به گزارش مشرق، ﭘﺬﯾﺮش ﯾﺎ ﻧﻔﯽ ﻣﻄﻠﻖ ﺛﺒﻮت ﺿﻤﺎن ﺟﺎﻧﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺴﺎرتﻫـﺎی ﻧﺎﺷﯽ از ﺟﻨﺎﯾـﺖ، ﻣﺴـﺘﻠﺰم ﻏﻔﻠﺖ از ﻗﻮاﻋﺪی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﺒﺮان «ﻋﺎدﻻﻧﻪ» زﯾﺎن را ﺿﺮوری ﻣﯽداﻧﺪ. از اﯾﻦ رو، ﻻزم اﺳﺖ

ﺿﻤﻦ ﺗﻔﺼﯿﻞ اﻧﻮاع ﺿﺮر، ﺟﺎﻧﯽ را در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﺴﺎرﺗﯽ ﮐﻪ در ﻋﺮض ﺟﻨﺎﯾﺖواﻗﻊ ﺷﺪه اﺳﺖ، ﺿﺎﻣﻦ ﺷﻤﺮد و ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺷﮑﻞ اﺳﺖ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺟﻨﺎﯾﺖ در ﻃﻮل دﯾﮕﺮ زﯾﺎنﻫﺎ و ﺑﺎﻟﺘﺴﺒﯿﺐ ﺑﺎﻋﺚوﻗﻮع آﻧﻬﺎ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ؛ زﯾﺮا در اﯾﻦ ﺻﻮرت ﺑﺎ اﺣﺮاز ﺗﻌﺪد ﻣﻮﺿﻮع ﺿﻤﺎن، ﺟﺎﻧﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺟﺒﺮان ﻫﻤﻪ ﺧﺴﺎرتﻫﺎی وارده ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻣﺴﺎوی ﺑﺎ دﯾﻪ ﯾﺎ ﺑـﯿﺶ از آن ﺑﺎﺷـﺪ ـ ﻣﺸـﺮوط ﺑـﻪ ﻋﺪم ﻣﻼزﻣﻪ ﺿﺮر ﺑﺎ ﺟﻨﺎﯾﺖ ـ ﺿﺎﻣﻦ اﺳﺖ؛ وﻟﯽ در ﻣﻮاردی ﮐﻪ ﺟﻨﺎﯾﺖﻓﻘﻂ «ﺷـﺮط » ﺗـﺄﺛﯿﺮ ﻋﺎﻣﻞ دﯾﮕﺮ در وﻗﻮع ﺧﺴﺎرت ﺑﺎﺷﺪ ـ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻋـﺪم اﻣﮑـﺎن اﺳـﻨﺎد ﺿـﺮر ﺑـﻪ وی ـ و ﻧﯿـﺰ در ﺻﻮرت ﻣﻼزﻣﻪ ﺟﻨﺎﯾﺖﺑﺎ ﺧﺴﺎرت ـ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﺟﺒﺮان آن ﺑﺎ ﭘﺮداﺧﺖدﯾﻪ ﯾـﺎ ﻗﺼـﺎص ـ ﺟـﺎﻧﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ زﯾﺎنﻫﺎی وارده ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺘﯽ ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.