به گزارش مشرق، محمد بنا با اشاره به فرا رسیدن اولین سالگرد درگذشت "بابک قربانی" فرنگی کار وزن 96 کیلوگرم تیم ملی، اظهار کرد: متاسفانه سرنوشت تلخی برای این کشتیگیر محجوب و بسیار فنی و کسی که میتوانست سالهای سال برای ایران در المپیک و مسابقات جهانی افتخار آفرینی کند رخ داد. گاهی اوقات سرنوشت انسانها به گونهای رقم می خورد که با ذات آنها کاملا منافات دارد. برای بابک نیز این گونه بود و شرایطی به وجود آمد که اصلا با ویژگیها و خصایل اخلاقی او سازگار نبود. با وجود گذشت یکسال داغ او هنوز برای من تازه است و نمیتوانم آن را فراموش کنم.
سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی درباره ویژگیهای اخلاقی مرحوم قربانی، خاطر نشان کرد: بابک برای من یک پهلوان و مرد اخلاق بود. او هیچ گاه سرش را بالا نمیکرد و جواب نمی داد. مرگ او برای من یک شوک بسیار بزرگ بود، اما به هر حال سرنوشت او نیز این گونه رقم خورد و خیلی وقتها آن چیزیهایی که می خواهی را نمی توانی برای خود بنویسی.
وی افزود: او با امیر علیاکبری به عنوان بهترین 96 کیلوگرم های دنیا در تیم ملی رقابت داشتند و این دو کشتیگیر فقط برای هم رقیب سختی محسوب میشدند و در دنیا هیچ کشتی گیری نبود که بتواند با آنها مقابله کند. تنها علی اکبری و قربانی بودند که از هم می ترسیدند و به سختی با هم مبارزه میکردند تا بتوانند خود را ثابت کنند. آن موقع که این دو کشتیگیر با محرومیت مواجه شدند اصلا قاسم رضایی مطرح نبود و اصلا فکرش را هم نمیکرد که در حضور این دو بتواند به تیم ملی برسد و من یاد او بیفتم.
بنا در ادامه این گفت و گو درباره خداحافظی طالب نعمت پور از دنیای کشتی در حالی که دو ماه تا پایان محرومیت او باقی مانده بود، گفت: نعمت پور نزدیکترین دوست بابک بود و در سالگرد درگذشت او دومین خبر تلخ در طول یک سال گذشته به من رسید و آن هم خداحافظی ناگهانی نعمت پور بود. تنها دو ماه تا پایان محرومیتش باقی مانده بود و فکر میکنم از آنجا که دید حریفان بسیار خوبی در تیم ملی دارد و راه درازی را پیشرو دارد تا با کسب آمادگی بتواند در فرایند انتخابی شرکت کند، بهتر دید که از کشتی خداحافظی کند.
سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی خاطر نشان کرد: البته نعمت پور قهرمان بزرگی برای کشتی ایران محسوب میشود و من میتوانستم برای او در فرایند تخفیفاتی را قائل شوم، اما به هر حال این تصمیمی است که خودش گرفته و من هر وقت که با او صحبت میکردم خواستار این بودم که در اردوهای تیم ملی حاضر شود و تمرین کند که او هر بار میگفت صبر کن.
بنا در پاسخ به این سوال که آیا در جریان خداحافظی نعمت پور بوده یا خیر؟ توضیح داد: او هیچ صحبتی در این باره با من نکرد و خداحافظیاش کاملا غیر منتظره بود و شنیدن این خبر یک شوک به من و نفرات تیم ملی بود.
سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی درباره ویژگیهای اخلاقی مرحوم قربانی، خاطر نشان کرد: بابک برای من یک پهلوان و مرد اخلاق بود. او هیچ گاه سرش را بالا نمیکرد و جواب نمی داد. مرگ او برای من یک شوک بسیار بزرگ بود، اما به هر حال سرنوشت او نیز این گونه رقم خورد و خیلی وقتها آن چیزیهایی که می خواهی را نمی توانی برای خود بنویسی.
وی افزود: او با امیر علیاکبری به عنوان بهترین 96 کیلوگرم های دنیا در تیم ملی رقابت داشتند و این دو کشتیگیر فقط برای هم رقیب سختی محسوب میشدند و در دنیا هیچ کشتی گیری نبود که بتواند با آنها مقابله کند. تنها علی اکبری و قربانی بودند که از هم می ترسیدند و به سختی با هم مبارزه میکردند تا بتوانند خود را ثابت کنند. آن موقع که این دو کشتیگیر با محرومیت مواجه شدند اصلا قاسم رضایی مطرح نبود و اصلا فکرش را هم نمیکرد که در حضور این دو بتواند به تیم ملی برسد و من یاد او بیفتم.
بنا در ادامه این گفت و گو درباره خداحافظی طالب نعمت پور از دنیای کشتی در حالی که دو ماه تا پایان محرومیت او باقی مانده بود، گفت: نعمت پور نزدیکترین دوست بابک بود و در سالگرد درگذشت او دومین خبر تلخ در طول یک سال گذشته به من رسید و آن هم خداحافظی ناگهانی نعمت پور بود. تنها دو ماه تا پایان محرومیتش باقی مانده بود و فکر میکنم از آنجا که دید حریفان بسیار خوبی در تیم ملی دارد و راه درازی را پیشرو دارد تا با کسب آمادگی بتواند در فرایند انتخابی شرکت کند، بهتر دید که از کشتی خداحافظی کند.
سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی خاطر نشان کرد: البته نعمت پور قهرمان بزرگی برای کشتی ایران محسوب میشود و من میتوانستم برای او در فرایند تخفیفاتی را قائل شوم، اما به هر حال این تصمیمی است که خودش گرفته و من هر وقت که با او صحبت میکردم خواستار این بودم که در اردوهای تیم ملی حاضر شود و تمرین کند که او هر بار میگفت صبر کن.
بنا در پاسخ به این سوال که آیا در جریان خداحافظی نعمت پور بوده یا خیر؟ توضیح داد: او هیچ صحبتی در این باره با من نکرد و خداحافظیاش کاملا غیر منتظره بود و شنیدن این خبر یک شوک به من و نفرات تیم ملی بود.