به گزارش مشرق، بنیامین نتانیاهو -نخست وزیر اسرائیل- در خصوص کمپین‌های انتخاباتی آمریکا بار دیگر خود را در موقعیتی می‌بیند که به هیچ عنوان مورد پسندش نیست.
در سال 2012 وی جانب میت رامنی، از حزب جمهوریخواه را گرفت. «شلدون ادلسون» محرم اسرار نتانیاهو میلیون ها دلار به کمپین جمهوریخواهان کمک کرد و «ران درمر» فرد مورد اعتماد نخست وزیر اسرائیل نیز شبکه حمایتی برای جمهوری خواهان در میان جامعه یهودیان تشکیل داد.
در سال 2008 نیز اگرچه نتانیاهو هنوز نخست وزیر نشده بود، اما در مقابل باراک اوباما مخفیانه از پیروزی رقیب جمهوریخواه وی یعنی «جان مک کین» حمایت می کرد.
این بار اما کاری از دست نتانیاهو ساخته نیست. ترجیح وی برای کاندیداتوری جمهوریخواهان، مارکو روبیو بود. اما وی هم اکنون با دونالد ترامپ طرف است. نتانیاهو و اطرافیانش برای مواجهه با ترامپ آمادگی ندارند. ترامپ، تاکنون کاملا خارج از حلقه حاکمیت بوده است و هیچ کس نمی‌داند که چطور می‌توان با او همکاری کرد و قواعد بازی هم اکنون چگونه است.
در سمت دموکرات ها نیز اوضاع فرق چندانی ندارد. پس از اوباما، هیلاری کلینتون آخرین کسی است که نتانیاهو دوست دارد وی را در کاخ سفید ببیند. تل آویو با رصد دقیق کمپین‌های انتخاباتی به این نتیجه رسیده است که کاندیداتوری کلینتون قطعی است. رقابت میان هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ، نتانیاهو را در موقعیتی عجیب قرار داده است. وی هیچ ایده‌ای در مورد اینکه از کدام یک باید حمایت کند، ندارد.
کلینتون رویکردی خصمانه نسبت به نتانیاهو دارد. نخست وزیر اسرائیل، هیلاری را دشمن قسم خورده خود و بدتر از اوباما می‌داند و دلیل آن هم اینست که نمی‌تواند افکار عمومی اسرائیل را علیه وی بر انگیزد.
اخبار حاکی از آن است که هیلاری کلینتون در حال تشکیل تیمی برای بعد از پیروزی خود در مورد موضوعات بین المللی و بویژه موضوعات خاورمیانه است. این تیم شامل چندین کارشناس است که بخش اعظمی از آنها داوطلبانه وارد این کار شده‌اند و تعداد کمی از آنها نیز در ازای دریافت حقوق به کمپین پیوسته‌اند.
گزارش‌های متعددی در این مورد در آمریکا منتشر شده است. اسامی که در این گزارش ها مورد توجه قرار گرفته، زیاد برای نتانیاهو خوشایند نیست: «جیک سولیوان» مشاور اوباما در امور توافق هسته‌ای با ایران و «لورا روزنبرگر» مقام سابق وزارت خارجه از جمله این افراد هستند. «لئون پانه‌تا» وزیر دفاع سابق آمریکا، «مایکل فلورنوی» یکی از مقامات ارشد پیشین وزارت دفاع و «نیک برنز» معاون پیشین وزارت خارجه از دیگر افرادی هستند که با آنها مشاوره صورت می‌گیرد. همه این افراد کسانی بوده‌اند که به نحوی در روابط سرد میان تل آویو و واشنگتن در سال‌های اخیر دخیل بوده‌اند.
کلینتون در ارائه دستور کار خود از تشکیل تیمی ویژه برای تمرکز روی موضوع صلح اسرائیل و فلسطین نیز سخن به میان آورده است. همان افرادی که در دوران دولت اوباما روی این موضوع کار می‌کردند، هم اکنون در تیم پیشنهادی کلینتون نیز حضور دارند. ایان گلدنبرگ، تامارا کافمن، درک کالت، پرم کومار و دیوید ماکووسکی در زمره این افراد هستند. اگرچه همکاری این اشخاص فعلا داوطلبانه است، اما واضح است که در صورت پیروزی کلینتون این افراد به موقعیت‌های قابل توجهی دست پیدا خواهند کرد.
هدف کلینتون مشخص است: وی به دنبال این است که در صورت پیروزی وقت خود را برای بررسی تجارب پیشین یا انجام اقداماتی مشابه هدر ندهد. در شرایطی که سیاست نتانیاهو اتلاف وقت است، جاه طلبی کلینتون می‌تواند برای نخست وزیر اسرائیل بسیار نامطلوب باشد. وی روی این که تمرکز رئیس جمهور آمریکا به سایر مسائل سیاسی جلب شده و در این زمینه تصمیم‌گیری جدی نداشته باشد، حساب کرده بود. وی هشت سال اخیر را با اوباما در حالی گذراند که از هرگونه توافق یا پیاده کردن هرگونه تصمیم و تحولی اجتناب کرد.
آخرین چیزی که نتانیاهو انتظار آن را دارد، رئیس‌جمهوری است که به امور اشراف کامل داشته و برای آنها برنامه داشته باشد. هیلاری کلینتون به عنوان یک حامی اسرائیل و نه نتانیاهو شناخته می‌شود.
کلینتون پیشتر در مقام وزیر خارجه تماس‌ها و ارتباطات با اسرائیل را مدیریت می‌کرده و یکی از کسانی بوده که خواهان توقف شهرک سازی‌های اسرائیل در کرانه باختری بوده است. به طور کلی می توان گفت که نتانیاهو به خوبی از دیدگاه کلینتون نسبت به خود اطلاع دارد و شخص نتانیاهو نیز رویکرد مثبتی به کلینتون ندارد. در حال حاضر نخست وزیر اسرائیل در تلاش است که خود را برای هر دو گزینه نامطلوب پیش رو (کلینتون یا ترامپ) آماده کند. اگر هیلاری پیروز میدان شود، وی باید همه استعدادها و توانایی خود را به عهده بگیرد. در این شرایط، «خائیم سابان» که یکی از افراد نزدیک به کلینتون است، نقش محوری را در دست خواهد داشت. وی به عنوان میانجی بین کلینتون و نتانیاهو عمل خواهد کرد.
منبع: دیپلماسی ایرانیدر سال 2012 وی جانب میت رامنی، از حزب جمهوریخواه را گرفت. «شلدون ادلسون» محرم اسرار نتانیاهو میلیون ها دلار به کمپین جمهوریخواهان کمک کرد و «ران درمر» فرد مورد اعتماد نخست وزیر اسرائیل نیز شبکه حمایتی برای جمهوری خواهان در میان جامعه یهودیان تشکیل داد.
در سال 2008 نیز اگرچه نتانیاهو هنوز نخست وزیر نشده بود، اما در مقابل باراک اوباما مخفیانه از پیروزی رقیب جمهوریخواه وی یعنی «جان مک کین» حمایت می کرد.
این بار اما کاری از دست نتانیاهو ساخته نیست. ترجیح وی برای کاندیداتوری جمهوریخواهان، مارکو روبیو بود. اما وی هم اکنون با دونالد ترامپ طرف است. نتانیاهو و اطرافیانش برای مواجهه با ترامپ آمادگی ندارند. ترامپ، تاکنون کاملا خارج از حلقه حاکمیت بوده است و هیچ کس نمی‌داند که چطور می‌توان با او همکاری کرد و قواعد بازی هم اکنون چگونه است.
در سمت دموکرات ها نیز اوضاع فرق چندانی ندارد. پس از اوباما، هیلاری کلینتون آخرین کسی است که نتانیاهو دوست دارد وی را در کاخ سفید ببیند. تل آویو با رصد دقیق کمپین‌های انتخاباتی به این نتیجه رسیده است که کاندیداتوری کلینتون قطعی است. رقابت میان هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ، نتانیاهو را در موقعیتی عجیب قرار داده است. وی هیچ ایده‌ای در مورد اینکه از کدام یک باید حمایت کند، ندارد.
کلینتون رویکردی خصمانه نسبت به نتانیاهو دارد. نخست وزیر اسرائیل، هیلاری را دشمن قسم خورده خود و بدتر از اوباما می‌داند و دلیل آن هم اینست که نمی‌تواند افکار عمومی اسرائیل را علیه وی بر انگیزد.
اخبار حاکی از آن است که هیلاری کلینتون در حال تشکیل تیمی برای بعد از پیروزی خود در مورد موضوعات بین المللی و بویژه موضوعات خاورمیانه است. این تیم شامل چندین کارشناس است که بخش اعظمی از آنها داوطلبانه وارد این کار شده‌اند و تعداد کمی از آنها نیز در ازای دریافت حقوق به کمپین پیوسته‌اند.
گزارش‌های متعددی در این مورد در آمریکا منتشر شده است. اسامی که در این گزارش ها مورد توجه قرار گرفته، زیاد برای نتانیاهو خوشایند نیست: «جیک سولیوان» مشاور اوباما در امور توافق هسته‌ای با ایران و «لورا روزنبرگر» مقام سابق وزارت خارجه از جمله این افراد هستند. «لئون پانه‌تا» وزیر دفاع سابق آمریکا، «مایکل فلورنوی» یکی از مقامات ارشد پیشین وزارت دفاع و «نیک برنز» معاون پیشین وزارت خارجه از دیگر افرادی هستند که با آنها مشاوره صورت می‌گیرد. همه این افراد کسانی بوده‌اند که به نحوی در روابط سرد میان تل آویو و واشنگتن در سال‌های اخیر دخیل بوده‌اند.
کلینتون در ارائه دستور کار خود از تشکیل تیمی ویژه برای تمرکز روی موضوع صلح اسرائیل و فلسطین نیز سخن به میان آورده است. همان افرادی که در دوران دولت اوباما روی این موضوع کار می‌کردند، هم اکنون در تیم پیشنهادی کلینتون نیز حضور دارند. ایان گلدنبرگ، تامارا کافمن، درک کالت، پرم کومار و دیوید ماکووسکی در زمره این افراد هستند. اگرچه همکاری این اشخاص فعلا داوطلبانه است، اما واضح است که در صورت پیروزی کلینتون این افراد به موقعیت‌های قابل توجهی دست پیدا خواهند کرد.
هدف کلینتون مشخص است: وی به دنبال این است که در صورت پیروزی وقت خود را برای بررسی تجارب پیشین یا انجام اقداماتی مشابه هدر ندهد. در شرایطی که سیاست نتانیاهو اتلاف وقت است، جاه طلبی کلینتون می‌تواند برای نخست وزیر اسرائیل بسیار نامطلوب باشد. وی روی این که تمرکز رئیس جمهور آمریکا به سایر مسائل سیاسی جلب شده و در این زمینه تصمیم‌گیری جدی نداشته باشد، حساب کرده بود. وی هشت سال اخیر را با اوباما در حالی گذراند که از هرگونه توافق یا پیاده کردن هرگونه تصمیم و تحولی اجتناب کرد.
آخرین چیزی که نتانیاهو انتظار آن را دارد، رئیس‌جمهوری است که به امور اشراف کامل داشته و برای آنها برنامه داشته باشد. هیلاری کلینتون به عنوان یک حامی اسرائیل و نه نتانیاهو شناخته می‌شود.
کلینتون پیشتر در مقام وزیر خارجه تماس‌ها و ارتباطات با اسرائیل را مدیریت می‌کرده و یکی از کسانی بوده که خواهان توقف شهرک سازی‌های اسرائیل در کرانه باختری بوده است. به طور کلی می توان گفت که نتانیاهو به خوبی از دیدگاه کلینتون نسبت به خود اطلاع دارد و شخص نتانیاهو نیز رویکرد مثبتی به کلینتون ندارد. در حال حاضر نخست وزیر اسرائیل در تلاش است که خود را برای هر دو گزینه نامطلوب پیش رو (کلینتون یا ترامپ) آماده کند. اگر هیلاری پیروز میدان شود، وی باید همه استعدادها و توانایی خود را به عهده بگیرد. در این شرایط، «خائیم سابان» که یکی از افراد نزدیک به کلینتون است، نقش محوری را در دست خواهد داشت. وی به عنوان میانجی بین کلینتون و نتانیاهو عمل خواهد کرد.
