سرویس جهان مشرق- هیلاری کلینتون نامزد احتمالی حزب دموکرات در انتخابات آتی ریاست‌جمهوری آمریکا، روز جمعه «تیم کین[1]» را رسماً به عنوان معاون اول خود در صورت پیروزی در انتخابات معرفی کرد[2]. کین در میان سایر گزینه‌هایی که برای معاون اولی کلینتون متصور بودیم[3]، از جمله بیل کلینتون[4]، سیاستمداری سنتی‌تر (بخوانید: کم‌تر ترقی‌طلب) و در عین حال، به طور قابل‌توجهی کم‌دردسرتر محسوب می‌شود.
نام تیم کین برای بسیاری از ایرانی‌ها تازه است؛ و دلیل هم دارد. بسیاری از آمریکایی‌ها هم شاید آن‌قدرها کین را نشناسند. به عنوان مقایسه، جو بایدن[5] معاون باراک اوباما تا پیش از آن‌که به سمت کنونی خود منصوب شود، در کنار ده‌ها سال سابقه عضویت در مجلس سنا، به مدت دو سال (2007 تا 2009) رئیس کمیته روابط خارجی مجلس سنا (یکی از مهم‌ترین سمت‌ها در این مجلس) بود و در سال‌های دورتر هم (1987 تا 1995) ریاست کمیته قضایی سنا را به عهده داشت. این در حالی است که کین هرگز سمتی فراحزبی و در عین حال تعیین‌کننده نداشته است. در این گزارش قصد داریم توضیحاتی را درباره تیم کین و همین‌طور پیامدهای انتخاب او توسط کلینتون در اختیار شما مخاطبان محترم قرار دهیم.
تیم کین کیست؟ گم‌نام یا «دموکرات»؟
تیم کین از سال 2013 تا کنون نماینده ایالت ویرجینیاست و از این حیث یک «سناتور جوان» (در مقابل «سناتور ارشد») محسوب می‌شود[6]. توضیح، این‌که سناتورها در مجلس سنای آمریکا برای اهداف مختلف و بر اساس معیارهای متفاوت، در دسته‌بندی‌های جداگانه‌ای قرار می‌گیرند[7]. کین یکی از سناتورهایی است که به دلیل سابقه کم در سنا، جزء سناتورهای ارشد محسوب نمی‌شود و بر اساس قوانین مجلس سنا، از قدرت کم‌تری نسبت به ارشدهای سنا برخوردار است[8].
کین پیش از عضویت در مجلس سنا، فعالیت‌های سیاسی خود را سال 1994 آغاز کرد. وی آن سال توانست صاحب یک کرسی در شورای شهر ریچموند ایالت ویرجینیا شود. وی چهار سال بعد شهردار ریچموند شد و تا سال 2001 در همین سمت باقی ماند. کین بین سال‌های 2001 تا 2005 معاون فرمان‌دار ایالت ویرجینیا و از سال 2006 تا 2010 فرمان‌دار این ایالت بود. با این وجود، مهم‌ترین سمتی که کین توانسته تا کنون به دست بیاورد، به سال 2009 برمی‌گردد.
تیم کین حدوداً دو سال و نیم (از 21 ژانویه 2009 تا 5 آوریل 2011) رئیس «کمیته ملی حزب دموکرات» بود. این کمیته مهم‌ترین نهاد دموکرات‌ها در آمریکا محسوب می‌شود و از جمله فعالیت‌هایش برگزاری «گردهمایی ملی دموکرات‌ها[9]»ست، مراسمی که هر چهار سال برگزار و طی آن نامزد نهایی حزب برای انتخابات ریاست‌جمهوری و همین‌طور سیاست‌نامه رسمی حزب معرفی می‌شود. ریاست بر این کمیته، مهم‌ترین جایگاهی محسوب می‌شود که کین تا کنون در فضای سیاسی آمریکا به عهده گرفته است.
بسیاری از منابع خبری، تیم کین را یکی از گزینه‌های باراک اوباما برای معاون اولی معرفی کرده[10] و حتی شانس خوبی هم برای او قائل شده بودند، اما سناتور اوباما که از حامیان کمپین کین برای رسیدن به فرمان‌داری ایالت ویرجینیا محسوب می‌شد[11]، نهایتاً جو بایدن را معاون اول خود کرد. این در حالی بود که اوباما سال 2005 هم‌راه با یک چک 10 هزار دلاری، هندوانه «رفیق شفیق من، تیم کین» را هم زیر بغل معاون وقت فرمان‌داری ویرجینیا گذاشته و نشریه معتبر «پولیتیکو» کین را «خیلی خیلی بالا[12]» در لیست گزینه‌های احتمالی اوباما برای معاونت خود توصیف کرده بود.
کمی بیش‌تر درباره مواضع تیم کین
اگر عقاید دموکرات‌ها درباره موضوعات سیاسی را می‌دانید، خود به خود کم و بیش با مواضع تیم کین هم آشنایی دارید. کین از دیدگاه پایگاه آماری و تحلیلی معتبر «پانصد و سی و پنج» رتبه 35- را در مقیاس 100- (لیبرال‌ترین[13]) تا 100+ (محافظه‌کارترین[14]) کسب کرده است، رتبه‌ای بسیار نزدیک به «جو بایدن» که او را یک «دموکرات معمولی» می‌کند[15]. کین هم‌چنین آن‌قدرها هم مورد علاقه افرادی نیست که او را می‌شناسند و بنابراین ممکن است نهایتاً برای کلینتون دردسرساز شود.
تیم کین از طرف‌داران سرسخت اصلاحات برای جلوگیری از تغییر اقلیم زمین است و می‌گوید باید با منکران تغییر اقلیم هم در میان کارشناسان و مردم عادی و هم در میان مسئولین دولتی در آمریکا، مقابله کرد[16]. وی اگرچه می‌گوید کاتولیک و شخصاً مخالف سقط جنین است، اما در عین حال، از طرف‌داران کمپین به اصطلاح «حق انتخاب زنان» است. البته وی قائل به برخی محدودیت‌ها نظیر اجازه والدین برای سقط توسط دختران زیر سن قانونی و همین‌طور ممنوعیت سقط در ماه‌های پایانی بارداری است.
کین سال 2007، زمانی که فرمان‌دار ویرجینیا بود، بودجه این ایالت برای برنامه‌های آموزشی «صرفاً خودداری» [از ارتباط جنسی پیش از ازدواج] را قطع و اعلام کرد تنها در صورت از این برنامه‌ها طرف‌داری می‌کند که در کنار آن‌ها، آموزش‌های جنسی و پیش‌گیری از بارداری نیز وجود داشته باشد. روی هم رفته سازمان جنجالی «فرزندآوری برنامه‌ریزی‌شده» (فعال در زمینه جلوگیری از بارداری و سقط جنین) بهترین امتیازها را به عمل‌کرد کین داده است[17].
مواضع کین درباره هم‌جنس‌بازان هم مطابق معمول دموکرات‌ها، کاملاً حمایتی است. کین سال 2006 با متمم قانون اساسی ایالت ویرجینیا که به دنبال ممنوعیت ازدواج هم‌جنس‌بازان بود، مخالفت[18] و ماه مارس سال 2013 حمایت خود را از این نوع ازدواج اعلام کرد[19]. وی بارها از قوانین و لایحه‌هایی دفاع کرده که خواستار مقابله با تبعیض[20] در استخدام، پرداخت حقوق[21]، و موارد مشابه در برخورد با هم‌جنس‌بازان شده است. وی پس از آن‌که توسط کلینتون به عنوان معاون اول انتخاب شد، مورد تحسین «سازمان ملی زنان» نیز قرار گرفت[22].
سیاست‌های خارجی و داخلی کین درباره «مرگ»
سیاست خارجی و دفاعی کین نیز دقیقاً مانند دولت دموکرات کنونی، گنگ و در مواقعی حتی بی‌معناست. وی حامی عادی‌سازی روابط با کوباست و از توافق هسته‌ای با ایران حمایت می‌کند[23]. با این حال، می‌گوید مأموریت آمریکا در افغانستان پایان یافته و نیروهای این کشور باید هرچه سریع‌تر افغانستان را ترک کنند، اما به شرط آن‌که افغانستان تبدیل به خطری برای منطقه نشود. از جمله اقدامات سؤال‌برانگیز کین، هم‌کاری سال 2014 وی با جان مک‌کین سناتور جنگ‌طلب جمهوری‌خواه برای نوشتن «لایحه مشورت اختیارات جنگی» مبنی بر نظارت بیش‌تر کنگره بر تصمیمات رئیس‌جمهور درباره اعزام نیروی نظامی به کشورهای مختلف بوده است[24].
اقدامات و مواضع کین در قبال جنگ در سوریه و عراق مقابل داعش نیز در نوع خود روشنگر هستند. اواخر سال 2014 و بعد از پنج ماه کمپین کین بود که کمیته روابط خارجی سنا با 10 رأی موافق و 8 رأی مخالف، مجوز استفاده از نیروی نظامی علیه داعش را صادر کرد[25]. کین سال 2015 نیز از روی‌کرد اوباما درباره سوریه انتقاد کرده و خواستار برقراری منطقه پرواز ممنوع بر فراز سوریه شده بود[26]؛ اقدامی که به عقیده کارشناسان، منجر به بروز فاجعه‌ای چندین برابر بدتر در سوریه توسط تروریست‌هایی می‌شد که در آن صورت خیالشان از بابت حملات هوایی راحت بود.
رابطه کین با مجازات اعدام نیز عجیب و غریب است. وی می‌گوید اخلاقاً مخالف اعدام است، اما تعهد اخلاقی او به سوگندنامه‌اش موجب می‌شود تا از این نوع مجازات حمایت کند[27]. نتیجه، این‌که طی دوره فرمان‌داری او در ویرجینیا، 11 حکم اعدام اجرایی و 8 لایحه گسترش ابعاد حکم اعدام، توسط او وتو شدند؛ اگرچه وتوی او در برخی از این لوایح توسط کنگره ایالتی شکسته شد. اکنون، ویرجینیا بعد از تگزاس، دومین ایالت آمریکا از نظر شمار احکام مجازات اعدام محسوب می‌شود.
فرمان‌دار سابق ویرجینیا خودش اسلحه دارد، اما طرفدار کنترل سلاح از جمله بررسی جامع سوءسابقه افراد هنگام فروش اسلحه به آن‌هاست[28]. وی از حامیان تعیین مقررات برای کنترل بخش اقتصادی و مدافع «لایحه اصلاح وال‌استریت و حمایت از مشتری» است، هرچند در این مورد هم با برخی قوانین کمک‌کننده به بانک‌دارها[29] حاشیه‌ساز شده است[30].
دلایل و پیامدهای انتخاب تیم کین برای دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان
دلایل انتخاب کلینتون را نمی‌توان صرفاً در مواضع تیم کین جست‌وجو کرد. معاون منتخب نامزد دموکرات‌ها ویژگی‌های منحصربه‌فردی دارد که او را گزینه مورد علاقه کلینتون کرده است. یکی از این ویژگی‌ها که نقش مهمی در پیروزی کین بر سایر رقبایش داشته، این واقعیت است که او اهل ایالت مینه‌سوتاست و در عین حال دوران خدمت سیاسی خود را در ویرجینیا سپری کرده است؛ هر دوی این ایالت‌ها ایالت‌های تعیین‌کننده‌ای هستند، چون رأی آن‌ها در انتخابات‌های قبلی ریاست‌جمهوری گاه به دموکرات‌ها و گاه به جمهوری‌خواهان بوده است. این یعنی اگر کین بتواند حمایت مردمی از خود در هر دوی این ایالت‌ها را تقویت کند، موقعیت کلینتون در عرصه‌های رقابت و ایالت‌های مهم، هم در جنوب و هم در محور مرکزی-غربی آمریکا بهبود پیدا خواهد کرد. موضوع تسلط کین به زبان اسپانیایی و ارتباط آن با جمعیت گسترده هیسپانیک‌ها در آمریکا هم یکی از نقاط قوت کین محسوب می‌شود.
دموکرات‌ها با انتخاب کین مشکلی ندارند و خیلی از آن‌ها حتی خوشحال هم هستند که کلینتون او را به عنوان معاون خود معرفی کرده است[31]. با این وجود، حمایت از کین نکته مشترک «همه دموکرات‌ها» نیست؛ یا شاید بهتر بگوییم، ترقی‌طلب‌هایی مانند برنی سندرز و حامیان او از انتخاب کین نه تنها خوشحال نیستند، بلکه ناامید شده‌اند.
این افراد امیدوار بودند کلینتون دست‌کم به خاطر حمایتی که سندرز از او کرده و برای آن‌که بتواند نظر و رأی حامیان او را به سوی خود جذب کند، به جای فردی که «تقریباً معاون اوباما شده بود[32]»، گزینه‌های ترقی‌طلب‌تری از جمله «الیزابت وارن» (نماینده دموکرات ماساچوست در مجلس سنا) یا «شرود براون» (نماینده دموکرات اوهایو در مجلس سنا) را انتخاب کند. چنین انتخابی به سادگی آرای 40 درصد از مردمی را برای کلینتون می‌خرید که در انتخابات‌های درون‌حزبی به سندرز رأی داده بودند.
انتخاب کین خیلی زود انتقاد هیأت‌های نمایندگانی را برانگیخت که در رقابت‌های درون‌حزبی به سندرز رأی داده بودند. حامیان سندرز همین چند روز پیش در یک نظرسنجی، بر اساس سابقه سیاسی کین[33]، به شدت از او انتقاد کرده و او را گزینه‌ای نامناسب برای معاونت کلینتون دانسته بودند[34]. با این حال، نیویورک‌تایمز[35] و برخی رسانه‌های دیگر پیش‌تر گزارش داده بودند که بیل کلینتون به همسرش پیشنهاد داده تا کین را به عنوان معاون خود انتخاب کند[36].
اسم‌گذاری به سبک ترامپ بعد از «هیلاریِ حقه‌باز»: «کینِ فاسد»
ترامپ ظاهراً دو راه را برای رسیدن به ریاست‌جمهوری هم‌زمان طی می‌کند. یکی تبلیغ برای خودش و دیگری، ضدتبلیغ برای دموکرات‌ها و به خصوص اسم گذاشتن روی آن‌ها. این روزها کم‌تر کسی هست که نداند ترامپ برای اشاره به هیلاری کلینتون، صرفاً از نام او استفاده نمی‌کند، بلکه تقریباً همیشه یک پسوند هم برای آن می‌گذارد: «هیلاریِ حقه‌باز[37].»
نامزد جمهوری‌خواهان که بعد از گردهمایی ملی این حزب، رسماً نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری هم شده است، در واکنش به خبر انتخاب کین توسط کلینتون هم برای اشاره به معاون نامزد احتمالی دموکرات‌ها، او را «کینِ فاسد[38]» نامید. اشاره توئیت ترامپ به ماجرای دریافت هدیه‌های چندده‌هزار دلاری توسط کین طی دوران معاونت فرمان‌داری و فرمان‌داری ایالت ویرجینیاست.
آمارها نشان می‌دهد کین بین سال‌های 2002 تا 2009، بیش از 200 هزار دلار «هدیه» از منابع مختلف دریافت کرده است. اگرچه دریافت این هدیه‌ها خلاف قانون نبوده، اما جمهوری‌خواهان می‌گویند از این موضوع برای حمله به کین استفاده خواهند کرد[39].
یکی از دلایلی که دریافت این هدیه‌ها[40] می‌تواند برای کین دردسرساز شود، این است که دموکرات‌ها ادعای کاهش نفوذ شرکت‌های بزرگ و سرمایه‌داران آن‌ها در سیاست و سرنوشت مردم آمریکا را دارند. این در حالی است که کین از همین شرکت‌ها و افراد مبالغی را به عنوان هدیه دریافت کرده است که خودبه‌خود به معنای بودن تحت نفوذ آن‌هاست.
