به گزارش مشرق، بازیکن دهه 40 تیم استقلال که با بزرگانی همچون ناصر حجازی در آن دوره همبازی بود و در تیم‌ملی هم سابقه بازی دارد، معتقد است پیشکسوتان فوتبال رابطه خوبی با هم ندارند و به خاطر همین سعی او بر این است که از تمام آنها دوری کند.
در ادامه گفت‌وگو با گودرز حبیبی می‌خوانید:
شاید از نسل فعلی هواداران فوتبال کمتر کسی نام شما را شنیده باشد...
دقیقا همین‌طور است چون من خیلی در فوتبال نیستم. البته اخیرا به‌عنوان مدیر کمپ باشگاه استقلال انتخاب شدم که آن‌جا مشغول هستم. باید زحمت بکشیم تا آن‌جا را درست کنیم.
به نظر می‌رسد تکمیل شدن کمپ استقلال نیاز به کار بیشتری دارد؟
این کمپ از در ورودی تا زمین چمنش نیاز به هزینه‌کردن دارد اما متاسفانه بودجه نداریم و کسی هم کار ما را انجام نمی‌دهد. تا الان هم هر کاری کردیم، روی اعتبار خودمان بوده که حداقل این زمین چمن را حفظ کنیم.
شما از آن دسته پیشکسوتان نیستید که در رسانه‌ها دایما گلایه و انتقاد می‌کنند؟
یکسری از دوستان ما هستند که به خاطر ارتباط نزدیکشان با خبرنگاران همیشه در تیتر و متن هستند اما یکسری هم مثل من دستشان به جایی نمی‌رسد. متاسفانه پیشکسوتان به ظاهر رفیق هستند اما در باطن چنین چیزی را نمی‌بینیم. وقتی به هم می‌رسیم، می‌گویند بیایید فلان کار را با هم انجام دهیم اما بعد از آن می‌روند پشت سر یکدیگر حرف می‌زنند. من هم چون نمی‌خواهم وارد این بازی‌ها شوم، سعی کردم کنار بمانم.
کمیته پیشکسوتان در فدراسیون هم فعال است. آیا تا به حال به آن‌جا سر زده‌اید؟
آن کمیته در کل برای ٣ نفر است که آن اتاق را ملک شخصی خود کرده‌اند و فقط حقوق می‌گیرند. همیشه هر جا می‌خواهیم کاری انجام دهیم، می‌گویند اینها نماینده‌های شما هستند اما ما که تا به حال ندیدیم کاری از سوی کمیته پیشکسوتان انجام شود.
صندوق حمایت از پیشکسوتان چطور؟
صندوق پیشکسوتان هم کاری برای ما نمی‌کند. آنها ماهانه ١١٣هزار تومان برای ما واریز می‌کردند که جدیدا هر ٦-٧ ماه یک‌بار پرداخت می‌شود. طاهری از آن موقع که مدیرعامل پرسپولیس شده، دیگر به پیشکسوتان بها نمی‌دهد و شنیدم که پول‌ها را به باشگاه پرسپولیس برده و حقوق ما را هم به خاطر همان نمی‌دهد. بالاخره ٢ روز دیگر انتخابات مجلس است و باید به فکر منافع خودشان باشند.
به نظر می‌رسد اصلا دل خوشی ندارید. درست است؟
متاسفانه کاری با پیشکسوتان کرده‌اند که همیشه عقب‌مانده هستیم. پیشکسوتان باید در صف بایستند و التماس کنند که پول بدهید. من اصلا علاقه‌مند نیستم خودم را وارد بازی‌های این روزهای مدیران ورزشی کنم چون از حوصله‌ام خارج است. ساده‌ترین کار برای بهادادن به پیشکسوتان این است که جایگاهی در ورزشگاه‌ها در اختیارشان باشد تا بتوانند مسابقات فوتبال را تماشا کنند اما وقتی به استادیوم می‌رویم، سرباز جلوی در اصلا ما را نمی‌شناسد.
شما بارها به خارج از کشور سفر کرده‌اید، آن‌جا هم برخورد با پیشکسوتان همین‌طور است؟
از زمانی که افشارزاده در کمیته المپیک بود، یک کارت برای من به‌عنوان پیشکسوت صادر کردند که وقتی این‌جا به ماموران حراست ورزشگاه نشان می‌دهیم، راهمان هم نمی‌دهند اما من چندوقت پیش که به تایلند رفته بودم، برای تماشای یک مسابقه فوتبال به ورزشگاه رفتم و این کارت را نشان دادم، کاملا با احترام مرا به ورزشگاه بردند و در جایگاه ویژه از من استقبال کردند.
منبع: روزنامه شهروند
در ادامه گفت‌وگو با گودرز حبیبی می‌خوانید:
شاید از نسل فعلی هواداران فوتبال کمتر کسی نام شما را شنیده باشد...
دقیقا همین‌طور است چون من خیلی در فوتبال نیستم. البته اخیرا به‌عنوان مدیر کمپ باشگاه استقلال انتخاب شدم که آن‌جا مشغول هستم. باید زحمت بکشیم تا آن‌جا را درست کنیم.
به نظر می‌رسد تکمیل شدن کمپ استقلال نیاز به کار بیشتری دارد؟
این کمپ از در ورودی تا زمین چمنش نیاز به هزینه‌کردن دارد اما متاسفانه بودجه نداریم و کسی هم کار ما را انجام نمی‌دهد. تا الان هم هر کاری کردیم، روی اعتبار خودمان بوده که حداقل این زمین چمن را حفظ کنیم.
شما از آن دسته پیشکسوتان نیستید که در رسانه‌ها دایما گلایه و انتقاد می‌کنند؟
یکسری از دوستان ما هستند که به خاطر ارتباط نزدیکشان با خبرنگاران همیشه در تیتر و متن هستند اما یکسری هم مثل من دستشان به جایی نمی‌رسد. متاسفانه پیشکسوتان به ظاهر رفیق هستند اما در باطن چنین چیزی را نمی‌بینیم. وقتی به هم می‌رسیم، می‌گویند بیایید فلان کار را با هم انجام دهیم اما بعد از آن می‌روند پشت سر یکدیگر حرف می‌زنند. من هم چون نمی‌خواهم وارد این بازی‌ها شوم، سعی کردم کنار بمانم.
کمیته پیشکسوتان در فدراسیون هم فعال است. آیا تا به حال به آن‌جا سر زده‌اید؟
آن کمیته در کل برای ٣ نفر است که آن اتاق را ملک شخصی خود کرده‌اند و فقط حقوق می‌گیرند. همیشه هر جا می‌خواهیم کاری انجام دهیم، می‌گویند اینها نماینده‌های شما هستند اما ما که تا به حال ندیدیم کاری از سوی کمیته پیشکسوتان انجام شود.
صندوق حمایت از پیشکسوتان چطور؟
صندوق پیشکسوتان هم کاری برای ما نمی‌کند. آنها ماهانه ١١٣هزار تومان برای ما واریز می‌کردند که جدیدا هر ٦-٧ ماه یک‌بار پرداخت می‌شود. طاهری از آن موقع که مدیرعامل پرسپولیس شده، دیگر به پیشکسوتان بها نمی‌دهد و شنیدم که پول‌ها را به باشگاه پرسپولیس برده و حقوق ما را هم به خاطر همان نمی‌دهد. بالاخره ٢ روز دیگر انتخابات مجلس است و باید به فکر منافع خودشان باشند.
به نظر می‌رسد اصلا دل خوشی ندارید. درست است؟
متاسفانه کاری با پیشکسوتان کرده‌اند که همیشه عقب‌مانده هستیم. پیشکسوتان باید در صف بایستند و التماس کنند که پول بدهید. من اصلا علاقه‌مند نیستم خودم را وارد بازی‌های این روزهای مدیران ورزشی کنم چون از حوصله‌ام خارج است. ساده‌ترین کار برای بهادادن به پیشکسوتان این است که جایگاهی در ورزشگاه‌ها در اختیارشان باشد تا بتوانند مسابقات فوتبال را تماشا کنند اما وقتی به استادیوم می‌رویم، سرباز جلوی در اصلا ما را نمی‌شناسد.
شما بارها به خارج از کشور سفر کرده‌اید، آن‌جا هم برخورد با پیشکسوتان همین‌طور است؟
از زمانی که افشارزاده در کمیته المپیک بود، یک کارت برای من به‌عنوان پیشکسوت صادر کردند که وقتی این‌جا به ماموران حراست ورزشگاه نشان می‌دهیم، راهمان هم نمی‌دهند اما من چندوقت پیش که به تایلند رفته بودم، برای تماشای یک مسابقه فوتبال به ورزشگاه رفتم و این کارت را نشان دادم، کاملا با احترام مرا به ورزشگاه بردند و در جایگاه ویژه از من استقبال کردند.
منبع: روزنامه شهروند
