به گزارش مشرق، دکتر احمد میرعابدینی در تشریح عملکرد رسانه‌ها و نقش آرامش‌بخشی آنها که در کنار اطلاع‌رسانی از فاجعه منا و سایر حوادث دارند، گفت: به نظرم نشان دادن تصاویر شدید از فجایع منا که عده‌ای عریان هستند البته عریان نه به معنای جنسی بلکه به معنای مستقیم روبرو کردن بیننده با تصویر، جای پرسش دارد و به اعتقاد من نفسِ این رویارویی الزاما به معنای اطلاع‌رسانی کافی نیست، بلکه ممکن است باعث دلزدگی از پیگیری اطلاع‌رسانی هم شود؛ چراکه نشان دادن این صحنه‌ها بیشتر دلخراشی این نوع مرگ و میر را نشان می‌دهد.

وی سپس یادآور شد: اتفاقی که در منا افتاد مرا یاد فرو ریختن برج‌های دوقلو می‌اندازد که خیلی شوک‌آور بود اما آن زمان دیدیم که چطور رسانه‌ها این قضیه را کنترل کردند و آن‌را به یک رویکرد مناسبی نسبت به این رویدادها تبدیل کردند.

او در ادامه ضمن تسلیت به خانواده‌های بازماندگان فاجعه منا، گفت: از حادثه منا خیلی متاثر شدم و معتقدم حادثه منا یک اتفاق تلخ در تاریخ آیین حج بود. اکنون هم احساس همدردی می‌کنم و به همه ایرانیان و غیرایرانیان تسلیت می‌گویم. این آرزوی هر آدمی است که روزی به سرزمین آرزوهای خود برود و آنجا را مکانی امن برای خودش بداند اما متاسفانه اینطور نبود. لازم است تاکید شود که نمی‌توان این امنیت را تنها بر گردن دیگری بیندازیم لذا بخشی از این امنیت مربوط به خودمان است و بخشی دیگر مربوط به امنیت‌بخشی خبری و اطلاع‌رسانی است که می‌تواند خیلی تاثیرگذار باشد، بنابراین یکسری اطلاعات امنیت‌بخش در عین حالی که خوب هستند اما ممکن است گاهی هشداردهنده و چاره‌جویانه‌ هم باشند.

این مدرس دانشگاه که دکترای ارتباطات روزنامه‌نگاری دارد، همچنین تاکید کرد: رسانه‌ها در بروز چنین حوادث تلخی باید ضمن آرامش بخشی به مخاطب، هوشیاری هم به آنها بدهند. به اعتقاد من بخش اطلاع‌رسانی و ارتباط خبری و همچنین نگاه روزنامه‌نگارانه در بروز چنین حوادثی بر عهده ماست و خوب است که در این زمینه همکاران ارتباطی‌مان در نشست‌هایی دور هم جمع شوند و در این زمینه صحبت کنند. ما اغلب دیدیم که در سراسر دنیا چنین اتفاقاتی می‌افتد و در عین حالی که هیجان عمومی ایجاد می‌شود، همان هیجان نیز مهار می‌شود؛ بنابراین باید هیجان‌ها مدیریت انسانی شوند تا به نتیجه خوبی برسیم.

وی فاجعه منا را از بلایای غیرطبیعی و نابه‌هنجار به معنی مهارپذیر خواند.

میرعابدینی در ادامه همین بحث، به لزوم سرعت بیشتر رسانه‌هیا رسمی کشور در بروز چنین حوادث غیرمنتظره‌ای اشاره کرد و گفت: در مورد بخش خبری می‌شود چاره‌جویی‌هایی کرد اما آنچه که به ارتباطات و روزنامه‌نگاری مربوط می‌شود، گسترش ابعاد شناختی ضروری در اینگونه آیین‌هاست که بخش‌های وسیع‌تری دارد. ما باید در بخش خبری بیشتر انعکاس داشته باشیم و از طرفی به زمینه‌های سوءظن‌ و نگاه‌هایی که باعث بروز چنین حوادثی می‌شود، بپردازیم تا توجیه شویم و درباره یکسری مسائل توضیح داده شود. روزنامه‌نگاری و ارتباطات باید به خیلی مسائل بیشتر توجه کند.

وی همچنین خاطرنشان کرد: اینکه شبکه‌های اجتماعی همیشه یک قدم جلوتر از رسانه‌های رسمی هستند، واقعیت دارد و این اتفاق به این دلیل است که این شبکه‌ها مثل رسانه‌های رسمی حریم‌ها و محدودیت‌های شدیدی ندارند به همین خاطر وجود محدودیت‌های خبری کمی دست و پای رسانه‌های رسمی را بسته‌ است. به نظرم روزنامه‌نگاری برای تحلیل و تفسیر این رویداد باید از حوزه‌های اجتماعی بیشتری کمک بگیرد.

این استاد دانشگاه در پایان صحبت‌های خود بار دیگر تاکید کرد: فاجعه منا یک سونامی خبری بود که لازم است بهتر تحلیل شود و پیامدهای چاره‌جویانه‌ای از آن ارائه شود، بنابراین نشان دادن تصاویر دلخراش الزاما به معنی تبیین مساله و چار‌ه‌جویی نیست بلکه ما باید از راه‌های دیگری به تحلیل مساله بپردازیم.