به گزارش مشرق، جوهر امضای توافق وین هنوز خشک نشده بود که لوران فابیوس وزیر امور خارجه فرانسه اعلام کرد به دعوت همتای ایرانی خود به ایران سفر خواهد کرد. این خبر موجی از نارضایتی را در جامعه و به خصوص فضای مجازی برانگیخت. علت آن هم ورود خون‌های آلوده به ایران در زمان نخست‌وزیری فابیوس و هم‌چنین کارشکنی‌های وی در مذاکرات هسته‌ای و همراهی و همکاری‌اش با رژیم صهیونیستی بود.
اعلام نارضایتی کاربران با نوشتن متن‌ها و انتشار عکس‌ها و کاریکاتورهای اعتراض‌آمیز فضای مجازی را تحت‌الشعاع خود قرارداد. رسانه‌ها نیز که روشن‌کننده این مشعل بودند برخی همگام با آن و برخی در جهت مخالف به اظهارنظر پرداختند و درنهایت نتیجه آن داغ‌تر شدن تنور این بحث بود.
عده‌ای ورود فابیوس را به ایران ممنوع و وی را قاتل و فرش قرمز زیرپایش را خون قربانیان اهمال‌کاری‌های‌اش در زمان نخست‌وزیری قلمداد کردند و عده‌ای هم با تفکیک مسائل داخلی و روابط خارجی سعی در تطهیر جایگاه فابیوس و زمینه‌چینی برای حضورش کردند. اما افکارعمومی جامعه، جریحه دار از دو ماجرای یادشده و بی اعتنا به ابعاد سیاسی آن با کمپین اعتراض به ورود فابیوس در شبکه‌های مجازی و «پسندیدن» اظهار نظرهای خانواده قربانیان این سهل‌انگاری و برخی حقوقدانان و کارشناسان همراهی کردند. صحبت ها از لغو سفر فابیوس به ایران و یا دریافت غرامت و عذرخواهی از ملت ایران بود.
هرچند جریان هایی در حوزه رسانه و سیاست تلاش داشتند این مساله را نادیده بگیرند، اما در حقیقت باید پیام افکار عمومی را شنید و بازخورد آن را نیز پس فرستاد. چراکه نادیده گرفتن این پیام موجب می شود افکار عمومی به مرحله ای بعد از اظهار نظر و گفتگو برسد و حتی در حوزه عمومی منجر به اقدام شود. این تجربه در ماجرای ارائه «فکت شیت» نیز به خوبی مشهود بود زمانی که عده ای تلاش داشتند این موضوع را نادیده بگیرند.
مهمترین پیام ماجرای ورود فابیوس به ایران و عکس العمل افکار عمومی برای رسانه ها و دولت مردان این می تواند باشد که نادیده گرفتن افکار عمومی راه مناسبی برای عبور از مسایل نیست. به هر حال مردمی که در انتخابات شرکت می کنند انتظار دارند دولت برخاسته از آرای عمومی به نظر آنان نیز اهمیت دهد. شایسته تر این بود که دولت با درک ریشه های اجتماعی مواضعی که علیه فابیوس گرفته می شود اقدام شایسته ای را در برابر آن انجام دهد. طبیعی است که انتظار عمومی نیز از دستگاه دیپلماسی در دوران پساتوافق برخورد خصمانه با کشورهای طرف مذاکره نیست چرا که هنوز ماجرای توافق ادامه دارد ولی درنظر گرفتن افکار عمومی در برابر اقدامات کشور فرانسه و عکس العمل مناسب در این زمینه حداقل انتظاری بود که افکار عمومی از وزارت امور خارجه و به طور کل دولت داشت.
تلاشی که در زمان مذاکرات با تکرار و برجسته‌سازی نکاتی چون جمله "هیچ‌وقت یک ایرانی را تهدید نکن” نشان داد وزیر امور خارجه کشورمان به خوبی درک کرده است که چطور باید برخی ملاحظات در سطح افکار عمومی را در نظر بگیرد، هرچند جملاتی از این دست تا زمانی اعتبار دارند که نمایشی بودن آن ها در حوزه افکار عمومی به اثبات نرسد!
توانایی مقابله با رویدادها، هنر است اما هنوز تجربه‌ای مانند تلاش دولت برای انصراف مردم از دریافت یارانه را فراموش نکرده ایم. پس یک یادآوری مهم را باید با دولتمردان و رسانه ها مرور کنیم؛ آن هم اینکه افکار عمومی را نباید نادیده گرفت و البته باید با صداقت با آن مواجه شد.
منبع: رصد، پایگاه تحلیلی دفتر پژوهش
اعلام نارضایتی کاربران با نوشتن متن‌ها و انتشار عکس‌ها و کاریکاتورهای اعتراض‌آمیز فضای مجازی را تحت‌الشعاع خود قرارداد. رسانه‌ها نیز که روشن‌کننده این مشعل بودند برخی همگام با آن و برخی در جهت مخالف به اظهارنظر پرداختند و درنهایت نتیجه آن داغ‌تر شدن تنور این بحث بود.
عده‌ای ورود فابیوس را به ایران ممنوع و وی را قاتل و فرش قرمز زیرپایش را خون قربانیان اهمال‌کاری‌های‌اش در زمان نخست‌وزیری قلمداد کردند و عده‌ای هم با تفکیک مسائل داخلی و روابط خارجی سعی در تطهیر جایگاه فابیوس و زمینه‌چینی برای حضورش کردند. اما افکارعمومی جامعه، جریحه دار از دو ماجرای یادشده و بی اعتنا به ابعاد سیاسی آن با کمپین اعتراض به ورود فابیوس در شبکه‌های مجازی و «پسندیدن» اظهار نظرهای خانواده قربانیان این سهل‌انگاری و برخی حقوقدانان و کارشناسان همراهی کردند. صحبت ها از لغو سفر فابیوس به ایران و یا دریافت غرامت و عذرخواهی از ملت ایران بود.
هرچند جریان هایی در حوزه رسانه و سیاست تلاش داشتند این مساله را نادیده بگیرند، اما در حقیقت باید پیام افکار عمومی را شنید و بازخورد آن را نیز پس فرستاد. چراکه نادیده گرفتن این پیام موجب می شود افکار عمومی به مرحله ای بعد از اظهار نظر و گفتگو برسد و حتی در حوزه عمومی منجر به اقدام شود. این تجربه در ماجرای ارائه «فکت شیت» نیز به خوبی مشهود بود زمانی که عده ای تلاش داشتند این موضوع را نادیده بگیرند.
مهمترین پیام ماجرای ورود فابیوس به ایران و عکس العمل افکار عمومی برای رسانه ها و دولت مردان این می تواند باشد که نادیده گرفتن افکار عمومی راه مناسبی برای عبور از مسایل نیست. به هر حال مردمی که در انتخابات شرکت می کنند انتظار دارند دولت برخاسته از آرای عمومی به نظر آنان نیز اهمیت دهد. شایسته تر این بود که دولت با درک ریشه های اجتماعی مواضعی که علیه فابیوس گرفته می شود اقدام شایسته ای را در برابر آن انجام دهد. طبیعی است که انتظار عمومی نیز از دستگاه دیپلماسی در دوران پساتوافق برخورد خصمانه با کشورهای طرف مذاکره نیست چرا که هنوز ماجرای توافق ادامه دارد ولی درنظر گرفتن افکار عمومی در برابر اقدامات کشور فرانسه و عکس العمل مناسب در این زمینه حداقل انتظاری بود که افکار عمومی از وزارت امور خارجه و به طور کل دولت داشت.
تلاشی که در زمان مذاکرات با تکرار و برجسته‌سازی نکاتی چون جمله "هیچ‌وقت یک ایرانی را تهدید نکن” نشان داد وزیر امور خارجه کشورمان به خوبی درک کرده است که چطور باید برخی ملاحظات در سطح افکار عمومی را در نظر بگیرد، هرچند جملاتی از این دست تا زمانی اعتبار دارند که نمایشی بودن آن ها در حوزه افکار عمومی به اثبات نرسد!
توانایی مقابله با رویدادها، هنر است اما هنوز تجربه‌ای مانند تلاش دولت برای انصراف مردم از دریافت یارانه را فراموش نکرده ایم. پس یک یادآوری مهم را باید با دولتمردان و رسانه ها مرور کنیم؛ آن هم اینکه افکار عمومی را نباید نادیده گرفت و البته باید با صداقت با آن مواجه شد.
منبع: رصد، پایگاه تحلیلی دفتر پژوهش
