به گزارش مشرق، روزنامه انگلیسی دیلیتلگراف در یادداشتی روز چهارشنبه موضوع محدودیتهای اخیر در فرانسه برای پوشیدن لباس شنای اسلامی را مورد انتقاد قرار داده است.
«سمیه منظور-خان» در تیتر این یادداشت نوشته است: «مردم عزیز سفیدپوست فرانسه، اجبار به برهنگی آزادی مورد دلخواه من نبود.»
وی این یادداشت را در واکنش به اقدامهای اخیر مسئولان در چند شهر ساحلی فرانسه برای ممنوعیت پوشیدن «بورکینی»، (لباس شنای اسلامی) برای زنان نوشته است.
«سمیه منظور خان» مینویسد: «ظاهراً تعریف ظلم فقط وقتی است که مردان سیاهپوست نحوه پوشش شما را تعیین میکنند؛ وقتی مردان سفیدپوست همین کار را انجام بدهند، اسمش آزادی است. اما حتی فمینسیم فرانسوی هم ریشه در استعمارگری و امپریالیسم دارد.»
وی خاطرنشان کرده اتفاقاتی که در حال حاضر در فرانسه در حال وقوع است، ادامه مجرمسازی از مسلمان بودن است؛ به ویژه مجرم سازی از مسلمانانی که مذهب آنها نمایان است - خصوصاً زنان مسلمان.»
این تحلیلگر مسلمان در بخش دیگری از یادداشتش نوشته است: «ما نظارهگر این هستیم که زنان با استفاده از زور مجبور میشوند بورکینیهایشان را از تن در بیاورند. در کن یک زن مسلمان صرفاً به دلیل پوشیدن روسری از ساحل بیرون رانده شده و جریمه شد.»
وی سپس به قوانین دوگانه فرانسه در این زمینه اشاره کرده و نوشته پوشیدن دامن بلند هنگامی که برای نمایش مد باشد، ممنوع نیست، اما هنگامی که توسط دختران مسلمان پوشیده شود، «ناگهان به نماد مذهبی تبدیل شده» و ممنوع میشود.
«سمیه منظور خان» در بخش دیگری از این یادداشت در اینتدیپندنت از فمینیسم فرانسه انتقاد کرده و ان را ریشه گرفته از تاریخ استعمارگری و امپریالیستی این کشور دانسته است.
این تحلیلگر مینویسد: «در چنین فمینیسمی، زنان، زن نیستند. بدنهای زنان مسلمان، متفاوت است؛ آنها، افراطی و غیرانسان هستند و همانند همیشه محورهای نزاع ایدئولوژیکی بین غرب و شرق خیالی قرار میگیرند. »
وی درباره خطکشیهای جهان به غرب و شرق را اقدامی طراحیشده توسط کشورهای غربی دانسته تا با ایجاد کردن گروههای قربانی بتوانند مفری برای گریز از تبعات درازمدت استعمارگریشان - یعنی مهاجرت و جنگ - پیدا کنند.
او مینویسد: «بیایید صادق باشیم. سوال من این است که چه عاملی باعث میشود مسلمانان در غرب افراطی شوند؟ بد و بیراه گفتن به داعش، آسانتر است تا اینکه ما نگاهی بیندازیم به سیاستهای عمیقاً نژادپرستانه و تبعیضآمیزی که در بیخ گوش خودمان جریان دارد.»