به گزارش مشرق، اگر برای عمده مربیان ایرانی، کارکردن در لیگ پایین‌تر از لیگ یک، کسر شان و اعتبار است، برای چهره‌ای شاخص مثل توماس هسلر یعنی فاتح جام جهانی 1990 و قهرمان اروپا در سال 1996افتخاری بس بزرگ است.

اگر برای مربی وطنی و آن دسته از چهر‌ه‌های وطنی که هنوز در تیم‌های رده‌ سنی پایه و لیگ‌های پایین، پخته نشده و کارآمد نشده‌اند، افت دارد و به کمتر از لیگ برتر ایران و نهایت لیگ یک کشورمان، رضایت نمی‌‌دهند، «هسلر»ی هست که کارکردن به عنوان دستیار، لطمه‌ای بر اعتبارش نمی‌داند و حاضر است در لیگ دسته هشتم کشورش کار کند،‌اما موثر و مفید بماند.

این چند خط توضیح در مورد فوتبالیست شاخص دهه هشتاد و نود ژرمن‌ها است.

همانی که با ضربات ایستگاهی خارق‌العاده‌اش،گل‌های مثل ستارگان تکنیکی آمریکای‌لاتین، به خصوص بزریلی‌ها می‌زد.

همان اعجوبه ریزنقش اما سراسر تکنیکی که به خاطر هنر فوق‌العاده‌اش با توپ، زبانزد همه دنیای فوتبال بود.

بیهوده نبود که برخی به او «برزیلی فوتبال ژرمن‌ها» می‌گفتند.

چهر‌ه‌ای که سال‌ها در تیم‌های اف.ث‌کلن، کارلسروهه، دورتموند و مونیخ 1860 در آلمان و آ.اس رم و یوونتوس ایتالیا خوش درخشید، در سال‌های پس از بازنشستگی، تمام توان و تجربه‌اش را در اختیار جوانان گذاشت.

او که در بوندس‌لیگا در اصل با اف.ث.کلن یعنی تیمی که در گذشته‌های دور، بزرگانی همچون اوورات، فلوهه، شوماخر، دیترمولر، لیت بارسکی و ... را به فوتبال آلمان داد، باقی ماند و به عنوان «مربی تکنیک» با بازیکنان باشگاه کار کرد و تلاش عمده‌ای برای ارتقاء سطح تکنیکی و برطرف کردن معایب تکنیکی ستارگان تیم کرد.

حتی در تیم ملی نیجریه به برتی فوگتس به عنوان دستیار کمک کرد تا این که سال گذشته به فوتبال باشگاهی ایران آمد و به عنوان دستیار در تیم پدیده مشهد فعالیت کرد.

در همان زمان و در گفت‌وگو با فارس به صراحت عنوان و تاکید کرد هرچند چهره‌ای بزرگ در تاریخ فوتبال است، اما حتی اگر در قالب کمک مربی و دستیار، بتواند و احساس کند موثر و کاملا مفید است، کار خواهد کرد.

حالا بعد از یک سال حضور در فوتبال ایران از طریق تیم پدیده، با تجربه‌ای تازه‌ به فوتبال کشورش بازگشته است.

البته اگر در سایه حضور و همزیستی در جغرافیای فوتبالی ایران، می‌خواست مثل عمده همکاران ایرانی‌اش رفتار کند، باید می‌رفت و به هموطنانش می‌گفت که فقط در دسته یک یا حداکثر 2 بوندس‌لیگا کار خواهد کرد.

اما او بدون هیچ توجهی به چنین تفکری، به آلمان بازگشته و حاضر شده مربیگری تیم «ایتالیا برلین» را برعهده گیرد.

تیمی که تاکنون اسمش به گوش هیچ ایرانی نخورده است. زیرا در کنار بزرگانی مثل بایرن مونیخ، بورسیادورتموند، شالکه ، بایرلورکوزن و هامبورگ و ... نبوده که مطرح و نام آشنا باشد. بلکه  در دسته هشتم لیگ ژرمن‌ها حضور دار!

تعجب نکنید! اما هسلر 49 ساله آنگونه که عنوان کرده،‌ دنبال اسم و رسم و به اصطلاح خودمان «اعتبار» نیست.

به همین دلیل است که می‌گوید: شکل دادن و بازسازی از نو تیمی مثل ایتالیا برلین، را تکلیفی هیجان‌انگیز تلقی می‌کنم. بسیار خوشبختم که اعتماد باشگاه را دارم و می توانم به عنوان سرمربی فعالیت کنم. امیدوارم همه در این باشگاه در کنار هم، بتوانیم به اهداف خود برسیم.

با این اظهارات مشخص است که اعجوبه تکنیکی اسبق، در واقع دنبال این است که از همین طریق یعنی کارکردن با «ایتالیا برلین» بتواند برای فوتبال کشورش و شهر زادگاهش، استعداد بسازد.پشتوانه‌سازی کند تا چند بازیکن جوان و توانمند به مجموعه جوانان شایسته این روزهای سرزمین‌اش، اضافه شود. او از طریق «ایتالیا برلین» دورنمای فوتبال باشگاهی و ملی را مدنظر دارد و ما متاسفانه درگیر «حواشی کنونی»‌هستیم.