آنچه در ذیل می‌خوانید وصیتنامه این شهید بزرگوار است:

بسم رب الشهدا و الصدیقین

مپندارید آنان که در راه خدا کشته شدند مرده‌اند بلکه زنده‌اند و در نزد پروردگارشان روزی می‌خورند.

با سلام به یگانه منجی عالم بشریت حجه بن الحسن و با سلام به پیشگاه مقدس نائب بحق او، امام امت و با درود فراوان به روان پاک تمامی شهدا از صدر تا کنون و با سلام به شما امت شهید پرور، می‌خواهم چند کلام به عنوان وصیتنامه برای خودم بنویسم.

انا لله و انا الیه راجعون     بازگشت همه به سوی اوست

بله خواهر و برادر، اکنون که نزدیک به 7 سال است این جنگ توسط ابرقدرتهای جنایتکار به نوکری صدام خائن بر علیه کشور عزیزمان شروع شده است و وظیفه فرد فرد امت حزب الله این است که در مقابل آن کافران و برای دفاع از اسلام و قرآن به پا خیزند و من حقیر هم وظیفه انسانی خود را بر این دانستم که باید بروم و از اسلام عزیزمان دفاع کنم و آن را یاری کنم.

البته اگر خداوند متعال این خدمت را از من قبول کند و شاید این برای چندمین بار است که من به جبهه آمدم ولی هر دفعه از این امتحان الهی بعنوان مردودی رد شدم و باز به منجلاب فساد شهر رفتم و این دفعه از خداوند متعال می‌خواهم که مرا به درگاه خود قبول کند و البته شاید من حقیر لیاقت و سعادت رفتن در این راه را نداشته باشم. باز هر چه فکر می‌کنم می‌بینم که خداوند مهربان و رئوف می‌باشد.

امت حزب الله رفتن من به جبهه فقط برای رضای خداوند می‌باشد و این راهی که انتخاب کردم برای دلخواه خودم و دینی که به یقین به اسلام و قرآن داشتم، بوده است و دیگر هیچ مسئله دیگری نبوده است.

پدر و مادر مهربانم: امید عفو و بخشش از شما دارم که در مرگ این جانب نگران نباشید و هر موقع به فکر من افتادید اول به فکر جریان کربلا باشید و برای شهدای کربلا گریه کنید.

برادرانم امیدوارم اسلحه بر زمین افتاده را کنار نگذارید و راهم را ادامه دهید. خواهران عزیزم شما هم زینب‌وار راه من را ادامه دهید و مبلغ باشید برای اسلام و در آخر از کلیه امت شهید پرور که در تشییع جنازه من شرکت کردند ممنون و متشکرم و امید عفو و بخشش از همشگی‌شان را دارم و همچنین از کلیه استادان و همکاران عزیزم امید بخشش دارم.

زنده باشید

برادر حقیر مهدی عبدالله زاده