به گزارش مشرق، طی ماه های گذشته جلسات زیادی در راستای بازی های المپیک ۲۰۱۶ ریودوژانیرو در محل برگزاری این بازی های و به منظور هماهنگی مسئولان کمیته برگزار کننده با کشورهای شرکت کننده و البته کشورهای شرکت کننده با یکدیگر برگزار شده است. در راستای همین جلسات، هفته گذشته ازبکستان میزبان نشست مهمی بود که «المپیک ۲۰۱۶ برزیل» یکی از مهمترین دستور جلسات آن ب حساب می آمد.

این نشست با عنوان «جلسه همبستگی المپیک و شورای المپیک آسیا در نشست منطقه ای غرب، مرکز و جنوب آسیا» در تاشکند برگزار شد. اصغر رحیمی به عنوان رئیس مرکز نظارت بر تیم های ملی به عنوان نماینده کمیته ملی المپیک ایران در این نشست شرکت کرد در حالیکه با لجاظ کردن اهمیت بالای موضوعات برگزاری نشست این پرسش ایجاد می شود که چرا مقامات بالاتر کمیته در این نشست شرکت نداشتند؟!

 این پرسش و پاسخ آن وقتی مهمتر به نظر می رسد که در نشست یک ماه پیش انوک (انجمن کمیته های ملی المپیک کشورهای دنیا) نیز رباب شهریان، نایب رئیس کمیته ملی المپیک تنها نماینده اعزامی ایران بود و مقاماتی چون رئیس و دبیرکل قید حضور در این نشست مهم و تعیین کننده را زدند و برای شرکت در آن به واشنگتن سفر نکردند. در حالیکه آنها در نشست دوره پیش انوک که یک سال پیش به میزبانی تایلند برگزار شد، حضور داشتند.

۱- المپیک ۲۰۱۶ ریو،۲- دادگاه عالی داوری در ورزش و ۳- معرفی کمیته برگزارکننده پنجمین دوره بازی های ساحلی (۲۰۱۶ - ویتنام) سه دستور جلسه نشست برگزار شده در تاشکند بود؛ با لحاظ کردن این موضوعات مهم و به خصوص دستور جلسه اول و اهمیت پیگیری آن در مهمترین و آخرین نشست منطقه ای برگزار شده پیش از المپیک، بهتر بود سرپرست کاوران ایران در نشست تاشکند شرکت داشته باشد اگرچه کاروان نصف و نیمه المپیکی ایران هنوز سرپرستی ندارد و همین مسئله چرایی بزرگی ایجاد کرده برای ورزش ایران که در حال طی کردن مسیر المپیکی است؛ چرایی که مسئولان کمیته در پاسخ به آن تنها می گویند عجله ای برای انتخاب سرپرست نداریم!

این در حالی است که تا به امروز جلساتی ویژه سرپرستان کاروان های اعزامی به المپیک در ریودوژانیرو برگزار شده و مهمتر اینکه اساسنامه کمیته ملی المپیک به انتخاب سرپرست حداقل یک سال پیش از هر رویداد تاکید دارد (ماده بیست و شش - سرپرستی کاروان‌های اعزامی)؛ اما چرا با این وجود مسئولان کمیته عجله ای در انتخاب سرپرست ندارند، جای تامل و سوال دارد؟!

البته کمیته ملی المپیک در تمام نشست های برگزار شده ویژه هماهنگی بازی های المپیک، با اعزام نماینده حضور لازم و به موقع را داشته است. دبیر کل کمیته ملی المپیک که اتفاقا در خیلی از کشورها و از جمله کشور خودمان مسئولیت سرپرستی کاروان المپیکی ایران را عهده دار می شود، یکی از نمایندگان ایران در این نشست ها و از جمله نشست مربوط به ثبت نام اولیه ورزشکارن بود اما وی در نشست منطقه ای آسیا شرکت نکرد در حالیکه با توجه به مرتبط بودن این نشست به نشست های برگزار شده در ریو، بهتر بود شخص دبیرکل در نشست مهم تاشکند حاضر می شد.

به هر حال حالا که کاروان المپیکی ایران به دلایل مبهم و نگران کننده و سوال برانگیز سرپرست ندارد، بهتر است شخص دبیرکل امور مربوطه را به دست بگیرد نه اینکه هر بار و برای هر نشستی یک نفر به عنوان «بدل سرپرست» کاروان ایران به محل برگزاری جلسات اعزام شود؛ کمااینکه اساسنامه کمیته ملی المپیک هم تاکید دارد دبیرکل کمیته باید در تمام مراحل آماده‎سازی و حتی اعزام و مدیریت کاروان در کشور میزبان مسابقات، اقدامات لازم را با هماهنگی سرپرست کاروان به عمل آورده و بر حسن روند امور نظارت کند (تبصره دوم از ماده بیست و شش).

 بر همین اساس شاهرخ شهنازی به عنوان دبیرکل کمیته طی ماه های گذشته این مهم را مورد توجه قرار داد. به هر حال وی که اتفاقا تجربه سرپرستی کاروان المپیکی ایران را هم دارد، در بطن قرار دارد و یکی از بهترین گزینه ها برای مدیریت کاروان اعزامی به ریو محسوب می شود اما غیبت وی در نشست تاشکند نگرانی هایی را به نگرانی هایی مربوط به انتخاب نشدن سرپرست اضافه کرد و اینکه چرا مهمترین کاروان ورزشی ایران تا این حد بلاتکلیف است؟ مبادا مشکلی ایجاد شده و این فرصت کشی ها برای رسیدگی به آن است؟