به گزارش مشرق، نشست شورای المپیک آسیا با هزینه ای بالای 700 میلیون تومان چند ماه گذشته درتهران برگزار شد تا پس از آن منتظر دستاوردهای بزرگی در سطح بین المللی و البته آسیایی برای ورزش ایران باشیم.
شاید نخستین دستاوردی که از این نشست مورد انتظار بود کسب کرسی های مهم و تاثیر گذار در شورای المپیک آسیا و البته فدراسیون های آسیای و جهانی در رشته های مختلف ورزشی بود، چیزی که به زعم کمیته نشینان امروز محقق شده است!
یک ماه پیش بود که نشست شورای المپیک آسیا در ترکمنستان برگزار شد و بزرگترین آورده ایران از این رقابت ها انتقال ورزش ایران از منطقه غرب آسیا به آسیای میانه بود. خبری که به نظر بخش اعظمی از کارشناسان می تواند ورزش ایران را متحول کند به شرط اینکه از این فرصت به خوبی استفاده شود. این خبر به قدری برای ورزشی ها حائز اهمیت بود که فراموش کردند که در روز دوم نشست به جای کسب کرسی، یک کرسی مهم را نیز از دست دادیم.
آنچه از سوی مسئولان کمیته ملی المپیک در خصوص کرسی ها مطرح شد با آنچه واقعا اتفاق افتاده است تفاوت زیادی دارد و برخلاف آنچه آنها به عنوان یک اتفاق مهم قلمداد می کنند، در نشست آسیا ایران به راحتی کرسی افشارزاده را با بی تدبیری از دست داد و تنها به عضویت کیومرث هاشمی در هیات اجرایی شورای المپیک آسیا دلخوش کرد.
ابتدا به سراغ افشارزاده و ریاست وی در کمیته اطلاعات و آمار شورای المپیک آسیا می رویم. پستی که علاوه بر حق رای و البته انتخابی بودن، سال ها در اختیار وی بود و به واسطه رابطه خوب افشارزاده با شیخ احمد می توانست برای کمیته ملی المپیک ایران مهم و تاثیر گذار باشد.
شاهرخ شهنازی، دبیر کل کمیته ملی المیپک برای حضور در این بخش کاندیدا شد اما قبل از برگزاری انتخابات و زمانیکه متوجه شد نمی تواند رای شورا را از آن خود کند ناچار به انصراف شد تا نه تنها از حضور افشارزاده در کمیته اطلاعات و آمار شورای المپیک آسیا جلوگیری کرده باشد، بلکه یک پست را از ایران بگیرند.
نکته جالب اینجاست که شهنازی پس از انصراف خود گفت که صرفا به خاطر ایران و البته شانس بیشتر برای کیومرث هاشمی انصراف داده است چون تنها از هر کشور یک نفر می تواند در شورای المپیک آسیا پست داده باشد. شهنازی این سخنان را در حالی مطرح کرد که ژاپن در شورای آسیا 3 کرسی، کویت، کره جنوبی، چین و قزاقستان هر کدام دو کرسی دارند و ادعای وی قابل قبول نیست.
این جنبه خوبی نداشت که افشارزاده پس از 24 سال حضور در شورای آسیا با بی تدبیری مسئولان کمیته ملی المپیک کنار برود و نامش از سوی ایران به شورای المپیک آسیا داده نشود و کرسی وی در اختیار فردی از مغولستان بیفتد.
در این بین نباید فراموش کرد که افشارزاده فردی موثر در ورزش کشور بود که با سابقه طولانی مدیریت خود جایگاه خوبی در شورای المپیک آسیا داشت و بارها با استفاده از نفوذ در روند برنامه های ورزش کشور تاثیر گذار بوده است و نباید به این راحتی این فرصت از دست می رفت. بنابراین بهتر بود شهنازی برای عضویت در کمیته های شورای المپیک آسیا برای کمیته ای دیگر اقدام می کرد تا ایران امروز علاوه بر جایگاه کیومرث هاشمی در هیات اجرایی از کرسی افشارزاده در کمیته اطلاعات و آمار نیز بهره می برد.
مسئولان کمیته ملی المپیک همواره در دیدار با روسای فدراسیون ها بر حفظ کرسی های بین المللی تاکید داشته اند و از رفتار برخی از روسای فدراسیون ها در عدم حمایت از جایگاه مدیران قبلی فدراسیون ها در کنفدراسیون های آسیا و فدراسیون های جهانی انتقاد کرده اند و منافع ملی را ارجح بر منافع شخصی عنوان کرده اند اما خودشان در انجام این رسالت نمره قبولی کسب نکردند.
شاید نخستین دستاوردی که از این نشست مورد انتظار بود کسب کرسی های مهم و تاثیر گذار در شورای المپیک آسیا و البته فدراسیون های آسیای و جهانی در رشته های مختلف ورزشی بود، چیزی که به زعم کمیته نشینان امروز محقق شده است!
یک ماه پیش بود که نشست شورای المپیک آسیا در ترکمنستان برگزار شد و بزرگترین آورده ایران از این رقابت ها انتقال ورزش ایران از منطقه غرب آسیا به آسیای میانه بود. خبری که به نظر بخش اعظمی از کارشناسان می تواند ورزش ایران را متحول کند به شرط اینکه از این فرصت به خوبی استفاده شود. این خبر به قدری برای ورزشی ها حائز اهمیت بود که فراموش کردند که در روز دوم نشست به جای کسب کرسی، یک کرسی مهم را نیز از دست دادیم.
آنچه از سوی مسئولان کمیته ملی المپیک در خصوص کرسی ها مطرح شد با آنچه واقعا اتفاق افتاده است تفاوت زیادی دارد و برخلاف آنچه آنها به عنوان یک اتفاق مهم قلمداد می کنند، در نشست آسیا ایران به راحتی کرسی افشارزاده را با بی تدبیری از دست داد و تنها به عضویت کیومرث هاشمی در هیات اجرایی شورای المپیک آسیا دلخوش کرد.
ابتدا به سراغ افشارزاده و ریاست وی در کمیته اطلاعات و آمار شورای المپیک آسیا می رویم. پستی که علاوه بر حق رای و البته انتخابی بودن، سال ها در اختیار وی بود و به واسطه رابطه خوب افشارزاده با شیخ احمد می توانست برای کمیته ملی المپیک ایران مهم و تاثیر گذار باشد.
شاهرخ شهنازی، دبیر کل کمیته ملی المیپک برای حضور در این بخش کاندیدا شد اما قبل از برگزاری انتخابات و زمانیکه متوجه شد نمی تواند رای شورا را از آن خود کند ناچار به انصراف شد تا نه تنها از حضور افشارزاده در کمیته اطلاعات و آمار شورای المپیک آسیا جلوگیری کرده باشد، بلکه یک پست را از ایران بگیرند.
نکته جالب اینجاست که شهنازی پس از انصراف خود گفت که صرفا به خاطر ایران و البته شانس بیشتر برای کیومرث هاشمی انصراف داده است چون تنها از هر کشور یک نفر می تواند در شورای المپیک آسیا پست داده باشد. شهنازی این سخنان را در حالی مطرح کرد که ژاپن در شورای آسیا 3 کرسی، کویت، کره جنوبی، چین و قزاقستان هر کدام دو کرسی دارند و ادعای وی قابل قبول نیست.
این جنبه خوبی نداشت که افشارزاده پس از 24 سال حضور در شورای آسیا با بی تدبیری مسئولان کمیته ملی المپیک کنار برود و نامش از سوی ایران به شورای المپیک آسیا داده نشود و کرسی وی در اختیار فردی از مغولستان بیفتد.
در این بین نباید فراموش کرد که افشارزاده فردی موثر در ورزش کشور بود که با سابقه طولانی مدیریت خود جایگاه خوبی در شورای المپیک آسیا داشت و بارها با استفاده از نفوذ در روند برنامه های ورزش کشور تاثیر گذار بوده است و نباید به این راحتی این فرصت از دست می رفت. بنابراین بهتر بود شهنازی برای عضویت در کمیته های شورای المپیک آسیا برای کمیته ای دیگر اقدام می کرد تا ایران امروز علاوه بر جایگاه کیومرث هاشمی در هیات اجرایی از کرسی افشارزاده در کمیته اطلاعات و آمار نیز بهره می برد.
مسئولان کمیته ملی المپیک همواره در دیدار با روسای فدراسیون ها بر حفظ کرسی های بین المللی تاکید داشته اند و از رفتار برخی از روسای فدراسیون ها در عدم حمایت از جایگاه مدیران قبلی فدراسیون ها در کنفدراسیون های آسیا و فدراسیون های جهانی انتقاد کرده اند و منافع ملی را ارجح بر منافع شخصی عنوان کرده اند اما خودشان در انجام این رسالت نمره قبولی کسب نکردند.
جدول اسامی افراد و کشورهایی که در شورای المپیک آسیا پست گرفته اند
