به گزارش مشرق، به این اظهار نظرها توجه کنید: «نباید‌ برای‌ استقلال و پرسپولیس هزینه کرد، آنهم از پول‌بیت‌المال، اینها یک مشت بازیکن هستند که پول می‌گیرند و چیزی ارائه نمی‌دهند، بهتر است این پول در جای دیگری هزینه شود، این‌همه ورزش والیبال و کشتی بهترند کاش برای آنها هزینه شود»

اینها حرف بسیاری از نمایندگان مجلس، وزرا و برخی مردم است که سالهاست از سر دلسوزی بر این طبل می‌کوبند. حرف‌ها البته در ظاهر درست است و اصولگرایانه اما واقعیت این است که برای نظر دادن در مورد هر موضوعی، باید کارشناسان آن امر در موردش نظر بدهند و عادت دیرین ما ایرانی‌ها که در مورد همه چیز نظر می‌دهیم باید همین امروز فراموش شود. حداقل در مورد این دو تیم بزرگ و مردمی که به نظر می‌رسد رو به زوال گذاشته‌اند و تحت تاثیر همین حرف‌ها بودجه آنها در وزارت ورزش قطع شده است.

دلایل مخالفت بسیاری از کارشناسان با آن حرف‌های به ظاهر اصولگرایانه را مرور می کنیم:

۱- هزینه کرد در جایی که پول سوخت می‌شود واقعا خطاست. در واقع نباید سرمایه این مملکت را دور ریخت اما با یک حساب و کتاب صحیح متوجه می‌شویم سرمایه‌گذاری روی استقلال و پرسپولیس به نسبت یک به بیست سود مالی برای دولت دارد.

آگهی ثانیه‌ای ۴ تا ۹ میلیون تومان را در نظر بگیرید و برای هر بازی استقلال و پرسپولیس، اندازه‌گیری کنید که چقدر آگهی وجود دارد. این عدد تقریبا بیست دقیقه برای بازی‌های معمولی است که می‌شود ۱۲۰۰ ثانیه که ضرب آن در میانگین ۵ میلیون تومان عدد۶ میلیارد تومان را جلوی چشم می‌آورد که وقتی هر دو تیم بازی می‌کنند این عدد می شود ۱۲میلیارد تومان در یک هفته تنها برای پخش مستقیم.

این عدد البته برای بازی های آسیایی بسیار متفاوت است، برای دربی‌ها و بازی‌های قهرمانی و حساس نیز ایضا. برای شبکه جام جم که پخش مستقیم برای تمام دنیا دارد همین عدد را اضافه کنید. برای برنامه ۹۰ و ورزش و مردم و ... نیز به همچنین.

درآمد دولت از این دو تیم اصلا قابل محاسبه نیست. حال تصور کنید که سرمایه گذاری درست باشد و این دو تیم به فینال آسیا برسند، این اعداد باز هم بیشتر خواهند شد.

۲- درآمد فدراسیون فوتبال از تبلیغات محیطی دور ورزشگاه‌ها را محاسبه کنید.

۳- درآمد مخابرات از نظر سنجی‌ها  در تمام طول سال با پیامک ها را محاسه کنید.

۴- استقلال و پرسپولیس تنها تیم‌هایی هستند که با تبلیغات روی پیراهن خود بیش از نیمی از هزینه‌های خود را جبران می‌کنند.

۵- به جز یکی دو تیم، همه لیگ، نه نصف که همه هزینه‌های خود را از بیت المال و دولت به دست می‌آورند و نباید این دو تیم مردمی را از این دایره خارج کرد، اگر قرار باشد باشگاه‌هایی از این دایره خارج شوند، باشگاه‌های کم طرفدار و بی تاثیر بر روی جامعه و بی سود، هستند.

۶- این دو تیم در تمام طول سال تقریبا هر روز و هر هفته به جامعه ایران که به اعلام آمار مسئولین یکی از افسرده‌ترین جوامع جهان است، هیجان می‌دهند و آنها را از مسائل روزمره دور می‌کنند این در حالی است که بسیاری از دولت‌ها برای تولید هیجان و شادی در جامعه خود، میلیون‌ها دلار هزینه می‌کنند و جشن‌های عجیب و غریب می‌گیرند، جشن رنگ‌ها در هند، جشن گاوبازی در اسپانیا، جشن بزن بزن با گوجه، جشن‌های بسیاری دیگر نمونه‌هایی از اینهاست اما در کشور ما به لطف علاقه ذاتی مردم به فوتبال، هر هفته این اتفاق رخ می‌دهد و نه تنها هزینه زا نیست بلکه طبق همان محاسبات بند اول سود آور هم هست.

۷- فوتبال و کشتی و تمامی ورزش‌های دیگر، کنار هم و با هم به توان ۱۰، هرگز موج شادی و هیجانی را که فوتبال به جامعه می‌دهد، نمی‌دهند. تنها صعود به جام جهانی فوتبال یادآور جشنی خود‌جوش و بسیار بزرگ مردمی در دیدار‌های ایران با کره جنوبی و ایران با بحرین و حتی بازی‌های ایران و آمریکا و ایران و استرالیا و آرژانتین که متاثر از هزینه کرد در فوتبال به ویژه در این دو تیم است، که نمونه‌ای مشابه در کشور ندارد.

۸- این دو تیم با جمع کردن بسیاری از جوانان گرد خود و ترغیب آنها به فوتبال و ورزش، از اعتیاد جلوگیری می‌کنند که درمان آن برای کشور هزینه‌های بسیار بالایی دارد.

۹- با صعود به مسابقات جهانی‌ با قدرت بسیار بالا و به دلیل نفوذ فوتبال به خانه‌های مردم دنیا می‌توان همه میلیاردها دلاری را که رسانه‌های بیگانه و دشمن هزینه می‌کنند تا ایران را تروریست و بی‌کفایت و جنگ طلب نشان دهند خنثی می‌شود و این در جنگ نرم بسیار سودآور است.

۱۰- در تقابل با جنگ نرم رسانه در دنیا این دو تیم می‌توانند مردم را روی کانالهای ایران نگه دارند تا سرعت تغییرات فرهنگی و بمباران خبری بسیار کمتر شود.

۱۱- در دورانی که تحریم فشار کار و تلاش را برای مردم کشورمان بالا برده، استقلال و پرسپولیس می توانند فشار تحریم‌های دشمنان را از روی دوش مردم بردارند.