به گزارش مشرق، مرحوم شیخ صدوق در کتاب "من لا یحضره الفقیه" حدیثی از امام صادق علیه السلام درباره سجده شکر آورده است که حضرت می فرمایند:

«سَجدةُ الشُكرِ واجِبَةٌ عَلى كُلِّ مُسلِمٍ تُتِمُّ بِها صَلاتَكَ و َتُرضى بِها رَبَّكَ وَ تُعجِبُ المَلائِكَةَ مِنكَ...» ؛(1)

به درستی که بنده زمانی که نماز می خواند و سپس سر بر سجده شکر می نهد، پروردگار حجاب های موجود میان بنده و فرشته ها و ملائک را می گشایدو می گوید:

ای ملائکه من! به بنده ام بنگرید. واجبم را به جای آورد و عهدم را برای من تمام نمود، سپس برای من نسبت به آنچه که برایش نعمت نموده ام، سجده شکر به جا آورد.

ای فرشتگان من! برای او از نظرشما چه چیزی در نزد من وجود دارد؟

پس ملائکه می گویند:

ای پروردگار ما! رحمت تو.

پس پروردگار می فرماید:

سپس برای او چیست ازپاداش؟

می گویند:

ای پروردگار ما! بهشت تو.

سپس پروردگار می فرماید:

برای او دیگر چیست؟

می گویند:

ای پروردگار ما! کفایت مهم هایش.

پس پروردگار باز می فرماید:

سپس برایش چیست؟


امام علیه السلام فرمودند:

چیزی از خیر ها نماند مگر آنکه ملائکه آن را گفتند.

پس خداوند می فرماید:

پس از آن دیگر چیست؟

ملائکه می گویند:

ای خداوند ما! علمی برای ما نیست!

پروردگار می فرماید:

ای فرشتگان من!

برایش شکرمی کنم همان گونه که برایم شکر به جای آورده است و برایش روی می آورم با فضلم،
و رحمتم را برایش نشان می دهم.

پی نوشت:
1- من لا یحضره الفقیه ج1 ، ص 333 ، ح 979 - تهذيب الاحکام(تحقیق خرسان) ج 2، ص 110، ح 183