به گزارش مشرق، جبهه عملیاتی شرق سوریه و پیچیدگی‌های آن به دلیل اختلافات موجود بین گروه‌های تروریستی فعال در این بخش، تا حدود زیادی دلیل دخالت زمینی آمریکا، اگرچه به شکل انگشت شمار در مناطق تحت تصرف گروه مسلح موسوم به «نیروهای سوریه دموکراتیک» را آشکار می‌سازد.
حضور نظامی آمریکایی‌ها در این منطقه بالطبع بیانگر اهمیت آن از دو بُعد سیاسی و اقتصادی، توامان است و نشان می‌دهد که آمریکا با این حضور تلاش دارد، مانع عملیات نظامی ارتش سوریه در این بخش به ویژه در محور «رقه» شود.
به نظر می‌رسد که آمریکایی‌ها با تشکیل ائتلافی تحت اشراف و نظارت خود از گروه‌های مسلح به رهبری کُردهای سوریه و مشروط به تایید و موافقت آنکارا، راه رقه، بزرگترین پایگاه «داعش» در سوریه را پیش گیرند تا پیش از آغاز دور بعدی مذاکرات ژنو، کنترل این منطقه را در دست داشته باشند و از آن به عنوان برگ برنده‌ای در مذاکرات استفاده کنند.
اما این موضوع نیازمند ورود کُردها به ترکیب هیأت ریاض است که گروه‌های مورد حمایت عربستان سعودی مانند «جیش الاسلام» و همچنین مورد حمایت قطر مانند «احرار شام» آن را رد می‌کنند، چون این گروه‌ها، خود را گروه‌های اسلامگرایی عنوان می‌کنند که هدف آنها تاسیس دولتی اسلامی در سوریه است، در حالی‌که کُردها دارای گرایشات سکولار و دموکراتیک هستند که با گرایشات گروه‌های فوق الذکر در تعارض است و از دید آنها کُردها مرتد و کافر شمرده می‌شوند و این همان دستاویزی است که داعش با توسل به آن با کُردها مبارزه می‌کند.
اما اینکه آمریکایی‌ها هم اکنون روی به کُردها آورده و آنها را مورد عنایت و حمایت قرار داده‌اند، بیانگر تمایل واشنگتن به جایگزین کردن نیروهای کُرد به جای داعش است، گروهی که ساخته و پرداخته سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا برای تجزیه و تقسیم منطقه است.
اقدام کُردها در تصرف مناطق نفت خیز و نقاط راهبردی و مهم مانند گذرگاه‌های مرزی اشغال شده توسط داعش در سوریه، به معنای ادامه سیاست و خط مشی آمریکا در تقسیم منطقه به نحوی است که رضایت افکار عمومی جامعه بین المللی را جلب کند.
اگر داعش و دیگر گروه‌های مسلح هم مشرب آن به عنوان گروه تروریستی از سوی جامعه بین المللی مردود هستند، رسانه‌های غربی تمام تلاش خود را به کار برده‌اند تا گروه‌های کُرد و هم پیمانانشان را به عنوان گروه‌هایی معرفی کنند که درحال مبارزه با تروریسم هستند و خواسته آنها خودمختاری یا فدرالیته است که موضوع قابل بررسی و مناقشه از سوی قدرت‌های جهانی است.
تنها موضوع برجا مانده «نفت» است که آن هم در کنترل و تحت نظارت و اشراف آمریکایی‌ها باقی می‌ماند و در این بین تنها ابزارهای تامین کننده خواسته‌های واشنگتن در این امر تغییر کرده است.
از آنجا ارتش و نیروهای مسلح سوریه آشکارا در حال تدارک برای آغاز عملیات نظامی در جبهه عملیاتی شرق از چندین محور اصلی هستند، لازم بود تا معادلات حاکم بر این جبهه به هر طریق ممکن تغییر کرده و بر پیچیدگی آن با حضور مستقیم آمریکایی‌ها و منع نیروی هوایی سوریه از حمله به مواضع نظامیان آمریکایی افزوده شود.
بر این اساس هرگونه رویارویی با نیروهای دموکراتیک یا کمیته‌های مبارز کُرد مانند حوادث رخ داده در این اواخر در قامشلی از بُعد سیاسی تهدید شمرده می‌شود، چون متهم کردن دمشق به زخمی یا کشته شدن نظامی یا نظامیان آمریکایی زمینه را بر اعمال فشارهای تازه بر نظام سوریه و گشودن باب محکومیت‌های جدید بین المللی می‌گشاید.
با این حال گزارش‌ها از شرق سوریه تاکید می‌کند که ارتش این کشور با وجود موانع سیاسی ایجاد شده از سوی آمریکایی‌ها خود را برای عملیات در این جبهه آماده می‌کنند، چون دمشق می‌داند، یکی از دلایل فعال کردن جبهه حلب در این برهه زمانی، منحرف کردن نگاه ارتش سوریه از شرق به شمال و جلوگیری از شکستن محاصره دیر الزور است که اولین گام فروپاشی داعش در شرق سوریه است.
حضور نظامی آمریکایی‌ها در این منطقه بالطبع بیانگر اهمیت آن از دو بُعد سیاسی و اقتصادی، توامان است و نشان می‌دهد که آمریکا با این حضور تلاش دارد، مانع عملیات نظامی ارتش سوریه در این بخش به ویژه در محور «رقه» شود.
به نظر می‌رسد که آمریکایی‌ها با تشکیل ائتلافی تحت اشراف و نظارت خود از گروه‌های مسلح به رهبری کُردهای سوریه و مشروط به تایید و موافقت آنکارا، راه رقه، بزرگترین پایگاه «داعش» در سوریه را پیش گیرند تا پیش از آغاز دور بعدی مذاکرات ژنو، کنترل این منطقه را در دست داشته باشند و از آن به عنوان برگ برنده‌ای در مذاکرات استفاده کنند.
اما این موضوع نیازمند ورود کُردها به ترکیب هیأت ریاض است که گروه‌های مورد حمایت عربستان سعودی مانند «جیش الاسلام» و همچنین مورد حمایت قطر مانند «احرار شام» آن را رد می‌کنند، چون این گروه‌ها، خود را گروه‌های اسلامگرایی عنوان می‌کنند که هدف آنها تاسیس دولتی اسلامی در سوریه است، در حالی‌که کُردها دارای گرایشات سکولار و دموکراتیک هستند که با گرایشات گروه‌های فوق الذکر در تعارض است و از دید آنها کُردها مرتد و کافر شمرده می‌شوند و این همان دستاویزی است که داعش با توسل به آن با کُردها مبارزه می‌کند.
اما اینکه آمریکایی‌ها هم اکنون روی به کُردها آورده و آنها را مورد عنایت و حمایت قرار داده‌اند، بیانگر تمایل واشنگتن به جایگزین کردن نیروهای کُرد به جای داعش است، گروهی که ساخته و پرداخته سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا برای تجزیه و تقسیم منطقه است.
اقدام کُردها در تصرف مناطق نفت خیز و نقاط راهبردی و مهم مانند گذرگاه‌های مرزی اشغال شده توسط داعش در سوریه، به معنای ادامه سیاست و خط مشی آمریکا در تقسیم منطقه به نحوی است که رضایت افکار عمومی جامعه بین المللی را جلب کند.
اگر داعش و دیگر گروه‌های مسلح هم مشرب آن به عنوان گروه تروریستی از سوی جامعه بین المللی مردود هستند، رسانه‌های غربی تمام تلاش خود را به کار برده‌اند تا گروه‌های کُرد و هم پیمانانشان را به عنوان گروه‌هایی معرفی کنند که درحال مبارزه با تروریسم هستند و خواسته آنها خودمختاری یا فدرالیته است که موضوع قابل بررسی و مناقشه از سوی قدرت‌های جهانی است.
تنها موضوع برجا مانده «نفت» است که آن هم در کنترل و تحت نظارت و اشراف آمریکایی‌ها باقی می‌ماند و در این بین تنها ابزارهای تامین کننده خواسته‌های واشنگتن در این امر تغییر کرده است.
از آنجا ارتش و نیروهای مسلح سوریه آشکارا در حال تدارک برای آغاز عملیات نظامی در جبهه عملیاتی شرق از چندین محور اصلی هستند، لازم بود تا معادلات حاکم بر این جبهه به هر طریق ممکن تغییر کرده و بر پیچیدگی آن با حضور مستقیم آمریکایی‌ها و منع نیروی هوایی سوریه از حمله به مواضع نظامیان آمریکایی افزوده شود.
بر این اساس هرگونه رویارویی با نیروهای دموکراتیک یا کمیته‌های مبارز کُرد مانند حوادث رخ داده در این اواخر در قامشلی از بُعد سیاسی تهدید شمرده می‌شود، چون متهم کردن دمشق به زخمی یا کشته شدن نظامی یا نظامیان آمریکایی زمینه را بر اعمال فشارهای تازه بر نظام سوریه و گشودن باب محکومیت‌های جدید بین المللی می‌گشاید.
با این حال گزارش‌ها از شرق سوریه تاکید می‌کند که ارتش این کشور با وجود موانع سیاسی ایجاد شده از سوی آمریکایی‌ها خود را برای عملیات در این جبهه آماده می‌کنند، چون دمشق می‌داند، یکی از دلایل فعال کردن جبهه حلب در این برهه زمانی، منحرف کردن نگاه ارتش سوریه از شرق به شمال و جلوگیری از شکستن محاصره دیر الزور است که اولین گام فروپاشی داعش در شرق سوریه است.
