به گزارش مشرق، تنها 46 روز دیگر باقی مانده تا ورزش ایران قدم در میدان بزرگی به نام المپیک بگذارد اما هنوز برخی فدراسیون های ورزشی در حال دست و پنجه نرم کردن با مشکلات مالی هستند. به تعویق افتادن و لغو اردوهای خارجی و مسابقات تدارکاتی، پرداخت نکردن حقوق و گلایه از وضعیت نامناسب تغذیه از مهمترین مشکلاتی هستند که این روزها شنیده می شود.
در اواخر سال 94 رییس جمهور در مراسم تجلیل از مدال آوران اعلام کرد:" هر تلاشی لازم باشد، دولت برای موفقیت ورزش انجام می‌دهد." رییس جمهور در ضیافت افطاری اخیر خود با ورزشکاران نیز به صراحت اعلام کرد که ورزش قهرمانی می‌تواند مشوق نسل جوان کشورمان برای ورزش همگانی باشد.
حمایت صریح رییس جمهور از ورزش این تصور را به وجود می‌آورد که شرایط حساس ایران و قرار داشتن در آستانه‌ی المپیک بالاخره به چشم دولت آمده و مشکل عمده ورزش ایران که فعلا مسائل مالی است حل خواهد شد اما به نظر می‌رسد این کمک مالی به ورزش با تاخیر مواجه شده و این در حالی است که فدراسیون‌ها امروز نیازمند کمک هستند و اگر این کمکهای مالی مثلا یک ماه دیگر انجام شود، مانند نوشدارویی خواهد بود که درمانی نخواهد داشت.
بحث اصلی این است که تا آغاز المپیک مدت زمان زیادی باقی نمانده و اگر در این فاصله زمانی اعتبارات در اختیار ورزش قرار نگیرد بعد از المپیک دیگر دردی از ورزش دوا نمی شود.
در المپیک از رشته های کشتی، وزنه برداری و تکواندو به عنوان مدال آوران اصلی و سپس از تیراندازی بانوان و شاید دوومیدانی به عنوان مدال‌آوران بالقوه یاد می‌شود. علاوه بر سه رشته اصلی، حتی در رشته‌ای مانند تیراندازی این امیدواری وجود دارد بانوان بتوانند اتفاق تاریخی را رقم بزنند و مدال آور باشند اما با این شرایط شاید معادلات کمی برهم بریزد.
پس از دستور رئیس‌جمهور مبنی بر نگاه ویژه به ورزش برای المپیک ریو، اگر قرار است به وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک کمک ویژه‌ای شود، اکنون وقت آن است و تاخیر کردن و از دست دادن زمان دیگر جبران شدنی نخواهد بود.
حتما در پایان المپیک ریو 2016، تحلیل‌گران به مقایسه نتایج المپیک لندن (12 مدال کسب شد) و المپیک ریو خواهند پرداخت. موضوعی که شاید بتوان از هم‌اکنون با رفع برخی مشکلات و دغدغه‌های کوچک زمینه حذف بازخورد‌های منفی 2 ماه دیگر را به حداقل ممکن رساند تا نقطه روشنی دیگر در کارنامه دولت تدبیر و امید برای همیشه ثبت و ماندگار شود.
در اواخر سال 94 رییس جمهور در مراسم تجلیل از مدال آوران اعلام کرد:" هر تلاشی لازم باشد، دولت برای موفقیت ورزش انجام می‌دهد." رییس جمهور در ضیافت افطاری اخیر خود با ورزشکاران نیز به صراحت اعلام کرد که ورزش قهرمانی می‌تواند مشوق نسل جوان کشورمان برای ورزش همگانی باشد.
حمایت صریح رییس جمهور از ورزش این تصور را به وجود می‌آورد که شرایط حساس ایران و قرار داشتن در آستانه‌ی المپیک بالاخره به چشم دولت آمده و مشکل عمده ورزش ایران که فعلا مسائل مالی است حل خواهد شد اما به نظر می‌رسد این کمک مالی به ورزش با تاخیر مواجه شده و این در حالی است که فدراسیون‌ها امروز نیازمند کمک هستند و اگر این کمکهای مالی مثلا یک ماه دیگر انجام شود، مانند نوشدارویی خواهد بود که درمانی نخواهد داشت.
بحث اصلی این است که تا آغاز المپیک مدت زمان زیادی باقی نمانده و اگر در این فاصله زمانی اعتبارات در اختیار ورزش قرار نگیرد بعد از المپیک دیگر دردی از ورزش دوا نمی شود.
در المپیک از رشته های کشتی، وزنه برداری و تکواندو به عنوان مدال آوران اصلی و سپس از تیراندازی بانوان و شاید دوومیدانی به عنوان مدال‌آوران بالقوه یاد می‌شود. علاوه بر سه رشته اصلی، حتی در رشته‌ای مانند تیراندازی این امیدواری وجود دارد بانوان بتوانند اتفاق تاریخی را رقم بزنند و مدال آور باشند اما با این شرایط شاید معادلات کمی برهم بریزد.
پس از دستور رئیس‌جمهور مبنی بر نگاه ویژه به ورزش برای المپیک ریو، اگر قرار است به وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک کمک ویژه‌ای شود، اکنون وقت آن است و تاخیر کردن و از دست دادن زمان دیگر جبران شدنی نخواهد بود.
حتما در پایان المپیک ریو 2016، تحلیل‌گران به مقایسه نتایج المپیک لندن (12 مدال کسب شد) و المپیک ریو خواهند پرداخت. موضوعی که شاید بتوان از هم‌اکنون با رفع برخی مشکلات و دغدغه‌های کوچک زمینه حذف بازخورد‌های منفی 2 ماه دیگر را به حداقل ممکن رساند تا نقطه روشنی دیگر در کارنامه دولت تدبیر و امید برای همیشه ثبت و ماندگار شود.
