به گزارش مشرق، حجت الاسلام یعقوب جعفری نیا مفسر و قرآن پژوه در گفتگو با مهر در رابطه با تعریف روزه در قرآن اظهار داشت: روزه از نظر قرآن عملی واجب است که مخصوص امت اسلامی نیست.
وی افزود: ممکن است روزه داری امتها در شرایط و جزئیات بایکدیگر فرق داشته باشد اما در اساس که همان امساک از خوردن و آشامیدن و ترک لذت بوده در تمام ادیان یکسان است.
حجت الاسلام جعفری نیا گفت: روزه عمدتا برای ایجاد روحیه تقوا و خودنگاه داری در انسان سفارش شده است. قرآن وقتی می فرماید که روزه برای شما واجب شده است علت آن را چنین بیان می کند : "لعلکم تتقون که شما دارای تقوا باشید". انسان روزه دار با چشم پوشی از خوردن و آشامیدن به امر الهی تمرینی برای مطیع بودن در امر الهی، تقوا و حفظ خود از معصیت و نافرمانی خدا انجام می دهد.
وی تصریح کرد: هدف از روزه داری ایجاد تقوا است، چرا که تقوا ایجاد مصونیت نسبت به گناه محسوب می شود. برای روزه فوائد بسیاری گفته شده اما در قرآن به هیچ کدام از آنها اشاره نشده است و تنها به مسئله تقوا اشاره شده است، چرا که روزه داری که به تقوا منتهی می شود به قدری اراده انسانها را قوی می کند که انسان می تواند در مواقع حساس به امر الهی از لذتها بگذرد و با گرفتاریها کنار بیاید.
این قرآن پژوه اظهار داشت: در قرآن کریم وقتی دستور روزه گرفتن آمده است با یک لحن بسیار ملایم و و لحنی که در بشر تأثیر مثبتی دارد مطرح شده است. قرآن پیش از واجب کردن روزه کسانی که ایمان آورده اند را با عبارت " یا ایها الذین آمنوا" مورد خطاب قرار می دهد عبارتی که بار عاطفی دارد.
جعفری نیا گفت: پس از آن می فرماید روزه بر شما واجب شده همانطور که بر امتهای پیشین واجب شده است. به تدریج اشاره به چند روزه معین می کند و سپس می گوید که این چند روز ماه رمضان است و پس از آن ویژگیهای ماه رمضان را بیان می کند و با ذکر متوالی این نکته مکلف را از نظر روحی آماده می کند که پذیرای این تکلیف باشد، تلکیف دشواری که نتایج آن بسیار مهمتر و والاتر از زحمتی است که روزه دار متحمل آن می شود.
وی در رابطه با شرایطی که قرآن برای روزه داری معین کرده گفت: قرآن وارد جزئیات نشده اما وقتی هدف از روزه داری را بیان کرده به طور طبیعی این امر شرایط ویژه ای را به همراه خود می آورد. خدا روزه ای خواسته که در ما تقوا ایجاد کند. مشخص است که این روزه داری شرایط خاص خود را دارد و تنها خودداری از خوردن و آشامیدن را شامل نمی شود. تقوا نیز زمانی حاصل می شود که امساک از خوردن و آشامیدن امساکهای دیگر را هم به دنبال داشته باشد.
حجت الاسلام یعقوب جعفری نیا تصریح کرد: در روایات و منابع مختلف تأثیرات فردی و اجتماعی بسیاری برای روزه ذکر شده است که در آن میان می توان باخبری از حال گرسنگان و سلامت جسم و جان و بسیاری موارد دیگر اشاره کرد. اما مهمترین تأثیر آن همان مسئله ای است که قرآن اشاره کرده و آن تقوا است که نسبت به تمام آنها از اهمیت بیشتری برخوردار است. از نظر اجتماعی نیز وقتی تمام افراد جامعه به نوعی روزه داری کنند که به تقوا برسند جامعه به یک مدینه فاضله تبدیل می شود.
