به گزارش مشرق، حضور فو‌تبا‌لیست‌های ایرانی در لیگ‌های عربی همیشه مورد نقد کارشناسان فوتبال در ایران بوده و از این اتفاق به عنوان نکته منفی یاد شده است؛ هر چند که در لیگ‌های عربی مبلغ قراردادها بسیار فراتر از ایران است و همین مساله بسیار وسوسه برانگیز است.
با این حال برخی از فو‌تبا‌لیست‌های ایرانی – که از قضا جزو بهترین‌ها هستند – در لیگ ستارگان قطر بازی می‌کنند؛ لیگی که البته از نظر کیفی یک سر و گردن بالاتر از سایر لیگ‌های کشورهای حاشیه خلیج فارس است.
آندرانیک تیموریان، محمد نوری، مسعود شجاعی، پژمان منتظری، مجتبی جباری و اشکان دژاگه، بازیکنان ایرانی شاغل در قطر هستند که در نیم فصلی که گذشت عملکرد مطلوبی داشتند.
دژاگه جزو بهترین بازیکنان تیمش است، تیموریان، کاپیتان تیم ملی ایران است و حضورش برای هر تیمی غنیمت است و محمد نوری هم بازوبند کاپیتانی تیمش را بر بازو می‌بندد.
رسانه‌های قطری اما بدون توجه به جایگاه این بازیکنان در تیم‌های خود و میزان موفقیت و مقبولیت آنها در چند روز اخیر اقدام به انتشار اخبار و شایعاتی کرده‌اند که از مخالفت مسئولان باشگاه‌های قطری با ادامه حضور بازیکنان ایرانی‌شان حکایت می‌کند.
این موج رسانه‌ای در شرایطی به وجود آمده که لژیونرهای ایرانی در تیم‌های خود حضوری مفید و تاثیری مثبت دارند و بین هو‌اد‌ا‌ران نیز از مقبولیت فراوانی برخوردارند.
موج منفی مطبوعات و رسانه‌های قطری علیه ستارگان ایرانی لیگ این کشور در دورانی رخ داده که منطقه خاورمیانه با بحران‌های سیاسی، اجتماعی و نظامی عمده‌ای روبرو است. ظهور پدیده شومی به نام "داعش" و موج "ایران هراسی" که از سوی برخی کشورهای عربی مثل عربستان سعودی، منطقه را دچار آشوب و بلوا کرده است.
به نظر می‌رسد فوتبال تازه به دوران رسیده قطر هم از این جوسازی سیاسی دور نمانده و در راستای ایران‌زدایی از لیگ خود چیزی کم نگذاشته است.
این فرمول سابق بر این در امارات اجرا شد و پای بازیکنان ایرانی را از لیگ این کشور برید؛ هر چند که این اقدام بسیار توهین آمیز و زننده است، اما یک نکته مثبت داشت و آن نرفتن بازیکنان خوب ایران به لیگ امارات است.
درباره قطر اما موضوع تا حدی فراتر از دعوای سیاسی است و شاید اگر کمی بدبینانه به ماجرا نگاه کنیم، موضوع را یک دعوای مذهبی ببینیم که با موج ایران هراسی که با هدایت مستقیم عربستان سعودی در حال اجرا است – مربوط است. اگر این گونه باشد باید منتظر برخوردهای بدتر و سیل انتشار مطالب خلاف واقع و شایعه پراکنی‌های منفی علیه فو‌تبا‌لیست‌های ایرانی باشیم.
شاید بهتر باشد پیش از وخیم‌تر شدن اوضاع فکری اساسی برای این موضوع کرد، مجموعه فوتبال ایران در کنار رسانه‌ها می‌توانند و باید در جنگ نرمی که علیه فوتبال ایران به راه افتاده قد علم کنند و تا جایی که می‌شود با سرعت و دقت، اقدامات لازم را برای خنثی سازی نقشه‌های "ضد ایرانی" انجام دهند.
فوتبال ایران پتانسیل بسیار بالایی چه در زمینه فنی و چه ساختاری دارد و می‌تواند با برنامه صحیح و کارشناسی در اندک زمانی به قدرت شماره یک آسیا تبدیل شود و ضمن پیشگیری از خروج استعدادها و ستارگانش به مقصد کشورهای عربی حوزه خلیج فارس، فوتبال این کشورهای کوچک حاشیه‌ای را کاملا در سایه قرار دهد.
با این حال برخی از فو‌تبا‌لیست‌های ایرانی – که از قضا جزو بهترین‌ها هستند – در لیگ ستارگان قطر بازی می‌کنند؛ لیگی که البته از نظر کیفی یک سر و گردن بالاتر از سایر لیگ‌های کشورهای حاشیه خلیج فارس است.
آندرانیک تیموریان، محمد نوری، مسعود شجاعی، پژمان منتظری، مجتبی جباری و اشکان دژاگه، بازیکنان ایرانی شاغل در قطر هستند که در نیم فصلی که گذشت عملکرد مطلوبی داشتند.
دژاگه جزو بهترین بازیکنان تیمش است، تیموریان، کاپیتان تیم ملی ایران است و حضورش برای هر تیمی غنیمت است و محمد نوری هم بازوبند کاپیتانی تیمش را بر بازو می‌بندد.
رسانه‌های قطری اما بدون توجه به جایگاه این بازیکنان در تیم‌های خود و میزان موفقیت و مقبولیت آنها در چند روز اخیر اقدام به انتشار اخبار و شایعاتی کرده‌اند که از مخالفت مسئولان باشگاه‌های قطری با ادامه حضور بازیکنان ایرانی‌شان حکایت می‌کند.
این موج رسانه‌ای در شرایطی به وجود آمده که لژیونرهای ایرانی در تیم‌های خود حضوری مفید و تاثیری مثبت دارند و بین هو‌اد‌ا‌ران نیز از مقبولیت فراوانی برخوردارند.
موج منفی مطبوعات و رسانه‌های قطری علیه ستارگان ایرانی لیگ این کشور در دورانی رخ داده که منطقه خاورمیانه با بحران‌های سیاسی، اجتماعی و نظامی عمده‌ای روبرو است. ظهور پدیده شومی به نام "داعش" و موج "ایران هراسی" که از سوی برخی کشورهای عربی مثل عربستان سعودی، منطقه را دچار آشوب و بلوا کرده است.
به نظر می‌رسد فوتبال تازه به دوران رسیده قطر هم از این جوسازی سیاسی دور نمانده و در راستای ایران‌زدایی از لیگ خود چیزی کم نگذاشته است.
این فرمول سابق بر این در امارات اجرا شد و پای بازیکنان ایرانی را از لیگ این کشور برید؛ هر چند که این اقدام بسیار توهین آمیز و زننده است، اما یک نکته مثبت داشت و آن نرفتن بازیکنان خوب ایران به لیگ امارات است.
درباره قطر اما موضوع تا حدی فراتر از دعوای سیاسی است و شاید اگر کمی بدبینانه به ماجرا نگاه کنیم، موضوع را یک دعوای مذهبی ببینیم که با موج ایران هراسی که با هدایت مستقیم عربستان سعودی در حال اجرا است – مربوط است. اگر این گونه باشد باید منتظر برخوردهای بدتر و سیل انتشار مطالب خلاف واقع و شایعه پراکنی‌های منفی علیه فو‌تبا‌لیست‌های ایرانی باشیم.
شاید بهتر باشد پیش از وخیم‌تر شدن اوضاع فکری اساسی برای این موضوع کرد، مجموعه فوتبال ایران در کنار رسانه‌ها می‌توانند و باید در جنگ نرمی که علیه فوتبال ایران به راه افتاده قد علم کنند و تا جایی که می‌شود با سرعت و دقت، اقدامات لازم را برای خنثی سازی نقشه‌های "ضد ایرانی" انجام دهند.
فوتبال ایران پتانسیل بسیار بالایی چه در زمینه فنی و چه ساختاری دارد و می‌تواند با برنامه صحیح و کارشناسی در اندک زمانی به قدرت شماره یک آسیا تبدیل شود و ضمن پیشگیری از خروج استعدادها و ستارگانش به مقصد کشورهای عربی حوزه خلیج فارس، فوتبال این کشورهای کوچک حاشیه‌ای را کاملا در سایه قرار دهد.
