پوستر جشنواره پایان ماجرا نبود و بازسازی فیلم «گاو» و برگزاری نمایشگاه عکس «گاو» هم در جشنواره برگزار شد تا وقتی یک میهمان خارجی به جشنواره آمد با خود فکر کند، نکند در جشنوارهای با حمایت «NGO»های حمایت از حیوانات اهلی شرکت کرده که دست بر قضا امسال را سال حمایت از گاو نامگذاری کردهاند، البته میدانیم که این جشنواره با هزینهای گزاف در سال اقتصاد مقاومتی توسط سازمان سینمایی دولت تدبیر و امید و پس از انقلاب برگزار میشود و مسئولان سینمایی هم گاو پرست نیستند و دست بر قضا میدانیم که ارشاد امسال را سال تئاتر نام نهاده نه سال گاو!
با همه نکاتی که گفته شد باید پرسید چرا مسئولان سینما بعد از چند دهه سپری شدن از تاریخ شکوهمند انقلاب بازهم به سراغ یک فیلم قبل از انقلاب میروند؟ کسی منکر ویژگیهای والای فیلم«گاو» در دوره خودش و اثر آن نیست اما آقای ایوبی تا امروز از خود سوال نکردهاید چرال با وجود این همه اثر ساخته شده در طول این سالها بازهم باید از «گاو» تجلیل کنیم و این فیلم را نماد جشنواره خود قرار دهیم؟
جوانانی که پا به جشنواره میگذارند و با این همه «گاو» مواجهه میشود چرا باید به سینمای انقلاب امیدوار باشد؟ وقتی رئیس سازمان سینمایی «گاو» را انتخاب میکند و هیچکدام از فیلمهای پس از انقلاب را در حد و اندازه های جشنواره جهانیاش نمیداند چرا اهالی سینما باید به این سینما امیدوار باشند و به گذشته رجوع نکنند؟
این روزها بخاطر تعدد عکس گاو بر در و دیوار جشنواره جملات طنزگونهای در میان حاضران در جشنواره رد و بدل میشود و برخیها همین که چند راس گاو در محوطه جشنواره رها نشده از مسئولان سپاسگزارند.