درباره گزارش اخیر آژانس که می‌تواند پی‌آمدهای خطرآفرینی در پی داشته باشد، گفتنی‌هایی هست.
1- گفته می‌شود در جریان مذاکرات هسته‌ای  توافق شده بود که گزارش نهایی آژانس «خاکستری» باشد ولی شورای حکام در قطعنامه پایانی خود ادعای «ابعاد نظامی احتمالی» موسوم به PMD  را خاتمه یافته اعلام کند که باید گفت؛
الف: اگر «توافق» یاد شده «کتبی» بوده است، در کجای برجام به آن اشاره شده است؟!  پاسخ آن است که هیچ‌جا!
ب: چنانچه توافق مورد نظر «شفاهی» بوده است، چگونه می‌توان «قول‌شفاهی» حریفی را پذیرفت که بارها نشان داده است به تعهدات «کتبی» خود نیز پایبند نبوده و نیست؟!
ج: گفته شده که قرار بود گزارش آژانس «خاکستری» یعنی شامل نقاط «سفید و سیاه» و «مثبت و منفی» باشد! و حال آن که گزارش یاد شده برخلاف نظر برادر عزیزمان آقای دکتر عراقچی نه فقط «بیشتر به سفید» گرایش ندارد بلکه اولا؛ بیشترین مفاد آن «سیاه» است و ثانیا؛ نقطه سفیدی که دوستان از آن یاد می‌کنند نیز فقط ظاهر سفید دارد و ماهیت آن «کاملا سیاه» است که به آن اشاره خواهیم کرد.
2- در گزارش آژانس آمده است که ایران تا سال 2009 - 1388 - برخی اقدامات از نوع تحقیق و توسعه برای ساخت سلاح‌ اتمی انجام داده است. این بخش از گزارش‌ آژانس، موضوع اصلی چالش هسته‌ای 12 ساله ایران با طرف مقابل را به نفع حریف رقم زده است. چرا که طی 12 سال گذشته، آمریکا و متحدانش - تروئیکای اروپایی و سپس 5+1 - برنامه هسته‌ای ایران را به انحراف از فعالیت صلح‌آمیز به سوی تولید سلاح هسته‌ای متهم می‌کردند و همه بازرسی‌ها  و مذاکرات از جانب حریف برای اثبات این ادعا و از جانب ایران برای نفی این اتهام صورت می‌پذیرفت و در نهایت نیز آژانس با انجام بازرسی‌های فراتر از پروتکل الحاقی هیچ نشانه و سندی که حاکی از غیرصلح‌آمیز بودن فعالیت هسته‌ای کشورمان باشد، به دست نیاورد. بنابراین انتظار فنی و حقوقی آن بود که آژانس در گزارش خود، اتهام انحراف در برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران را نفی کند و یا دستکم اعلام کند که هیچ نشانه‌ای از این انحراف دیده نشده است. ولی آژانس بدون آن که کمترین نشانه و یا سندی ارائه کند، اتهام  فاقد ‌سند و بی‌اساس آمریکا و متحدانش را تائید کرده است.
3- دوستانمان می‌گویند «یک نگاه کلی که می‌توان انجام داد این است که جمع‌بندی این گزارش برخلاف همه سخنان و ادعاهایی است که در 12سال گذشته علیه برنامه هسته‌ای ایران وجود داشته است»! و این در حالی است که باید پرسید؛ مگر ادعای 12 ساله آمریکا و متحدانش این نبود که فعالیت هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران غیرصلح‌آمیز و در جهت تولید سلاح هسته‌ای است؟! و آژانس هم در گزارش خود این اتهام را وارد دانسته است! بنابراین، چگونه می‌توان این گزارش را «برخلاف همه سخنان و ادعاهای 12 سال گذشته» تلقی کرد؟!
4- گزارش آژانس درباره تلاش ایران برای دسترسی به سلاح هسته‌ای تا قبل از سال 2009؛  تائید اتهاماتی است که آمریکا و متحدانش طی 12 سال گذشته بدون ارائه کمترین سند و نشانه، علیه برنامه هسته‌ای ایران وارد کرده بودند و اکنون آژانس همه آن اتهامات  ناروا را وارد دانسته و جمهوری اسلامی ایران را به دروغ‌گویی! فریب! پنهان‌کاری! قانون‌شکنی! و... متهم کرده است که باید از مسئولان محترم هسته‌ای کشورمان پرسید؛ آیا «کسب اعتبار بین‌المللی ایران»  که آن همه درباره آن داد سخن می‌دادید، همین است؟!
 نیم‌نگاهی به اظهارنظر مقامات آمریکایی و اروپایی و صهیونیستی و تفسیرها و تحلیل‌های رسانه‌های بیگانه که بلافاصله بعد از انتشار گزارش آژانس، ابراز شده است، بیندازید؛
جان کری وزیر خارجه آمریکا، با افتخار ادعا می‌کند؛ آنچه درباره برنامه هسته‌ای ایران می‌گفتیم، درست از آب درآمد و تاکید می‌کند؛ هیچ‌وقت درباره تلاش ایران برای ساخت بمب‌اتمی کمترین تردیدی نداشتیم!
خبرگزاری رویترز با تیتر درشت، ضمن رد نظرات اعلام شده ایران که هرگز در پی تولید سلاح هسته‌ای نبوده است، می‌نویسد؛ گزارش آژانس نشان می‌دهد که ایران تلاش هماهنگی برای تولید سلاح اتمی داشته است!
روزنامه آمریکایی یو.اس.ای تودی نیز با متهم کردن ایران به دروغگویی، از فعالیت غیرصلح‌آمیز کشورمان تا سال 2009 خبر می‌دهد!
روزنامه صهیونیستی تایمز اسرائیل؛ نظر کارشناسان اسرائیلی را قابل تقدیر می‌داند که از ابتدا بر تلاش ایران برای تولید سلاح هسته‌ای تاکید داشته‌اند! و...
5- در بند اول از مقدمه گزارش آژانس آمده است که «این گزارش براساس تمامی اطلاعات مرتبط با پادمان که در اختیار آژانس قرار گرفته... از جمله اطلاعاتی که از طریق چارچوب همکاری نقشه راه - توافقنامه آژانس با سازمان انرژی اتمی کشورمان - و اطلاعاتی که از برنامه اقدام مشترک - برجام - به‌دست آمده، تهیه شده است.»
مفهوم این بند، آن است - و یا دستکم می‌تواند اینگونه تفسیر شود - که مسئولان جمهوری اسلامی ایران نیز (به زعم آژانس) فعالیت غیرصلح‌آمیز کشورمان تا سال 2009  را پذیرفته‌اند!... حالا بفرمائید کجای این گزارش سفید! و افتخارآمیز است؟!
6- گزارش آژانس درباره PMD یک گزارش نهایی است و آژانس ادامه بررسی در این زمینه را ضروری ندانسته است. شاید برخی از دوستان، این نکته را سفید! و «امتیاز»  تلقی کنند! و حال آن که آژانس از این طریق اتهام ایران به تلاش برای تولید سلاح هسته‌ای را قطعی و غیرقابل بازنگری اعلام کرده  و برای سوءاستفاده‌های بعدی که به آن اشاره خواهد شد، زمینه‌چینی کرده است.
7- این گزارش نشان می‌دهد آمریکا و متحدانش حق داشته‌اند که فعالیت هسته‌ای ایران را مشکوک! و غیرصلح‌آمیز! بدانند و باز هم به همین علت حق با آنها بوده است که- به قول جان کری- ادامه فعالیت هسته‌ای کشورمان را به‌شدت محدود کرده و تحت مراقبت‌های بی‌سابقه قرار دهند! یعنی با پذیرش این گزارش همه رشته‌های خود را که با خون دادن‌ها و خون‌دل‌خوردن‌ها به‌دست آورده‌ایم، پنبه کرده‌ایم! فاعتبروا یا اولی‌الابصار!
8- گزارش آژانس می‌تواند سندی به مراتب خطرآفرین‌تر از برجام باشد. زیرا یک سند بین‌المللی است که بر بی‌اعتباری! و غیرواقعی بودن نظرات و دلایل ارائه شده  ایران درباره غیرصلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای آن دلالت می‌کند! بنابراین آمریکایی‌ها می‌توانند دوره زمانی اجرای برجام را از 15 سال و 25 سال به «ابد» تبدیل کنند، با این بهانه که گزارش آژانس نشان می‌دهد 12 سال درباره برنامه هسته‌ای خود دروغ گفته‌اید! بنابراین از کجا معلوم و چه تضمینی هست که از این پس نیز در پوشش فعالیت صلح‌آمیز هسته‌ای به دنبال تولید سلاح اتمی نباشید؟!
9- گزارش آژانس در صورت پذیرش آن از سوی ایران - که متاسفانه اظهارات مسئولان هسته‌ای کشورمان حکایت از آن دارد - به یک سند بین‌المللی تبدیل می‌شود و از این روی بر فرض که شورای حکام پرونده PMD را بسته اعلام کند، این سند برای محدودسازی ابدی برنامه هسته‌ای کشورمان کافی خواهد بود! و می‌تواند در آینده و از جمله بعد از اجرای کامل تعهداتی که در برجام پذیرفته‌ایم، مورد استناد حریف قرار گرفته و فعالیت هسته‌ای ایران را برای همیشه در حد و اندازه آزمایشگاهی - پایلوت - نگه دارد! که مفهوم دیگر آن «هیچ» است!
بیهوده نیست که مقامات و رسانه‌های حریف با ذوق‌زدگی از انتشار این گزارش خبر داده و برای آژانس و مدیرکل آن، اینهمه کف زده و سوت و هورا می‌کشند!
10- با توجه به فهرست بلند بالایی که از غیرقابل اعتماد بودن، حیله‌گری و قانون‌شکنی آمریکا در جریان چالش 12 ساله هسته‌ای شاهد بوده‌ایم از هم‌اکنون به جرأت می‌توان گفت؛ بر فرض بسته شدن پرونده PMD  از سوی شورای حکام - آنگونه که می‌گویند قول داده است! - گزارش اخیر آژانس، زمینه مناسبی برای باج‌خواهی و زورگویی‌های بعدی آمریکا - و البته این بار با استناد به گزارش آژانس - فراهم خواهد آورد.
11- و بالاخره، دفاع از منافع ملی و چرخه علمی ایران اسلامی ایجاب می‌کند که مسئولان هسته‌ای کشورمان با قدرت و صلابت، گزارش آژانس را غیرقابل قبول دانسته و مخالفت صریح خود را با این گزارش غیرحقوقی و غیرفنی و فاقد کمترین نشانه و سند اعلام دارند و در پی این «حلوای نسیه»! نروند و امتیاز نقد دهند.
و دراین‌باره گفتنی‌های دیگری نیز هست که فعلا می‌گذاریم