قدرت های بزرگ غربی خود را پیشتاز مبارزه با تولید و تجارت مواد مخدر معرفی می کنند و بارها اعلام کرده اند که هزینه زیادی را در این مبارزه متقبل شده اند. در مقابل، روسیه بارها ناتو را به کوتاهی در مبارزه با مواد مخدر متهم کرده و به صراحت اعلام کرده است که در دوره حضور ناتو در افغانستان حجم تجارت مواد مخدر افزایش چشمگیر یافته است. ورود ناتو به افغانستان در سال 2001 با افزایش کشت مواد مخدر، این کشور را به تولید کننده  عمده جهانی تبدیل کرد. در پی حادثه 11 سپتامبر 2001 ، 47 هزار نیرو از 40 کشور جهان در قالب نیروهای سازمان پیمان آتلانتیک شمالی(ناتو) برای جنگ علیه القاعده وارد افغانستان فرستاده شدند. از آن سال تاکنون، میزان کشت و تولید مواد مخدر به میزان چشمگیری افزایش یافته است.

آیا قاچاقچیان می توانند در حضور نیروهای ناتو به محوریت آمریکا و انگلیس صدها میلیارد دلار با تولید مواد مخدر به جیب بزنند؟ پاسخ منفی دادن به این پرسش دشوار است و آیا باید حاکمان واقعی آمریکا و انگلیس را راس رییس قاچاقچیان دانست؟ با حرام اعلام شدن کشت تریاک از سوی طالبان، زمین های زیر کشت این محصول بشدت کاهش یافت.« مایکل شودوفسکی» مدیر مرکز تحقیقات جهانی سازی در مونترال کانادا گفته است که ممنوعیت تولید مواد مخدر از سوی طالبان باعث کاهش چشمگیر هروئین در اروپا و جهان در سال 2001 شد. شاید به جرأت بتوان همین امر را یکی از عوامل حمله نظامی به افغانستان برشمرد.

بسیاری از کارشناسان فعال در سازمان های بین المللی معتقدند که گردش مالی مواد مخدر سالانه 1600 میلیارد دلار است که در مقایسه با  بودجه مالی کشور افغانستان که 61 میلیارد دلار است، 26 بار بزرگتر است. این حجم گردش مالی از تولید ناخالص داخلی بسیاری از کشورهای صنعتی نیز بیشتر است. شاید برخی گمان کنند که سود تولید هروئین به جیب کسانی می رود که آن را تولید می کنند، درحالیکه اینگونه نیست و به گفته ابراهیم ازهر معاون وزارت مبارزه با مواد مخدر افغانستان، از این مقدار تنها 5 درصد عاید کشاورزان و قاچاقچیان سطح پایین کشور می شود.

افغانستان تولید کننده 93 درصد هروئین جهان

حضور نیروهای نظامی ناتو در افغانستان با این گمانه همراه بود که تولید خشخاش کاهش می یابد، اما ماجرا این نبود. بررسی های آماری نشان می دهد که زمین های زیر کشت برای تولید مواد مخدر در افغانستان پس از ورود نیروهای خارجی 30 برابر افزایش یافته است. تصاویر زیادی وجود دارد که نشان می دهد نیروهای ناتو از مزارع کشت مواد مخدر مخافظت می کنند. « اریک والبرگ» روزنامه نگار سرشناش کانادایی در مقاله خود با عنوان «امپریالیسم پست مدرن» نوشت: در دو سال عملیات سیا در افغانستان، مناطق مرزی پاکستان و افغانستان به بزرگترین تولید کننده هروئین جهان تبدیل شدند. همچنین در ادامه اشاره می کند که تولید مواد مخدر در افغانستان از 185 تن در سال 2001 تقریبا 33 برابر شد و به 6100 تن در سال 2006 افزایش یافت.

همچنین دفتر بازرسی ویژه بازسازی افغانستان از 516 هزار هکتار زیر کشت خشخاش حکایت می کند درحالی که دفتر مبارزه با مواد مخدر سازمان ملل متحد این رقم را 200 هزار هکتار می داند. به گونه ای که افغانستان در سال 2007 ،93 درصد تولیدات هروئین جهان را تامین و از آن سال به بعد تاکنون نقش بیشتری را در این حیطه بازی کرده است.

حضور بیشتر آمریکا، تولید بیشتر مواد مخدر!

استان های جنوبی در تولید خشخاش بیشترین نقش را داشته اند. براساس آمارهای دفتر مبارزه با مواد مخدر سازمان ملل متحد، استان های هلمند، اروزگان، قندهار و فراه، با سطح کشت سالیانه بیش از 10 هزار ر هکتار بیشترین مقدار تولید را داشته اند. حضور اکثریتی نیروهای آمریکایی عضو ناتو نیز در این مناطق قابل توجه است. بر اساس داده های موجود در سایت ناتو مجموع نیروهای نظامی خارجی حاضر در افغانستان در سال 2014، حدود 53 هزار نفر بوده است که بیشترین تعداد نیروها را ایالات متحده آمریکا با 33 هزار نفر داشته و بریتانیا و آلمان در رده های بعدی بوده اند.

این آمارها گویای این مطلب است که کشاورزان افغان با توجه به سودآور بودن کشت تریاک نه تنها احساس ترس و تردیدی از حضور نیروهای حاضر آمریکایی ندارند، بلکه سالانه بر سطح زیر کشت تریاک نیز می افزایند. نکته قابل توجه دیگر در دسترس داشتن فناوری های مدرنی است که آنها را توانا کرده حتی از بیابان ها بعنوان زمین زراعی برای کاشت خشخاش بهره ببرند. ادواتی که با حضور ناتو سر و کله شان پیدا شد و در واقع صنایع ماشین سازی افغانستان از ساخت آنها عاجز است.

«اسحاق دلجو حسینی» دیپلمات سابق افغان در این باره می گوید: کنترل لابراتوارهای مواد مخدر توسط نیروهای خارجی و حراست نیروهای انگلیسی در هلمند از کشتزارهای مواد مخدر و اطمینان دادن به کشاورزان برای کشت این مواد و افشاگری های زیادی که در نشریات غربی و آمریکایی صورت گرفته، جای تردید را باقی نگذاشته اند که این نیروها نه تنها به فکر مبارزه با مواد مخدر نیستند بلکه آن را تقویت می کند.

همکاری سیا و شرکت های منطقه ای

علیرغم ادعای مقامات آمریکایی در مبارزه با مواد مخدر؛ اسناد و مدارک نشان می دهند برخی شرکت های مرتبط با نیروهای نظامی آمریکا نقش موثری در قاچاق مواد مخدر دارند. بر همین اساس بود که چند سال پیش هواپیمای شرکت «کام ایر» افغانستان به علت قاچاق مواد مخدر از سوی وزارت دفاع مجازات شد. شرکت هواپیمایی کام ایر که در سال 2003 کار خود را با پروازهای داخلی در افغانستان آغاز کرد به زودی توانست مجوز پرواز بر کشور های دیگر را هم بدست آورد و یکی از ده ها شرکتی باشد که وظیفه انتقال کالاهای نظامی نیروهای ائتلاف را برعهده دارد.

اگر فرض کنیم، از میان 8300 تن مواد مخدری که در استان های جنوبی کشت می شود، حتی هزار تن هم از مرزهای زمینی خارج شود یا در داخل مصرف و یا توسط نیروهای داخلی نابود شود؛ حتما جای سوال باقی است که 7 هزار تن باقی مانده چگونه به کشورهای مختلف فرستاده می شود؟ آیا جای شکی باقی می ماند که این جابه جایی همکاری سیا، ناتو و شرکت های هواپیمایی ارسال کننده ی مواد مخدر به سراسر جهان نباشند؟

قا

قاچاق تریاک، هزینه های نظامی آمریکا را تامین می کند

با توجه به این که بودجه رسمی سازمان سیا که در کنگره تخصیص می یابد بسیار کمتر از برآوردهای دخالت ها در امور سایر کشورهاست؛ پس چطور امکان دارد که حضور نیروهای نظامی انگلیسی زبان در این مناطق، با رشد و توسعه صادرات مواد مخدر نامرتبط باشد؟ «ژنرال گاریف» از فرماندهان سابق ارتش روسیه در زمان حمله به افغانستان به تلویزیون «راشا تودی» گفت: آمریکا قصد متوقف کردن تولید مواد مخدر در افغانستان را ندارد؛ چرا که با آن، هزینه ی حضور خود در این کشور را تامین می کند.

روزنامه آمریکایی «هافینگتون پست» به نقل از «ران پل» نماینده سابق جمهوریخواه هم اذعان کرد: این موضوع کاملا بدیهی است که سیا در معاملات قاچاق مواد مخدر، عمیقا فعالیت داشته و دارد. وبسایت مرکز مطالعاتی «گلوبال ریسرچ» در مقاله ای نوشت که سیا در جریان قاچاق مواد مخدر در افغانستان نقش دارد و تحقیقات نشان می دهد چیزی حدود 50 میلیارد دلار به جیب این سازمان می رود.
اما در پاسخ به این سوال که پول های حاصله به دست چه کسانی می رسد؟ موضوع پیچیده تر می شود. روزنامه «نیویوک‌تایمز» طی مقاله‌ای با اشاره به همکاری بین سازمان سیا و قاچاقچیان مواد مخدر نوشت: بزرگ‌ترین قاچاقچی افغانستان که از سال 2008 میلادی در زندان آمریکا به‌سر می‌برد، عامل سیا بوده است. به نوشته این روزنامه آمریکایی، «جمعه خان» در قبال دریافت مبلغی هنگفت، اطلاعات مربوط به طالبان، فساد دولت افغانستان و قاچاقچیان مواد مخدر را در اختیار سیا قرار می‌داد.

بنابراین به راحتی می توان مشاهده کرد که حتی بزرگترین قاچاقچیان هروئین نیز در دستان سیا قرار دارند. این را نیز باید افزود که بخش بزرگی از هزینه های نظامی آمریکا از این منبع تامین می شود. به تازگی سامانتا پاور نماینده ایالات متحده در سازمان ملل اعلام کرد که آمریکا 400 میلیون دلار به معارضان سوری کمک مالی کرده است. این رقم شاید بخشی از مقدار واقعی باشد که به دست معارضان سوری رسیده زیرا با چنین مبالغی نمی توان چهار سال با ارتش سوریه جنگید، درحالیکه داعش همزمان با عراق، سوریه و حزب الله لبنان می جنگد.

ویکتور ایوانف، رییس مبارزه علیه مواد مخدر روسیه هم معتقد است که مواد مخدری که در افغانستان تولید می شود از طریق عراق و بعضی کشورهای افریقایی به اروپا منتقل می شود و این مواد به عایدی بزرگی برای گروه داعش تبدیل شده است. شاید به همین دلیل باشد که می بینیم ایالات متحده در مدت سه و نیم سال می تواند طومار آلمان نازی با همه ی آن امکانات نظامی در هم پیچد اما پس از گذشت بیش از ده سال همچنان در افغانستان مشغول مبارزه یا آموزش سربازان است.

گری وب روزنامه‌نگار آمریکایی در 10 دسامبر 2004 جان خود را بر سر افشاگری از نقش سیا در تجارت مواد مخدر به داخل آمریکا طی گزارش معروف به "اتحاد سیاه" داد. وی در این گزارش فاش ساخت که قاچاق مواد مخدر توسط سازمان سیا با هدف تامین هزینه های گروه کنترا در اواسط دهه 1990 انجام می شده است. با همکاری سیا، مواد مخدر از جمله کوکائین به کالیفرنیا وارد می‌شد و سود حاصل از فروش آن، صرف تامین هزینه‌های مبارزه شورشیان کنترا علیه دولت وقت نیکاراگوئه می شد. «الکساندر چاکبرن» و «جفری کلر» در کتاب 400 صفحه‌ای با نام «مرگ سفید؛ سیا و مواد مخدر» 50 سال رابطه‌ی سازمان سیا با سازمان‌های جنایی و فروش مواد مخدر را افشا کرد.

قاچاقچیان و دربار ملکه

آیا تنها پیروز تجارت صدها میلیارد دلاری موا مخدر ایالات متحده و سرویس های امنیتی آن است؟ پاسخ منفی است. دربار انگلیس نیز نقش پررنگی در این تجارت میلیاردی دارد. جان کولمن نویسنده برجسته آمریکایی معتقد است که دربار علیاحضرت ملکه منتفع اصلی از تجارت سیاه مواد مخدر است و آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا و سایرین در رده های بعدی قرار دارند. وی به صراحت می نویسد که تجارت مواد مخدر را دربار انگلیس و شخص ملکه سازماندهی می کند. سرویس های امنیتی غربی و افراد وابسته به دربار در آمریکا و انگلیس در خدمت ملکه هستند. اگر سود حاصل از تجارت مواد مخدر به قاچاقچیان خرده پا و نه دربارهای بزرگ اروپا و سرویس های امنیتی غربی تعلق می گرفت، این قاچاقچیان تاکنون نیمی از جهان را تصرف کرده بودند. ثروت افسانه ای دربار انگلیس و حکام پنهان آمریکایی از تجارت مرگ جوانان در اروپا و آمریکا و سایر نقاط دنیا؛ مساله ای بدیهی با اسناد بسیار است که توسط جریان اصلی رسانه های غربی نادیده گرفته می شود.