به گزارش مشرق، این مراکز فرماندهی و کنترل موسوم به «واحدهای همگرایی قدرت ناتو» به منظور هماهنگی برای اجرای شمار فزاینده رزمایش ها، و کمک به استقرار نیروی واکنش سریع ناتو در مرزهای شرقی طراحی و ایجاد شده اند.

این مراکز در بلغارستان، استونی، لتونی، لیتوانی، لهستان و رومانی -همان کشورهایی که اغلب از تهدید قریب الوقوع و موهوم روسیه شکایت می کنند- ایجاد شده اند.

ناتو مدعی است هدف از احداث این مراکز، اطمینان دادن به اعضای خود درباره حفظ پایبندی خود به حفاظت از این کشورهاست. ناتو همچنین در بیانیه مطبوعاتی خود اعلام کرده است این اقدام باید به عنوان تدبیری برای تقویت بنیه دفاعی برای مقابله با «چالش های امنیتی که از شرق و جنوب» احساس می شود، تلقی شود.

اما روسیه ایجاد این مراکز را در کشورهای همجوار خود، نشانه گستاخی و تجاوز فزاینده، و تقویت نظامی ناتو در منطقه ای می داند که هیچ کشوری، از جمله روسیه، در آن تهدیدکننده نیست. علاوه بر این، افزایش برگزاری تمرین های نظامی توسط ناتو و تصمیم آمریکا برای استقرار تسلیحات سنگین در منطقه ای که زمانی بخشی از شوروی سابق بود، امنیت اروپا را در معرض خطر قرار می دهد.

این اقدام بخشی از تدابیری است که در اجلاس سال 2014 ناتو در ولز بر سر آن توافق شد، و تازه آغاز کار است. قرار است ناتو در آینده مراکز فرماندهی و کنترل بیشتری در منطقه احداث کند.