«عمار بهمنی» فرزند کاظم، اصالتاً شیرازی و و در تهران سکونت داشت. وی به سال  1364 شمسی متولد شد و مجرد بود.

«عمار» که از بسیجیان گردان جعفر طیار (فاتحین) بود، چندی قبل، داوطلبانه به «سوریه» اعزام شد و روز گذشته، 24 فروردین‌ماه در جبهه‌ی دفاع از حرم بانوی مقاومت، حضرت زینب کبری(سلام الله علیها) با آتش «مزدوران سعودی» و «پیروان اسلام آمریکایی» خلعت شهادت پوشید. از وی وصیت نامه ای خواندنی برجای مانده است که متن آن را پیش رو دارید:

وصیتنامه بسیجی شهید عمار بهمنی

بسمه تعالی
اکنون که این وصیت نامه را می نویسم دلم تنگ است ، دلم تنگ خانواده مخصوصاً آبجی عزیزم زهرا جان ،امیدوارم که درهمه مراحل زندگی موید باشید . حرف و حدیث خاصی به ذهنم نمی رسد فقط از پدر و مادرم تشکر می کنم بابت زحماتی که طی این همه سال برای بنده کشیدند . دوستتان دارم . از مادرم می خواهم که خبر شهادت من را شنید هرگز از پدرم دلخور نباشد که رضایت داد در این راه قدم بردارم . چون میل خودم بود و خیلی دوست داشتم مرگم را خودم انتخاب کنم و چه مرگی بهتر و بالاتر از شهادت و جهاد در راه حرم حضرت زینب(س) و حضرت رقیه(س) ، از پدرم و مادرم عاجزانه می خواهم که مرا حلالم کنند و دعایم کنند.
پدر و مادر و خانواده عزیزم ...
اگر خبر شهادت من را شنیدید صبور باشید و بر من گریه نکنید و بر حسین(ع) و حضرت زینب(س) و اهل بیت و مصیبت هایشان گریه کنید ، بنده جان ناقابلی در راه اسلام داده ام ، اما حسین (ع) نه نتها جان خود بلکه تمام اهل بیتش را فدای دین و جهاد در راه خدا کرد . دعا کنید و شاد باشید که خداوند پسرتان عمار را انتخاب کرده و خوشحال و سربلند باشید. حرف خاصی به ذهنم نمی رسد فقط در خواست دارم که مرا در مقبرة الشهداء شهرک شهید محلاتی به خاک بسپارید و در غیر این صورت نظر پدرم را بپرسید و چون اقوام بدلیل دوری راه ممکن است نتوانند به تهران بیایند یاد بودی و مراسمی هم در امیر حاجی لو یا فسا برایم بگیرید.
از برادرم یاسر می خواهم که قوی و محکم باشد و انشاءالله خداوند هم هوایش را دارد. خواهرم زهرا که زندگی ام بود و هست اصلاً ناراحت نباش عزیزم و صبور باش .
پدر و مادر عزیزم بوووووووووس
یاسر و زهرا بووووووووووووس
عاشقتانم . عمار بهمنی