به گزارش مشرق، چند سالی است که ورزشگاههای فوتبال در ایران رنگ تماشاگران پرشور و شمار قدیمی را به خود نمیبینند. از پرسپولیس و استقلال پرطرفدار که بگذریم، دیگر حتی سکوهای سرد ورزشگاه یادگار امام تبریز هم از حضور مردم گرم نمیشود. حساب سایر تیمها هم که ناگفته معلوم است.
در همین حال، چندی است که فدراسیون فوتبال عربستان، موذیانه طرحی به AFC برده است که بر مبنای آن دیدار تیمهای ایرانی و عربستانی در کشور ثالث انجام میشود چون سعودیها معتقدند در ایران امنیت کافی برای حضور آنها نیست.
سعودیها قطعا میدانند که امنیت در ایران نسبت به کل منطقه خاورمیانه در سطح عالی وجود دارد ولی آنها به پشتوانه کنفدراسیون فوتبال آسیا که هم توسط یک عرب زبان – شیخ سلمان بحرینی – متحد سعودیها اداره میشود و هم تا حدودی وابسته به دلارهای نفتی عربستان است، این دعوی مضحک را طرح کردهاند.
سعودیها شاید بیش از حد خود را پیروز این میدان میدانند و با خیال راحت منتظر فرجام دعوایشان هستند اما هوشمندی اهالی فوتبال در ایران، سعودیها را تا حد زیادی از رسیدن به هدف دور میکند.
پرسپولیسیها در فصل پانزدهم لیگ برتر فوتبال، با وجود اتفاقهای تلخ و گزندهای که برایش رخ داد – از فوت هادی نوروزی تا بازداشت سوشا مکانی – بهترین بازیهای فصل را ارائه میدهد و تماشاگرپسند بازی میکند.
در چنین فضایی مدیران باشگاه پرسپولیس با ارائه طرحی به سازمان لیگ و با صرف هزینهای – هر بازی حدود 20 میلیون تومان – حضور هواداران خود در طبقه دوم ورزشگاه آزادی را رایگان اعلام کردند تا این مسئله در بازیهای درخشان تیم، تماشاگران پرشمار را باز هم به ورزشگاه بکشاند.
بدون شک اگر این طرح پارسال یا دو سال قبل اجرا میشد، عملکرد ضعیف پرسپولیس حمید درخشان و قبل از او این طور جواب نمیداد و شاید خیلی کمتر از امروز هواداران به ورزشگاه میرفتند.
طرح پرسپولیسیها آنقدر موفق بوده و آنقدر حضور 80-70 هزار نفری تماشاگران در ورزشاگه آزادی وسوسه برانگیز بوده که باشگاههای دیگر از جمله سپاهان و پدیده هم دست به اقدام مشابه زدند.
این فرصتطلبی و موقعیتشناسی پرسپولیسیها از یک طرف به سود خودشان تمام شد ولی از طرف دیگر فرصت خوبی برای فدراسیون فوتبال ایجاد کرده است که مقابل دعوای بیمنطق سعودیها از حق ایران دفاع کند.
آنچه بیش از هر چیزی برای فیفا و AFC اهمیت دارد، مساله تجارت فوتبال و مباحث اقتصادی است. مارکتینگ، اسپانسرینگ و درآمدزایی در فوتبال و مسائل مادی در اولویت این نهادهای بزرگ بینالمللی هستند و حضور تماشاگران فراوان در ورزشگاهها، یکی از مهمترین راههای دستیابی به این هدف است.
وقتی در دیدارهای فوتبال تماشاگران زیادی حضور پیدا کنند، بازیها جذابتر میشود و در نتیجه پوشش تصویری و خبریاش هم مطلوبتر خواهد بود. بدین ترتیب حق پخش تلویزیونی و مبلغ تبلیغات محیطی و تلویزیونی افزایش مییابد.
قطعا حضور هواداران زیاد در ورزشگاههای ایران، هم به بحث اقتصادی فوتبال کمک میکند و هم به صورت واضح و آشکار، امنیت موجود در ایران را به رخ همسایه بیمنطق جنوبی میکشد.
به این صورت شاید AFC هم نتواند به راحتی از ورزشگاههای پر از تماشاگر ایران بگذرد و روح فوتبال را در بازیهای تیمهای ایرانی بکشد.
باید دید فدراسیون فوتبال پاس خوب پرسپولیس را به گل تبدیل خواهد کرد؟
در همین حال، چندی است که فدراسیون فوتبال عربستان، موذیانه طرحی به AFC برده است که بر مبنای آن دیدار تیمهای ایرانی و عربستانی در کشور ثالث انجام میشود چون سعودیها معتقدند در ایران امنیت کافی برای حضور آنها نیست.
سعودیها قطعا میدانند که امنیت در ایران نسبت به کل منطقه خاورمیانه در سطح عالی وجود دارد ولی آنها به پشتوانه کنفدراسیون فوتبال آسیا که هم توسط یک عرب زبان – شیخ سلمان بحرینی – متحد سعودیها اداره میشود و هم تا حدودی وابسته به دلارهای نفتی عربستان است، این دعوی مضحک را طرح کردهاند.
سعودیها شاید بیش از حد خود را پیروز این میدان میدانند و با خیال راحت منتظر فرجام دعوایشان هستند اما هوشمندی اهالی فوتبال در ایران، سعودیها را تا حد زیادی از رسیدن به هدف دور میکند.
پرسپولیسیها در فصل پانزدهم لیگ برتر فوتبال، با وجود اتفاقهای تلخ و گزندهای که برایش رخ داد – از فوت هادی نوروزی تا بازداشت سوشا مکانی – بهترین بازیهای فصل را ارائه میدهد و تماشاگرپسند بازی میکند.
در چنین فضایی مدیران باشگاه پرسپولیس با ارائه طرحی به سازمان لیگ و با صرف هزینهای – هر بازی حدود 20 میلیون تومان – حضور هواداران خود در طبقه دوم ورزشگاه آزادی را رایگان اعلام کردند تا این مسئله در بازیهای درخشان تیم، تماشاگران پرشمار را باز هم به ورزشگاه بکشاند.
بدون شک اگر این طرح پارسال یا دو سال قبل اجرا میشد، عملکرد ضعیف پرسپولیس حمید درخشان و قبل از او این طور جواب نمیداد و شاید خیلی کمتر از امروز هواداران به ورزشگاه میرفتند.
طرح پرسپولیسیها آنقدر موفق بوده و آنقدر حضور 80-70 هزار نفری تماشاگران در ورزشاگه آزادی وسوسه برانگیز بوده که باشگاههای دیگر از جمله سپاهان و پدیده هم دست به اقدام مشابه زدند.
این فرصتطلبی و موقعیتشناسی پرسپولیسیها از یک طرف به سود خودشان تمام شد ولی از طرف دیگر فرصت خوبی برای فدراسیون فوتبال ایجاد کرده است که مقابل دعوای بیمنطق سعودیها از حق ایران دفاع کند.
آنچه بیش از هر چیزی برای فیفا و AFC اهمیت دارد، مساله تجارت فوتبال و مباحث اقتصادی است. مارکتینگ، اسپانسرینگ و درآمدزایی در فوتبال و مسائل مادی در اولویت این نهادهای بزرگ بینالمللی هستند و حضور تماشاگران فراوان در ورزشگاهها، یکی از مهمترین راههای دستیابی به این هدف است.
وقتی در دیدارهای فوتبال تماشاگران زیادی حضور پیدا کنند، بازیها جذابتر میشود و در نتیجه پوشش تصویری و خبریاش هم مطلوبتر خواهد بود. بدین ترتیب حق پخش تلویزیونی و مبلغ تبلیغات محیطی و تلویزیونی افزایش مییابد.
قطعا حضور هواداران زیاد در ورزشگاههای ایران، هم به بحث اقتصادی فوتبال کمک میکند و هم به صورت واضح و آشکار، امنیت موجود در ایران را به رخ همسایه بیمنطق جنوبی میکشد.
به این صورت شاید AFC هم نتواند به راحتی از ورزشگاههای پر از تماشاگر ایران بگذرد و روح فوتبال را در بازیهای تیمهای ایرانی بکشد.
باید دید فدراسیون فوتبال پاس خوب پرسپولیس را به گل تبدیل خواهد کرد؟