گروه سیاسی مشرق – در زندگی روزمره لباس و نوع پوشش به عنوان درجهای از اعتبار و شخصیت افراد شناخته میشود و هر فرد عادی به خوبی میداند با چه پوشش و لباسی در چه مکانی پای بگذارد. در فرهنگهای مختلف نیز لباس نشانه شخصیت و فرهنگ اشخاص است و در عصر ارتباطات به عنوان یک وسیله ارتباطی مهم شناخته میشود.
با این توضیح در حوزه دیپلماتیک نیز موضوع
با درجه بسیار بالاتری اهمیت پیدا میکند؛چراکه اولا لباس افراد نشانه فرهنگ و شخصیت
جامعهای است که فرد دیپلمایت یا مقام مسئول آنرا نمایندگی میکند و همچنین پیامی
به طرف مقابل نسبت به میزان ارزشگذاری به وی و همچنین موارد دیگر مانند نشان دادن
قدرت و اعتبار و ... ارسال میکند.
اما چندی است که شاهد آن هستیم که برخی از
مقامات اروپایی بویژه زنانی کشورهای قاره سبز که با مقامات ایرانی دیدار و گفتوگو
میکنند، بعضا با پوششهای نامناسبی ظاهر می شوند که دور از شان مقام مربوطه و
همچنین ملت ایران است که نمایندهشان با چنین افرادی ملاقات میکنند.
چندی پیش بود که هیئتی اروپایی به تهران آمد و دیداری با مسئولان کشورمان از جمله علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی انجام شد که در آن یکی از زنان پارلمان اروپا با لباسی نه تنها خارج از عرف دیپلماتیک بلکه خارج از عرف معمول در داخل کشورمان ظاهر شد که مورد انتقاد شدید افکار عمومی قرار گرفت. این موضوع حساسیت بسیاری را به دنبال داشت و به نظر میرسید که با توجه به حساسیتی که از سوی افکار عمومی نسبت به چنین مسالهای ایجاد شده است دیگر شاهد چنین اتفاقاتی نخواهیم بود؛ چه اینکه مقامات مربوطه اعلام داشتند که قصوری در مورد مطلع ساختن نماینده زن مربوطه از سوی دستگاه ذیربط صورت گرفته است که اصلاح میشود. [1]
اما اخیرا در حاشیه دیدار حجتالاسلام حسن
روحانی، رئیس جمهور کشورمان با وزیر خارجه ایتالیا یکی از زنان هیئت ایتالیایی با
لباس نامناسب به ملاقات با رئیس جمهور ایران حاضر شد که نشانگر همان رویه گذشته
بویژه توسط مقامات زن اروپایی است که در ذهن افکار عمومی ایران با توجه به وقایع
گذشته به عنوان یک دهن کجی نمود یافته است.
از سوی دیگر بازهم این انتقاد مطرح میشود که مسئولان مربوطه ایرانی چطور اجازه دادهاند که این خانم ایتالیایی با چنین لباسی به حضور رئیس جمهور برسد. به هر جهت به نظر میرسد بازهم قصوری از هر دو سو بوجود آمده است که از جهت تکرار مکررات صورت خوشی ندارد و ضمن توضیح مقامات مسئول در این زمینه، بایستی نسبت به تکرار موارد مشابه دیگر جلوگیری لازم صورت گیرد تا شانیت مردم و مقامات ایرانی که نماینده ملت ایران هستند در چنین روابطی هر چند مهم و حیاتی حفظ شود و از بروز این شائبه که به سبب ایجاد رابطه با برخی از کشورها از جمله کشورهای اروپایی در برخی از موارد مسامحه صورت می گیرد، جلوگیری شود.