سرویس جهان مشرق - این روزها به نظر می رسد، داخل خاندان حاکم بر «امارات متحده عربی» تحرکات و اقدامات مهمی در جریان است که موجی از تغییر و تحولات در ساختار قدرت در این کشور را به دنبال خواهد داشت.

در این ارتباط فعالان اماراتی شبکه های اجتماعی  فاش کردند که شیخ «خلیفه بن زاید آل نهیان»، حاکم امارات به دستور برادرش شیخ «محمد بن زاید»، ولی عهد ابوظبی، در اقامت اجباری به سر می برد و رسانه های اماراتی درباره سرنوشت وی، مردم را فریب می دهند.

فعالان اماراتی با اشاره به سکته مغزی خلیفه بن زاید آل نهیان 68 ساله در اوایل سال 2014 و پنهان شدن وی از نظرها علی رغم بهبودی و عدم اطلاع از سرنوشت وی از آن زمان تاکنون، فاش کردند که حاکم امارات با وجود داشتن شرایط جسمی ناپایدار، به دستور برادرش محمد بن زاید داخل کشور در اقامت اجباری به سر می برد و رسانه های وابسته حکومتی درباره سرنوشت وی دروغ می گویند و مقام های اماراتی آماده می شوند، با اعلام وخامت حال شیخ خلیفه، زمینه اعلام خبر مرگ او را فراهم کنند.

ازابتدای سال 2016 فعالان اماراتی از حکومت ابوظبی خواستار روشن شدن وضعیت شیخ خلیفه، توضیح درباره علت غیبت و اطلاع رسانی از وضعیت سلامتی او شده بودند.
عدم پاسخگویی حکومت موجب شد، این فعالان حکومت امارات را تهدید کنند، رازهای پشت پرده غیبت دو ساله شیخ خلیفه را فاش و در این راستا به زودی اسناد موثق و خطرناکی از دلایل غیبت حاکم امارات را منتشر خواهند کرد.

در این راستا،‌ خبرگزاری رسمی امارات (وام) در خبری از سفر شیخ خلیفه به خارج از امارات خبر داد، اما هیچ توضیحی درباره مقصد یا هدف سفر وی منتشر نکرد، موضوعی که موجب شد، رسانه ها تاکید کنند که این موضوع احتمال کودتای محمد بن زاید علیه برادر بزرگترش را تقویت می کند. یک منبع آگاه اماراتی نیز با بیان اینکه سفر غیر منتظره شیخ خلیفه با توجه به وضعیت جسمانی وی نمی توانسته به خواست او انجام شده باشد و می تواند به نوعی تبعید وی توسط برادرش شمرده شود، افزود: آنچه این احتمالات را تقویت می کند، تحرکاتی است که از چند هفته پیش ابوظبی شاهد آن است و به نظر می رسد، محمد بن زاید درحال فراهم کردن مقدمات اعلام برکناری شیخ خلیفه و به دست گرفتن قدرت در این کشور است.

همچنین خبرگزاری رسمی امارات درحالی اعلام کرد، خلیفه بن زاید آل نهیان به مناسبت حلول ماه مبارک رمضان پیام های تبریکی برای سران کشورهای اسلامی فرستاده که باز هم اشاره ای به محل اقامت وی نکرد و این باعث مطرح شدن سوال های زیادی درباره سرنوشت و دلیل مخفی نگه داشتن محل اقامتش شود.

کشور امارات متحده عربی
«امارات» در لغت به معنای شیخ ‌نشین یا امیرنشین است و عنوان «امارات متحده عربی» نیز به معنای «شیخ ‌نشین ‌های متحد عربی» است که کشور «امارات متحده عربی» را تشکیل می دهند، کشوری که تا سال 1971 وجود خارجی نداشت.

از شیخ «زاید بن سلطان آل نهيان» به عنوان بنیانگذار کشور امارات یاد می شود. وی با همکاری شیخ «راشد بن سعيد آل مكتوم» و حمایت استعمار انگلیس که از خلیج فارس خارج شده بود، از کشورهای تابعه از جمله ایران جدا شد و دسامبر 1971 میلادی تشکیل کشور امارات متحده عربی را از اتحاد هفت شیخ ‌نشین کوچک ابوظبی، دبی، شارجه، عجمان، فجیره، راس‌الخیمه و ام قوین اعلام کرد.

تنها 19 درصد از جمعیت 7 میلیون نفری امارات اصالتا اماراتی هستند و مابقی ساکنان این کشور را مهاجران کشورهای دیگر تشکیل می دهند که 23 درصد آنها را اعراب و ایرانیان و حدود 50 درصد از مهاجران کشورهای جنوب و جنوب شرقی آسیا هستند، به همین دلیل امارات پنجمین کشور مهاجرپذیر دنیا به شمار می آید. 96% مردم امارات مسلمان هستند که 80 درصد آنان را اهل سنت و 16 درصد را شیعیان تشکیل می دهند.

اولین نخست وزیر امارات شیخ «مکتوم بن راشد» بود. پس از درگذشت مؤسس امارات، در سال 2004 شیخ «خلیفه بن زاید آل نهیان» به عنوان حاکم و شیخ «محمد بن راشد آل مکتوم»، به عنوان نایب رئیس و نخست وزیر، قدرت را در این کشور به دست گرفتند.

نظام حکومتی در امارات مشروطه سلطنتی فدرال است. «شورای عالی حکام» بالاترین نهاد سیاسی در کشور و متشکل از حکام امارت های هفت گانه است که ریاست آن از ابتدای تاسیس امارات، برعهده حاکم ابوظبی بوده است. تعیین سیاست کلی کشور، انتخاب رئیس و نخست وزیر کشور، انتخاب رئیس و قضات دیوان عالی، موافقت با قوانین اتحادی قبل از صدور آن، موافقت با معاهده ها و قراردادهای بین ‌المللی از اهم صلاحیت های شورا است.

امارات نامتحده عربی!!
کشور امارات درحالی در سال 1971 میلادی تحت عنوان «امارات متحده عربی» توسط هفت شیخ نشین تاسیس شد که از همان سال های اول تشکیل این کشور، شاهد نزاع شیوخ و امرای آن با یکدیگر در قضایای حکومتی مانند میزان تمرکز قدرت، تشکیلات اداری (بوروکراسی)، نیروهای مسلح، محل پایتخت حکومت فدرال، توزیع پست های هیئت دولت، نمایندگی شیخ نشین های فقیرتر، بودجه فدرال، ترکیب بودجه، مرزهای نامشخص و غیره بود که موجب تضعیف اتحاد و یکپارچگی این کشور می شد.

تلاش های رئیس سابق این کشور، برای تحکیم قدرت مرکزی و تقسیم مساوی بودجه به علت گرایشات استقلال طلبانه و خودمحورانه دیگر امیرنشینان و غیبت برنامه های یکپارچه سازی در بدنه حکومت بی نتیجه ماند تا این کشور طی 46 سالی که از تاسیس آن می گذرد، با چالش های ریشه دار و بسیاری در تقسیم قدرت و حرکت به سمت فدرالیسم حقیقی مواجه باشد.
اساسی ترین خطر داخلی که امارات را تهدید می کرد، رقابت دیرینه به دست گرفتن قدرت بین امرای آن بود، چون آنها وجود قدرت مرکزی را همواره تهدیدی علیه استقلال سنتی و منافع شخصی اشان تلقی می کردند.

اختلافات آل نهیان و آل مکتوم
ریشه اختلافات دو خاندان آل نهیان و آل مکتوم را باید در این دوره جستجو کرد. درحالی که شیخ زاید آل نهیان طرفدار ایجاد فدراسیون و یک حکومت مرکزی مقتدر بود، شیخ راشد آل مکتوم از حفظ حقوق سران شیخ نشین ها و تامین قدرت آنها سخن می گفت که مستقیما با چگونگی تقسیم قدرت و اعمال آن و نحوه توزیع طرح های توسعه بین امیرنشین ها ارتباط پیدا می کرد تا تشکیل کشوری به نام امارات متحده عربی آغازی بر رقابت میان امیرنشین های آن باشد.

بازتاب سیاسی و اجتماعی این منازعات موجب شد، امارات از جمله کشورهای فاقد نهادهای مشورتی و سیاسی با اعضای انتخابی منطقه به شمار آید و تا یک دهه پیش یکی از استبدادی ترین کشورهای منطقه شمرده می شد.

شیوخ «رانتیر» امارات
راهکار شیوخ امارات برای مقابله با چالش های ساختاری و مشکلات هویتی در عرصه سیاسی و اجتماعی این کشور به شدت حاکمیت آنها را تهدید می کرد، «تزریق رفاه اقتصادی به رگ ساختار مصرف گرای جامعه امارات» به لطف دلارهای نفتی بود که از جمله کارکردهای حکومت های «رانتیر» است که در آن نظام سیاسی در قبال عدم اخذ مالیات و تامین اعتبار مالی از شهروندان، خود را ملزم به تامین نیازهای سیاسی و اجتماعی و احترام به حقوق اساسی شهروندان نمی بیند.

در طول سال هایی که از تاسیس حکومت امارات می گذرد، شیوخ این کشور با درآمدهای سرشار نفتی و تجاری دهان مخالفان خود را بسته نگه داشته و معدود مخالفان و خواسته های اساسی آنان را زیر پا له کرده اند.

آیا شیخ محمد بن زاید، شیخ جدید امارات است؟
در صورت به بار نشستن تلاش های برکناری شیخ خلیفه از قدرت، بر اساس قانون امارات شیخ «محمد بن زاید»، فرزند ارشد ذکور بنیانگذار امارات از همسر دومش و ولی عهد ابوظبی جانشین شیخ خلیفه خواهد بود.

شیخ خلیفه بن زاید آل نهیان که فرزند ارشد ذکور بنیانگذار امارات از همسرش اولش شمرده می شد، در سال 2004 پس از مرگ «شیخ زاید آل نهیان» به عنوان رئیس حکومت این کشور برگزیده شد.

سکته مغزی شیخ خلیفه در اوایل سال 2014 موجب شد، محمد بن زاید اداره امور کشور را در دست گیرد. برخی آگاهان از مسائل امارات بر این باورند که شیخ خلیفه از عملکرد شیخ محمد بن زاید رضایت نداشت و در صدد تغییر ولی عهد و تعیین جانشینی مناسب برای خود بود.

این محافل از شیخ «احمد بن زاید آل نهیان»، برادر کوچک و ناتنی شیخ خلیفه به عنوان گزینه مد نظر حاکم امارات نام می برند و برای هموار کردن مقدمات شیخ خلیفه احمد را به ریاست صندوق ابوظبی منصوب می کند، اما وی در یک حادثه هوایی در پی سقوط هواپیمایش در مراکش کشته می شود تا مهمترین رقیب شیخ زاید از میدان خارج شود.

حال تنها مرگ شیخ خلیفه است که با تحقق آن، امور امارات رسما در اختیار شیخ محمد بن زاید قرار خواهد گرفت، کسی که به داشتن مواضع و دیدگاه های افراطی در حکومتداری در داخل و سیاست های خصمانه با همسایگان معروف است.

عملکرد شیخ زاید در سال های اخیر نشان داده که وی دارای تفکرات مستبدانه و دیکتاتور مآبانه و توسعه طلبانه در مسائل داخلی و خارجی است، به همین منظور وی به بهانه مقابله با گروه های اسلام گرا به ویژه «اخوان المسلمین» شماری از روشنفکران، اساتید دانشگاه ها و روزنامه نگاران اماراتی را بازداشت و زندانی کرد.

همچنین در امور داخلی شیخ محمد بن زاید معتقد است که سمت های کلیدی باید در دست قبایل ابوظبی باشد، زیرا سیاست های داخلی و خارجی این کشور در پایتخت تعیین می شود. وی حتی از امارت های دیگر این کشور خواسته، از تعیین ولی عهد خودداری کنند، زیرا این سمت تنها باید در اختیار ابوظبی باشد.

 خاندان آل نهیان اصالتا یمنی و از قبایل مهاجر یمن هستند که در امارات سکنی گزیده اند و از دیرباز روابط خصمانه ای با دیگر قبایل اماراتی داشته اند. به همین دلیل با روی کار آمدن شیخ محمد بن زاید و کنترل امور امارات توسط وی و برادرانش، سیاست های داخلی و خارجی ابوظبی دستخوش تغییرات عمده ای خواهد شد که این تغییرات می تواند بر روابط ابوظبی با همسایگانش تاثیر منفی داشته باشد.

در سال های اخیر شیخ محمد بن زاید اقداماتی علیه کشورهای همسایه کرد که سبب نارضایتی این کشورها و تیرگی روابط ابوظبی با کشورهای دیگرعربی شد، از جمله اقدامات وی در این خصوص می توان به برنامه ریزی او برای کودتای نظامی در عمان طی در دست داشتن ریاست دستگاه اطلاعات امارات اشاره کرد که برملا شدن آن، روابط ابوظبی و مسقط را به شدت تیره کرد.

همچنین اختلافات ارضی امارات با قطر و عربستان در سال های اخیر دستمایه برخی اقدامات شیخ محمد بن زاید علیه ریاض و دوحه بود. همچنین تامین مالی گروه های تروریستی تکفیری در پاکستان، افغانستان و سوریه مانند «طالبان» و «القاعده» و اعزام نیروهای امنیتی و نظامی اماراتی به بحرین و سپس یمن از اقدامات دیگر شیخ محمد بن زاید در سال های اخیر بوده است.

رسوایی های شیخ زاید
مواضع و دیدگاه های سیاسی شیخ زاید به حمایت از القاعده و طالبان و گروه های تروریستی تکفیری در سوریه و پاکستان و افغانستان محدود نمی شود، بلکه بسیاری از قضایا و مسائل منطقه ای در تمام سطوح را دربر می گیرد که به بارزترین آنها اشاره می شود:

- رسوایی غزه
منابع آگاه در جنبش اسلامی «حماس» در سال 2014 پرده از رسوایی بزرگ امارات در نواز غزه برداشته و افشا کردند: تیم 50 نفره پزشکان اماراتی که تحن عنوان احداث بیمارستان میدانی وارد نوار غزه شده بودند، چند روز بعد به صورت غیرمنتظره غزه را ترک کردند.

به گفته این منابع، کادر اماراتی، زمانی نوار غزه را ترک کرد که دستگاه های امنیتی حماس افشا کرد، اعضای این تیم که برخی از آنها افسر ارشد دستگاه های امنیتی ابوظبی هستند، برای رژیم صهیونیستی کار می کنند و ماموریت آنها جمع آوری اطلاعات درباره «گردان های عزالدین قسام»، شاخه نظامی جنبش حماس و سکوهای پرتاب موشک این جنبش بوده است.

یک آگاه دیگر در جنبش حماس نیز گفت: هدف از راه اندازی بیمارستان میدانی تیم اماراتی در کنار بیمارستان الاقصی در منطقه دیر البلح غزه، تبدیل آن به بزرگترین لانه جاسوسی رژیم اشغالگر در نوار غزه بود.

- تشکیل یگان سری توسط بلک واتر
«اریک پرنس»، مدیر و مالک سابق شرکت امنیتی بدنام «بلک ‌واتر» در سال 2013 افشا کرد، شیخ زاید از این شرکت آمریکایی خواستار تشکیل یگان نظامی سری برای امارات شده تا از شیوخ این کشور در مقابل تهدیدات داخلی و خارجی دفاع کند.

شیخ زاید قرار است، از این نیروها برای سرکوب هرگونه ناآرامی‌ در اردوگاه‌ های مملو از کارگران خارجی شاغل در میدان های نفتی این کشور یا اعتراضات اصلاح طلبان اماراتی استفاده کند.

پایگاه آموزش نظامی این نیروها در شهر نظامی زاید واقع شده و عناصر این یگان‌ از کشورهای کلمبیا، آفریقای جنوبی و کوبا تامین شده اند که نظامیان بازنشسته آمریکایی و کهنه سربازان جنگی از یگان‌ های عملیات ویژه انگلیس آنها را آموزش می ‌دهند.

- دبی کانون پولشویی در جهان
«کنت رژوک» 62 ساله نظامی کهنه کار و وکیل سابق آمریکایی که در جوانی به قاچاق مواد مخدر مشغول بوده، سال گذشته افشا کرد: اگر جوان بود و قصد تکرار کارهای گذشته را داشت، قطعا دبی را برای این کار انتخاب می کرد، چون در این کشور هرچند خشونت کم است، اما جرایم دیگری در امارات اتفاق می افتد که مانند آن در هیچ نقطه از جهان رخ نمی دهد.

به گفته وی اغلب مردم از اقصی نقاط جهان به دبی سفر می کنند و این شهر حلقه ارتباط آسیا، افریقا و اروپا است و به راحتی می توان مبالغ هنگفت را در این شهر جابجا کرد.
رژوک با اذعان به اینکه در جوانی مبالغ هنگفتی را در این شهر جابجا کرده، از دبی به عنوان مرکز پولشویی در جهان یاد می کند.

- صادرات محموله‌های گوشت اسرائیلی
در جدیدترین رسوایی روزنامه کویتی «القبس» افشا کرد: یک کشتی بزرگ به نام «میسورا» حامل گوشت متعلق به یک شرکت اردنی در کویت، از بندر ایلات در سرزمین های اشغالی وارد بندر الشویخ در کویت شد.

روزنامه القبس خاطر نشان می کند که کشتی میسورا از روزهای نهم تا یازدهم ماه جاری به مدت سه روز در سرزمین های اشغالی توقف کرد و از آن جا به بندر العقبه رفت وسپس وارد کویت شد.

این اطلاعات همزمان با گزارش پایگاه معروف انگلیسی «میدل ایست» ارائه شده که اعلام کرده است، شیخ منصور بن زائد معاون نخست وزیر امارات و وزیر امور ریاست، مالک شرکتی است که گوشت گاو را به تل آویو وارد می کند.

براساس گزارش میدل ایست، این مسئول رده بالای اماراتی، معاون رئیس شرکتی بزرگ است که علیرغم نبود روابط رسمی میان ابوظبی و تل آویو، مخفیانه درزمینه صادرات چارپایان به بازار اسرائیل و واردات گوشت اسرائیل فعالیت می کند.

به گفته میدل ایست 40 درصد از سهام شرکت «مستقبل الامارات» از آن شیخ منصور است. شرکت مسقبل الامارت، یک شرکت مواد غذایی است که معامله های بزرگ و پیچیده تجاری با شریک اسرائیلی خود که با پسر «آریل شارون»، نخست وزیر سابق اسرائیل درارتباط است، برقرار کرده است.