به گزارش مشرق، لیلا رجبی در مورد ادامه حضورش در دوومیدانی و اینکه گفته است می‌خواهد کنار برود، گفت: این تصمیمی است که از مدت‌ها پیش گرفته بودم و برای حالا نیست. من در این سال‌ها تمام تلاشم را کرده‌ام که برای دوومیدانی ایران مدال بگیرم و پرچم کشورم را بالا ببرم ولی متاسفانه هر چقدر بیشتر تلاش می‌کنید بی‌احترامی‌های زیادی می‌بینید. من در المپیک ریو به خاطر شرایطی که وجود داشت نتوانستم رکورد خوبی بزنم اما شما می‌بینید در صدا و سیما یک نفر می‌آید و نظر شخصی خودش را می‌گوید و به ورزشکاران توهین می‌کند. نمی‌دانم آیا آنها مسئولیتی دارند یا خیر.
وی ادامه داد: مهمترین دلیل که ما در ریو نتیجه نگرفتیم این بود که تنها 2 روز مانده به برزیل رسیدیم. 30 ساعت در پرواز بودیم و تنها 2 روز استراحت داشتیم که در آن 2 روز هم نتوانستیم آنطور که باید استراحت کنیم. قبل از مسابقات رکورد خوبی داشتیم اما از 10 ورزشکار هیچ کدام نتوانست به رکورد خود نزدیک شود.
ملی‌پوش المپیکی بانوان در مورد اینکه قصد دارد باز هم با شهریان معاون وزارت ورزش صحبت کند یا خیر، گفت: قبل از المپیک یک صحبتی داشتیم که قرار شد پس از آن امکاناتی بدهد اما دوباره همان بی‌توجهی‌ها اتفاق افتاد. من تصمیم خودم را گرفته‌ام و قصد دارم دیگر دوومیدانی را ادامه ندهم.
رجبی در مورد اینکه گفته می‌شود او به خاطر اینکه در تهران شاگرد داشته، به اردوی بلاروس نرفته است، گفت: اصلا اینطور نیست. قرار بود ما قبل از عید به اردو برویم اما شرایط فراهم نشد. بعد از آن هم آنقدر بهانه‌ها آوردند تا ما مجبور شویم در تهران بمانیم. اینطور نیست که ما به بلاروس برویم و در بهترین شرایط تمرین کنیم. چون فدراسیون با مبلغی که می‌دهد نمی‌تواند اردوی خوبی را برگزار کند. خودتان باید همه کارها را انجام دهید. نمی‌توانید هتلی بگیرید و باید دنبال خانه بگردید و خیلی از وسایلی که اینجا داریم و نمی‌توانیم به بلاروس ببریم.
وی ادامه داد: به اندازه همان مبلغی که فدراسیون می‌دهد باید از جیب خودتان هزینه کنید. قبلا هم می‌رفتم خودم خرج می‌کردم. 6 ماه است حقوق مربی من پرداخت نشده است. با این شرایط چه انگیزه‌ای باقی می‌ماند. از تیر ماه تا آغاز المپیک هم هیچ هزینه‌ای به ما پرداخت نکردند و باز هم هزینه‌ها بر دوش خود ما بود. برای کسب سهمیه هم در مدت یک سال همه را خودمان هزینه کردیم. هزینه ورزشکار حرفه‌ای زیاد است و ما اگر می‌خواهیم این کار را انجام دهیم باید هزینه کنیم.
ملی‌پوش المپیکی بانوان با اشاره به اینکه حقوق من به اندازه یک کارمند ورزشگاه آفتاب انقلاب هم نیست، گفت: حریفان من هر کدام با 2 مربی و ماساژور در بهترین کشورهای اروپایی تمرین می‌کنند اما ما هیچ امکاناتی نداریم. شرایطی پیش آمده که هر چه تلاش می‌کنیم بی‌احترامی می‌بینیم. وقتی مدال می‌گیرم می‌گویند خارجی است و وقتی هم نمی‌گیرم واژه بی‌غیرت را برایم به کار می‌برند. در حالیکه در این سال‌ها هر چه در توان داشتم برای نام ایران گذاشتم اما دیگر واقعا نمی‌توانم ادامه دهم.
وی ادامه داد: مهمترین دلیل که ما در ریو نتیجه نگرفتیم این بود که تنها 2 روز مانده به برزیل رسیدیم. 30 ساعت در پرواز بودیم و تنها 2 روز استراحت داشتیم که در آن 2 روز هم نتوانستیم آنطور که باید استراحت کنیم. قبل از مسابقات رکورد خوبی داشتیم اما از 10 ورزشکار هیچ کدام نتوانست به رکورد خود نزدیک شود.
ملی‌پوش المپیکی بانوان در مورد اینکه قصد دارد باز هم با شهریان معاون وزارت ورزش صحبت کند یا خیر، گفت: قبل از المپیک یک صحبتی داشتیم که قرار شد پس از آن امکاناتی بدهد اما دوباره همان بی‌توجهی‌ها اتفاق افتاد. من تصمیم خودم را گرفته‌ام و قصد دارم دیگر دوومیدانی را ادامه ندهم.
رجبی در مورد اینکه گفته می‌شود او به خاطر اینکه در تهران شاگرد داشته، به اردوی بلاروس نرفته است، گفت: اصلا اینطور نیست. قرار بود ما قبل از عید به اردو برویم اما شرایط فراهم نشد. بعد از آن هم آنقدر بهانه‌ها آوردند تا ما مجبور شویم در تهران بمانیم. اینطور نیست که ما به بلاروس برویم و در بهترین شرایط تمرین کنیم. چون فدراسیون با مبلغی که می‌دهد نمی‌تواند اردوی خوبی را برگزار کند. خودتان باید همه کارها را انجام دهید. نمی‌توانید هتلی بگیرید و باید دنبال خانه بگردید و خیلی از وسایلی که اینجا داریم و نمی‌توانیم به بلاروس ببریم.
وی ادامه داد: به اندازه همان مبلغی که فدراسیون می‌دهد باید از جیب خودتان هزینه کنید. قبلا هم می‌رفتم خودم خرج می‌کردم. 6 ماه است حقوق مربی من پرداخت نشده است. با این شرایط چه انگیزه‌ای باقی می‌ماند. از تیر ماه تا آغاز المپیک هم هیچ هزینه‌ای به ما پرداخت نکردند و باز هم هزینه‌ها بر دوش خود ما بود. برای کسب سهمیه هم در مدت یک سال همه را خودمان هزینه کردیم. هزینه ورزشکار حرفه‌ای زیاد است و ما اگر می‌خواهیم این کار را انجام دهیم باید هزینه کنیم.
ملی‌پوش المپیکی بانوان با اشاره به اینکه حقوق من به اندازه یک کارمند ورزشگاه آفتاب انقلاب هم نیست، گفت: حریفان من هر کدام با 2 مربی و ماساژور در بهترین کشورهای اروپایی تمرین می‌کنند اما ما هیچ امکاناتی نداریم. شرایطی پیش آمده که هر چه تلاش می‌کنیم بی‌احترامی می‌بینیم. وقتی مدال می‌گیرم می‌گویند خارجی است و وقتی هم نمی‌گیرم واژه بی‌غیرت را برایم به کار می‌برند. در حالیکه در این سال‌ها هر چه در توان داشتم برای نام ایران گذاشتم اما دیگر واقعا نمی‌توانم ادامه دهم.
