گروه ورزشی مشرق - ذات ورزش همین است، قرار نیست همیشه معروف‌ها و ثروتمندان به پیروزی برسند، حتی قرار هم نیست همیشه حق به حق‌دار برسد لااقل در فوتبال که این طور بوده است! به عنوان مثال در جام جهانی ۲۰۰۲ هرگز حق کره جنوبی نبود که به جمع ۴ تیم برتر دنیای فوتبال برسد اما رسید و با این که بعد از ۱۰ سال دست متقلبین رو شد اما آب هم از آب تکان نخورد و جام قهرمانی در موزه سئول باقی ماند.

مثال دیگری از این دست می‌تواند اعطای میزبانی به قطر برای جام جهانی باشد که همه دنیا حتی موجودات احتمالی کرات دیگر هم مطمئن شدن این میزبانی با حساب و کتاب نبوده و پای رشوه به میان آمده اما باز هم آب از آب تکان نخورد.

در تاریخ ورزش جهان به خصوص فوتبال کم نبوده، خاطراتی که توسط بیگانه ها و بی نام و نشان‌های آن رشته ورزشی رقم خورده و کسی هرگز وقوع آنها را پیش بینی نکرده بود و باور نداشت.

پیش از آغاز لیگ برتر انگلیس، وقتی نظرسنجی‌ها درباره احتمالات برخی اتفاقات نشان از رسیدن کیم کارداشیان به ریاست جهوری آمریکا به احتمال یک در ۲۰۰۰ بود، احتمال قهرمان شدن لسترسیتی در لیگ برتر یک در ۵۰۰۰ ثبت شد، کارشناسان زبده و صاحب قلم در فوتبال انگلیس نوشتند: لستر سیتی در بهترین حالت سقوط نمی‌کند و در لیگ برتر می‌ماند، آنها اگر در لیگ بمانند باید جشن بگیرند اما این تیم قهرمان لیگ برتر فوتبال انگلیس شد تا رسانه‌های ورزشی این کشور مدتی در سکوت قلم بزنند.

در تاریخ ورزش جهان از این اتفاقات غیر قابل پیش بینی کم رخ نداده و شاید یکی از بهترین مثالها در این خصوص، قهرمانی تیم ملی فوتبال یونان در جام ملت‌های یورو ۲۰۰۴ باشد. یونان در آن سال عالی بود و البته نتیجه گرا اما به هر حال چیزی که در تاریخ ماند، همان تابلوی نتایج بود و بس.

قهرمان شدن تیم بسکتبال Manresa در سال ۱۹۹۸ در لیگ اسپانیا نیز یکی از همین اتفاقات بود، جایی که خیلی‌ها گمان می‌کردند این تیم حتی شایسته حضور در لیگ بسکتبال را ندارد.

پیروزی راجر والکویاک در توردو فرانس سال ۱۹۵۶ از دیگر حوادث مشابه بود، یک قهرمان مسن و پا به سن گذاشته که تمامی مدعیان آن روزهای دوچرخه سواری را پشت سر گذاشت و به قهرمانی رسید. هیچ‌کس باور نداشت که والکویاک به قهرمانی در توردوفرانس دست پیدا کند، حتی خیلی از خبرنگاران پیش از آن رقابت‌ها نوشته بودند، او هرگز به خط پایان مسابقات هم نخواهد رسید و باید برایش یک آمبولانس اختصاصی در نظر گرفته شود، او اما قهرمان شد!

قهرمانی دانمارک در جام ملت‌های اروپا ۱۹۹۲ نیز چیزی شبیه قهرمانی لسترسیتی در لیگ برتر انگلیس بود، در آن سال چه کسی تصور می‌کرد، دانمارک بتواند قهرمان فوتبال قاره سبز باشد؟

از این دست می‌شود به بوریس بکر اسطوره تنیس جهان اشاره کرد که هنوز هم نامش یک اعتبار مسلم برای دنیای تنیس است و حتی بکر بازنشسته نیز همچنان اعتباری برای داشتن حامی مالی است.

لسترسیتی نیز به چیزی رسید که هرگز در پیش بینی کارشناسان نمی‌گنجید، رانیری به مقام پدرخواندگی و مافیای خوش اخلاق قوتبال جزیره نایل شد و روبا‌ه‌های بی ادعای لستر درس خوبی به ثروتمندان و ستارگان لیگ برتر دادند.