دوران جنگ تحمیلی و گذشت زمان باعث فرسودگی قطعات بالگردها شده بود و پس از آن بحث شبیه‌ساز در اوایل دهه ۸۰ مطرح شد.
صرفه‌جویی در قطعات، کاهش ریسک‌پذیری، صرفه‌جویی در سوخت و تجهیزات فرودگاهی، افزایش مدت زمان آموزش، کاهش تعمیرات بالگرد و افزایش توان رزمی از دیگر مزیت‌های استفاده از شبیه‌ساز است.
در اوایل دهه ۸۰ با شش فروند شبیه‌ساز، پروژه «آفاق» طراحی و ساخته شد و در دو سال بعد پروژه «منصور» در هوانیروز طراحی و اِشکالات آفاق برطرف شد. در سال ۸۵ پروژه «شهید شمشادیان»، تعریف و در سال ۸۷ به بهره‌برداری رسید. در سال ۹۲ هم شبیه‌ساز بالگرد ۲۱۴ طراحی و ساخته شد.
هدف پروژه شبیه سازی «قادر ۵»
هدف اصلی شبیه‌سازی قادر ۵ آموزش مهارت‌های اصولی و اصلی پروازی و آموزش شلیک و هدف‌گیری با موشک تاو توسط دانشجو قبل از ورود به بالگرد واقعی است.
مشخصات کلی پروژه
این پروژه برای اولین بار در کشور توسط متخصصین داخلی و به صورت بومی اجرا و انجام شده است. این طرح به دلیل قابلیت‌های ذاتی در حوزه کاربردی و تکنولوژیکی اثرات سودمند زیادی دارد و از مشخصات عمومی آن می توان به استفاده در جهت آموزش و تمرینات منظم خلبانان اشاره کرد.
اثر پروژه در افزایش توان رزمی
با بهره‌برداری از این پروژه هزینه‌های پروازهای آموزشی و خسارت جانی و مالی و همچنین فرسودگی بالگردها ناشی از این پروازها کاهش چشمگیری داشته و توان عملیاتی و رزمی هوانیروز افزایش خواهد داشت.
فاز یک این پروژه در ستاد هوانیروز اجرا، پس از تایید کارشناسان ارتش و مؤسسه آموزشی تحقیقاتی صنایع دفاع، فاز ۲ آن آغاز به کار کرد و پیشرفت آن ۸۷ درصد است.
تاکنون اقدامات زیادی برای تکمیل این پروژه انجام شده است که بطور دقیق می توان به ۶ اقدام زیر اشاره کرد:
۱ـ طراحی و ساخت یک سناریوی پروازی برای ویژن شبیه‌ساز
۲ـ تکمیل سیستم سخت‌افزار و نرم‌افزار سامانه سلاح
۳ـ طراحی و ساخت بردهای ICS
۴ـ شروع یکپارچه‌سازی شبیه‌ساز
۵ـ خرید، نصب و راه‌اندازی ۶ عدد مانیتور بر روی سیستم ویژن شبیه‌ساز به صورت FULL HD
۶ـ شروع تست های پروازی به صورت ثابت
| عنوان پروژه | مجری | بهره‌بردار | سطح | سال شروع | سال پایان | سال تصویب | اعتبار هزینه شده | درصد پیشرفت | نوع تولید |
| قادر ۵ (فاز ۲) | هوانیروز | هوانیروز | ۱ | ۹۲ | ۹۵ | ۹۲ | ۱۵۰۰۰ میلیون ریال | ۸۷ درصد | بومی‌سازی |
صرفه‌جویی ناشی از اجرای پروژه
معاونت تحقیقات و جهاد خودکفایی هوانیروز با استفاده از توانمندی و دانش کارشناسان داخلی هوانیروز و بهره‌گیری از برخی پیمانکاران با تجربه عملاً از پایان سال ۱۳۹۲ فاز دوم پروژه (طراحی و ساخت یک فروند شبیه‌ساز متحرک بالگرد ۲۰۹ تاو) را شروع و توانست ضمن رسوب دانش حاصل از اجرای درون‌سپاری و توانمندی و مشارکت کارشناسان پایور در مدیریت و اجرای پروژه و همچنین صرفه‌جویی ریالی و ارزی قابل توجه، پروژه فوق را به سرانجام رسانیده و هم‌اکنون به مرحله بهره‌برداری برساند.
از آنجایی که حساسیت و اهمیت استراتژیک موشک تاو که از ارزش نظامی و ریالی بسیار بالایی برخوردار است (ارزش ریالی هر فروند موشک تاو بیش از ۱.۲۰۰.۰۰۰.۰۰۰ ریال است) و همچنین سهمیه بسیار محدود در واگذاری موشک‌ها به پایگاه عملیاتی هوانیروز این پروژه باعث می شود تا خلبان با استفاده از این شبیه‌ساز به تعداد و دفعات مکرر در خصوص شلیک راکت و موشک تاو و تیراندازی توپ ۲۰ میلیمتری ممارست کرده و ضمن انجام پروازهای تاکتیکی به صورت متحرک بتوانند همواره مهارت‌ها و آمادگی رزمی خود را در سطح بالایی حفظ کنند و در هنگام تیراندازی در صحنه واقعی نبرد باعث افتخار و سربلندی هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی ایران شود.
