان خودمان هم بودند بازیکنانی که در بایرن مونیخ، هامبورگ، لیگ برتر انگلیس و... نیمکتنشین بودند و برای بازی کردن جنگیندند. آنها هم همیشه بازیکن ثابت تیمشان نبودند. این موضوع باید در فوتبال ما جا بیفتد که قرار نیست یک بازیکن همیشه ثابت بازی کند.
روبینکازان هم تیم کوچکی نیست و حتی نشستن روی نیمکت این تیم هم سخت است. روبینکازان تیمی بوده که بارسلونا را در نیوکمپ شکست داده، چلسی و اینترمیلان را شکست داده و جزو باشگاههای مطرح اروپاست که هرجا اسمی از این تیم بیاورید به آن احترام میگذارند. در روسیه هم جزو تیمهای بزرگ لیگ محسوب میشود و حالا من نمیتوانم بگویم باید حتماً دروازهبان اول باشم. حالا اینجا مسائل دیگری هم وجود دارد که بازی کردن را برای من سختتر میکند.
چه مسائلی؟
با توجه به اینکه روسیه میزبان جام جهانی 2018 است، فدراسیون فوتبال این کشور قانونی را وضع کرده که فقط سه بازیکن خارجی میتوانند در ترکیب اصلی هر تیم باشند. مطمئناً مربیان هم برای تقویت تیم خود بیشتر روی بازیکنان خارجی که تهاجمیتر هستند سرمایهگذاری میکنند و این موضوع کار را برای من 100 برابر سختتر میکند. من هم یاد گرفتهام که به تصمیم مربیام احترام بگذارم و این فصل هم اگر در روبینکازان بمانم، احتیاج باشد بازی میکنم، بگویند روی نیمکت بنشین، مینشینم، بگویند به VIP برو، میروم و حتی اگر بگویند در خانه بمان، میمانم.
برای انتخاب تیم فصل آیندهات با کیروش هم مشورت میکنی، چون اکنون خیلی از بازیکنان تیم ملی که در اروپا هستند برای تغییر تیم خود با کیروش هم مشورت کردهاند؟
ما جرأت نداریم رودررو با کیروش سلامعلیک کنیم چه برسد به اینکه مشورت بگیرم! ما کاری نکردیم گفتند حقیقی را کیروش به پنافیل برده است و سرمربی تیم ملی برای او تیم انتخاب میکند، وای به حال روزی که بخواهم از کیروش مشورت هم بگیرم. با این حال خودم میدانم سرمربی تیم ملی چه صلاحی برای من میخواهد و اینطور راحتترم که تیم فصل بعدم را خودم انتخاب کنم.
اما گویا با شاگرد سابق کیروش صحبت کرده بودی. درباره آیندهات هم با او صحبت کردی؟
شاگرد کیروش؟!
لوئیز فیگو.
اصلاً این مسئله درست نیست. من فیگو را در فرودگاه استانبول دیدم. البته از قبل هم با او آشنایی داشتم. بعد از اردوی اتریش میخواستم به همراه روبینکازان به روسیه برگردم و فیگو هم به پرتغال میرفت که در ترکیه ترانزیت بودیم. البته ما صحبت خاصی انجام ندادیم و فقط یک گپ و گفت ساده داشتیم.
بیشتر درباره چه مسائلی صحبت کردید؟
یک ربع بیشتر با هم نبودیم که در فرودگاه یک قهوه با هم خوردیم. فیگو در شهر پورتو زندگی میکند و در پرتغال زیاد یکدیگر را دیده بودیم. او چند بازی من را هم در پنافیل دیده بود و با هم آشنا بودیم. ما صحبتهای کلی انجام دادیم. من از وضعیتم گفتم، فیگو هم درباره فوتبال ایران صحبت کرد. کمی هم درباره کیروش صحبت کردیم. فیگو از او تعریف کرد و گفت خوششانس هستیم که این مربی را در اختیار داریم. بیشتر از این صحبتی نکردیم.
حرف از تیم ملی افتاد. درباره بازی ترکمنستان صحبت کنیم که در اولین بازی مقدماتی جام جهانی نتیجه خوبی کسب نکردیم و کمی به کیروش انتقاد وارد شد...
ما مقدماتی جام جهانی 2018 روسیه و جام ملتهای 2019 امارات را شروع کرده و تازه اولین بازی را انجام دادهایم. مقابل ترکمنستان هم شرایط ما خیلی نسبت به قبل فرق کرده بود، بازیکنان جوان به تیم ملی اضافه شده بودند که هنوز با تیم هماهنگ نبودند. اگر به پای بهانهگیری نگذارند، زمین هم اصلاً وضعیت خوبی نداشت و بازیکنان ما نتوانستند بازی خودشان را انجام دهند. با این حال ما ایران هستیم، تیم اول آسیا و در همه بازیها محکوم به بردیم و این را خوب میدانیم اما فوتبال همیشه پیروزی نیست. مطمئن باشید از بازیهای بعدی که تیم ملی را ببینید بازی با ترکمنستان هم فراموش میشود. اگر از تیم ملی حمایت شود، سعی میکنیم با اقتدار به جام جهانی روسیه برویم.
درباره این انتقادها صحبتی نداری؟
چه حرفی، اکنون که وقت انتقاد نیست. یعنی منظورم این است که وقت انتقاد مغرضانه نیست. زمانی که تیم ملی جوان نشده بود همه انتقاد میکردند و حرفی نبود، اما اکنون که کیروش در تیم ملی جوانگرایی کرده است نباید مغرضانه انتقاد کرد. باید به سرمربی تیم ملی احترام بگذاریم، او را کمک کنیم و اگر هم انتقادی است در فضایی سالم این کار را انجام دهیم، نه اینکه فقط قصد تخریب داشته باشیم. خیلی از این بازیکنان جوان را که کیروش به تیم ملی دعوت کرد، خواهید دید که امسال و در سالهای آینده چه کمکی به تیم ملی خواهند کرد. باید با بالا و پایین کردن همه این مسائل به فکر ساختن تیم ملی مقتدر باشیم و انتقادها نیز در همین راه باشد.
بخشی از این بازیکنان جوان هم در پست دروازهبانی به تیم ملی دعوت شدهاند و اکنون تو با تجربهترین دروازهبان بین دروازهبانهای تیم ملی هستی. رابطهات با دیگر دروازهبانهای تیم ملی چگونه است، چون قبلاً همیشه در خصوص دروازهبانهای تیم ملی و ارتباطشان حرف و حدیث بوده است...
حرف و حدیث که همیشه هست و گوش من از این حرفها پر شده است. اهمیتی به این حرف و حدیثها نمیدانم چون اکنون رابطه دروازهبانهای تیم ملی بسیار خوب است. نه فقط دروازهبانها، بلکه همدلی، رفاقت و دوستی بین همه بازیکنان تیم ملی وجود دارد. بین دروازهبانها نیز احترام زیادی وجود دارد و با رفاقت کنار هم تمرین میکنیم. هر وقت هم خدا بخواهد و کیروش تشخیص بدهد یکی از ما از دروازه تیم ملی حفاظت میکنیم که خدا را شکر میکنم یک سال و اندی است این مسئولیت را من به عهده گرفتهام. همیشه هم تلاشم این بوده بهترین عملکرد را داشته باشم و مشکلی هم بین هیچکدام از دروازهبانهای تیم ملی به وجود نیامده است.
یکی از رقیبان تو هم که دوباره قصد بازگشت به تیم ملی را دارد، دنیل داوری است که این فصل به آرمینا بیلهفلد رفته و گفته که میخواهد با درخشش در این تیم دوباره به تیم ملی دعوت شود.
دنیل از دوستان خوب من بوده و هست. خیلی برای او خوشحالم که این فصل توانست انتخاب مناسبی انجام دهد و امیدوارم در بیلهفلد موفق شود. باید بگویم بهترین رابطه را با داوری و رحمان احمدی در جام جهانی داشتم و واقعاً سه دوست و رقیب واقعی بودیم. با هم تمرین میکردیم، خوشحال میشدیم و گریه میکردیم. ما بعد از باخت تیم ملی با هم گریه میکردیم و بعد از موفقیت هم با هم خوشحال میشدیم. من آن روزها را فراموش نمیکنم و بازی کردن در جام جهانی را مدیون رحمان و دنیل هستم که کمکم کردند. اکنون هم خوشحال میشوم دنیل با درخشش در بیلهفلد بار دیگر به تیم ملی دعوت شود و امیدوارم او و رحمان هرجایی که هستند، موفق باشند.
صحبت خاصی نداری؟
فقط یک بار دیگر باید تأکید کنم که دوستان رسانهای تا قطعی نشدن پیشنهادی، درباره فصل آینده من گمانهزنی نکنند و به اخبار کذبی که به گوششان میرسد، اهمیت ندهند. خودم به زودی درباره آیندهام همه چیز را اعلام خواهم کرد.