حسن طباطبایی که کارش را با روزنامه نگاری آغاز کرده و پیش از این مدیر مجموعه ورزشی شهید شیرودی بود، پس از مدیریت در مجموعه ورزشی شهید کشوری حالا مدیریت ورزشگاه آزادی را برعهده گرفته و البته چند فدراسیون را هم سرپرستی کرده بود.
سئوال اصلی اینجاست که آیا طباطبایی آنقدر فرصت دارد که همه توان خود را برای رسیدگی به امور مجموعه های تحت مدیریتش صرف کند؟ نگاهی گذرا به دوران مسئولیت او در فدراسیونهای دوومیدانی و وزنه برداری خود گویای همه چیز است.
نکته مهم دیگر اینکه شاید از دید مسئولان دستگاه ورزش پنهان مانده وضعیت فدراسیون کاراته است؛ فدراسیونی که باید در مسابقات قهرمانی جهان شرکت کرده و به دنبال کرسی های از دست رفته در قاره کهن هم باشد. در چنین وضعیتی نه تنها مجمع انتخاباتی برگزار نمی شود که به سرپرست فدراسیون کاراته هم یک مسئولیت پرمشغله دیگر واگذار می شود.
وزیر ورزش و جوانان روز دوشنبه بعد از مجمع کمیته ملی المپیک اعلام کرد که تا پایان المپیک هیچ انتخاباتی در فدراسیون های المپیکی برگزار نمی شود. این سیاست برای رشته هایی که بازیهای مهم المپیک را در دو ماه آینده پیش رو دارند، سیاست عقلانی و منطقی است.
اما برای رشته های غیر المپیکی مثل کاراته که سرپرست پرمشغله ای هم دارد و آبان ماه ملی پوشان کاراته برای دفاع از عنوان قهرمانی تیمی خود باید در مسابقات جهانی اتریش حضور یابند، برگزاری مجمع انتخاباتی از نان شب هم واجب تر است. اهالی کاراته این حق را دارند که نگران اوضاع رشته مورد علاقه و محبوب خود باشند.
بنظر می رسد برگزاری مجمع فدراسیون کاراته در روزهای آینده و حتی با رعایت مسائل شرعی در ایام ماه مبارک رمضان، این رشته پرجمعیت و پرطرفدار و صاحب مقام در آسیا و جهان را از بلاتکلیفی خارج کرد