کسب یک سهمیه از مسیری با چند دوربرگردان
احسان روزبهانی توانست در بوکس نیمهحرفهای یا همان APB سهمیه حضور در ریو را کسب کند، البته کمتر کسی فکر میکرد که بوکس از 4 سهمیه خود تنها یک سهمیه به دست بیاورد زیرا جاده رسیدن به ریو کاملا مشخص بود و البته با وجود دور برگردانهای فراوان فرصت اشتباهات وجود داشت. بعد از کسب سهمیه در وزن 81 کیلوگرم در مسابقات نیمهحرفهای بوکسیها در اولین گام میتوانستند در رقابتهای جهانی قطر حاضر شوند و سهمیه مستقیم را از آن خود کنند که متاسفانه تیم دو نفره ایران اصلا در این مسابقات حاضر نشد. سجاد محرابی و رضا مرادخانی میتوانستند در صورت اعزام شانس خود را در این پیکارها برای کسب مستقیم سهمیه آزمایش کنند که این فرصت به نوعی برای آنها فراهم نشد تا به حضور در رقابتهای بعدی امیدوار باشند.
دستهای خالی، پشت دیوار چین
بعد از رقابتهای جهانی مسابقات قارهای جادهای بود که تیم کشورمان میتوانست مسافرانش را برای رسیدن به ریو از این جاده رد کند اما متاسفانه بوکسورهای اعزامی در پشت دیوار بلند چین هم ناکام شدند تا به این ترتیب باز هم امیدها برای حفظ تعداد سهمیههای لندن برای حضور در ریو کمتر شود. تیم ایران در این مسابقات با 8 بوکسور اعزام شد اما نتوانست از 30 سهمیه تقسیم شده در چین یک سهمیه را نیز از آن خود کند. بعد از این مسابقات بود که باز هم ناطق نوری رئیس کهنهکار فدراسیون این رشته کادر فنی خود را تغییر داد تا سومین شانس کسب سهمیه مستقیم به دستان انصاری بیفتد. انصاری که در چند سال اخیر کمتر شاهد حضور وی به عنوان مربی در ترکیب کادر فنی تیم ملی بودیم.
آفتاب بوکس ایران پشت ابرهای باکو ماند
انصاری به عنوان سرمربی تیمی تقریبا آماده را در اختیار داشت تا در مسابقات جهانی باکو به کسب سهمیه بپردازد اما در میدان جهانی آذربایجان نیز بوکسورهای ایران یکی بعد از دیگری حذف شدند تا آسمان ابری این رشته همچنان گرفته باقی بماند. 8 بوکسور به باکو اعزام شدند اما در عین ناباوری هیچ کدام نتوانستند بلیت خود را برای پرواز به ریو اوکی کنند.
تقریبا بعد از این ناکامی بزرگ بود که امید بوکس ایران برای بالا بردن سهمیه خود تقریبا ناامید شد. بعد از باکو تنها رقابتهای ونزوئلا باقی مانده بود اما در عین ناباوری سجاد محرابی به این مسابقات هم اعزام نشد. فدراسیون در شرایطی مشکلات روادید و شاید مالی را در این مورد مطرح کرد که اگر او به همراه سجاد محمدپور به این مسابقات اعزام میشد برای کسب سهمیه حتی شانس بیشتری از مسابقات قبلی داشتند. به طور مثال در وزن محمدپور تنها 6 بوکسور به ونزوئلا رفتند و شانس او برای موفقیت در بین این تعداد بوکسور بسیار بالا بود، این اعزام انجام نشد و آب هم در دل فدراسیون نشینها تکان نخورد.
راه سخت تک نماینده ایران تا سکوی المپیک
به این ترتیب پرونده کسب سهمیه برای بوکس ایران بسته شد تا حالا علاقهمندان به این رشته تنها امیدشان برای کسب مدال در ریو احسان روزبهانی باشد. روزبهانی که در ریو در یکی از مرگبارترین اوزان روی رینگ میرود و به نوعی راه دشواری برای رسیدن به سکو پیش روی خود میبیند. در مجموع 27 بوکسور در وزن 81 کیلوگرم در ریو به مشتزنی میپردازند که تقریبا اکثریت این بوکسورها عنوانداران قاره خودشان هستند، البته باید اشاره کرد در این میان روزبهانی هم در این مدت تمرینات خوبی را پشت سر گذاشته و در مسابقات و اردوهای خوبی شرکت کرده است. او در کنار تمرینات به جمهوری چک سفر کرده و در ایتالیا و چین هم خودش را به نوعی محک زده است.
حالا روزبهانی تنها امید بوکس است و میتواند ناجی این رشته برای ایران در ریو باشد. او با گرفتن سهمیه المپیک در APB ثابت کرده که از پس کارهای سخت برمیآید و دوستداران این رشته میتواند به او امیدوار باشند. روزبهانی میتواند نام خود را در تاریخ بوکس ایران جاودانه کند و با وجود تمام کمبودها ثابت کند اراده یک قهرمان میتواند بر هر مشکلی فائق بیاید.