به گزارش مشرق، تیم ملی هندبال کشورمان با هدایت عرفان اسماعیلاجیچ به عنوان نایب قهرمانی مسابقات انتخابی المپیک 2016 دست یافت و باید 5 ماه دیگر در جدال با تیمهای اروپایی، آمریکایی و آفریقایی بار دیگر شانس خود را برای کسب سهمیه المپیک امتحان کند.
شاگردان عرفان اسماعیلاجیچ در مرحله گروهی این رقابتها، ازبکستان، عمان، ژاپن و عربستان را شکست دادند و برابر قطر شکست خوردند و به عنوان تیم دوم راهی نیمه نهایی شدند. ملیپوشان کشورمان در نیمه نهایی برابر بحرین به میدان رفتند و با برتری برابر این تیم برای بار دوم حریف قطر در این رقابتها شدند و با شکست برابر تیم چند ملیتی قطر در فینال بر سکوی دوم ایستادند.
پس از پایان این رقابتها گفتوگویی با عرفان اسماعیلاجیچ انجام دادیم که مشروح آن را در زیر میخوانید:
عملکرد تیم ملی هندبال کشورمان در مسابقات انتخابی المپیک را چگونه ارزیابی میکنید و آیا برنامهها و خواستههای کادر فنی در این رقابتها محقق شد؟
هدف من در گام نخست این بود که به فینال مسابقات برسیم و قطعا برای جایگاه بالاتر زمان بیشتری نیاز داریم و باید برنامهریزی کرد. هدف ما اول فینال بود و دوم اینکه در فینال مقابل قطر بهترین بازی را داشته باشیم و حتی اگر توانستیم این تیم را شکست دهیم. ما چهار ماه مفید برای رسیدن به این نقطه تمرین کردیم و میخواستیم در این تورنمنت به موفقیت برسیم و سطح تیم ملی را ارتقا دهیم و کاری کنیم که بازیکنان جوان نگاهشان به آینده هندبال ایران ارتقا یابد. من نسبت به هدفی که داشتم، موفق بودم و به نتیجه مورد نظرم رسیدم.
بازیکنان جدیدی به تیم ملی آمدند. بازیکنانی که یا در تیم ملی نبودند و یا کمتر به بازی گرفته میشدند. بازیکنانی مانند پویا نوروزینژاد، افشین صادقی، شاهو نصرتی، دنیل کومایشنژاد و صمصامی فرصت بازی در تیم ملی را پیدا کردند. در واقع با این حرکت، مربی میتواند تعداد بازیکن بیشتری را برای چیدن ترکیبش در نظر بگیرد. هر چه تعداد بازیکنان بیشتر باشد زمینه انتخاب بیشتری برای مربی وجود دارد و در نتیجه شانس بیشتری برای موفقیت وجود دارد.
ما بعد از چهار ماه به این نتیجه رسیدیم که تعدادی بازیکن با کیفیت بالاتر داریم و این برای تیم ملی بسیار ضروری است. از اینجا به بعد مهم این است که این کیفیت حفظ شود، چون با ایجاد وقفه تیم چند گام به عقب برمیگردد. اگر میزان آمادگی این تیم در زمان حضور بازیکنان در باشگاههایشان ادامهدار نباشد بازگشت به عقب داریم. باید با این سیستمی که ما در تیم ملی کار کردیم به صورت مستمر در باشگاهها با بازیکنان کار شود.
بازیکن ملیپوش همیشه باید انگیزه کافی برای حضور در تیم ملی را داشته باشد و این مهمترین رکن برای یک بازیکن است تا انگیزه بالایی داشته باشد. مهم این است که ما نیز این انگیزه را تقویت کنیم. درحال حاضر از نظر شخصیتی بازیکنان، به شخصیت بالاتری برای حضور در تیم ملی رسیدهاند و کاراکتر لازم را برای ملیپوش شدن دارند و ما هم باید آن را حفظ و ارتقا دهیم.
بازیکن باید دقیقا به بازی فکر کند و نباید به دنبال حاشیه ها باشد و لازم است تا مثبت بیاندیشد. یک بازیکن نباید راجع به حواشی فدراسیون و خارج از تیم ملی فکر کند و افکارش باید متمرکز بر تیم ملی باشد. آنها قرار نیست جای مربی، مدیر و یا دیگران فکر کنند. من بازیکنانی میخواهم که همچنان برای ملیپوش شدن انگیزه داشته باشند و فقط به تیم ملی فکر کنند.
در این مسابقات و در شرایطی که قطر با تمام داشتهها در مسابقه حاضر بود، دوبار به مصاف این رفتیم. با شناختی که از بازیکنان ایران و تیم قطر به دست آورید، چقدر زمان لازم است تا این تیم را از پیش روی خود در آسیا برداریم؟
این سوال به ورزش برنمیگردد. اگر میخواهیم مقام جهانی و المپیک را بگیریم یا باید 10 سال کار کنیم یا مشابه قطریها عمل کنیم. آنها 15، 16 بازیکن جهان را به خدمت گرفتهاند. اگر نمیخواهیم با این سیستم باشیم 10 سال طول میکشد تا قهرمان جهان شویم. اگر میخواهیم قطر را شکست دهیم پس باید فرانسه باشیم چون آنها قهرمان جهان هستند و موفق شدند قطر را شکست دهند.
در واقع سوال شما این است که چطور باید قهرمان جهان شویم؟ فراموش نکنید در تاریخچه هندبال ایران فقط یک بار حضور در جام جهانی ثبت شده است. برخی از تیمهای اروپایی 20 تا 25 سال است که در سطح جهان بازی میکنند، پس باید گفت ایران از این لحاظ یک تیم جوان در دنیا است. شما در نظربگیرید که فقط نگاه ما آسیایی باشد در این صورت کار راحت است و ما همین الان هم با 4 ماه تمرین خود را قهرمان آسیا میدانیم ولی اگر خود را با اروپا و جهان مقایسه کنیم کار زمانبر است. حرفهای فکر کردن، حرفهای بازی کردن، امکانات حرفهای داشتن و باشگاههای حرفهای زمانبر است.
چهار ماه بازیکنان ما مانند بازیکنان اروپایی تمرین کردند و نتیجه آن قهرمانی آسیا بود. میگویم قهرمانی آسیا چون قطر را یک تیم آسیایی نمیدانم. من احساس میکنم برای نتیجه گرفتن باید بازیکن حرفهای داشت و بازیکن حرفهای هم نیاز به تمرینات مداوم مانند این چهار ماه دارد. بازیکن اگر تشنه موفقیت نباشد، نتیجه نخواهد گرفت. من روش کار را برای نتیجه گرفتن میدانم و این مسیر را تا انتها رفتهام و میدانم باید صد درصد افرادی که در این مسیر حرکت میکنند حرفهای باشند و باید این راه را باور داشته بانشد در غیر این صورت به مسیر نهایی نمیرسیم.
چقدر برای ایران شانس کسب سهمیه المپیک را قائل هستید؟
این موضوع راجع به 5 ماه آینده است و در این مدت بازیکنان باید همه تلاش خود را انجام دهند و تیم نیز نیاز به برگزاری بازیهای اروپایی دارد و باید گام به گام پیشرفت کرد. 5 ماه فرصت مناسبی برای این کار است. اگر پیشبینی داشته باشم درست نیست و باید در این مدت بازیکنان با انگیزه بمانند تا به آن نقطهای که مدنظر ما است برسند.
شاگردان عرفان اسماعیلاجیچ در مرحله گروهی این رقابتها، ازبکستان، عمان، ژاپن و عربستان را شکست دادند و برابر قطر شکست خوردند و به عنوان تیم دوم راهی نیمه نهایی شدند. ملیپوشان کشورمان در نیمه نهایی برابر بحرین به میدان رفتند و با برتری برابر این تیم برای بار دوم حریف قطر در این رقابتها شدند و با شکست برابر تیم چند ملیتی قطر در فینال بر سکوی دوم ایستادند.
پس از پایان این رقابتها گفتوگویی با عرفان اسماعیلاجیچ انجام دادیم که مشروح آن را در زیر میخوانید:
عملکرد تیم ملی هندبال کشورمان در مسابقات انتخابی المپیک را چگونه ارزیابی میکنید و آیا برنامهها و خواستههای کادر فنی در این رقابتها محقق شد؟
هدف من در گام نخست این بود که به فینال مسابقات برسیم و قطعا برای جایگاه بالاتر زمان بیشتری نیاز داریم و باید برنامهریزی کرد. هدف ما اول فینال بود و دوم اینکه در فینال مقابل قطر بهترین بازی را داشته باشیم و حتی اگر توانستیم این تیم را شکست دهیم. ما چهار ماه مفید برای رسیدن به این نقطه تمرین کردیم و میخواستیم در این تورنمنت به موفقیت برسیم و سطح تیم ملی را ارتقا دهیم و کاری کنیم که بازیکنان جوان نگاهشان به آینده هندبال ایران ارتقا یابد. من نسبت به هدفی که داشتم، موفق بودم و به نتیجه مورد نظرم رسیدم.
بازیکنان جدیدی به تیم ملی آمدند. بازیکنانی که یا در تیم ملی نبودند و یا کمتر به بازی گرفته میشدند. بازیکنانی مانند پویا نوروزینژاد، افشین صادقی، شاهو نصرتی، دنیل کومایشنژاد و صمصامی فرصت بازی در تیم ملی را پیدا کردند. در واقع با این حرکت، مربی میتواند تعداد بازیکن بیشتری را برای چیدن ترکیبش در نظر بگیرد. هر چه تعداد بازیکنان بیشتر باشد زمینه انتخاب بیشتری برای مربی وجود دارد و در نتیجه شانس بیشتری برای موفقیت وجود دارد.
ما بعد از چهار ماه به این نتیجه رسیدیم که تعدادی بازیکن با کیفیت بالاتر داریم و این برای تیم ملی بسیار ضروری است. از اینجا به بعد مهم این است که این کیفیت حفظ شود، چون با ایجاد وقفه تیم چند گام به عقب برمیگردد. اگر میزان آمادگی این تیم در زمان حضور بازیکنان در باشگاههایشان ادامهدار نباشد بازگشت به عقب داریم. باید با این سیستمی که ما در تیم ملی کار کردیم به صورت مستمر در باشگاهها با بازیکنان کار شود.
بازیکن ملیپوش همیشه باید انگیزه کافی برای حضور در تیم ملی را داشته باشد و این مهمترین رکن برای یک بازیکن است تا انگیزه بالایی داشته باشد. مهم این است که ما نیز این انگیزه را تقویت کنیم. درحال حاضر از نظر شخصیتی بازیکنان، به شخصیت بالاتری برای حضور در تیم ملی رسیدهاند و کاراکتر لازم را برای ملیپوش شدن دارند و ما هم باید آن را حفظ و ارتقا دهیم.
بازیکن باید دقیقا به بازی فکر کند و نباید به دنبال حاشیه ها باشد و لازم است تا مثبت بیاندیشد. یک بازیکن نباید راجع به حواشی فدراسیون و خارج از تیم ملی فکر کند و افکارش باید متمرکز بر تیم ملی باشد. آنها قرار نیست جای مربی، مدیر و یا دیگران فکر کنند. من بازیکنانی میخواهم که همچنان برای ملیپوش شدن انگیزه داشته باشند و فقط به تیم ملی فکر کنند.
در این مسابقات و در شرایطی که قطر با تمام داشتهها در مسابقه حاضر بود، دوبار به مصاف این رفتیم. با شناختی که از بازیکنان ایران و تیم قطر به دست آورید، چقدر زمان لازم است تا این تیم را از پیش روی خود در آسیا برداریم؟
این سوال به ورزش برنمیگردد. اگر میخواهیم مقام جهانی و المپیک را بگیریم یا باید 10 سال کار کنیم یا مشابه قطریها عمل کنیم. آنها 15، 16 بازیکن جهان را به خدمت گرفتهاند. اگر نمیخواهیم با این سیستم باشیم 10 سال طول میکشد تا قهرمان جهان شویم. اگر میخواهیم قطر را شکست دهیم پس باید فرانسه باشیم چون آنها قهرمان جهان هستند و موفق شدند قطر را شکست دهند.
در واقع سوال شما این است که چطور باید قهرمان جهان شویم؟ فراموش نکنید در تاریخچه هندبال ایران فقط یک بار حضور در جام جهانی ثبت شده است. برخی از تیمهای اروپایی 20 تا 25 سال است که در سطح جهان بازی میکنند، پس باید گفت ایران از این لحاظ یک تیم جوان در دنیا است. شما در نظربگیرید که فقط نگاه ما آسیایی باشد در این صورت کار راحت است و ما همین الان هم با 4 ماه تمرین خود را قهرمان آسیا میدانیم ولی اگر خود را با اروپا و جهان مقایسه کنیم کار زمانبر است. حرفهای فکر کردن، حرفهای بازی کردن، امکانات حرفهای داشتن و باشگاههای حرفهای زمانبر است.
چهار ماه بازیکنان ما مانند بازیکنان اروپایی تمرین کردند و نتیجه آن قهرمانی آسیا بود. میگویم قهرمانی آسیا چون قطر را یک تیم آسیایی نمیدانم. من احساس میکنم برای نتیجه گرفتن باید بازیکن حرفهای داشت و بازیکن حرفهای هم نیاز به تمرینات مداوم مانند این چهار ماه دارد. بازیکن اگر تشنه موفقیت نباشد، نتیجه نخواهد گرفت. من روش کار را برای نتیجه گرفتن میدانم و این مسیر را تا انتها رفتهام و میدانم باید صد درصد افرادی که در این مسیر حرکت میکنند حرفهای باشند و باید این راه را باور داشته بانشد در غیر این صورت به مسیر نهایی نمیرسیم.
چقدر برای ایران شانس کسب سهمیه المپیک را قائل هستید؟
این موضوع راجع به 5 ماه آینده است و در این مدت بازیکنان باید همه تلاش خود را انجام دهند و تیم نیز نیاز به برگزاری بازیهای اروپایی دارد و باید گام به گام پیشرفت کرد. 5 ماه فرصت مناسبی برای این کار است. اگر پیشبینی داشته باشم درست نیست و باید در این مدت بازیکنان با انگیزه بمانند تا به آن نقطهای که مدنظر ما است برسند.