به گزارش مشرق، این را نزدیکان سرمربی تیم ملی می‌گویند، آنهایی که از نزدیک نظاره‌گر حرص خوردن مرد پرتغالی و کلنجار بی‌نتیجه او با رئیس فدراسیون فوتبال هستند. کی روش روزی که داشت با هماهنگی فدراسیون فوتبال از ایران می‌رفت، هرگز فکر نمی‌کرد وقتی برمی‌گردد، اوضاع به همان بدی باشد که بود و حتی بدتر هم شده باشد.
گويا كفاشيان آن زمان به كی روش گفت حالا كه رقابت‌هاي انتخابي المپيك برگزار مي‌شود، ليگ هم تعطيل است، فعلاً برو استراحت كن و تا تو برگردي، ما هم مشكل لباس تيم ملي را حل مي‌كنيم و اوضاع چمن كمپ هم درست مي‌شود.
انگار كفاشيان فقط مي‌خواست باتوجه به مصاحبه‌هاي تند مايلي‌كهن و احتمال ايجاد تنش ميان مديرفني تيم اميد و سرمربي تيم ملي، كی روش را از ايران دور كند.كی روش حالا برگشته اما هيچ چيز عوض نشده است. نه تنها وضعيت كمپ تغيير نكرده و مشكل لباس حل نشده بلكه اينترنت كمپ هم قطع است و سرويس بهداشتي كمپ را هم گرفته‌اند و بدتر از آن، ساختماني كه كی روش براي سنجش آمادگي جسماني تيم ملي كنار كمپ پايه‌ريزي كرده، خيلي راحت و دو دستي براي درآمدزايي تقديم جاي ديگر شده است! اما آنچه كارلوس را به نقطه جوش رسانده، حرف‌هاي جديد كفاشيان است. سرمربي تيم ملي از او خواسته ملي‌پوشان در امارات اردو بزنند اما رئيس فدراسيون گفته از کی روش مي‌خواهيم به ما تخفيف بدهد و اردو را در ايران برگزار كند! كجاي ايران؟!
كمپي كه زمين چمن آن افتضاح است؟! سرمربي تيم ملي چه چيزي را بايد تخفيف بدهد؟ مگر او و كفاشيان در حال معامله هستند كه يك طرف از طرف مقابل تخفيف مي‌خواهد؟ اصرار كارلوس كی روش روي برپايي اردو و انجام بازي تداركاتي براي اين است كه جوانان تيم ملي بايد در اردوها و بازي‌هاي تداركاتي آبديده شوند و تجربه كسب كنند. روزگاري كی روش در تيمش بازيكنان باتجربه داشت و مي‌دانست هرچه جنجال و حاشيه درست شود، بازيكنان مجرب خودشان را گم نمي‌كنند اما جوانان بايد زير بال و پر خودش باشند تا از حاشيه نترسند و خودشان را نبازند.حاشيه هم كه براي كی روش از در و ديوار مي‌بارد...
او هر كاري كند يك عده مي‌گويند منافع شخصي دارد، مثلاً وقتي با استفاده از روابط خود با دوست دوران كودكي‌اش در پرتغال كه بزرگ‌ترين هتل‌دار اين كشور اروپايي است، اردوي رايگان دوازده روزهاي در پرتغال براي تيم ملي جور كرد تا در روزهاي بي‌پولي فدراسيون، تيم ملي ۱۲ روز رايگان در استاديوم ملي پرتغال تمرين و بازي كند (در اين استاديوم جز تيم ملي پرتغال، فقط تيم ملي برزيل تمرين كرده بود) به او تهمت زدند براي خوشگذراني به پرتغال رفته و هزينه روي دست فدراسيون گذاشته است.
آن زمان كی روش در ازاي لطفي كه دوستش به تيم ملي كرد، از فدراسيون خواست حداقل دو تابلوي تبليغاتي ورزشگاه آزادي را به شركت اين شخص اختصاص بدهند تا جبران هزينه‌هايي كه دوست كی روش براي اردوي ملي‌پوشان كرده بود، بشود و حتي اين كار هم انجام نشد. از اين بلاها كم سر كی روش نيامده است. سرمربي تيم ملي يك بار مي‌خواست دستيارش لوسيانو را براي تماشاي بازي عربستان و عمان از يك كشور عربي به رياض بفرستد. هزينه اين كار كمتر از ۵۰۰ دلار بود و فدراسيون گفت همين پول را هم نداريم! اما همان زمان به گوش كی روش رسيد ۵۰۰ هزار دلار اعتبار مستقيم از دفتر رئيس‌جمهور به حساب وزارت ورزش ريخته شده كه ۲۰۰ هزار دلارش را به تيم ملي دادند و ۳۰۰ هزار دلار بابت طلب يك مربي ايراني پرداخت شد!
نزديكان كی روش مي‌گويند او به اين نتيجه رسيده كه دارد وقت خود را در ايران تلف مي‌كند. او در خلوت خود مي‌پرسد واقعاً براي چه بايد بجنگم؟! سالي حداقل يك پيشنهاد عالي را به خاطر ادامه همكاري با ايران رد مي‌كنم و هر سال مشكلات بيشتر مي‌شود، فدراسيون هم فقط وعده مي‌دهد و خبري از تحقق وعده‌ها نيست.
چند وقت پيش يكي از دوستان كی روش به او گفته بود حالا كه شهرداري اين همه به تيم اميد كمك كرده، شما هم لباس رسمي بپوش و برو جلوي شهرداري و بگو به تيم ملي بزرگسالان هم پول بدهند...كی روش در جواب اين شوخي گفته: «در ۱۵ ماه ۸ اردوي خارجي براي تيم اميد گذاشتند كه بايد هم مي‌گذاشتند اما چرا وقتي من براي تيم ملي بزرگسالان اردو مي‌خواهم، مي‌گويند پول نداريم؟!» حتماً خبر اينكه ۶۰۰ ميليون پول لباس براي تيم اميد داده شده و ۸۰ ميليون هم اضافه بار، به گوش كی روش رسيده، آن هم در روزهايي كه تيم ملي لباس ندارد! اين‌ها حرص او را درمي‌آورد اما شايد كی روش نگران است كه مي‌خواهند حذفش كنند! او مي‌بيند آدم‌هايي اطراف كفاشيان نفر به نفر حذف شده‌اند و او هيچ واكنشي نشان نداده است. از نايب رئيس اول و دوم تا نايب‌رئيس بانوان و دبيركل و شايد از خودش مي‌پرسد نفر بعدي منم؟! اين مجموعه نگراني‌ها، كارلوس را به نوشتن استعفايش مصمم كرده است. به او مي‌گويند صبر كن، در سال جديد اوضاع با چند تغيير بهتر مي‌شود اما كارلوس اهل حساب كتاب است و لابد با خودش مي‌گويد تا آن موقع با اين وضعيت، چند ۳ امتياز را از دست مي‌دهم و در قامت يك بازنده قرار مي‌گيرم.
ديروز وقتي به يكي از نزديكان كی روش گفتيم آيا استعفاي او جدي است، جواب داد: «اوضاع تيم ملي هيچ وقت تا اين حد بد نبوده، كی روش هم ناراحت است. او مي‌گويد به من تهمت مي‌زنند كه پولكي است اما يك نفر به من نگفت ۱۲ كارتن لباس‌هاي برند اصلي كه من به ايران آوردم و مفقود شد، كجا رفت؟ تنها واكنش رئيس اين بود كه وضع مالي‌ات خوب است و بي‌خيال شو!... او مي‌گويد من كه براي حقوق خودم فرياد نمي‌زنم، نگران فوتبال ايران هستم اما چرا بايد تنهايي حرص بخورم؟!» وضعيت تيم ملي اصلاً خوب نيست. اين بار كی روش با تمام وجود لمس كرده و انگار ديگر نمي‌خواهد بماند. فقط معلوم نيست او اسفند ماه مي‌رود يا فروردين بعد از دو بازي مقابل هند و عمان؟!
گويا كفاشيان آن زمان به كی روش گفت حالا كه رقابت‌هاي انتخابي المپيك برگزار مي‌شود، ليگ هم تعطيل است، فعلاً برو استراحت كن و تا تو برگردي، ما هم مشكل لباس تيم ملي را حل مي‌كنيم و اوضاع چمن كمپ هم درست مي‌شود.
انگار كفاشيان فقط مي‌خواست باتوجه به مصاحبه‌هاي تند مايلي‌كهن و احتمال ايجاد تنش ميان مديرفني تيم اميد و سرمربي تيم ملي، كی روش را از ايران دور كند.كی روش حالا برگشته اما هيچ چيز عوض نشده است. نه تنها وضعيت كمپ تغيير نكرده و مشكل لباس حل نشده بلكه اينترنت كمپ هم قطع است و سرويس بهداشتي كمپ را هم گرفته‌اند و بدتر از آن، ساختماني كه كی روش براي سنجش آمادگي جسماني تيم ملي كنار كمپ پايه‌ريزي كرده، خيلي راحت و دو دستي براي درآمدزايي تقديم جاي ديگر شده است! اما آنچه كارلوس را به نقطه جوش رسانده، حرف‌هاي جديد كفاشيان است. سرمربي تيم ملي از او خواسته ملي‌پوشان در امارات اردو بزنند اما رئيس فدراسيون گفته از کی روش مي‌خواهيم به ما تخفيف بدهد و اردو را در ايران برگزار كند! كجاي ايران؟!
كمپي كه زمين چمن آن افتضاح است؟! سرمربي تيم ملي چه چيزي را بايد تخفيف بدهد؟ مگر او و كفاشيان در حال معامله هستند كه يك طرف از طرف مقابل تخفيف مي‌خواهد؟ اصرار كارلوس كی روش روي برپايي اردو و انجام بازي تداركاتي براي اين است كه جوانان تيم ملي بايد در اردوها و بازي‌هاي تداركاتي آبديده شوند و تجربه كسب كنند. روزگاري كی روش در تيمش بازيكنان باتجربه داشت و مي‌دانست هرچه جنجال و حاشيه درست شود، بازيكنان مجرب خودشان را گم نمي‌كنند اما جوانان بايد زير بال و پر خودش باشند تا از حاشيه نترسند و خودشان را نبازند.حاشيه هم كه براي كی روش از در و ديوار مي‌بارد...
او هر كاري كند يك عده مي‌گويند منافع شخصي دارد، مثلاً وقتي با استفاده از روابط خود با دوست دوران كودكي‌اش در پرتغال كه بزرگ‌ترين هتل‌دار اين كشور اروپايي است، اردوي رايگان دوازده روزهاي در پرتغال براي تيم ملي جور كرد تا در روزهاي بي‌پولي فدراسيون، تيم ملي ۱۲ روز رايگان در استاديوم ملي پرتغال تمرين و بازي كند (در اين استاديوم جز تيم ملي پرتغال، فقط تيم ملي برزيل تمرين كرده بود) به او تهمت زدند براي خوشگذراني به پرتغال رفته و هزينه روي دست فدراسيون گذاشته است.
آن زمان كی روش در ازاي لطفي كه دوستش به تيم ملي كرد، از فدراسيون خواست حداقل دو تابلوي تبليغاتي ورزشگاه آزادي را به شركت اين شخص اختصاص بدهند تا جبران هزينه‌هايي كه دوست كی روش براي اردوي ملي‌پوشان كرده بود، بشود و حتي اين كار هم انجام نشد. از اين بلاها كم سر كی روش نيامده است. سرمربي تيم ملي يك بار مي‌خواست دستيارش لوسيانو را براي تماشاي بازي عربستان و عمان از يك كشور عربي به رياض بفرستد. هزينه اين كار كمتر از ۵۰۰ دلار بود و فدراسيون گفت همين پول را هم نداريم! اما همان زمان به گوش كی روش رسيد ۵۰۰ هزار دلار اعتبار مستقيم از دفتر رئيس‌جمهور به حساب وزارت ورزش ريخته شده كه ۲۰۰ هزار دلارش را به تيم ملي دادند و ۳۰۰ هزار دلار بابت طلب يك مربي ايراني پرداخت شد!
نزديكان كی روش مي‌گويند او به اين نتيجه رسيده كه دارد وقت خود را در ايران تلف مي‌كند. او در خلوت خود مي‌پرسد واقعاً براي چه بايد بجنگم؟! سالي حداقل يك پيشنهاد عالي را به خاطر ادامه همكاري با ايران رد مي‌كنم و هر سال مشكلات بيشتر مي‌شود، فدراسيون هم فقط وعده مي‌دهد و خبري از تحقق وعده‌ها نيست.
چند وقت پيش يكي از دوستان كی روش به او گفته بود حالا كه شهرداري اين همه به تيم اميد كمك كرده، شما هم لباس رسمي بپوش و برو جلوي شهرداري و بگو به تيم ملي بزرگسالان هم پول بدهند...كی روش در جواب اين شوخي گفته: «در ۱۵ ماه ۸ اردوي خارجي براي تيم اميد گذاشتند كه بايد هم مي‌گذاشتند اما چرا وقتي من براي تيم ملي بزرگسالان اردو مي‌خواهم، مي‌گويند پول نداريم؟!» حتماً خبر اينكه ۶۰۰ ميليون پول لباس براي تيم اميد داده شده و ۸۰ ميليون هم اضافه بار، به گوش كی روش رسيده، آن هم در روزهايي كه تيم ملي لباس ندارد! اين‌ها حرص او را درمي‌آورد اما شايد كی روش نگران است كه مي‌خواهند حذفش كنند! او مي‌بيند آدم‌هايي اطراف كفاشيان نفر به نفر حذف شده‌اند و او هيچ واكنشي نشان نداده است. از نايب رئيس اول و دوم تا نايب‌رئيس بانوان و دبيركل و شايد از خودش مي‌پرسد نفر بعدي منم؟! اين مجموعه نگراني‌ها، كارلوس را به نوشتن استعفايش مصمم كرده است. به او مي‌گويند صبر كن، در سال جديد اوضاع با چند تغيير بهتر مي‌شود اما كارلوس اهل حساب كتاب است و لابد با خودش مي‌گويد تا آن موقع با اين وضعيت، چند ۳ امتياز را از دست مي‌دهم و در قامت يك بازنده قرار مي‌گيرم.
ديروز وقتي به يكي از نزديكان كی روش گفتيم آيا استعفاي او جدي است، جواب داد: «اوضاع تيم ملي هيچ وقت تا اين حد بد نبوده، كی روش هم ناراحت است. او مي‌گويد به من تهمت مي‌زنند كه پولكي است اما يك نفر به من نگفت ۱۲ كارتن لباس‌هاي برند اصلي كه من به ايران آوردم و مفقود شد، كجا رفت؟ تنها واكنش رئيس اين بود كه وضع مالي‌ات خوب است و بي‌خيال شو!... او مي‌گويد من كه براي حقوق خودم فرياد نمي‌زنم، نگران فوتبال ايران هستم اما چرا بايد تنهايي حرص بخورم؟!» وضعيت تيم ملي اصلاً خوب نيست. اين بار كی روش با تمام وجود لمس كرده و انگار ديگر نمي‌خواهد بماند. فقط معلوم نيست او اسفند ماه مي‌رود يا فروردين بعد از دو بازي مقابل هند و عمان؟!
