به گزارش مشرق، لیگ برتر هندبال سال 94 در حالی از فردا با برگزاری دیدار تیمهای نیروی زمینی تهران و سنگ آهن بافق آغاز میشود که حضور تیمهای ثامن الحجج سبزوار و مشهد در این تیم فصل هنوز در هالهای از ابهام قرار دارد و هیچ وضعیت قطعی در خصوص این دو تیم وجود ندارد با این حال حضور این دو تیم تنها نقطه مبهم لیگ نیست و ظاهرا قرار است در این فصل هم مانند فصل گذشته تا چند هفته اول شاهد رفت و آمد تیمها در لیگ باشیم.
لیگ برتر هندبال اول مرداد ماه با حضور 14 تیم قرعهکشی شد که بر اساس آن قرار شد تیمهای حاضر در دو گروه شامل فولاد سپاهان، مس کرمان، نفت و گاز گچساران، سنگ آهن گهر زمین و ب. آ شیراز در گروه «الف» و منیزیم فردوس، شهرداری تبریز، هپکو اراک، سنگ آهن بافق یزد، شهرداری کاشان و نیروی زمینی ارتش در گروه «ب» با هم رقابت بپردازند.
در آستانه آغاز لیگ برتر لیست تیمهای حاضر در لیگ برتر با تغییرات زیادی روبهرو است و گروهبندی تیمها به صورت زیر تغییر کرده و شاهد رفت و آمد تیمهای سنگ آهن گهر زمین، ب. آ شیراز وهلدینگ خلیج فارس بهبهان در لیگ هستیم.
گروه الف: فولاد سپاهان اصفهان، مس کرمان، نفت و گاز گچساران، پاس همدان، هلدینگ خلیج فارس بهبهان و یک تیم نامشخص
گروه ب: شهرداری تبریز، سنگ آهن بافق، نیروی زمینی، فرهنگی ورزش شهرداری کاشان و منیزیم فردو، هپکوی اراک
نخستین تغییر در لیگ برتر انصراف غیر رسمی دو تیم ثامن الحجج از لیگ برتر بود. آنچه به عنوان دلیل اصلی انصراف این دو تیم مطرح شد افزایش چندین برابری قرارداد بازیکنان ملیپوش بود که باعث شد تا مدیران ثامن از تیمداری در لیگ انصراف دهند. در پی انتشار این خبر که هنوز هم از سوی فدراسیون به صورت رسمی اعلام نشده و نامه باشگاه ثامن الحجج را دریافت نکرده اند، مسئولان فدراسیون هندبال به دنبال حل مشکل بودند و سعی کردند تا با مذاکرات مستقیم با مدیران ثامن در تصمیم آنها تغییر ایجاد کنند اما در آستانه آغاز لیگ برتر هنوز هم هیچ چیز مشخص نیست و شاید ثامن الحجج به لیگ بازگردد.
فدراسیون هندبال تیمهای پاس همدان و بهبهان را به جمع تیمهای حاضر در لیگ برتر اضافه کرده و هنوز شرایط حضور تیمهای شهرداری تبریز و سنگ گهر نیز مشخص نیست. از طرفی دیگر در حالیکه تیم ب.آ شیراز از لیست تیم ها خارج شده، انصراف این تیم نیز قطعی نشده است.
آنچه تا اینجای کار مشخص است اینکه لیگ برتر هندبال در سال 94 در حالی آغاز میشود که باید تا چند هفته نخست شاهد انصراف و حضور تیمهای جدید در این لیگ باشیم. در کنار این مسائل باید مشکلاتی که این رفت و آمدها برای بازیکنان ایجاد خواهد کرد را نیز در نظر گرفت که البته بخش اعظم این مشکلات دامنگیر بازیکنانی است که در این فصل با ثامن الحجج سبزوار و مشهد قرارداد بستهاند.
با توجه به قهرمانی ثامن سبزوار در فصل گذشته به طور طبیعی بازیکنان ملیپوش زیادی در این تیم حضور داشته که برای فصل جدید یا قرار خود را تمدید و یا برای فصل جدید با این تیم همکاری کردهاند اما انصراف این تیم و ثامن مشهد باعث شده تا برخی از ملیپوشان برای فصل جدید بدون تیم باشند و در لیگ بازی نکنند که در این میان میتوان به بازیکنانی مانند محمدرضا رجبی، میلاد مسائلی، امید سکوناری، محمد سیاهوشی، مهدی بیجاری، مهرداد صمصامی اشاره کرد. این موضوع شامل حال کادر فنی این تیمها نیز میشود و آنها نیز فرصت تیمداری در لیگ را از دست دادهاند و این فصل باید خانهنشین بمانند و یا منتظر پیشنهاد از تیمهای تازه وارد باشند.
ممکن است که این بازیکنان در این روزها بتوانند پیراهن تیمی را بر تن کنند اما مطمئنا دامنه انتخابی برای آنها وجود ندارد و با هر مبلغی از سوی هر تیمی شاید ناگزیر به بازی در لیگ باشند، البته باید این موضوع را نیز یادآوری کرد که اگر افزایش چندین برابری دستمزد بازیکنان را دلیل انصراف ثامن الحجج بدانیم شاید خود بازیکنان را نیز تا حدودی بتوان در این زمینه مقصر دانست و باید با یک راهکار منطقی در جهت افزایش این قراردادها اقدام میشد.
شاید هندبال و مسائل پیش روی لیگ برتر در این رشته را بتوان بهانه ای قرار داد برای بررسی مشکلات باشگاهداری در کشور. این مشکلات فقط در رشته هندبال وجود ندارد و بسیاری از رشتههای ورزشی در برگزاری لیگهای خود با انصراف باشگاهها رو به رو هستند و تا همین جای کار هم مسئولان فدراسیون فراتر از وظایف خود برای جلب نظر بخش خصوصی برای تیم داری در لیگ برتر ورود کردهاند.
در ورزش ما برخی از باشگاهها در رشتههای مختلف ورزشی ورود میکنند و به راحتی و حتی در میانههای لیگ از تیمداری سرباز میزنند و گاهی نیز با بدهیهای زیادی به کار خود پایان میدهند. ورزشکاران برای گرفتن مطالبات خود باید سالها منتظر بمانند و یا مجبور به شکایت از آن باشگاه شوند. این باشگاهها نیز بعد از یک سال سراغ تیمداری در رشتههای دیگر میروند. متاسفانه این موضوع در ورزش کاملا به یک مشکل اساسی تبدیل شده است تا آنجا که برخی از برندها، شرکتها، کارخانهها و بخش خصوصی هر سال در یکی از رشتهها ورود کرده و بدون نتیجه به کار خود پایان میدهند.
نسخهپیچی برای تیمهای بخش خصوصی کارکرد چندانی ندارد اما شاید بد نباشد اگر تیمها و فدراسیونها در یک تعامل سازندهتر در جهت رشد ورزش گام بردارند تا در کنار هم هم ورزش نفع ببرد و هم بخش خصوصی.
لیگ برتر هندبال اول مرداد ماه با حضور 14 تیم قرعهکشی شد که بر اساس آن قرار شد تیمهای حاضر در دو گروه شامل فولاد سپاهان، مس کرمان، نفت و گاز گچساران، سنگ آهن گهر زمین و ب. آ شیراز در گروه «الف» و منیزیم فردوس، شهرداری تبریز، هپکو اراک، سنگ آهن بافق یزد، شهرداری کاشان و نیروی زمینی ارتش در گروه «ب» با هم رقابت بپردازند.
در آستانه آغاز لیگ برتر لیست تیمهای حاضر در لیگ برتر با تغییرات زیادی روبهرو است و گروهبندی تیمها به صورت زیر تغییر کرده و شاهد رفت و آمد تیمهای سنگ آهن گهر زمین، ب. آ شیراز وهلدینگ خلیج فارس بهبهان در لیگ هستیم.
گروه الف: فولاد سپاهان اصفهان، مس کرمان، نفت و گاز گچساران، پاس همدان، هلدینگ خلیج فارس بهبهان و یک تیم نامشخص
گروه ب: شهرداری تبریز، سنگ آهن بافق، نیروی زمینی، فرهنگی ورزش شهرداری کاشان و منیزیم فردو، هپکوی اراک
نخستین تغییر در لیگ برتر انصراف غیر رسمی دو تیم ثامن الحجج از لیگ برتر بود. آنچه به عنوان دلیل اصلی انصراف این دو تیم مطرح شد افزایش چندین برابری قرارداد بازیکنان ملیپوش بود که باعث شد تا مدیران ثامن از تیمداری در لیگ انصراف دهند. در پی انتشار این خبر که هنوز هم از سوی فدراسیون به صورت رسمی اعلام نشده و نامه باشگاه ثامن الحجج را دریافت نکرده اند، مسئولان فدراسیون هندبال به دنبال حل مشکل بودند و سعی کردند تا با مذاکرات مستقیم با مدیران ثامن در تصمیم آنها تغییر ایجاد کنند اما در آستانه آغاز لیگ برتر هنوز هم هیچ چیز مشخص نیست و شاید ثامن الحجج به لیگ بازگردد.
فدراسیون هندبال تیمهای پاس همدان و بهبهان را به جمع تیمهای حاضر در لیگ برتر اضافه کرده و هنوز شرایط حضور تیمهای شهرداری تبریز و سنگ گهر نیز مشخص نیست. از طرفی دیگر در حالیکه تیم ب.آ شیراز از لیست تیم ها خارج شده، انصراف این تیم نیز قطعی نشده است.
آنچه تا اینجای کار مشخص است اینکه لیگ برتر هندبال در سال 94 در حالی آغاز میشود که باید تا چند هفته نخست شاهد انصراف و حضور تیمهای جدید در این لیگ باشیم. در کنار این مسائل باید مشکلاتی که این رفت و آمدها برای بازیکنان ایجاد خواهد کرد را نیز در نظر گرفت که البته بخش اعظم این مشکلات دامنگیر بازیکنانی است که در این فصل با ثامن الحجج سبزوار و مشهد قرارداد بستهاند.
با توجه به قهرمانی ثامن سبزوار در فصل گذشته به طور طبیعی بازیکنان ملیپوش زیادی در این تیم حضور داشته که برای فصل جدید یا قرار خود را تمدید و یا برای فصل جدید با این تیم همکاری کردهاند اما انصراف این تیم و ثامن مشهد باعث شده تا برخی از ملیپوشان برای فصل جدید بدون تیم باشند و در لیگ بازی نکنند که در این میان میتوان به بازیکنانی مانند محمدرضا رجبی، میلاد مسائلی، امید سکوناری، محمد سیاهوشی، مهدی بیجاری، مهرداد صمصامی اشاره کرد. این موضوع شامل حال کادر فنی این تیمها نیز میشود و آنها نیز فرصت تیمداری در لیگ را از دست دادهاند و این فصل باید خانهنشین بمانند و یا منتظر پیشنهاد از تیمهای تازه وارد باشند.
ممکن است که این بازیکنان در این روزها بتوانند پیراهن تیمی را بر تن کنند اما مطمئنا دامنه انتخابی برای آنها وجود ندارد و با هر مبلغی از سوی هر تیمی شاید ناگزیر به بازی در لیگ باشند، البته باید این موضوع را نیز یادآوری کرد که اگر افزایش چندین برابری دستمزد بازیکنان را دلیل انصراف ثامن الحجج بدانیم شاید خود بازیکنان را نیز تا حدودی بتوان در این زمینه مقصر دانست و باید با یک راهکار منطقی در جهت افزایش این قراردادها اقدام میشد.
شاید هندبال و مسائل پیش روی لیگ برتر در این رشته را بتوان بهانه ای قرار داد برای بررسی مشکلات باشگاهداری در کشور. این مشکلات فقط در رشته هندبال وجود ندارد و بسیاری از رشتههای ورزشی در برگزاری لیگهای خود با انصراف باشگاهها رو به رو هستند و تا همین جای کار هم مسئولان فدراسیون فراتر از وظایف خود برای جلب نظر بخش خصوصی برای تیم داری در لیگ برتر ورود کردهاند.
در ورزش ما برخی از باشگاهها در رشتههای مختلف ورزشی ورود میکنند و به راحتی و حتی در میانههای لیگ از تیمداری سرباز میزنند و گاهی نیز با بدهیهای زیادی به کار خود پایان میدهند. ورزشکاران برای گرفتن مطالبات خود باید سالها منتظر بمانند و یا مجبور به شکایت از آن باشگاه شوند. این باشگاهها نیز بعد از یک سال سراغ تیمداری در رشتههای دیگر میروند. متاسفانه این موضوع در ورزش کاملا به یک مشکل اساسی تبدیل شده است تا آنجا که برخی از برندها، شرکتها، کارخانهها و بخش خصوصی هر سال در یکی از رشتهها ورود کرده و بدون نتیجه به کار خود پایان میدهند.
نسخهپیچی برای تیمهای بخش خصوصی کارکرد چندانی ندارد اما شاید بد نباشد اگر تیمها و فدراسیونها در یک تعامل سازندهتر در جهت رشد ورزش گام بردارند تا در کنار هم هم ورزش نفع ببرد و هم بخش خصوصی.