درد مشترک سوری‌ها و فرانسوی ها در عملیات تروریستی
به محض اینکه خبرگزاری های دنیا خبر عملیات تروریستی در پاریس را منتشر کردند، سوری ها که سال ها است با چنین حملات وحشیانه ای دست به گریبان هستند، ناخودآگاه این جمله را به یاد آورند: پاریس! آیا دردها و آلام ما را به یاد می‌آوری؟
به هر حال قربانیان تروریسم در هر نقطه از جهان انسان‌های بیگناه هستند اما فاتحان عملیات تروریستی این بار تغییر کرده‌اند.
عملیات تروریستی در حالی پاریس را به لرزه درآورد که سران غرب سال‌ها خطر حمایت غیر مستقیم از افکار افراطی را نادیده گرفتند به ویژه اینکه بشار اسد روزی به آنان گفت که تروریسم یک شخص نیست بلکه یک تفکر است؟
در این شرایط باید پرسید برای متوقف کردن این فکر چه کردید؟ آیا متوقف کردن این تفکر تروریستی در گروی این است که منافع ملت ها با منافع سران تروریسم و شیخ نشین ها و دلارهای حاصل از نفت گره زده شود؟
شاید باید این سوال را از یک شهروند عادی فرانسوی که شاهد است پاریس به یک ایالت قطری تبدیل شده است، بپرسیم.
باید اعتراف کنیم بر خلاف توصیف حملات تروریستی چند روز پیش در پاریس به عنوان نقص امنیتی ، این حملات فراتر از برهم زدن امنیتی بوده و این توصیف در واقع به منظور توجیه چنین عملیات بوده و پیش از این نیز ارائه شده بود، اما باید در نظر داشت که این عملیات به دقت و به طور بررسی شده، انجام گرفت.
فهرست بلند بالای عملیات ترویستی وعوامل آن
اینجا یک سوال مهم تر مطرح است و آن اینکه: چه کسی در تمام آنچه به وقوع پیوسته است بیش از دیگران سود می برد؟
پاسخ این است: داعش.
به هر حال کدام مهم تر است: آیا بین افکار داعش یا جبهه النصره و یا احرار الشام که دانشکده «تشرین» را با موشک هدف قرار داد، تفاوتی است؟ در این عملیات فقط غیرنظامیان هستند که جان خود را از دست دادند و البته این عملیات و عملیات مشابه دیگر فهرستی طولانی دارند.
نکته مهم تر اینکه در چنین عملیات تروریستی به دنبال عامل نباشید؛ زیرا در نهایت عامل آن ابزار متحرکی است که برای منافع جزئی ای دست به کار شده است که با منافع کلی طرف های بزرگتر گره خورده است.
همزمانی حوادث پاریس و سفر اروپایی رئیس جمهور ایران، تصادفی نیست
به ما می گویند که این عملیات حاصل اسلام افراطی است در نتیجه ما نیز حق داریم این سوال را بپرسیم: آیا هنگامی که فرانسه در اواخر سال گذشته میلادی موضوع تشکیل دو دولت را مطرح کرد با حادثه تروریستی «شارلی ابدو» به استقبال سال جدید نرفتیم؟
اکنون و با گذشت چند روز از تصمیم اتحادیه اروپا مبنی بر برچسب زدن به کالاهای وارداتی از اسرائیل و گشایش روابط آن در مقابل ایران که در سفر قریب الوقوع حسن روحانی به فرانسه نمود یافت، پاریس به آتش کشیده است.
آیا این تصادفی است؟ نه تصادف نیست بلکه جزئی از واقعیت است.
وقتی فرضیه تلاقی افراط گرایی را مطرح کردیم برخی تصور کردند که این فرضیه صحت نداشته و نمی‌تواند موجودیت خارجی داشته باشد؛ زیرا یک عامل افراطی در تلاش برای نابود کردن طرف دیگر است و نمی‌تواند در نیمه راه به طرف مقابل برخورد کند.
این به طور کلی است اما هنگامی که افراط در انواع مختلف آن به عنوان عامل کمک کننده به سایر انواع افراط گرایی تبدیل می شود، وظیفه آنان است که از آن حمایت کنند.
اعتراف نتانیاهو به ارتباط با القاعده
در این خصوص مثال های زیادی وجود دارد از جمله اینکه آیا افراط نو محافظه کاران در نابودی عراق با افراط وهابی تلاقی پیدا نکرد؟ آیا نتانیاهو به ارتباط با اعضای القاعده در جنوب سوریه اعتراف نکرد؟
نمونه دیگر اینکه آیا القاعده به کبوتر صلح تبدیل شده است و جایگزین شدن آن با داعش در رسانه ها موجب می شود همکاری با این گروه اشکالی نداشته باشد؟
تعریف و تمجید آل ثانی از عملیات تروریستی در برج البراجنه
حاصل این سوال ها اینکه آنها نه تنها القاعده را در رسانه‌ها جایگزین داعش کردند، بلکه تبلیغ برای القاعده را نیز به یک موضوع عادی تبدیل کردند زیرا هنگامی که انفجارهای تروریستی در «برج البراجنه» در ضاحیه بیروت رخ داد، مسئول پرونده سوریه در شبکه «آل ثانی» به مسلمانان تبریک گفته و از این فراتر رفته و عاملان این عملیات را مجاهد دانسته و عملیات را بسیار دقیق و درست برشمرد.
اکنون ببینید این شخصیت رسانه‌ای که در فهرست تروریست‌های تحت تعقیب آمریکا جا دارد پس از عملیات تروریستی پاریس چه خواهد نوشت؟
آیا به عنوان مثال رهبری فرانسه باور میکند که چنین فردی از رخدادهای پاریس ناراحت است؟
چه زمانی یک شهروند فرانسه و به طور کلی یک شهروند اروپایی از این خواب رسانه ای که در آن قرار داده شده‌اند، بیدار خواهد شد؟
آیا روزی در مورد کمک‌های مالی وهابی ها که در قالب کمک های جمعیت های مذهبی به جوانان اعطا می شود، فکر کرده اند؟ به عبارت دیگر از خود پرسیده اند که این جوانان حامی چه کسانی خواهند بود وهابیت افراطی یا فرانسه؟
سران فرانسه در صدد تغییر سیاست‌های خود نیست
در برابر این شکست امنیتی نه مخالفان فرانسه وضعیت بهتری از سوسیال ها دارند که بخواهند آنان را به خاطر این شکست مورد بازخواست قراردهند؛ زیرا خود در راس قدرت هستند و آنان بودند که از تروریست ها در لیبی و در جریان نبرد سرنگونی معمر قذافی حمایت کردند و نه رهبری فرانسه در نظر دارد سیاست های خود در قبال منطقه را به طور کلی مورد بازنگری قرار دهد.
فابیوس از عملیات زمینی در شمال سوریه سخن می‌گوید!
اظهارات «لوران فابیوس» وزیر خارجه فرانسه پیش از حضور در نشست وین مبنی بر اینکه اولویت در مبارزه با داعش است اما چگونه و با چه رویکردی؟ آیا با رویکرد ترکها و شیخ نشین های حاشیه خلیج فارس و با استفاده از عملیات زمینی در شمال سوریه در آغاز سال آینده یا از طریق گوش دادن به دیدگاه سرویس اطلاعاتی فرانسه مبنی بر کاستن از ابعاد خارجی پرونده سوریه؛ زیرا دیگر این موضوع نمی تواند بیش از این در روند کنونی ادامه یابد.
این پافشاری بر محور قرار دادن داعش واقعیتی را برملا میکند مبنی بر اینکه اولاند و فابیوس در صدد نیستند به ندای عقل گوش دهند بلکه اظهارات آنان به گونه‌ای است که به نظر می‌رسد یکی از سران شیخ نشین‌های نفت خیز حاشیه خلیج فارس این اظهارات رابه زبان می آورند.
حمله به شمال سوریه در راستای مقاصد نتانیاهو
از همین رو به نظر می‌رسد در نظر گرفتن گزینه اول یا همان عملیات زمینی در شمال سوریه واقعی تر به نظر می رسد، زیرا پاسخگوی تمایلات همه و بیش از همه نتانیاهو است؛ چرا که مگر نتانیاهو نبود که به منظور رواج تفکر «تقسیم سوریه و ملحق کردن جولان به رژیم صهیونیستی» عازم آمریکا شد؟
هیچ چیز جز حمله زمینی به سوریه به بهانه مبارزه با داعش نمی تواند همه آنان را به آن چیزی که در سوریه به دنبال آن هستند، برساند و اینجاست که متوجه می شویم «تلاقی افراط» به چه معنی است و همین جاست که واقعیت این انفجارها و موارد دیگر به خوبی روشن می‌شود.
افراط گرایی رهبران فرانسه
باید تاکید کرد که این انفجارها به معنی سوق دادن هرچه بیشتر رهبری فرانسه به سمت افراط گرایی است اما به هیچ وجه به این معنی نیست که فرانسوی ها این انفجارها را انجام دادند که البته این تحلیل سطحی خواهد بود.
اما طرف مقابل چطور؟
طبق معمول رهبری سوریه بر اساس واکنش عمل نمی‌کند بلکه عملکرد آن مبتنی بر نقش آن به عنوان نماینده قانونی ملت سوریه است از همین رو محکوم کردن حوادث تروریستی پاریس را فراموش نکرد هرچند رهبران فرانسه و دیگران چشم خود را به روی تمام اقدامات تروریستی علیه غیرنظامیان سوریه بستند.
بشار اسد حملات تروریستی در پاریس را محکوم کرد
نکته قابل ملاحظه اینکه رهبری سوریه نه تنها فراموش نکرد که حملات تروریستی در پاریس را محکوم کند بلکه این بار این بر خلاف معمول نه از طرف وزارت خارجه بلکه از طرف رهبر سوریه و در جریان دیدار با یک هیئت پارلمانی فرانسوی بر حادثه تروریستی مزبور مهر محکومیت زده شد.
پیام روشن و مستقیم اسد برای همکاری در جنگ علیه تروریسم
چه بسا اظهارات اسد فقط به معنی محکوم کردن حوادث پاریس نبود بلکه پیامی مستقیم بود که در آن به وضوح اظهار داشت: سوریه آماده است با هر کس که به دنبال مبارزه با تروریسم است، همکاری کند.
در اینجا باید پرسید آیا پیام بشار اسد در رسانه‌ها در همین حد باقی خواهد ماند یا هیئت فرانسوی حامل پیام‌های مهم تری است که معمولا در رسانه ها عنوان نمی شود؟
تاکید روسیه بر راه حل سیاسی فراگیر در سوریه
اما برای روس ها نشست اخیر وین هدف کاملا روشنی داشت مبنی بر اینکه هدف از آن فقط تضمین راه حل سیاسی فراگیر در سوریه در چارچوب نقاط مورد توافق در وین یک و مشخص کردن فهرستی از گروه‌های تروریستی است و این رویکرد به این معنی است که ائتلاف روسیه و سوریه هماهنگ با هم به جنگ تروریسم رفته‌اند و دمشق نیز هرگونه راه حل ابتکاری در این خصوص را می پذیرد.
هیچ کس جلودار پیشروی ارتش سوریه نیست
به عبارت دیگر حماقت هایی که برخی در تلاش برای طراحی آن هستند در بسیاری از موارد کارآیی ندارد و حتی در سطح رسانه ای نیز بی تاثیر مانده است زیرا از این پس دیگر هیچ کس نمی تواند راه پیشروی ارتش سوریه را سد کند و این چیزی است که آشکارا در حلب، لاذقیه و حومه دمشق قابل مشاهده است.
نکته مهم اینکه برخلاف آنچه شایع شده است، جنگ علیه تروریسم و نه فقط علیه داعش نیاز به اراده‌ای آگاهانه دارد و معلوم نیست آیا خون انسان‌های بی‌گناهی که در نقاط مختلف جهان ریخته می شود، وجدان ها را بیدار خواهد کرد یا خیر؟
به هر حال تفکر افراطی تغییر نمی‌کند بلکه افراط و حامیانش همیشه ثابت هستند و تنها چیزی که تغییر می کند، هویت قربانیان آن است.
جستجوی مخالفان میانه رو سوری، حماقت است
از آنجا که این بار قربانیان تروریسم، فرانسوی هستند به خانواده هایشان اعلام می کنیم که ما و شما قربانی کسانی هستیم که هنوز بر حماقت های سیاسی خود اصرار دارند و در جنگلی از کسانی که سر می زنند، همچنان به دنبال «مخالفان میانه رو سوری» هستند.
اردوغان شریک جنگ علیه تروریسم نیست
مهم تر اینکه ما قربانی کسانی هستیم که هنوز بر این نکته اصرار دارند که نظام حاکم ترکیه به رهبری رجب طیب اردوغان که بر طبل پناهندگان می کوبد، می تواند شریک جنگ علیه تروریسم باشد.
