به گزارش مشرق، یکی از نکات برجسته سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر، اکران دو فیلم سینمایی امکان مینا و سیانور به عنوان دو اثر ارزشی و انقلابی بود.

فارغ از کیفیت این دو فیلم (که نسبت به سایر فیلم‌های به نمایش درآمده در جشنواره قابل قبول و مناسب بود)، انتخاب موضوع منافقین و نمایش وجهه منفی ایشان در فضای اجتماعی و سیاسی کشور حائز اهمیت وشایسته تقدیر بود. چنان‌که سیانور به فضای تغییر ایدئولوژیک منافقین در پیش از انقلاب و تسویه نیروهای مذهبی اختصاص دارد؛ فضایی دهشتناک که حتی سازمان خشن و جانی «ساواک» را هم به تعجب و حیرت وادار می‌کند.

امکان مینا نیز به موضوع همکاری این سازمان پلید با رژیم سفاک بعثی برای بمباران مردم بی‌دفاع شهرهای تهران در جنگ تحمیلی پرداخته است. فضایی تلخ و سیاه که با گذر زمان، به تدریج از خاطره تاریخی مردم پاک می‌شد و بیم آن می‌رفت، جوانان این سرزمین که آن روزها را درک نکرده‌اند، هیچ‌گاه اطلاع و موضعی نسبت به آن کشتارها و خیانت‌ها نداشته باشند.

نکته آن‌که همین گذر تاریخ است که خاطرات را به فراموشی می‌برد و مدیران این سازمان پلید تروریستی را به هوس ایجاد شخصیت جدید برای خود و همکاری آشکار با کشورهای غربی و مرتجع منطقه وا می‌دارد. از همین رو است که پرداختن به حوادث مهم ملی برای ثبت در تاریخ و آگاه سازی نسل جوان و جلوگیری از سوء استفاده عناصر فرصت طلب داخلی و خارجی ضرورت پیدا می‌کند. چرا که سینما یکی از قدرتمندترین ابزارهایی است که می‌تواند به عنوان یک رسانه، بار آگاه‌سازی یک نسل و آیندگان را به دوش بکشد. فرصتی که بسیاری از دشمنان از آن آگاه هستند و بهره‌برداری می‌کنند.

 

همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد پخش دو روایت، از دو پیچ تاریخی سازمان منافقین، به مذاق سردمداران‌شان خوش نیامده و واکنش آنها را بر انگیخته است. ایشان با دروغ دانستن این وقایع و ادعای مجعول بودن آن‌ها، اقدام به توجیه و تحریف تاریخ نموده‌اند. این موضع‌گیری بیانگر این است که با وجود تمام ایرادات فنی و نقدهای درستی که به هر دو فیلم وارد است، ساخت و نمایش آن‌ها به خاری در چشم منافقین بدل شده است.

اگرچه تمام این مصاحبه‌ها و تحریفات نتوانست در نگاه مردم نسبت به منافقین تغییری ایجاد کند، اما به نظر می‌رسد، موجب خوش‌بینی متولیان فیلم شده و این خوش‌بینی تا حدی پیش رفته که برای اکران فیلم سینمایی امکان مینا هیچ‌گونه مقدمه و آماده‌سازی در تلویزیون و فضای مجازی ایجاد نشود و فیلم همچون بسیاری از آثار معمولی در سینماهای کشور به اکران در بیاید. اتفاقی که انتظار می‌رفت متولیان فرهنگی با یک فضاسازی فراگیر، بسیاری از افراد مشتاق و علاقه‌مند را نسبت به اکران فیلم با چنین مضمونی آگاه کنند.

پخش دو روایت، از دو پیچ تاریخی سازمان منافقین، به مذاق سردمداران‌شان خوش نیامده و واکنش آنها را بر انگیخته است. اگرچه این واکنش‌ها نتوانست در نگاه مردم نسبت به منافقین تغییری ایجاد کند، اما به نظر می‌رسد، موجب خوش‌بینی متولیان فیلم شده و این خوش‌بینی تا حدی پیش رفته که برای اکران فیلم سینمایی امکان مینا هیچ‌گونه مقدمه و آماده‌سازی در تلویزیون و فضای مجازی ایجاد نشود و فیلم همچون بسیاری از آثار معمولی در سینماهای کشور به اکران در بیاید.

عدم تبلیغات مناسب برای فیلم سینمایی امکان مینا موجب گردید که «سازمان منافقین» از این خلاء بهره‌برداری نماید. چنان که همزمان با اکران فیلم سینمایی امکان مینا فایل صوتی منتسب به آقای منتظری «در خصوص برخورد قاطع و از سر عزت نظام نسبت به منافقین پس از عملیات غرورآفرین مرصاد» در فضای مجازی پخش شد. به نظر می‌رسد هم‌زمانی انتشار این فایل صوتی و اکران فیلم سینمایی امکان مینا بی‌دلیل و بی‌ربط نباشد.

چنان که همین انتشار فایل صوتی، با همراهی رسانه‌های ضد انقلاب، به خصوص «بی.بی.سی فارسی» روبه‌رو شد و برنامه‌های متعدد از پیش تولید شده در همین خصوص پخش گردید. این رسانه‌ها با سوءاستفاده از این صوت و بهره‌برداری از عناصر ناآگاه یا مغرض داخلی و خارجی فضاسازی گسترده‌ای را برای مظلوم نشان دادن چهره منافقین و محکوم نمودن جمهوری اسلامی ایران کردند.

موج اتهام‌های گسترده‌ای علیه نظام مطرح شد که به دلیل عدم آمادگی نهادهای متعدد تبلیغاتی و سیاسی داخلی، جز برخی مصاحبه‌ها و سخنرانی‌ها، پاسخی دریافت نکرد. در این میان افکار عمومی از محتوای اساسی و قابل اتکا فیلم سینمایی امکان مینا (که اساسا برای روشنگری علیه منافقین تهیه شده بود) منحرف شده و اکران این فیلم‌ به حاشیه رفته است! با توجه به سپری شدن خط تبلیغاتی فوق، شایسته است نهادهای فرهنگی تصمیم‌ساز ، به خصوص سازمان صدا و سیما، از زمان ادامه اکران فیلم سینمایی امکان مینا بهره‌برداری کرده و نسبت به عملکرد منافقین در سال‌های ابتدای انقلاب اسلامی روشنگری نمایند.

فیلم سینمایی سیانور، فیلم دیگری است که حساسیت مزدوران منافق را برانگیخته است و از قضا حواشی این فیلم هم پیش از اکران و حتی در فضای سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر گریبان آن را گرفت. فیلم خوش‌ساختی که در طول سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر دیده نشد و اکنون برای اکران موفق دچار حاشیه‌های متعددی شده است.

حواشی که به محتوای ارزشمند فیلم، ضربه زده و موجب بیش از پیش مهجور ماندن آن می‌شود. به همین دلیل شایسته است از هم اکنون مدیران سینمایی، مدیران نهادهای فرهنگی و مؤسسه سیمای مهر به عنوان متولی اصلی فیلم همتی کرده و از این فرصت برای نظام و انقلاب استفاده نمایند.