به گزارش مشرق، دستگیری اعضای شبکه تجارت زنان و دختران سوری در لبنان به معمایی در خصوص چگونگی ادامه یافتن فعالیت این شبکه به رغم گذشت سه ماه از بازداشت "م.ج" صاحب هتل های سیلورا، سیلور ب و شی موریس و حبس وی در زندان رومیه به اتهام تجارت انسان، تبدیل شده است. این شخص صاحب هتل هایی است که 75 زن سوری در آن زندانی شده بودند و وادار به تن فروشی می شدند.
بر اساس داده هایی که "السفیر" از منابعی که این مساله را پیگیری می کنند، به دست آورده است، درپی رسیدن 4 تن از قربانیان پس از فرار از زندان مزبور به منطقه حی السلم، واحد پایش امنیتی حزب الله، سرنخ های اولیه این شبکه را به دست آورد.
در جزییات این ماجرا آمده است که راننده کامیونی که زن ها را از منطقه المعاملتین منتقل می کرد، به درخواست زنان، آنها را به منطقه الضاحیه برده و محل امنی برای آنها تدارک دید تا بتوانند از حزب الله درخواست کمک کنند از ترس آنکه مبادا قاچاقچیان انسان آنها را پیدا کنند؛ اتفاقی که پیشتر برای یک زن فراری رخ داد و در نهایت به بریدن زبانش منجر شد.
یکی از این 4 زن قربانی که در کشف این شبکه سهیم بودند، به "السفیر" می گوید که آنها به سمت الضاحیه حرکت کردند چون احساس کردند در آنجا کسی نمی تواند آنها را به قاچاقچیان انسان در المعاملتین بازگرداند. راننده کامیون از اتاق خود با کمیته امنیتی حزب الله تماس گرفت و داستان این زنان و درخواست آنها برای کمک را بازگو کرد که در پی آن بلافاصله این زنان به یکی از مراکز امنیتی وابسته به حزب الله منتقل شدند و در آنجا اطمینان حاصل شد که هیچ شائبه امنیتی در پس ماجرای آنها وجود ندارد. پس از آن امنیت حزب الله با تیم تحقیق در جبل لبنان که منطقه المعاملتین ـ جونیه در حیطه اختیارات آن واقع هستند، تماس گرفت و تمام جزییات این ماجرا را به اطلاع مسئولان رساند.
این چهار زن توضیح دادند که "ع.ح" و "ع.ر" دو طراح اصلی به همراه صاحب مراکز گردشگری همچنان متواری هستند و با گذرنامه های جعلی سفر می کنند. اما "غ.الضفدع" و "ج.الضفدع" که مسئول فریب زنان در سوریه بودند، دستگیر شدند. این زنان می بایست ویژگی های خاصی داشته باشند و در راس آنها البته زیبایی بود. "الضفدعان" (دو شخص مذکور) از رییس شبکه بین هزار تا هزاروپانصد دلار برای هر دختر دریافت می کردند و البته قیمت بر اساس ظاهر دختر و سن وی که نباید از 25 سال بیشتر می بود؛ تعیین می شد.
"الضفدعان" این دختران را با وعده کار در هتل ها و رستوران های لبنانی مقابل دریافت هزار دلار در ماه فریب می دادند. پس از رسیدن این دختران و مخالفت با تن فروشی، دو یا سه نفر در روزهای نخست به آنها تجاوز به عنف می کردند تا در نهایت تسلیم شده و تمام شرطها را بپذیرند.
تیم تحقیقاتی جبل لبنان از همان ابتدا به تحقیقات خود پرداخت تا به تمام سرنخ های شبکه دست یافت و با اخذ مجوز قضایی برای یورش به هتل های سیلور و شیه موریس، قربانیان آزاد گشته و به یک محل امنی نزد سه انجمن داخلی تحویل داده شدند و برخی از آنها به خویشاوندان خود در لبنان پناه بردند. علاوه بر "غ.الضفدع" و "ج.الضفدع" 8 نگهبان زن که در سوء استفاده از زنان نقش داشتند، دستگیر شدند.
قربانیان می گفتند که وادار کردن آنها به همراهی با 10 تا 20 مشتری در یک شب در مقابل دریافت صد هزار لیر از هر مشتری، سبب می شد تا مبلغی که قاچاقچیان انسان در مقابل هر دختر پرداخت کرده بودند، حداکثر طی دو شب تامین شود.
یادآور می شود که فعالیت این شبکه در همان محل از ده سال پیش ادامه داشت که این سوال جدی درباره امکان تحقیق با دستگاه های امنیت عمومی و نیروهای امنیت داخلی و کلوپ های شبانه درباره علت ادامه یافتن شنیع ترین عملیات قاچاق و بردگی جنسی را مطرح می کند... آیا ما با یک فساد امنیتی روبرو هستیم؟ شاید لازم باشد دستگاههای امنیتی ذیربط به این سوال پاسخ دهند.
قبل از جنگ سوریه قربانیان این شبکه از دختران لبنانی و سوری و بسیاری کشورهای عربی دیگر بودند؛ اما بعد از جنگ سوریه قاچاقچیان کار خود را بر زنان سوری متمرکز کردند، زیرا هزینه آنها خیلی کمتر است.
بر اساس داده هایی که "السفیر" از منابعی که این مساله را پیگیری می کنند، به دست آورده است، درپی رسیدن 4 تن از قربانیان پس از فرار از زندان مزبور به منطقه حی السلم، واحد پایش امنیتی حزب الله، سرنخ های اولیه این شبکه را به دست آورد.
در جزییات این ماجرا آمده است که راننده کامیونی که زن ها را از منطقه المعاملتین منتقل می کرد، به درخواست زنان، آنها را به منطقه الضاحیه برده و محل امنی برای آنها تدارک دید تا بتوانند از حزب الله درخواست کمک کنند از ترس آنکه مبادا قاچاقچیان انسان آنها را پیدا کنند؛ اتفاقی که پیشتر برای یک زن فراری رخ داد و در نهایت به بریدن زبانش منجر شد.
یکی از این 4 زن قربانی که در کشف این شبکه سهیم بودند، به "السفیر" می گوید که آنها به سمت الضاحیه حرکت کردند چون احساس کردند در آنجا کسی نمی تواند آنها را به قاچاقچیان انسان در المعاملتین بازگرداند. راننده کامیون از اتاق خود با کمیته امنیتی حزب الله تماس گرفت و داستان این زنان و درخواست آنها برای کمک را بازگو کرد که در پی آن بلافاصله این زنان به یکی از مراکز امنیتی وابسته به حزب الله منتقل شدند و در آنجا اطمینان حاصل شد که هیچ شائبه امنیتی در پس ماجرای آنها وجود ندارد. پس از آن امنیت حزب الله با تیم تحقیق در جبل لبنان که منطقه المعاملتین ـ جونیه در حیطه اختیارات آن واقع هستند، تماس گرفت و تمام جزییات این ماجرا را به اطلاع مسئولان رساند.
این چهار زن توضیح دادند که "ع.ح" و "ع.ر" دو طراح اصلی به همراه صاحب مراکز گردشگری همچنان متواری هستند و با گذرنامه های جعلی سفر می کنند. اما "غ.الضفدع" و "ج.الضفدع" که مسئول فریب زنان در سوریه بودند، دستگیر شدند. این زنان می بایست ویژگی های خاصی داشته باشند و در راس آنها البته زیبایی بود. "الضفدعان" (دو شخص مذکور) از رییس شبکه بین هزار تا هزاروپانصد دلار برای هر دختر دریافت می کردند و البته قیمت بر اساس ظاهر دختر و سن وی که نباید از 25 سال بیشتر می بود؛ تعیین می شد.
"الضفدعان" این دختران را با وعده کار در هتل ها و رستوران های لبنانی مقابل دریافت هزار دلار در ماه فریب می دادند. پس از رسیدن این دختران و مخالفت با تن فروشی، دو یا سه نفر در روزهای نخست به آنها تجاوز به عنف می کردند تا در نهایت تسلیم شده و تمام شرطها را بپذیرند.
تیم تحقیقاتی جبل لبنان از همان ابتدا به تحقیقات خود پرداخت تا به تمام سرنخ های شبکه دست یافت و با اخذ مجوز قضایی برای یورش به هتل های سیلور و شیه موریس، قربانیان آزاد گشته و به یک محل امنی نزد سه انجمن داخلی تحویل داده شدند و برخی از آنها به خویشاوندان خود در لبنان پناه بردند. علاوه بر "غ.الضفدع" و "ج.الضفدع" 8 نگهبان زن که در سوء استفاده از زنان نقش داشتند، دستگیر شدند.
قربانیان می گفتند که وادار کردن آنها به همراهی با 10 تا 20 مشتری در یک شب در مقابل دریافت صد هزار لیر از هر مشتری، سبب می شد تا مبلغی که قاچاقچیان انسان در مقابل هر دختر پرداخت کرده بودند، حداکثر طی دو شب تامین شود.
یادآور می شود که فعالیت این شبکه در همان محل از ده سال پیش ادامه داشت که این سوال جدی درباره امکان تحقیق با دستگاه های امنیت عمومی و نیروهای امنیت داخلی و کلوپ های شبانه درباره علت ادامه یافتن شنیع ترین عملیات قاچاق و بردگی جنسی را مطرح می کند... آیا ما با یک فساد امنیتی روبرو هستیم؟ شاید لازم باشد دستگاههای امنیتی ذیربط به این سوال پاسخ دهند.
قبل از جنگ سوریه قربانیان این شبکه از دختران لبنانی و سوری و بسیاری کشورهای عربی دیگر بودند؛ اما بعد از جنگ سوریه قاچاقچیان کار خود را بر زنان سوری متمرکز کردند، زیرا هزینه آنها خیلی کمتر است.
