به گزارش مشرق، حملات نامشروع عربستان علیه مردم یمن، که یکی از واضح ترین تهاجمات غیر انسانی در قرن بیست و یکم است، آیا در بین شهروندان عربستانی و دیگر کشورهای مهاجم واکنشی ایجاد کرده است؟ در هفته قبل تعدادی از شهروندان عربستانی و اماراتی، اعتراضاتی را به کشته شدن وابستگان آن ها در جنگ یمن داشتند، اما آیا این اتفاق می تواند تغییری در سیاست های جنگی سعودی ها داشته باشد.
حسین رویوران، کارشناس مسائل منطقه ای در گفتگو با «بصیرت» به این سؤالات و نیز چشم انداز بحران یمن پرداخته اند که در ادامه می آید:
اخیرا در عربستان و امارات گروهی از مردم علیه حمله عربستان به یمن اعتراضاتی را صورت داده اند. به نظر شما این اعتراضات تا چه اندازه می تواند در توقف حملات عربستان موثر باشد؟
رویوران: اعتراضات فردی خیلی کارساز نیست. زمانی که اعتراضات فردی به یک جریان اجتماعی تبدیل شود آن موقع تاثیرگذار خواهد بود. آن چیزی که الان در عربستان و امارات صورت می گیرد یک اعتراضات فردی است که تاثیرات چندانی بر سیاست این کشورها ندارد. در این خصوص بعد از کشته شدن تعداد زیادی اماراتی، سعودی و بحرینی، می بینیم که قطر و بقیه وابستگان عربستان، دوباره نیرو به جنگ با یمن اعزام کردند که این موضوع بر می گردد به همین داستان اعتراضات که همچنان فردی است و بر دولت تاثیرگذار نیست، ولی اگر تبدیل به یک جریان اجتماعی شود آن موقع امنیت و استمرار نظام این کشورها را تحت تاثیر قرار می دهد و بر معادلات جنگ اثر می گذارد.
شکل گیری چنین اعتراضاتی تا چه اندازه در شکل گرفتن بیداری اسلامی در عربستان و یمن موثر است؟
رویوران: بله این امکان وجود دارد، اما اعتراضات مردمی نسبت به سیاست های دولت اگر منطبق بر دیگر اعتراضات که الان اعتراض علیه فساد و برخی از سیاست های دولت وجود دارد، باشد و اعتراض به جنگ یمن هم در کنار این ها باشد، بر روی هم اثر می گذارد و میزان چالش های دولت را تشدید می کند.
آیا جنگ یمن و کشته شدن نظامیان بحرینی و اماراتی سبب خواهد شد تا این دو کشور از عربستان فاصله بگیرند.
رویوران: تا الان چنین اتفاقی نیفتاده است. تا الان کشته شدن نظامیان این دو کشور در یمن، منجر به دور شدن آن ها از جمله امارات از عربستان نشده است، ولی به نظرم اگر حجم تلفات افزایش پیدا کند چنین تفاوتی ایجاد خواهد شد. به هر حال آن چیزی که اتفاق افتاده ضربه ای است که انصارالله و ارتش یمن به نیروهای اشغالگر وارد کردند. تکرار این مسئله و این نوع شوک ها به اشغالگران، ممکن تبدیل به یک اختلاف بین این طراحان و عاملان جنگ در یمن شود.
خبرهایی هم درباره لشکرکشی زمینی نیروهای عربستانی و قطری به یمن در جریان است. نظر شما در این باره چیست؟ آیا عربستان در نبرد زمینی وارد می شود و در این امر موفق می شود یا خیر؟
رویوران: کل جمعیت قطر حدود 250 هزار نفر است. کل نیرویی که فرستاده به همکاری با عربستان به هزار نفر می رسد. همچنین کل نیروی زمینی عربستان از 50 هزار نفر تجاوز نمی کند و نیرویی که عربستان قادر به عملیاتی کردن و ارسال به جبهه است، شاید از 10هزار نفر تجاوز نکند. لذا 1000 نفر و 10 هزار نفر در معادله جنگ تغییر چندانی ایجاد نمی کند و انصارالله و ارتش یمن را تحت فشار قرار نمی دهد.
به همین دلیل من تصور می کنم آن چه که عربستان دارد انجام می دهد یک نوع ریسک حساب نشده است، یعنی تا الان از هوا بمباران می کرد و گه گاهی هواپیمایی سقوط می کرد، اما الان با اعزام نیروی زمینی تلفات وارد شهرهای عربستان و شیخ نشین های امارات خواهد شد و این می تواند فشارهای جدی به متجاوزان وارد کند، لذا من تصور می کنم عربستان اصلا توان حمله زمینی را ندارد، اما نزدیک 50 هزار مزدور تحت ارتش یمن و یا متحدین ارتش یمن جمع کرده است که بخشی از این ها واقعا یمنی هستند که مقیم عربستان می باشند و عربستان آن ها را تحت فشار قرار داده که یا اخراج شوند و یا به جنگ با یمن بروند و بعضی از آن ها پذیرفتند. عربستانی علاوه بر این تعدادی نیروهای مزدور قطری، بنگالی، هندی، افغانی و پاکستانی را جمع کرده اند. آیا عربستان سعودی با این نیروها و یک سری از افسران سعودی، قطری و اماراتی می تواند کاری انجام دهد؟ من تصور می کنم این ها قادر به ایجاد یک تحول در معادله موجود جنگ نیستند.
پیش بینی شما از پایان یافتن جنگ یمن چیست؟
رویوران: جنگ به یک جنک فرسایشی تبدیل شده است و در یک جنگ فرسایشی حتی آمریکا قادر به استمرار نیست و از عراق به دلیل فرسایش شدن جنگ عقب نشینی کرد. این نشان می دهد که عربستان سعودی اگر نه به خاطر یمنی ها، بلکه به خاطر حفظ موجودیت خودش، دیر یا زود به این جنگ باید خاتمه دهد. به همین دلیل هم عربستان سعی کرد با اجیر کردن مزدوران و حمله به یمن کار را یک سره کند، اما یک سره سازی در دسترس عربستان نیست و عربستان سعودی دیر یا زود ناگزیر خواهد شد که جنگ را بدون هیچ گونه پیروزی متوقف کند.