منصور شوشتری، جانباز و آزاده دوران دفاع مقدس است که به گفته خود در دوران اسارت قرآن را فراگرفت و امروز وظیفه خود می‌داند آنچه از قرآن آموخته است به دیگران نیز انتقال دهد.به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، منصور شوشتری، جانباز دوران دفاع مقدس و آزاده است که در زمینه آموزش روخوانی، روانخوانی و بیان تفسیر قرآن فعالیت می‌کند.
وی درباره حضور خود در جبهه‌های جنگ تحمیلی گفت: از سال سوم راهنمایی به جبهه عازم شدم، سال ۶۷ به اسارت دشمن در آمدم و سال ۶۹ به میهم بازگشتم.
این آزاده که چندین سال است مدرس قرآن و قاری است، از آشنایی خود با قرآن چنین گفت: وقتی عازم جبهه شدم، قرآن خواندن بلد نبودم و این باعث خجالت من شده بود.
زمانی که اسیر شدم یکی از اسرا که بسیار به ما کمک می‌کرد، گفت: قرآن بخوان، هم علم است و هم خسته نمی‌شوی. این چنین بود که در دوران اسارت روخوانی قرآن را یاد گرفتم و بعد به حفظ و فراگیری ترجمه و تفسیر آن نیز پرداختم.
شوشتری با بیان اینکه اسارت سبب خیر شد که با این راه آشنا شوم، ادامه داد: وقتی در سال ۶۹ به کشور بازگشتم وظیفه خود دیدم آنچه را فرا گرفته‌ام به دیگران انتقال دهم، از آن هنگام آموزش قرآن را آغاز کردم.
وی که هر اقدام و فعالیت در زمینه قرآن را وظیفه می‌داند، روزهای سه‌شنبه و چهارشنبه جلسات تفسیر قرآن و پرسش و پاسخ برگزار می‌کند. این جلسات دائمی هستند که روزهای سه‌شنبه در منطقه باغ معین اهواز تشکیل میشود و بیشتر مخاطبان آن پزشک یا پرستار هستند و جلسات چهارشنبه در منزل وی با حضور آشنایان برگزار میشود.
این مدرس قرآن، این جلسات را سبب انس با قرآن و زمینه‌ای برای صله رحم می‌داند.
شوشتری گفت: در کلاس‌ها علاوه بر آموزش روخوانی و روانخوانی به بیان نکاتی از قرآن کریم نیز می‌پردازم. در این جلسات روشی را به کار می‌گیریم که یک فرد بی‌سواد در ۱۵ روز می‌تواند قرآن خواندن را بیاموزد.
وی با تصریح به مهجوریت قرآن کریم با وجود آسانی آن به سوره واقعه اشاره کرد و گفت: در این سوره خداوند قسم می‌خورد: «فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ»(واقعه، ۷۵) قسم به گردش کهشکشان‌ها و اگر بدانید این قسم بزرگی است و بعد از قسم، سخن مهمی می‌گوید: «انه لقرآن کریم» قرآن کلام مستقیم خدا است، مردم! این قرآن، کریم است به آن توجه کنید. ما توجه نمی‌کنیم خدا نیز ما را در همین سوره توبیخ کرده است: «أَفَبِهَذَا الْحَدِیثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ»: آیا شما این سخن را سبک [و سست] مىگیرید. چرا با قرآن این کار را می‌کنید؟ مقام این قرآن بسیار بالاست؛ ثقل اکبر است.
