به گزارش مشرق، سید امیر علائی فرد روز سه شنبه اظهار داشت: با توجه به اینکه چشمه ها و سفره های زیرزمینی آب کشور در حال خشک هستند و خطر شوری، آبهای زیرزمینی را تهدید می کند و نزولات آسمانی نیز وضعیت خوبی ندارند دریاها پایدارترین منابع آب محسوب می شوند.
وی ادامه داد: طی سالهای گذشته، استفاده از دستگاه های آب شیرین کن در سواحل شمالی و جنوبی ایران رواج یافته است اما شرکت توانیر استفاده از این آب شیرین کن ها در ساعات اوج باری را موجب خسارت سنگین به شبکه برق کشور می داند زیرا تمام این دستگاه ها برقی هستند و به دلیل مصرف بالا، اغلب موجب خسارت به شبکه و قطعی برق می شوند.
علائی فرد خاطرنشان کرد: استفاده از آب شیرین کن ها به روش فعلی برای تامین آب شرب، تا حدودی منطقی به نظر می رسد اما با توجه به هزینه های بالای تولید، استفاده از آن برای مصارف صنعتی و کشاورزی مقرون به صرفه نیست زیرا این دستگاه ها برای شیرین کردن هر متر مکعب آب، حدود چهار کیلو وات برق مصرف می کنند که نزدیک به 400 تومان هزینه دارد و علاوه بر این، مخارج دیگری نیز از جمله تعویض ممبران ها (غشاهای اسمزی)، تعمیر و نگهداری و سایر تجهیزات به کاربران تحمیل می کند.
وی در توضیح ویژگی ها و مزایای طرح اختراعی خود که اخیرا در فرابورس نیز عرضه شده است، گفت: از آنجا که روش اختراعی آب شیرین کن به انرژی برق نیاز ندارد قیمت تمام شده برای فرآیند شیرین کردن هر مترمکعب آب تا 70 درصد کاهش پیدا می کند.
این مخترع ایرانی یادآور شد: در آب شیرین کن هایی که در شمال و جنوب کشور و سایر نقاط جهان وجود دارد از پمپ های فشار قوی برقی استفاده می شود که باید بتوانند فشار بالای 40 بار (Bar) را تولید کنند و به ازای نمک زدایی هر سه هزار مترمکعب آب محصول در شبانه روز، حدود 500 هزار دلار یعنی معادل یک میلیارد و 800 میلیون تومان برای خرید این پمپ های وارداتی هزینه می شود ولی ما در سامانه خود با حذف اینگونه پمپها و استفاده از تجهیزات ساخت داخل، هزینه های سرمایه گذاری اولیه را تا 50 درصد کاهش داده ایم.
وی ادامه داد: در روش های پیشین، آب دریا با چگالی بالا با استفاده از پمپ های برقی از عمق حدود 10 متری و یا چاه های ساحلی به سایت آب شیرین کن منتقل می شود که در روش جدید این عمل به وسیله فشار هیدرواستاتیک دریا و بدون مصرف برق صورت می گیرد.
به گفته علائی فرد در این اختراع، عملیات تخلیه پساب به اعماق دریاها و در مناطق بسیار دور از ساحل، کاملا بدون مصرف برق انجام می گیرد و کمترین آسیب به محیط زیست دریا و آبزیان وارد می شود.
سامانه آب شیرین کن بدون مصرف برق که حاصل دو سال تلاش علائی فرد است هیچ گونه نمونه داخلی و خارجی ندارد و گواهی نامه ثبت اختراع دریافت کرده و علمی بودن آن از طرف شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور مورد تایید قرار گرفته است.
وی درباره اقدامات و پیگیری های خود به منظور تولید تجاری سامانه آب شیرین کن بدون مصرف برق نیز گفت: این سامانه در شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور مورد ارزیابی و تایید قرار گرفته و طی نامه ای دستور ساخت و اجرای پایلوت این سامانه اختراعی به شرکت آبفای روستایی استان گلستان داده شده است.
علائی فرد تصریح کرد: مسوولان آبفای گلستان نیز رضایت و نیاز خود به استفاده از این سامانه آب شیرین کن را ابراز کردند ولی کتبا اعلام کردند که اعتبارات لازم برای اجرای این طرح را در اختیار ندارند.
وی برای اجرایی کردن این طرح اختراعی با همکاری بخش های دولتی و غیردولتی و یا سرمایه گذاران داخلی و خارجی اعلام آمادگی کرد و گفت: ساخت این سامانه در مقیاس صنعتی، علاوه بر توجیه زیست محیطی و مقابله با بحران کم آبی در کشور، دارای توجیه اقتصادی است.
وی ادامه داد: طی سالهای گذشته، استفاده از دستگاه های آب شیرین کن در سواحل شمالی و جنوبی ایران رواج یافته است اما شرکت توانیر استفاده از این آب شیرین کن ها در ساعات اوج باری را موجب خسارت سنگین به شبکه برق کشور می داند زیرا تمام این دستگاه ها برقی هستند و به دلیل مصرف بالا، اغلب موجب خسارت به شبکه و قطعی برق می شوند.
علائی فرد خاطرنشان کرد: استفاده از آب شیرین کن ها به روش فعلی برای تامین آب شرب، تا حدودی منطقی به نظر می رسد اما با توجه به هزینه های بالای تولید، استفاده از آن برای مصارف صنعتی و کشاورزی مقرون به صرفه نیست زیرا این دستگاه ها برای شیرین کردن هر متر مکعب آب، حدود چهار کیلو وات برق مصرف می کنند که نزدیک به 400 تومان هزینه دارد و علاوه بر این، مخارج دیگری نیز از جمله تعویض ممبران ها (غشاهای اسمزی)، تعمیر و نگهداری و سایر تجهیزات به کاربران تحمیل می کند.
وی در توضیح ویژگی ها و مزایای طرح اختراعی خود که اخیرا در فرابورس نیز عرضه شده است، گفت: از آنجا که روش اختراعی آب شیرین کن به انرژی برق نیاز ندارد قیمت تمام شده برای فرآیند شیرین کردن هر مترمکعب آب تا 70 درصد کاهش پیدا می کند.
این مخترع ایرانی یادآور شد: در آب شیرین کن هایی که در شمال و جنوب کشور و سایر نقاط جهان وجود دارد از پمپ های فشار قوی برقی استفاده می شود که باید بتوانند فشار بالای 40 بار (Bar) را تولید کنند و به ازای نمک زدایی هر سه هزار مترمکعب آب محصول در شبانه روز، حدود 500 هزار دلار یعنی معادل یک میلیارد و 800 میلیون تومان برای خرید این پمپ های وارداتی هزینه می شود ولی ما در سامانه خود با حذف اینگونه پمپها و استفاده از تجهیزات ساخت داخل، هزینه های سرمایه گذاری اولیه را تا 50 درصد کاهش داده ایم.
وی ادامه داد: در روش های پیشین، آب دریا با چگالی بالا با استفاده از پمپ های برقی از عمق حدود 10 متری و یا چاه های ساحلی به سایت آب شیرین کن منتقل می شود که در روش جدید این عمل به وسیله فشار هیدرواستاتیک دریا و بدون مصرف برق صورت می گیرد.
به گفته علائی فرد در این اختراع، عملیات تخلیه پساب به اعماق دریاها و در مناطق بسیار دور از ساحل، کاملا بدون مصرف برق انجام می گیرد و کمترین آسیب به محیط زیست دریا و آبزیان وارد می شود.
سامانه آب شیرین کن بدون مصرف برق که حاصل دو سال تلاش علائی فرد است هیچ گونه نمونه داخلی و خارجی ندارد و گواهی نامه ثبت اختراع دریافت کرده و علمی بودن آن از طرف شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور مورد تایید قرار گرفته است.
وی درباره اقدامات و پیگیری های خود به منظور تولید تجاری سامانه آب شیرین کن بدون مصرف برق نیز گفت: این سامانه در شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور مورد ارزیابی و تایید قرار گرفته و طی نامه ای دستور ساخت و اجرای پایلوت این سامانه اختراعی به شرکت آبفای روستایی استان گلستان داده شده است.
علائی فرد تصریح کرد: مسوولان آبفای گلستان نیز رضایت و نیاز خود به استفاده از این سامانه آب شیرین کن را ابراز کردند ولی کتبا اعلام کردند که اعتبارات لازم برای اجرای این طرح را در اختیار ندارند.
وی برای اجرایی کردن این طرح اختراعی با همکاری بخش های دولتی و غیردولتی و یا سرمایه گذاران داخلی و خارجی اعلام آمادگی کرد و گفت: ساخت این سامانه در مقیاس صنعتی، علاوه بر توجیه زیست محیطی و مقابله با بحران کم آبی در کشور، دارای توجیه اقتصادی است.