به گزارش مشرق، ناصر فریادشیران در خصوص اتفاقات اخیری که در باشگاه نفت تهران رخ داده، گفت: زمانی که محمد علیپور در باشگاه نفت حضور داشت، با توجه به تجربه و علاقهای که او به فوتبال داشت، ابتدا تیم را خودش میبست و سپس کادر فنی را میآورد، تیم هم با بازیکنان جوان و از تیمهای پایه انتخاب میشدند و افرادی مثل کمپانی، رحیم حداد زرین، علی میرزاپور، من و... وظیفه آوردن بازیکنان رده امید و جوانان را برعهده داشتیم که این بازیکنان هم با مبالغی کم با باشگاه نفت قرارداد امضاء میکردند و به دلیل اینکه هزینههای باشگاه پایین بیاید، قراردادهای بازیکنان با مبالغ کمی بسته میشد.
وی ادامه داد: حتی برای جذب مربی هم همینطور بود و مربیانی مثل حسین فرکی، منصور ابراهیمزاده و یحیی گلمحمدی با هزینههای پایین به عضویت باشگاه نفت درآمدند و شاید بتوانم بگویم در آن سالها فقط سوشا مکانی که حسابی روی بورس بود و تیمهای زیادی آن را میخواستند مبلغی در حدود 600 میلیون تومان از باشگاه نفت گرفت. بازیکنی مثل یعقوب کریمی با 100 میلیون تومان به نفت آمد اما یک میلیارد و 450 میلیون تومان به باشگاه سپاهان فروخته شد به طوری که 850 میلیون تومان به حساب باشگاه نفت ریخته شد. همینطور بازیکنانی مثل امید عالیشاه، مرتضی پورعلیگنجی، علیرضا بیرانوند و... همگی بازیکنانی بودند که در رده پایه رشد کرده و به تیم بزرگسالان پیوستند. نکته جالب اینجاست که اعضای هیأت مدیره آن زمان با اینکه مدیران رده دوم و سوم وزارت نفت بودند، اما حقوقی برای خودشان رد نمیکردند، اما میبینیم اعضای فعلی هیأت مدیره که کارمندان معمولی هستند، برای خودشان حقوق و مزایا درنظر گرفتهاند.
مربی سابق تیم فوتبال نفت تهران تصریح کرد: افرادی مثل شهریاری، زارعهنزکی، احمد ابراهیمی، آلاسحاق و... شرکت نفتی نیستند اما در باشگاه نفت فعالیت میکنند و برای خودشان حقوق تعیین کردهاند. آلاسحاق و شهریاری از فدراسیون اتومبیلرانی و موتورسواری به باشگاه نفت آمدند و جالب اینجاست که فردی مثل شهریاری سالی 35 میلیون تومان قرارداد دارد و کارش این است که چند امضاء انجام دهد، البته آقایان برای شرکت در جلسات، حق حضور و مأموریتهای داخلی و خارجی هم همراه تیم حضور دارند. البته درباره شهریاری باید بگویم او عضو هیأت مدیره شرکت ایندامین هم هست، یا اینکه آلاسحاق هم مدیر حقوقی باشگاه نفت است و هم در کمیته نقل و انتقالات فعالیت میکند. باید شفاف بگویم که سه عضو کمیته فنی و نقل و انتقالات باشگاه به همراه سایر افراد دیگر که اسمشان را بردم، چیزی در حدود 40 درصد هزینههای باشگاه نفت را بیشتر کردهاند.
فریادشیران درباره رقم قرارداد بازیکنان هم اظهار داشت: بازیکنی مثل علیرضا بیرانوند قرارداد یک میلیارد و 200 میلیون تومانی دارد، از طرف دیگر، سیدجلال حسینی، سانتوز و نانگ هم مبالغ قراردادشان با مزایای مختلف چیزی در حدود 3 میلیارد تومان برای این سه نفر طی یک سال است. جالب اینجاست که باشگاه نفت همیشه شعارش این بود که با هزینه کم، بهرهبرداری زیادی انجام دهد، اما میبینیم که امسال 40 درصد در این باشگاه افزایش بودجه انجام شده، چرا که قراردادهای بالا بستند، این پولها از کجا میآید؟ وقتی مقام معظم رهبری، رئیسجمهوری محترم و حتی وزیر نفت صحبت از اقتصاد مقاومتی و صرفهجویی در هزینهها میکنند، چطور در باشگاه نفت این هزینهها انجام میشود و کسی هم نیست که از آنها سؤال کند که این پولها از کجا میآید. بازیکنی مثل سانتوز در نیم فصل اول فقط سه بازی انجام داده و بقیه بازیها را با عنوان مصدومیت، مشغول استراحت بوده است. بازیکنی مثل ارشیا جباری از کجا آمده است؟ رزومه او چیست که در لیست باشگاه نفت قرار گرفته است؟ آیا او در حتی لیگ یک هم بازی کرده است؟ الان این بازیکن در لیست فروش باشگاه نفت قرار گرفته، اما من به شما قول میدهم که هیچ تیمی او را نمیخواهد ولی میبینیم کمیته فنی با این بازیکن قرارداد 70 میلیون تومانی میبندد!
وی ادامه داد: برکناری شعبان کمپانی که بازیکنانی مثل بیرانوند و... به فوتبال معرفی کرده، فقط به همین دلیل بود چرا که اگر او در باشگاه نفت حضور داشت، اجازه نمیداد بازیکنی مثل ارشیا جباری به لیست نفت اضافه شود، اما چنین بازیکنی را به تیم میآورند، هر چند که میبینیم یک ثانیه هم بازی به او نمیرسد. سؤال من این است که چرا فردی مثل احمد ابراهیمی اصرار دارد که پاشنکو به نفت بیاید؟
مربی اسبق تیم نفت خاطرنشان کرد: مگر ما در شرکت ملی نفت مدیران فوتبالی و ورزشی کم داریم؟ دکتر آشتیانی رئیس دو فدراسیون دو و میدانی و پرورش اندام بوده، پدر مرحوم میلاد اسلامی خبرنگار فقید، خودش از مدیران ورزشی است که در رشته هندبال یک فرد شناختهشده است و...، اما میبینیم فردی مثل احمد ابراهیمی از دادگستری میآید، اما فضای کار برای نفتیها فراهم نیست. میبینیم فردی مثل علینژاد که در فدراسیون ووشو عملکرد فوقالعادهای داشته، جایی در باشگاه نفت ندارد آن هم در حالی که او خودش از کارمندان ارشد ورزش نفت بوده است، اما میبینیم فردی مثل حسن تاجیک که مخالف صددرصد فوتبال است عضو هیأت مدیره باشگاه نفت میشود!
وی در ادامه صحبتهایش تصریح کرد: زارعی هنزکی به دلیل ارتباطاتی که با مدیر بخش خاورمیانه آلاشپورت دارد، سه روز در ابوظبی میهمان او میشود و چیزی در حدود 700 میلیون تومان برای تهیه البسه هزینه میکند آن هم در حالی که این لباسها صدای همه به دلیل بیکیفیتی درآورده است، اما باشگاهی مثل پیکان برای تهیه البسه فقط 100 میلیون تومان هزینه میکند. باشگاهی مثل نفت که دم از بیپولی میزند چرا باید با بیش از 40 نفر به اردوی ترکیه برود؟ مگر نمیشد همین پول را به بازیکنان داد تا بخشی از مشکلاتشان حل شود؟ درباره مبلغ قراداد مربیان هم باید بگویم که فرکی با 180 یا 220 میلیون تومان به نفت آمد، منصور ابراهیمزاده قراردادش 450 میلیون تومان بود و یحیی گلمحمدی هم با قراردادی حدود 300 میلیون تومان به نفت آمد.
فریادشیران در پایان خاطرنشان کرد: من به عنوان دلسوز باشگاه نفت این حرفها را میزنم و قصد من از این حرفها کمک به باشگاه نفت است، چرا که معتقدم بخشی از این پولها متعلق به بازنشستگان شرکت نفت و وزارت نفت است، آن هم در حالی که میبینیم به دلیل مشکلات مالی شرکت نفت، 20 درصد از اضافهکاریهای کارمندان خود را کم کرده است و من دلم میسوزد که میبینم این مشکلات وجود دارد.
وی ادامه داد: حتی برای جذب مربی هم همینطور بود و مربیانی مثل حسین فرکی، منصور ابراهیمزاده و یحیی گلمحمدی با هزینههای پایین به عضویت باشگاه نفت درآمدند و شاید بتوانم بگویم در آن سالها فقط سوشا مکانی که حسابی روی بورس بود و تیمهای زیادی آن را میخواستند مبلغی در حدود 600 میلیون تومان از باشگاه نفت گرفت. بازیکنی مثل یعقوب کریمی با 100 میلیون تومان به نفت آمد اما یک میلیارد و 450 میلیون تومان به باشگاه سپاهان فروخته شد به طوری که 850 میلیون تومان به حساب باشگاه نفت ریخته شد. همینطور بازیکنانی مثل امید عالیشاه، مرتضی پورعلیگنجی، علیرضا بیرانوند و... همگی بازیکنانی بودند که در رده پایه رشد کرده و به تیم بزرگسالان پیوستند. نکته جالب اینجاست که اعضای هیأت مدیره آن زمان با اینکه مدیران رده دوم و سوم وزارت نفت بودند، اما حقوقی برای خودشان رد نمیکردند، اما میبینیم اعضای فعلی هیأت مدیره که کارمندان معمولی هستند، برای خودشان حقوق و مزایا درنظر گرفتهاند.
مربی سابق تیم فوتبال نفت تهران تصریح کرد: افرادی مثل شهریاری، زارعهنزکی، احمد ابراهیمی، آلاسحاق و... شرکت نفتی نیستند اما در باشگاه نفت فعالیت میکنند و برای خودشان حقوق تعیین کردهاند. آلاسحاق و شهریاری از فدراسیون اتومبیلرانی و موتورسواری به باشگاه نفت آمدند و جالب اینجاست که فردی مثل شهریاری سالی 35 میلیون تومان قرارداد دارد و کارش این است که چند امضاء انجام دهد، البته آقایان برای شرکت در جلسات، حق حضور و مأموریتهای داخلی و خارجی هم همراه تیم حضور دارند. البته درباره شهریاری باید بگویم او عضو هیأت مدیره شرکت ایندامین هم هست، یا اینکه آلاسحاق هم مدیر حقوقی باشگاه نفت است و هم در کمیته نقل و انتقالات فعالیت میکند. باید شفاف بگویم که سه عضو کمیته فنی و نقل و انتقالات باشگاه به همراه سایر افراد دیگر که اسمشان را بردم، چیزی در حدود 40 درصد هزینههای باشگاه نفت را بیشتر کردهاند.
فریادشیران درباره رقم قرارداد بازیکنان هم اظهار داشت: بازیکنی مثل علیرضا بیرانوند قرارداد یک میلیارد و 200 میلیون تومانی دارد، از طرف دیگر، سیدجلال حسینی، سانتوز و نانگ هم مبالغ قراردادشان با مزایای مختلف چیزی در حدود 3 میلیارد تومان برای این سه نفر طی یک سال است. جالب اینجاست که باشگاه نفت همیشه شعارش این بود که با هزینه کم، بهرهبرداری زیادی انجام دهد، اما میبینیم که امسال 40 درصد در این باشگاه افزایش بودجه انجام شده، چرا که قراردادهای بالا بستند، این پولها از کجا میآید؟ وقتی مقام معظم رهبری، رئیسجمهوری محترم و حتی وزیر نفت صحبت از اقتصاد مقاومتی و صرفهجویی در هزینهها میکنند، چطور در باشگاه نفت این هزینهها انجام میشود و کسی هم نیست که از آنها سؤال کند که این پولها از کجا میآید. بازیکنی مثل سانتوز در نیم فصل اول فقط سه بازی انجام داده و بقیه بازیها را با عنوان مصدومیت، مشغول استراحت بوده است. بازیکنی مثل ارشیا جباری از کجا آمده است؟ رزومه او چیست که در لیست باشگاه نفت قرار گرفته است؟ آیا او در حتی لیگ یک هم بازی کرده است؟ الان این بازیکن در لیست فروش باشگاه نفت قرار گرفته، اما من به شما قول میدهم که هیچ تیمی او را نمیخواهد ولی میبینیم کمیته فنی با این بازیکن قرارداد 70 میلیون تومانی میبندد!
وی ادامه داد: برکناری شعبان کمپانی که بازیکنانی مثل بیرانوند و... به فوتبال معرفی کرده، فقط به همین دلیل بود چرا که اگر او در باشگاه نفت حضور داشت، اجازه نمیداد بازیکنی مثل ارشیا جباری به لیست نفت اضافه شود، اما چنین بازیکنی را به تیم میآورند، هر چند که میبینیم یک ثانیه هم بازی به او نمیرسد. سؤال من این است که چرا فردی مثل احمد ابراهیمی اصرار دارد که پاشنکو به نفت بیاید؟
مربی اسبق تیم نفت خاطرنشان کرد: مگر ما در شرکت ملی نفت مدیران فوتبالی و ورزشی کم داریم؟ دکتر آشتیانی رئیس دو فدراسیون دو و میدانی و پرورش اندام بوده، پدر مرحوم میلاد اسلامی خبرنگار فقید، خودش از مدیران ورزشی است که در رشته هندبال یک فرد شناختهشده است و...، اما میبینیم فردی مثل احمد ابراهیمی از دادگستری میآید، اما فضای کار برای نفتیها فراهم نیست. میبینیم فردی مثل علینژاد که در فدراسیون ووشو عملکرد فوقالعادهای داشته، جایی در باشگاه نفت ندارد آن هم در حالی که او خودش از کارمندان ارشد ورزش نفت بوده است، اما میبینیم فردی مثل حسن تاجیک که مخالف صددرصد فوتبال است عضو هیأت مدیره باشگاه نفت میشود!
وی در ادامه صحبتهایش تصریح کرد: زارعی هنزکی به دلیل ارتباطاتی که با مدیر بخش خاورمیانه آلاشپورت دارد، سه روز در ابوظبی میهمان او میشود و چیزی در حدود 700 میلیون تومان برای تهیه البسه هزینه میکند آن هم در حالی که این لباسها صدای همه به دلیل بیکیفیتی درآورده است، اما باشگاهی مثل پیکان برای تهیه البسه فقط 100 میلیون تومان هزینه میکند. باشگاهی مثل نفت که دم از بیپولی میزند چرا باید با بیش از 40 نفر به اردوی ترکیه برود؟ مگر نمیشد همین پول را به بازیکنان داد تا بخشی از مشکلاتشان حل شود؟ درباره مبلغ قراداد مربیان هم باید بگویم که فرکی با 180 یا 220 میلیون تومان به نفت آمد، منصور ابراهیمزاده قراردادش 450 میلیون تومان بود و یحیی گلمحمدی هم با قراردادی حدود 300 میلیون تومان به نفت آمد.
فریادشیران در پایان خاطرنشان کرد: من به عنوان دلسوز باشگاه نفت این حرفها را میزنم و قصد من از این حرفها کمک به باشگاه نفت است، چرا که معتقدم بخشی از این پولها متعلق به بازنشستگان شرکت نفت و وزارت نفت است، آن هم در حالی که میبینیم به دلیل مشکلات مالی شرکت نفت، 20 درصد از اضافهکاریهای کارمندان خود را کم کرده است و من دلم میسوزد که میبینم این مشکلات وجود دارد.