به گزارش مشرق، صدای آمریکا در تاریخ ۲۳ مرداد سال جاری اقدام به پخش برنامهای با عنوان «خانههای امن اطلاعات سپاه پاسداران» کرد. هر چند عناصر ضدانقلاب سالهاست که تلاش میکنند با چنین اصطلاحاتی رابطهی میان مردم و سپاه پاسداران را تخریب کنند و چهرهای ضد مردمی از مهمترین نهاد مدافع کلیت انقلاب اسلامی را به تصویر بکشند.
گفتوگو با شخصیت خیالپردازی چون امیر فرشاد ابراهیمی با هدف تخریب و سیاه نمایی علیه سپاه موضوع جدیدی نیست. این عنصر فراري که چندی پیش پس از سالها خوش خدمتي به گروهكهای ضدانقلاب از وضعيت رقت بار و تحقيرآميز عناصر فراري در خارج كشور خبر داده بود شدیدا تلاش میکند تا جایی در شبکههای ضدانقلاب برای خود دست و پا کند.
امیر فرشاد ابراهیمی ادعا میکند که سپاه دارای خانههای مخفی در شهرهای سراسر کشور است که برخی از افراد تا پایان عمرشان در آن باقی میمانند! جالب آنجاست که مجری صدای آمریکا برای اثبات این سخنانش گفتوگویی با امید معماریان انجام میدهد و مصداق ضربالمثل شاهد و روباه و دم میشود. معماریان ادعا میکند مدتی را در یکی از همین خانههای امن سپاه به سر برده است و در مدت بازداشتش در این خانهها احساس میکرده تا آخر عمر باید در همانجا بماند.
تناقض سناریوی تخریب سپاه صدای آمریکا در جایی آشکار میشود که امید معماریان سالهاست از کشور گریخته و در خارج از کشور به سر میبرد. از طرفی امیر فرشاد ابراهیمی مهمان دیگر برنامه صدای آمریکا تلاش میکند تا با ترسیم یک چارت سازمانی خیالی برخی از ساختمانهای معروف وابسته به سپاه در داخل شهر تهران را با عنوان خانههای امن معرفی کند.
امیر فرشاد ابراهیمی که خیلی تلاش میکند تا خودش را بهعنوان یکی از نیروهای سابق وابسته به انصار حزب ا... معرفی کند از نگاه همسلولیهای ضدانقلابش در اوین شخصیتی خالیبند و دارای ذهنی کودکانه است. وی در دوره محکومیتش در اوین خاطراتی را از دوره انقلابیگریش تعریف کرده است که بیشتر ماهیت اکشن و تخیلی آن برای دیگران جذابیت داشته است.
موضوع زمانی جالبتر میشود که رابطه بین تفکر کودکانه امیر فرشاد ابراهیمی و محتوای چند ماه قبل درج شده در صفحه نخست سایت ضدانقلاب سحام نیوز را کشف کنیم. در واقع ابراهیمی با وارد کردن کاراکر شخصیش به داستان ذکر شده توسط فرزند رئیس سابق حوزه هنری در سایت سحام نیوز تمام تلاش خود را برای باورپذیر کردن ادعاهای دروغینش درباره سازمان اطلاعات سپاه به کار گرفته است. ظاهرا VOA هم از خیالپردازی مبتکرانه فرشاد ابراهیمی استقبال کرده و بیش از ۴۰ دقیقه زمان شبکه خود را در اختیار این عنصر ضدانقلاب قرار داده است.
وی در گفتوگو با صدای آمریکا هیچ اشارهای به پروژه مشترکش با کمپانی گوگل در سال ۲۰۱۱ نمیکند. پروژهای که در آن ابراهیمی با اهرم همین دروغپردازیها توانست به عضویت تیم ۹۰ نفره جداشدگان گروههای به اصطلاح افراطی تحولخواه درآید و درآمد قابل توجهی کسب کند.
این تیم که تحت مدیریت شورای روابط خارجی آمریکا فعالیت میکند؛ اولین نشست خود را در سال ۲۰۱۱ در دوبلین برگزار کرد. این تشکیلات نه تنها تاثیری در کاهش افراطیگری نداشت بلکه این موضوع را مورد بررسی قرار میداد که چطور میتوان از افراطیگری به منظور تامین منافع دولت ایالات متحده استفاده کرد. تفکری که شاید بتوان گروهکهای تروریستی چون داعش را زاییده آن دانست.
به نظر میرسد اگر ابراهیمی استعدادش را برای نگارش رمانهای علمی – تخیلی صرف میکرد امروز لازم نبود تا برای پیدا کردن جایی در میان ضدانقلاب به ساعتها دروغپردازی و ارائه مهملات روی آورد.
از سوی دیگر بدیهی است که طبیعتا سازمانهای اطلاعاتی یا امنیتی جزئیات مراکز فعالیتشان را در اختیار دیگران قرار نمیدهد و معلوم نیست چرا صدای آمریکا که دولت حامیاش چند ده زندان مخفی همچون گوانتانامو در سراسر جهان دارد نسبت به فعالیت سازمانهای اطلاعاتی ایران حساسیت نشان داده است.
VOA شبکهای است که دارای ردیف بودجه ثابت از دولت ایالات متحده آمریکاست و زیرمجموعه نهاد امنیتی این کشور یعنی CIA فعالیت میکند. جالب است که چنین شبکهای با روابط نزدیک به نهادهای اطلاعاتی غربی تعارف اولیه اطلاعاتی را بلد نیست و شایسته بود تا حداقل در سناریوسازی علیه سپاه با اساتیدش اطلاعاتیاش مشورت میکرد.
از طرفی اذعان امیر فرشاد ابراهیمی به نبود تنبیه فیزیکی در مراکز اطلاعاتی وابسته به جمهوری اسلامی نوعی اعتراف ضدانقلاب به رویکرد درست و انسانی نهادهای امنیتی ایران است که در تناقض جدی با برخی خبرسازیها درباره برخورد با محکومان جرائم امنیتی در رسانههای ضدانقلاب و گزارشهای سازمانهای حقوق بشری است.
شایسته بود صدای آمریکا به جای سیاهنمایی با اسم رمز خانههای امن سپاه موضوع کشته شدن صدها تن در زندانهای مخفی آمریکا در اروپای شرقی یا آمریکای لاتین را مورد توجه قرار میداد.
مجری برنامه در جایی تلاش میکند تا موضوع بازداشت چند ساعته پزشک متخصص شهرستان ممسنی را به موضوع خانههای امن سپاه ربط دهد. سناریویی که آنقدر غیرمرتبط و بیربط است که انگیزه مجری را برای تخریب سپاه فریاد میزند.
از طرفی پرونده امیرفرشاد ابراهیمی که امروز خود را بهعنوان یک چهره وطنپرست آزادیخواه معرفی میکند دارای یک نقطه تیره و تار خاص است. وی که در طی سالهای فعالیتش در سفارت جمهوری اسلامی ایران در بیروت با علیرضا عسگری دوست و همکار بوده است ظاهرا در خروج علیرضا عسگری از ترکیه به وی کمک کرده است.
علیرضا عسگری معاون وزیر دفاع کشورمان در ۷ فوریه ۲۰۰۷ در استانبول ترکیه پس از پرواز از دمشق سوریه ناپدید شده است و احتمال میرود که امیر فرشاد ابراهیمی برای تامین هزینه فرارش به آلمان اطلاعات پروازی عسگری را به عناصر موساد در ترکیه فروخته باشد.
در تاریخ ۲۷ دسامبر ۲۰۱۰ میلادی، روزنامههای اسرائیلی هاآرتص با درج خبری بر روی وبگاههای خود، به نقل از یکی از نزدیکان ایهود باراک مدعی شد که علیرضا عسگری در سلولش در زندان آیالون دست به خودکشی زده است. ماجرایی که فرشاد ابراهیمی هرگز پس از این تاریخ در رابطه با آن هیچ ابراز تاسفی نکرد و تمام تلاش خود را برای پنهان کردن روابطش با عسگری به کار گرفت.
ابراهیمی که مدتهاست خارج از کشور به سر میبرد در حالی یکسری آدرسهای خیالی را به خورد مخاطب میدهد که حتی نام خیابانهای تهران را نیز فراموش کرده است. وی البته تنها نقش یک کارشناس را بازی میکند چرا که مشخصا تنها تحمیلی از سوی ضدانقلاب را که روی کاغذ نوشته شده برای بیننده میخواند.
گفتوگو با شخصیت خیالپردازی چون امیر فرشاد ابراهیمی با هدف تخریب و سیاه نمایی علیه سپاه موضوع جدیدی نیست. این عنصر فراري که چندی پیش پس از سالها خوش خدمتي به گروهكهای ضدانقلاب از وضعيت رقت بار و تحقيرآميز عناصر فراري در خارج كشور خبر داده بود شدیدا تلاش میکند تا جایی در شبکههای ضدانقلاب برای خود دست و پا کند.
امیر فرشاد ابراهیمی ادعا میکند که سپاه دارای خانههای مخفی در شهرهای سراسر کشور است که برخی از افراد تا پایان عمرشان در آن باقی میمانند! جالب آنجاست که مجری صدای آمریکا برای اثبات این سخنانش گفتوگویی با امید معماریان انجام میدهد و مصداق ضربالمثل شاهد و روباه و دم میشود. معماریان ادعا میکند مدتی را در یکی از همین خانههای امن سپاه به سر برده است و در مدت بازداشتش در این خانهها احساس میکرده تا آخر عمر باید در همانجا بماند.
تناقض سناریوی تخریب سپاه صدای آمریکا در جایی آشکار میشود که امید معماریان سالهاست از کشور گریخته و در خارج از کشور به سر میبرد. از طرفی امیر فرشاد ابراهیمی مهمان دیگر برنامه صدای آمریکا تلاش میکند تا با ترسیم یک چارت سازمانی خیالی برخی از ساختمانهای معروف وابسته به سپاه در داخل شهر تهران را با عنوان خانههای امن معرفی کند.
امیر فرشاد ابراهیمی که خیلی تلاش میکند تا خودش را بهعنوان یکی از نیروهای سابق وابسته به انصار حزب ا... معرفی کند از نگاه همسلولیهای ضدانقلابش در اوین شخصیتی خالیبند و دارای ذهنی کودکانه است. وی در دوره محکومیتش در اوین خاطراتی را از دوره انقلابیگریش تعریف کرده است که بیشتر ماهیت اکشن و تخیلی آن برای دیگران جذابیت داشته است.
موضوع زمانی جالبتر میشود که رابطه بین تفکر کودکانه امیر فرشاد ابراهیمی و محتوای چند ماه قبل درج شده در صفحه نخست سایت ضدانقلاب سحام نیوز را کشف کنیم. در واقع ابراهیمی با وارد کردن کاراکر شخصیش به داستان ذکر شده توسط فرزند رئیس سابق حوزه هنری در سایت سحام نیوز تمام تلاش خود را برای باورپذیر کردن ادعاهای دروغینش درباره سازمان اطلاعات سپاه به کار گرفته است. ظاهرا VOA هم از خیالپردازی مبتکرانه فرشاد ابراهیمی استقبال کرده و بیش از ۴۰ دقیقه زمان شبکه خود را در اختیار این عنصر ضدانقلاب قرار داده است.
وی در گفتوگو با صدای آمریکا هیچ اشارهای به پروژه مشترکش با کمپانی گوگل در سال ۲۰۱۱ نمیکند. پروژهای که در آن ابراهیمی با اهرم همین دروغپردازیها توانست به عضویت تیم ۹۰ نفره جداشدگان گروههای به اصطلاح افراطی تحولخواه درآید و درآمد قابل توجهی کسب کند.
این تیم که تحت مدیریت شورای روابط خارجی آمریکا فعالیت میکند؛ اولین نشست خود را در سال ۲۰۱۱ در دوبلین برگزار کرد. این تشکیلات نه تنها تاثیری در کاهش افراطیگری نداشت بلکه این موضوع را مورد بررسی قرار میداد که چطور میتوان از افراطیگری به منظور تامین منافع دولت ایالات متحده استفاده کرد. تفکری که شاید بتوان گروهکهای تروریستی چون داعش را زاییده آن دانست.
به نظر میرسد اگر ابراهیمی استعدادش را برای نگارش رمانهای علمی – تخیلی صرف میکرد امروز لازم نبود تا برای پیدا کردن جایی در میان ضدانقلاب به ساعتها دروغپردازی و ارائه مهملات روی آورد.
از سوی دیگر بدیهی است که طبیعتا سازمانهای اطلاعاتی یا امنیتی جزئیات مراکز فعالیتشان را در اختیار دیگران قرار نمیدهد و معلوم نیست چرا صدای آمریکا که دولت حامیاش چند ده زندان مخفی همچون گوانتانامو در سراسر جهان دارد نسبت به فعالیت سازمانهای اطلاعاتی ایران حساسیت نشان داده است.
VOA شبکهای است که دارای ردیف بودجه ثابت از دولت ایالات متحده آمریکاست و زیرمجموعه نهاد امنیتی این کشور یعنی CIA فعالیت میکند. جالب است که چنین شبکهای با روابط نزدیک به نهادهای اطلاعاتی غربی تعارف اولیه اطلاعاتی را بلد نیست و شایسته بود تا حداقل در سناریوسازی علیه سپاه با اساتیدش اطلاعاتیاش مشورت میکرد.
از طرفی اذعان امیر فرشاد ابراهیمی به نبود تنبیه فیزیکی در مراکز اطلاعاتی وابسته به جمهوری اسلامی نوعی اعتراف ضدانقلاب به رویکرد درست و انسانی نهادهای امنیتی ایران است که در تناقض جدی با برخی خبرسازیها درباره برخورد با محکومان جرائم امنیتی در رسانههای ضدانقلاب و گزارشهای سازمانهای حقوق بشری است.
شایسته بود صدای آمریکا به جای سیاهنمایی با اسم رمز خانههای امن سپاه موضوع کشته شدن صدها تن در زندانهای مخفی آمریکا در اروپای شرقی یا آمریکای لاتین را مورد توجه قرار میداد.
مجری برنامه در جایی تلاش میکند تا موضوع بازداشت چند ساعته پزشک متخصص شهرستان ممسنی را به موضوع خانههای امن سپاه ربط دهد. سناریویی که آنقدر غیرمرتبط و بیربط است که انگیزه مجری را برای تخریب سپاه فریاد میزند.
از طرفی پرونده امیرفرشاد ابراهیمی که امروز خود را بهعنوان یک چهره وطنپرست آزادیخواه معرفی میکند دارای یک نقطه تیره و تار خاص است. وی که در طی سالهای فعالیتش در سفارت جمهوری اسلامی ایران در بیروت با علیرضا عسگری دوست و همکار بوده است ظاهرا در خروج علیرضا عسگری از ترکیه به وی کمک کرده است.
علیرضا عسگری معاون وزیر دفاع کشورمان در ۷ فوریه ۲۰۰۷ در استانبول ترکیه پس از پرواز از دمشق سوریه ناپدید شده است و احتمال میرود که امیر فرشاد ابراهیمی برای تامین هزینه فرارش به آلمان اطلاعات پروازی عسگری را به عناصر موساد در ترکیه فروخته باشد.
در تاریخ ۲۷ دسامبر ۲۰۱۰ میلادی، روزنامههای اسرائیلی هاآرتص با درج خبری بر روی وبگاههای خود، به نقل از یکی از نزدیکان ایهود باراک مدعی شد که علیرضا عسگری در سلولش در زندان آیالون دست به خودکشی زده است. ماجرایی که فرشاد ابراهیمی هرگز پس از این تاریخ در رابطه با آن هیچ ابراز تاسفی نکرد و تمام تلاش خود را برای پنهان کردن روابطش با عسگری به کار گرفت.
ابراهیمی که مدتهاست خارج از کشور به سر میبرد در حالی یکسری آدرسهای خیالی را به خورد مخاطب میدهد که حتی نام خیابانهای تهران را نیز فراموش کرده است. وی البته تنها نقش یک کارشناس را بازی میکند چرا که مشخصا تنها تحمیلی از سوی ضدانقلاب را که روی کاغذ نوشته شده برای بیننده میخواند.